Τι άλλαξε απο το 400π.χ. μέχρι σήμερα στην "μουσικολογία";

trolley είπε:
Αν πεις σε κάποιον υπέρμαχο της "αξίας της λαϊκής τέχνης", ωραία, δείξε μου σε παρακαλώ ένα σύγχρονό σου έργο λαϊκής τέχνης που να πιστεύεις ότι έχει τέτοια αξία"
Αυτή είναι μια ερώτηση, που θα είχε ενδιαφέρον να απαντηθεί.  :)

Η μη απάντησή της συνιστά αποδοχή των θέσεων του trolley, βάσει ρεαλισμού και εξηγούμαι:

αν η λαϊκή Τέχνη έχει αξία, αλλά δεν υπάρχει κάποιος σύγχρονος δημιουργός λαϊκών καλλιτεχνημάτων, τότε αυτή  η αξία είναι, μόνο στα χαρτιά ή αλλιώς στερείται νοήματος.

Αυτό, αυτομάτως, καθιστά τους "σύγχρονους λαϊκούς καλλιτέχνες" αναπαραγωγούς και όχι δημιουργούς.

 
γελοῖος γὰρ ὅ γε πολὺς ὄχλος ἡγούμενος ἱκανῶς γιγνώσκειν τό τε εὐάρμοστον καὶ εὔρυθμον καὶ μή, ὅσοι προσᾴδειν αὐτῶν καὶ βαίνειν ἐν ῥυθμῷ γεγόνασι διηναγκασμένοι, ὅτι δὲ δρῶσιν ταῦτα ἀγνοοῦντες αὐτῶν ἕκαστα, οὐ συλλογίζονται. τὸ δέ που προσήκοντα μὲν ἔχον πᾶν μέλος ὀρθῶς ἔχει, μὴ προσήκοντα δὲ ἡμαρτημένως.

 
mustafank είπε:
Αυτή είναι μια ερώτηση, που θα είχε ενδιαφέρον να απαντηθεί.  :)

Η μη απάντησή της συνιστά αποδοχή των θέσεων του trolley, βάσει ρεαλισμού και εξηγούμαι
Για μένα δεν τίθεται καν ως ερώτηση. Φυσικά και υπάρχουν παρα πολλοί συγχρονοι μας, λαϊκοι καλλιτέχνες που παράγουν έργο με καλλιτεχνική αξία. Είτε αυτή μεταφραζεται με οικονομικούς όρους, είτε με τεχνικούς, είτε με όρους που αφορούν το συναίσθημα.

Εκτός αν την καλλιτεχνική αυτή αξία τη μετράμε βασει διαχρονικότητας, οπότε σε καμία εποχή δεν υπήρξε σύγχρονη λαϊκή τέχνη με καλλιτεχνική αξία.

 
neeq είπε:
Φυσικά και υπάρχουν παρα πολλοί συγχρονοι μας, λαϊκοι καλλιτέχνες που παράγουν έργο με καλλιτεχνική αξία.
Χωρίς ίχνος ειρωνείας (  :) ), θα μπορούσες να κατοναμάσεις κάποιους από αυτούς;

 
Χωρίς ίχνος ειρωνείας, θα μου προσδιορίσεις την Καλλιτεχνική Αξία;

 
neeq είπε:
Για μένα δεν τίθεται καν ως ερώτηση. Φυσικά και υπάρχουν παρα πολλοί συγχρονοι μας, λαϊκοι καλλιτέχνες που παράγουν έργο με καλλιτεχνική αξία. Είτε αυτή μεταφραζεται με οικονομικούς όρους, είτε με τεχνικούς, είτε με όρους που αφορούν το συναίσθημα.
"Πάρα πολλοί"...  όπως ποιος; Αν ρωτήσω τώρα δα για τους πέντε καλυτερότερους κιθαρίστες (ή ίδια ερώτηση δηλαδή, διατυπωμένη διαφορετικά), το thread θα φτάσει στις 600 σελίδες... αλλά όταν ρωτώ με τη δική μου διατύπωση, η απάντηση είναι ότι "δεν τίθεται καν" ως ερώτηση; Does not compute, που θα έλεγε και ο theoctapus.

