- Μηνύματα
- 6,297
- Πόντοι
- 453
H ζωη, η πραγματικη ζωη και οχι η εικονικη ζωη, ειμαι γεματη με παρατηρησεις και επιμονες γκρινιες, απο το "γιατι παρκαρες εδω ρε" μεχρι το "παρε τα ποδια σου, εχουμε δουλεια".
Σε οποιον δασκαλο και να παει καποιος, αν αυτος ο δασκαλος σεβεται τον εαυτο του, θα πρεπει να γυρισει το μαθητη στο πιο απλο πραγμα που κανει σωστα, οσο πισω και να ειναι αυτο, και να αρχισει να οικοδομει απο εκει. Ειναι μια διαδικασια που καθε ενας που θελει πραγματικα να βελτιωθει πρεπει να υπομεινει.
Μονο με αυτοταπεινωση και υποταγη μπορουμε να παρουμε κατι ουσιαστικο απο εναν δασκαλο. Αν θεωρουμε οτι ειμαστε ηδη τοπ, δεν εχει νοημα ουτε να κανουμε μαθηματα, ουτε να ζηταμε σχολια στο internet.
∆ύο δὴ ταῦτα περίελε σεαυτοῦ, μήτε σεαυτὸν μεγάλων ἄξιον κρίνῃς,
μήτε ἀνθρώπων τινὰ παρὰ πολὺ ἐλαττοῦσθαί σου κατὰ τὴν ἀξίαν νομίσῃς. Οὕτω γὰρ
οὐδέποτε ὁ θυμὸς ἐν ταῖς ἐπ αγομέναις ἡμῖν ἀτιμίαις ἐπαναστήσεται. ∆εινὸν μὲν τὸν
εὐεργετηθέντα, καὶ ταῖς μεγίσταις ὑπόχρεων χάρισι, πρὸς τῷ ἀχαρίστῳ ἔτι καὶ
ὕβρεως καὶ ἀτιμίας κατάρξαι. ∆εινὸν μὲν, ἀλλὰ τῷ ποιοῦντι μεῖζόν ἐστι κακὸν ἢ τῷ
πάσχοντι. Ἐκεῖνος ὑβριζέτω· σὺ δὲ μὴ ὑβρίζου. Γυμνάσιόν σοι πρὸς φιλοσοφίαν ἔστω
τὰ ῥήματα. Ἐὰν μὴ δηχθῇς, ἄτρωτος εἶ. Ἐὰν δὲ καὶ πάθῃς τι τὴν ψυχὴν, ἐν
σεαυτῷ κάτασχε τὸ λυπηρόν. Ἐν ἐμοὶ γὰρ, φησὶν, ἐταράχθη ἡ καρδία μου· τουτo
έστιν, οὐ διεδόθη πρὸς τὸ ἔξω τὸ πάθος, ἀλλ' οἷόν τι κῦμα εἴσω τῶν αἰγιαλῶν
κατακλασθὲν ἐστορέσθη.
Σε οποιον δασκαλο και να παει καποιος, αν αυτος ο δασκαλος σεβεται τον εαυτο του, θα πρεπει να γυρισει το μαθητη στο πιο απλο πραγμα που κανει σωστα, οσο πισω και να ειναι αυτο, και να αρχισει να οικοδομει απο εκει. Ειναι μια διαδικασια που καθε ενας που θελει πραγματικα να βελτιωθει πρεπει να υπομεινει.
Μονο με αυτοταπεινωση και υποταγη μπορουμε να παρουμε κατι ουσιαστικο απο εναν δασκαλο. Αν θεωρουμε οτι ειμαστε ηδη τοπ, δεν εχει νοημα ουτε να κανουμε μαθηματα, ουτε να ζηταμε σχολια στο internet.
∆ύο δὴ ταῦτα περίελε σεαυτοῦ, μήτε σεαυτὸν μεγάλων ἄξιον κρίνῃς,
μήτε ἀνθρώπων τινὰ παρὰ πολὺ ἐλαττοῦσθαί σου κατὰ τὴν ἀξίαν νομίσῃς. Οὕτω γὰρ
οὐδέποτε ὁ θυμὸς ἐν ταῖς ἐπ αγομέναις ἡμῖν ἀτιμίαις ἐπαναστήσεται. ∆εινὸν μὲν τὸν
εὐεργετηθέντα, καὶ ταῖς μεγίσταις ὑπόχρεων χάρισι, πρὸς τῷ ἀχαρίστῳ ἔτι καὶ
ὕβρεως καὶ ἀτιμίας κατάρξαι. ∆εινὸν μὲν, ἀλλὰ τῷ ποιοῦντι μεῖζόν ἐστι κακὸν ἢ τῷ
πάσχοντι. Ἐκεῖνος ὑβριζέτω· σὺ δὲ μὴ ὑβρίζου. Γυμνάσιόν σοι πρὸς φιλοσοφίαν ἔστω
τὰ ῥήματα. Ἐὰν μὴ δηχθῇς, ἄτρωτος εἶ. Ἐὰν δὲ καὶ πάθῃς τι τὴν ψυχὴν, ἐν
σεαυτῷ κάτασχε τὸ λυπηρόν. Ἐν ἐμοὶ γὰρ, φησὶν, ἐταράχθη ἡ καρδία μου· τουτo
έστιν, οὐ διεδόθη πρὸς τὸ ἔξω τὸ πάθος, ἀλλ' οἷόν τι κῦμα εἴσω τῶν αἰγιαλῶν
κατακλασθὲν ἐστορέσθη.