Δαυίδ Γκίλμουρ.

[elavd]

Μη μου πεις ότι δεν αναγνωρίζεις τον Gilmour ρε συ από το χιλιόμετρο!!!!

Ακόμη και με Les Paul με P-90 πάλι ΙΔΙΟΣ ακούγεται!

 

[Earendil]

Εγώ πιστεύω πως ανεξάρτητα από όλα τα άλλα που σωστά αναφέρονται, ο Gilmour (και κάθε Gilmour που καταφέρνει να γράψει ιστορία) είχε ΓΟΥΣΤΟ.

Μεγάλη υπόθεση η γνώση θεωρίας, θαρραλέα απόφαση να μην βολευτεί σε καμιά δουλίτσα γραφείου, σήμα κατατεθέν ο ήχος που δεν αντιγράφεται, αλλά θεωρώ ότι αυτά πηγάζουν από το καλό γούστο. Αυτό είναι που θα τα πάρει όλα και θα τα βάλει στη σωστή σειρά και αναλογία για να βγει το δικό σου χαρμάνι...

Γι αυτό εξάλλου υπάρχει και Gilmour, αλλά υπάρχει και Malmsteen (περί γούστου ο λόγος...)

 

[parsifal]

Το "the dark side of the moon". Αν έπαιζε καθένας σε αυτή την παραγωγάρα, ε, θα τον ενέπνεε το όλο σκηνικό και θα ολοκληρωνόταν ως μουσικός.

 

[elavd]

Το "the dark side of the moon". Αν έπαιζε καθένας σε αυτή την παραγωγάρα' date=' ε, θα τον ενέπνεε το όλο σκηνικό και θα ολοκληρωνόταν ως μουσικός.[/quote']Τι εννοείς?

Δηλαδή ο Gilmour δεν έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να ΕΙΝΑΙ παραγωγάρα το D.S.O.T.M.?

Αυτός, απλά κιθάρα νομίζεις ότι έπαιξε? Το D.S.O.T.M. ήταν μια συλογική δουλειά (υπάρχει και σχετικό documentary) που δείχνει πώς ΟΛΑ τα μέλη των Pink Floyd και με βοηθό τον Alan Parsons έγραψαν αυτό το ΕΠΟΣ!

 

[parsifal]

Ακριβώς αυτό. Ήθελα να πω "Συμμετοχή".

 

[Superfunk]

Το "the dark side of the moon". Αν έπαιζε καθένας σε αυτή την παραγωγάρα' date=' ε, θα τον ενέπνεε το όλο σκηνικό και θα ολοκληρωνόταν ως μουσικός.[/quote']Τι εννοείς?

Δηλαδή ο Gilmour δεν έπαιξε καταλυτικό ρόλο στο να ΕΙΝΑΙ παραγωγάρα το D.S.O.T.M.?

Αυτός, απλά κιθάρα νομίζεις ότι έπαιξε? Το D.S.O.T.M. ήταν μια συλογική δουλειά (υπάρχει και σχετικό documentary) που δείχνει πώς ΟΛΑ τα μέλη των Pink Floyd και με βοηθό τον Alan Parsons έγραψαν αυτό το ΕΠΟΣ!

σιγα τον κιθαριστα!

και εγω αν επαιζα στο T.D.S.O.T.M. θα επαιζα ΤΕΛΕΙΑ & ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ! :!: :lol:

Αλλωστε και για αυτο τον λογο παιζω στις μεγαλυτερες διεθνεις παραγωγες! :lol:

Μισο λεπτο γιατι χτυπα το κινητο μου....α,δε βαριεσαι παλι αυτος ο PRINCE ειναι με εχει ζαλησει....δεν το σηκωνω,αλλωστε δεν εχω και χρονο με περιμενει ο Springsteen για να παιξω στην παραγωγη του.. :lol: :lol:

Ωχ,μισο λεπτο αυτοι οι κυριοι με τα ασπρα γιατι με πλησιαζουν απειλητικα?? 8O

Οχι!Οχι!ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΣΑΣ ΛΕΩ!!ΕΧΩ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΜΕ ΤΗ MADONNA!!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!! :lol:

 

[parsifal]

 

[elavd]

SF ξέχασα να σου πω! Με πήρε ο Brian (ο Eno) χθες και μου είπε ότι σε παίρνει τηλ (για μια παραγωγή) και δε σε βρίσκει!

ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ του ανθρώπου? (Τον άκουσα λίγο απελπισμένο!) :lol:

 

[parsifal]

OK sorry ! Χίλια συγνώμη! Έλεος! Δεν το ξανακάνω, το ορκίζομαι, συγνώμη, συγνώμη, συγνώμηηηηηηηηηηηη

 

[Superfunk]

SF ξέχασα να σου πω! Με πήρε ο Brian (ο Eno) χθες και μου είπε ότι σε παίρνει τηλ (για μια παραγωγή) και δε σε βρίσκει!ΤΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ του ανθρώπου? (Τον άκουσα λίγο απελπισμένο!) :lol:

ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ??!! :twisted:

Νισαφι πια ουτε στο ψυχιατρειο δεν με αφηνουν ησυχο!! :lol:

Τελικα μονο εγω και εσυ φιλε μου ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ ειμαστε λογικοι σε αυτον τον κόσμο!! :lol:

 

[parsifal]

Κι εγώ τότε πρέπει να σας αποκαλύψω ότι το Δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν δεν το έγραψε ο Wagner. Διαδώσεις. Εγώ το έγραψα

 

[Superfunk]

Μα και βεβαια αγαπητε Μπετοβεν! :lol:

Ελα ,κατσε στη παρεα μας! :lol:

 

[parsifal]

Βάγκνερ, παρακαλώ, Βάγκνερ

 

[jonn]

¶κουσα συζητάτε για τα τραγούδια από ένα album "The Dark Side of The Moon"...Τι μου θυμίσατε...Τα είχα γράψει από το 1971, αλλά πάντα μου φαίνονταν μέτρια κι έτσι τα έδωσα σε ένα νεαρό παλικάρι που είχα γνωρίσει τότε με μακριά μαλλιά και ο οποίος έπαιζε μ'ένα συμπαθητικό γκρουπάκι. David Gilmour τον έλεγαν και τη μπάντα του The Pink Floyd...

8O 8O 8O :!: :?: 8O

Πέρα από την πλάκα όμως αυτό που έκανε το Gilmour ξεχωριστό κατά τη δική μου γνώμη είναι ότι το ταλέντο και η δημιουργικότητά του έδεσαν σε ένα group με άλλους τρεις καταπληκτικούς, εμπνευσμένους ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!

Γιατί πάνω απ' όλα ο Gilmour μας είναι αναγνωρίσιμος και αγαπητός γιατί λατρεύουμε τον ήχο του μέσα στο Echoes, στο Brain Damage, στο Crazy Diamond, στο Breathe, στο Hey You!, στο Comfortambly Numb...και τα κομμάτια αυτά δεν είναι αποκλειστικά δική του δημιουργία.

 

[parsifal]

¶κουσα συζητάτε για τα τραγούδια από ένα album "The Dark Side of The Moon"...Τι μου θυμίσατε...Τα είχα γράψει από το 1971' date=' αλλά πάντα μου φαίνονταν μέτρια κι έτσι τα έδωσα σε ένα νεαρό παλικάρι που είχα γνωρίσει τότε με μακριά μαλλιά και ο οποίος έπαιζε μ'ένα συμπαθητικό γκρουπάκι. David Gilmour τον έλεγαν και τη μπάντα του The Pink Floyd...8O 8O 8O :!: :?: 8O

Πέρα από την πλάκα όμως αυτό που έκανε το Gilmour ξεχωριστό κατά τη δική μου γνώμη είναι ότι το ταλέντο και η δημιουργικότητά του έδεσαν σε ένα group με άλλους τρεις καταπληκτικούς, εμπνευσμένους ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ!