@theoctapus : είναι εξαιρετικά εύκολο να "πείσω περί τούτου". Θα μπορούσα π.χ. να σου ζητήσω έναν ορισμό για το "τι είναι Τέχνη", όπου και θα διαπίστωνες ότι δεν έχεις (όπως άλλωστε, κανείς μας δεν έχει) και εκεί θα τελείωνε το σκέλος της συζήτησης που αφορά στην πιθανή εμπλοκή της Λογικής στο όλο ζήτημα. Για πολλά από τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, δεν υπάρχουν τελεσίδικοι ορισμοί, οπότε δεν μπορεί να ασκηθεί Λογική - βρίσκονται στον αντίποδα των θετικών επιστημών. Ελπίζω ότι αυτό δεν σε κάνει να χάσεις την εκτίμησή σου σε όποιους ασχολούνται με τέτοια πράγματα (ότι αστειευόσουν, δηλαδή), αλλά πάντως έτσι φαίνεται να είναι.

 
mustafank είπε:
Χωρίς ίχνος ειρωνείας (  :) ), θα μπορούσες να κατοναμάσεις κάποιους από αυτούς;
Τον  Αργυρή Μπακιρτζή και τους  φίλους του Χειμερινούς Κολυμβητές  ;)

 
trolley είπε:
@theoctapus : είναι εξαιρετικά εύκολο να "πείσω περί τούτου". Θα μπορούσα π.χ. να σου ζητήσω έναν ορισμό για το "τι είναι Τέχνη", όπου και θα διαπίστωνες ότι δεν έχεις (όπως άλλωστε, κανείς μας δεν έχει) και εκεί θα τελείωνε το σκέλος της συζήτησης που αφορά στην πιθανή εμπλοκή της Λογικής στο όλο ζήτημα. Για πολλά από τα σημαντικά πράγματα στη ζωή, δεν υπάρχουν τελεσίδικοι ορισμοί, οπότε δεν μπορεί να ασκηθεί Λογική - βρίσκονται στον αντίποδα των θετικών επιστημών. Ελπίζω ότι αυτό δεν σε κάνει να χάσεις την εκτίμησή σου σε όποιους ασχολούνται με τέτοια πράγματα (ότι αστειευόσουν, δηλαδή), αλλά πάντως έτσι φαίνεται να είναι.
Μια χαρά μπορεί να χρησιμοποιηθεί η Λογική. Η έλλειψη ορισμού δεν λέει και πολλά. Σίγουρα δεν βοηθάει αλλά δεν είναι και τόοοοσο μεγάλο εμπόδιο. Να στο πω διαφορετικά, ρώτα έναν θεωρητικό φυσικό τι ακριβώς σημαίνουν για την φύση οι προβλέψεις και τα φαινόμενα της κβαντικής φυσικής. Μπορώ να σου εγγυηθώ ότι κανένας δεν θα σου απαντήσει με σιγουριά, η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε. Λες αυτό να τους εμπορίζει να κάνουν αυτό που κάνει καθε επιστήμονας; Μερικές φορές οι συλλογισμοί προχωράνε βάσει υποθέσεων και συμβάσεων, ακόμα και πάνω σε ελλειπή γνώση.

Το ωραίο της υπόθεσης είναι όμως ότι τα δικά σου επιχειρήματα τα βασίζεις σε λογικούς συλλογισμούς. Για σκέψου το λίγο, θα μπορούσε ποτέ να γίνει διαφορετικά;

 
mustafank είπε:
Χωρίς ίχνος ειρωνείας (  :) ), θα μπορούσες να κατοναμάσεις κάποιους από αυτούς;
Θα μπορούσα να κατονομασω πολλους, όμως θα πήγαινε αλλού η συζήτηση. Οτι τον ταδε δεν τον ξερει ούτε η μανα του, αρα δε μετραει, ο άλλος δε γραφει τοσο ωραία τραγούδια αρα δε μετραει, ο τρίτος ειναι πολυ εμπορικός άρα δε μετραει, ο απο κει δεν είναι λαϊκός και πάει λέγοντας.

Οπότε μάλλον πρέπει πρώτα να προσδιορίσουμε τους όρους με τους οποιους αναφερόμαστε στην καλλιτεχνική αξία.

