Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά.
Μιας και αναστήθηκε το θέμα θα ήθελα να εκφράσω μια απορία που έχει να κάνει με τα ξύλα σε κιθάρες.
Ισχύει ότι όσο πιο παλιό είναι το ξύλο μιας (καλά κατασκευασμένης) κιθάρας τόσο πιο μεστό και γλυκό ήχο βγάζει? Ή όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο πολύ χάνει μια κιθάρα την αξία της(λόγω φθοράς ΚΑΙ των ξύλων)? Είναι τελικά τα (ακριβά) ξύλα μιας κιθάρας σαν το παλιο καλό κρασί ή όχι?
Έχω ακούσει και τις δύο απόψεις. Πάντως όταν βλέπω αγγελίες για καλές κιθάρες που είναι άνω των 15 χρόνων, η μόνη ''διαφορά'' που γλυτώνω εγώ στην τιμή δεν είναι λόγω της φθοράς των ξύλων(υποθέτω), αλλά το πόσα χρόνια την έχει χρησιμοποιήσει ο κάτοχός της. Για παράδειγμα δεν έχω βρει
gibson LP standard κάτω από χιλιάρικο, ούτε αμερικάνικη fender stat κάτω από 700-800 ευρώ. Δηλαδή και πάλι πιο ακριβές από την καλύτερη epiphone ή μεξικάνικη-γιαπωνέζικη strat αντίστοιχα...