Γιατί πάνω απ' όλα ο Gilmour μας είναι αναγνωρίσιμος και αγαπητός γιατί λατρεύουμε τον ήχο του μέσα στο Echoes, στο Brain Damage, στο Crazy Diamond, στο Breathe, στο Hey You!, στο Comfortambly Numb...και τα κομμάτια αυτά δεν είναι αποκλειστικά δική του δημιουργία.[/quote']

Εν τέλει αυτή είναι η ουσία

 

[fenderiarhs]

καθε σχολιο ειναι περιττο.... GILMOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOUUUUUUUUURRRRRRRRR

 

[menelaos]

Δε συμφωνώ με καμία από τις 4 απαντήσεις του poll Πρώτα απ'όλα είχε κάτι να πει. Δεύτερον είχε τις γνώσεις να το κάνει. Τρίτον είχε την τεχνική να το κάνει. Τέταρτον ήταν τυχερός που εργάστηκε με συγκεκριμένα άτομα. Πέμπτον αφιέρωσε ενέργεια και χρόνο και θυσίασε άλλα πράγματα. Πάρα πολλοί παράγοντες. Ταλέντο έχουν πολλοί, οι περισσότεροι και πάλι πατώνουν......

 

[Troll ixnilatis]

Εγώ λέω πως για να φθάσει κάποιος εκεί θα:

Πρέπει να έχει κάτι να "πεί". Να "εξωτερικεύσει" …

Πρέπει να έχει βρεί το «μέσον» με το οποίο θα εκφραστεί.

Πρέπει να πιστεύει σε αυτό,

να καταλάβει δηλ πως η επιθυμία του να εκφραστεί

είναι κάτι που αξίζει να ασχοληθεί μαζί της.

Να το κυνηγήσει, και να μην είναι τεμπέλης.

Πρέπει να είναι καλός χαρακτήρας,

και να μπορεί να λειτουργεί μέσα σε ομάδα.

Δεν πα να ‘σαι ο καλύτερος μουσικός,

άμα είσαι κάθαρμα ή κανένας εγωιστής

και διαρκώς ψάχνεις λόγο να παρεξηγηθείς,

ε, τότε θα φας κλωτσιές και μούντζες.

Αφού τελικά φτιάξεις κάτι,

θα πρέπει και να ξέρεις πώς να το πουλήσεις.

Θα πρέπει να είσαι και καλός επιχειρηματίας.

Και το αν είσαι καλός επιχειρηματίας, σε αυτές τις περιπτώσεις,

εξαρτάτε από την ικανότητά σου να διαλέγεις σωστούς συνεργάτες.

Αν μαζέψεις γύρω σου σκουπιδάνθρωπους,

τεμπέληδες, απατεώνες ή φαντασμένους,

θα πάς και εσύ μαζί τους στα σκουπίδια.

 

[Trolley]

Εγώ έχω ένα bootleg των Floyd (από πρόβες) όπου ανάμεσα στα τραγούδια ακούγονται οι εξής διάλογοι:

(Roger Waters προς τον Γίλμουρ) - Είσαι πολύ βλάκας, πάλι έχασες το τραγούδι πάνω στο σόλο.

(Γίλμουρ προς τον Waters) - Τι λες ρε τενεκέ, αφού το ξέρουμε ότι θες να κάνεις σόλο καριέρα

(Roger Waters προς τον Γίλμουρ) - Εγώ ρε εγωιστή, ή εσύ που τα 'χεις κάνει πλακάκια με την Kate Bush;

(Γίλμουρ προς τους άλλους) - Αφήστε τον τον παπάρα, ελάτε να παίξουμε τα μπλουζ...