Εχω ενα ενδιαφερον κείμενο του Hanslick (με το οποίο διαφωνώ ;D ) για το θέμα, σκαναρισμένο, αλλα δεν ξερω αν επιτρέπεται να το βάλω, γιατι προέρχεται απο βιβλίο με πνευματικα δικαιωματα. Ειναι ωστόσο απόσπασμα απ'αυτο. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, το ανεβαζω :)

 
atreu73 είπε:
Βέβαια για να δοθεί ένα σημείο αναφοράς καλό θα ήταν να παρατεθεί ένα τουλάχιστον μουσικό έργο από αυτά που ο Πλάτων εννοεί ωραία κι ακόμα ένα από αυτά που θεωρεί χυδαία.

Κανείς;
Ωραίο:



;D

Πέρα απ'την (σχετική) πλάκα, μου φαίνεται ότι (και) εδώ, η συζήτηση επικεντρώνεται στην υπεράσπιση θέσεων. Κρίμα...

 
Καταρχήν ήθελα να πω ότι η συζητήση πήγε πολύ πολύ μακριά από το αρχικό θέμα.

Στους Νόμους ο Πλάτωνας -όπως πάντοτε σε διαλογική μορφή- εξετάζει το ζήτημα των νόμων μιας πολιτείας και πώς αυτοί σχετίζονται με την ιστορική-εξελικτική της πορεία.

Αυτός που μιλάει είναι ένα από τα τρία πρόσωπα του διαλόγου, ο Αθηναίος (ανώνυμος Αθηναίος πολίτης, οι άλλοι δύο είναι ένας Κρητικός και ένας Σπαρτιάτης) ο οποίος αναφέρεται κυρίως στην εμπειρία από την πόλη του.

Ο διαλογός έχει τρεις ιδιαιτερότητες:

-Δεν εμφανίζεται ο Σωκράτης όπως πάντα.

-Δεν διεξαγεαι στην ΑΘήνα ως συνήθως.

-Είναι το τελευταίο έργο του Πλάτωνα και κατά πολλούς υποδεέστερο των μεγάλων έργων του.

Στο επίμαχο σημείο ο Αθηναίος επιχειρεί μία αναλογία ανάμεσα στην παρακοή των μουσικών νόμων που παράγει αντιαισθητικό αποτέλεσμα και στην παρακοή των νόμων της πολιτείας που οδηγεί στην παρακμή της. Επιχειρηματολογεί στο πλαίσιο της άποψης ότι η υπακοή στους αθηναϊκούς νόμους έδωσε τη νίκη στους Αθηναίους  κατά τους Περσικούς πολέμους.

Καθόλου δεν προφερεται αυτό το σημείο για να βγάλουμε συμπεράσματα για το σήμερα. Για τους εξής λόγους:

-οι απόψεις του Πλάτωνα για τη μουσική ήταν τελείως ιδιόρρυθμες έως και αστείες ιδωμένες με το σημερινό πρίσμα

-Δεν έχουμε καν στοιχεία για την πραγματική μουσική του τότε, υπενθυμίζω ο φωνόγραφος εφευρέθηκε περί τους 24 αιώνες μετά, και τα χειρόγραφα αρχαίας ελληνικής μουσικής είναι ελάχιστα σπαράγματα όπου με μπόλικη φαντασία οι μελετητές προσπαθούν να συμπληρώσουν τα χαμένα κομμάτια του παζλ, που είναι συντριπτικά περισσότερα από τα σωζόμενα.

-Οι απόψεις του Πλάτωνα είναι απολύτως εκτός σημερινής πραγματικότητας. Παράδειγμα: καταδικάζει την ανάμιξη μουσικών ειδών, εξισώνοντάς την με την παρανομία. Σαν να λέμε σήμερα ότι όποιος κάνει trip-hop, reggae-dub ή οποιοδήποτε άλλο crossover είναι ισοδύναμος του βαρυποινίτη!

-Κάθε μεγάλο πνεύμα όπως και ο Πλάτωνας έχει πει πολύ σοφά πράγματα (ενδεχομένως) και μαζί μπορεί να έχει πει τρομερές αηδίες βασισμένες σε προσωπικές εντυπώσεις, προσωπικά γούστα και γενικότερα άκρατο υποκειμενισμό.

-Η μετάφραση δεν αρκεί. Το κείμενο θέλει εκτεταμένη ανάλυση του ιστορικού υποβάθρου και εξοικείωση με πλατωνικές έννοιες. Διαφορετικά όλες οι έννοιες είναι εν δυνάμει παρερμηνεύσιμες.

-Ο Πλάτωνας δεν έβλεπε τις τέχνες με καλό μάτι και πίστευε ότι πρέπει αυτές να υπακούν στην ηθική. Αυτός ο ηθικολογικός χαλκάς και η υποταγή των τεχνών στην ιδεολογία είναι ο ορισμός του αντικαλλιτεχνικού σήμερα.

Σε αυτό το πλαίσιο η κουβέντα που αναπτύχθηκε και αποτελεί συνέχεια παλιότερης δεν έχει σχέση με το πραγματικό νόημα του χωρίου που παρέθεσε ο φίλτατος yameth.

Η αναφορά στις απόψεις του Πλάτωνα για τη μουσική έχει κάποιο ενδιαφέρον για ιστορικούς λόγους. Κατά τη γνώμη μου οι απόψεις του Πλάτωνα είναι ακρως άσχετες καλλιτεχνικά με οποιονδήποτε μουσικό/καλλιτέχνη σήμερα. Δεν έχουν τίποτε να μας προσφέρουν πέραν μιας γενικότερης καλλιέργειας γιατί τελικά ο κυρ-Πλάτωνας, λόγω του υπερβάλλοντος ιδεαλισμού του- στην ουσία δεν καταλάβαινε την τέχνη και δεν μπορούσε να συγκινηθεί σε βάθος από αυτή. Αντίθετα προσπάθησε να την εντάξει στο πλαίσιο της φιλοσοφίας του, παραμορφώνοντάς την για να το πετύχει.

 
Jasemeister ο Δάντης τραγουδά σε δωρική και η Πωλίνα σε φρυγική κλίμακα; Αν ναι, πολύ φοβούμαι ότι το δεύτερο κατά Πλάτωνα θα ήταν ηθικοπλαστικότερον επικρατέστερον και  ωφελιμότερον δια των νεανίων εν Αθήναις παίδευσιν.

Για το άλλο δεν το συζητάμε. Εξορία.

Επίσης, υποκλινόμαστε νοερά στον sfaku. Είμαστε όλοι παιδιά του. Λογικά.

 
theoctapus είπε:
Αχ βρε trolley, αχ  :) . Το ότι ένα θέμα είναι ανοιχτό σημαίνει ότι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ πλευρές μπορούν να συνεχίζουν να ελπίζουν σε δικαίωση, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η μια όντως δικαιώθηκε. Η λογική που λέγαμε.
Κατά την προσφιλή μου συνήθεια, κάτι τέτοια καλά τα χάνω με την πρώτη ανάγνωση. Ευτυχώς τα πετυχαίνω στην δεύτερη... :) :)

Η δικαίωση, είναι ακριβώς η αναγνώριση του ότι η συζήτηση είναι ανοικτή, όχι η πεποίθησή μου ότι ο Πλάτων συμφωνεί με τις απόψεις μου... :) :)

Σου θυμίζω ότι στο original thread υπήρχε μία "άρον-άρον" διάθεση για μη-αποδοχή του θέματος, ως άξιο να συζητηθεί. Οπότε, βεβαίως υπάρχει δικαίωσή (μου).

:) :) :)

 
Αν το θέτεις έτσι πάσο, τα ρέστα μου, τα βλέπω.  ;D

Πάλι καλά που έχουμε τον sfaku. Σοβαρολογώ.

 
theoctapus είπε:
Πάλι καλά που έχουμε τον sfaku. Σοβαρολογώ.
Αυτά που γράφει ο sfaku είναι αυτονόητα.

Ουσιαστικά, υπογραμμίζει την αδυναμία μας να κατανοήσουμε πλήρως τον Πλάτωνα και την ολισθηρότητα οποιασδήποτε προσπάθειας ένταξης των (όσων λίγων καταλαβαίνουμε) σε σύγχρονο πλαίσιο.

Άλλοι βέβαια (μεταξύ των οποίων και εγώ) θα επέμεναν ότι αυτό είναι δική μας χασούρα, όχι δική του, μία εξίσου αυτονόητη διαπίστωση. Και βέβαια, πρέπει να γράψω ότι δεν έχω υπ' όψιν μου την άποψη πως οι "Νόμοι" είναι "υποδεέστερο" έργο - πρώτη φορά εδώ την διάβασα.

Φιλικά.