(Mason προς Γίλμουρ) - Πάλι τα μπλουζ ρε Δαυίδ; Δε ρίχνουμε καμιά φανκιά να συνέρθουμε, πιστεύω άλλωστε ότι η ντίσκο είναι το μέλλον.

(Wright προς όλους) - ¶μα είναι να αρχίσουμε τα φλώρικα εγώ πάω για σόλο άλμπουμ. Σας έχω πει χίλιες φορές ότι μπορώ να παίζω μόνο ένα ακόρντο κάθε δέκα λεπτά.

(Waters προς όλους) - Ε, εσείς δεν παίζεστε, πάω να φέρω τούβλα να κτίσω μία μάντρα να μην σας βλέπω, κόπανοι...

(Γίλμουρ... ψιθυρίζει) - Ρε δε πα να κτίσεις και τοίχο, πάντα ρούλης θα είσαι.

(¶λαν Πάρσονς γκαρίζει από το κοντρόλ) - Βρε βλαμένα, θα παίξετε το τραγούδι να πάμε σπίτι μας. Έχω να τελειώσω και ένα βιβλίο του Πόε που μου πήρε η γκόμενά μου.

(Waters προς Parsons) - ¶λαν κόψε τη βραδυνή, στο τέλος θα τρελαθείς με αυτές τις μαλακίες που διαβάζεις.

.....

Τώρα μέσα σε αυτή την ατμοσφαιρα πως βγήκε το DSOTM, ομολογώ πως δεν ξέρω....

 

[swg0d0fmusic]

Εγώ έχω ένα bootleg των Floyd (από πρόβες) όπου ανάμεσα στα τραγούδια ακούγονται οι εξής διάλογοι:
(Roger Waters προς τον Γίλμουρ) - Είσαι πολύ βλάκας' date=' πάλι έχασες το τραγούδι πάνω στο σόλο.

(Γίλμουρ προς τον Waters) - Τι λες ρε τενεκέ, αφού το ξέρουμε ότι θες να κάνεις σόλο καριέρα

(Roger Waters προς τον Γίλμουρ) - Εγώ ρε εγωιστή, ή εσύ που τα 'χεις κάνει πλακάκια με την Kate Bush;

(Γίλμουρ προς τους άλλους) - Αφήστε τον τον παπάρα, ελάτε να παίξουμε τα μπλουζ...

(Mason προς Γίλμουρ) - Πάλι τα μπλουζ ρε Δαυίδ; Δε ρίχνουμε καμιά φανκιά να συνέρθουμε, πιστεύω άλλωστε ότι η ντίσκο είναι το μέλλον.

(Wright προς όλους) - ¶μα είναι να αρχίσουμε τα φλώρικα εγώ πάω για σόλο άλμπουμ. Σας έχω πει χίλιες φορές ότι μπορώ να παίζω μόνο ένα ακόρντο κάθε δέκα λεπτά.

(Waters προς όλους) - Ε, εσείς δεν παίζεστε, πάω να φέρω τούβλα να κτίσω μία μάντρα να μην σας βλέπω, κόπανοι...

(Γίλμουρ... ψιθυρίζει) - Ρε δε πα να κτίσεις και τοίχο, πάντα ρούλης θα είσαι.

(¶λαν Πάρσονς γκαρίζει από το κοντρόλ) - Βρε βλαμένα, θα παίξετε το τραγούδι να πάμε σπίτι μας. Έχω να τελειώσω και ένα βιβλίο του Πόε που μου πήρε η γκόμενά μου.

(Waters προς Parsons) - ¶λαν κόψε τη βραδυνή, στο τέλος θα τρελαθείς με αυτές τις μαλακίες που διαβάζεις.

.....

Τώρα μέσα σε αυτή την ατμοσφαιρα πως βγήκε το DSOTM, ομολογώ πως δεν ξέρω....[/quote']

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΑΧΧΑΧΑΑΧΧΑ