 
Να συνεισφέρω στην κουβέντα σας με ένα ακόμα ανάγνωσμα από το αρχείο μου σχετικό με το πως ένας ακόμα πολύ σπουδαίος φιλόσοφος, ο Επίκουρος, έβλεπε τη μουσική. Και εδώ το κείμενο είναι εξαιρετικά καλογραμμένο (είναι στα Αγγλικά) και αν το διαβάσει κανείς προσεκτικά, θα κατανοήσει όχι μόνο τις διαφορετικές απόψεις μεταξύ Πλάτωνα και Επίκουρου για τη μουσική αλλά και σε ένα ευρύτερο πεδίο, τις διαφορές μεταξύ του ιδεαλισμού (Πλάτων) και υλισμού (Επίκουρος).

Το εν λόγω πόνημα αναφέρεται περισσότερο στην άποψη των Επικουρείων για τη μουσική που προσωπικά με εκφράζει πολύ περισσότερο από τη Πλατωνική θεώρηση του θέματος.

Καλή σας ανάγνωση και καλή συνέχεια στην όμορφη και πολιτισμένη κουβέντα σας.

Epicurus_on_Music.pdf

 

Attachments

atreu73 είπε:
Επίσης, υποκλινόμαστε νοερά στον sfaku. Είμαστε όλοι παιδιά του. Λογικά.
;D ;D ;D ;D

Πάλι καλά που έχουμε τον sfaku. Σοβαρολογώ.
;D ;D ;D ;D

Άλλοι βέβαια (μεταξύ των οποίων και εγώ) θα επέμεναν ότι αυτό είναι δική μας χασούρα, όχι δική του, μία εξίσου αυτονόητη διαπίστωση. Και βέβαια, πρέπει να γράψω ότι δεν έχω υπ' όψιν μου την άποψη πως οι "Νόμοι" είναι "υποδεέστερο" έργο - πρώτη φορά εδώ την διάβασα.
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ημών και του Πλάτωνα, για να υπάρξει χασούρα.

Ως καλλιτέχνης/μουσικός είτε ενστερνίζεσαι τις απόψεις του Πλάτωνα για τη μουσική, είτε όχι. Αμφότερες οι επιλογές έγκυρες. Δεν θα χασεις κάτι αν δεν σε εκφράζει η υποκειμενικότητα του Πλάτωνα, όσο για εκείνον δεν μπορεί να χάσει τίποτε εδώ και 25 αιώνες.

Προσωπικά (και εδώ θα συμφωνήσω με το φίλο Δημήτρη) βρίσκω το πλαίσιο του ιδεαλισμού ασφυκτικό (εκτός από φιλοσοφικά ενοχλητικό σε σημεία), ιδίως αφού ο Πλάτωνας είχε κάθε διάθεση να τεντώσει ή συμπιέσει την πραγματικότητα ώστε να ταιριάξει στο πλαίσιο, αντί να προσαρμόσει το πλαίσιο στην πραγματικότητα.

Το κυριότερο, πίστευε ότι όλα μπορούν να ερμηνευτούν μέσα από το πλαίσιο αυτό, το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι πλάνη, και σε αυτό μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα εμείς από τον Πλάτωνα έχοντας πρόσβαση σε όλη την ιστορία  των ανθρωπίνων ιδεών (και σε ομοειδή λάθη) εδώ και κάποιες χιλιετίες.

Όσο για την άποψη ότι οι Νόμοι δεν είναι από τα πιο δυνατά έργα του, κυκλοφορεί μάλλον ευρέως, χωρίς να σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν αντίθετη άποψη.

 
sfaku είπε:
Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ημών και του Πλάτωνα, για να υπάρξει χασούρα.
Για να υπάρξει χασούρα δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει ανταγωνισμός: αρκεί να μην υπάρχει προσπάθεια. Η κοινωνία μας έχει παραιτηθεί από πολλές τέτοιες "προσπάθειες" και η χασούρα της είναι πρόδηλη στον καθημερινό βίο. Πάντα, επαναλαμβάνω, στο μέτρο των όσων μπορούμε να κατανοήσουμε.

Ως καλλιτέχνης/μουσικός είτε ενστερνίζεσαι τις απόψεις του Πλάτωνα για τη μουσική, είτε όχι. Αμφότερες οι επιλογές έγκυρες. Δεν θα χασεις κάτι αν δεν σε εκφράζει η υποκειμενικότητα του Πλάτωνα.
Δεν βλέπω πως μπορεί κάποιος να το γνωρίζει αυτό. Μόνο κάποιος που τις ενστερνίστηκε (τις απόψεις), εφάρμοσε και παραιτήθηκε αυτών, μπορεί να το ισχυριστεί. Πάντως, σαν αφετηρία για στοχασμό πάνω στη μουσική δημιουργία, καλύτερος μου φαίνεται από τις δηλώσεις πολλών και καταξιωμένων σύγχρονών μας.

Προσωπικά (και εδώ θα συμφωνήσω με το φίλο Δημήτρη) βρίσκω το πλαίσιο του ιδεαλισμού ασφυκτικό (εκτός από φιλοσοφικά ενοχλητικό σε σημεία), ιδίως αφού ο Πλάτωνας είχε κάθε διάθεση να τεντώσει ή συμπιέσει την πραγματικότητα ώστε να ταιριάξει στο πλαίσιο, αντί να προσαρμόσει το πλαίσιο στην πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει μία αντίφαση εδώ, όταν νωρίτερα παραδεχτήκαμε ότι "η μετάφραση δεν αρκεί"; Πόσο βέβαιοι μπορούμε να είμαστε για την πραγματικότητα του Πλάτωνα; Ή της εποχής του;

Το κυριότερο, πίστευε ότι όλα μπορούν να ερμηνευτούν μέσα από το πλαίσιο αυτό, το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι πλάνη, και σε αυτό μπορούμε να κρίνουμε καλύτερα εμείς από τον Πλάτωνα έχοντας πρόσβαση σε όλη την ιστορία  των ανθρωπίνων ιδεών (και σε ομοειδή λάθη) εδώ και κάποιες χιλιετίες.
Εγώ παραδέχομαι ότι δεν έχω πρόσβαση σε όλη την ιστορία των ανθρωπίνων ιδεών. Εκτός αν αναφέρεσαι στα "κατορθώματα" των "φιλοσόφων" του 20ου αιώνα.

Όσο για την άποψη ότι οι Νόμοι δεν είναι από τα πιο δυνατά έργα του, κυκλοφορεί μάλλον ευρέως, χωρίς να σημαίνει ότι κάποιοι δεν έχουν αντίθετη άποψη.
Τίποτε για τον Πλάτωνα δεν κυκλοφορεί ευρέως. Είναι (όπως και όλη η Φιλοσοφία) εκπαραθυρωμένος από τις καθημερινές συζητήσεις. Σε ακαδημαϊκούς κύκλους πάντως, δεν είναι διαδεδομένη η ιδέα και (αν το Google, το οποίο έχει όντως πρόσβαση σε όλο το υλικό στο ίντερνετ, είναι αποδεκτό σαν εργαλείο έρευνας) για την ακρίβεια είναι μάλλον ανύπαρκτη, όπως πιστοποιεί η μεθοδική προσπάθεια που κάνω εδώ και δύο ώρες.

---

Σόρυ που ακούγομαι ως πνεύμα αντιλογίας, αλλά είναι για να νοστιμίζει η σούπα.

:)

 
trolley είπε:
Σόρυ που ακούγομαι ως πνεύμα αντιλογίας, αλλά είναι για να νοστιμίζει η σούπα.

:)
Δεν ακούγεσαι καθόλου σαν πνεύμα αντιλογίας μιας και οι διαπιστώσεις σου είναι αληθέστατες όχι μόνο εδώ αλλά γενικότερα σ' αυτό τουλάχιστον που ονομάζουμε Δύση. Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό, είναι μια άλλη κουβέντα.

Off Topic

Όποτε θέλετε, μπορούμε να κανονίσουμε μια βόλτα μέχρι την τοποθεσία που ήταν κάποτε ο "ΚΗΠΟΣ" του Επίκουρου. Βρίσκεται στο Μεταξουργείο επί της οδού Ζωγράφου και ανακαλύφτηκε πριν περίπου 30 χρόνια από τον αρχαιολόγο Δοντά. Ουδέποτε αξιοποιήθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία μιας και γύρω έχει λαμαρίνες και μέσα λειτουργεί σαν νεκροταφείο ταξί. Το ίδιο περίπου συμβαίνει και με την περιπατητική σχολή του Αριστοτέλη στη Ρηγίλλης (!!!!!) αλλά και την ακαδημία του Πλάτωνα.

Μπορούμε να τα γυρίσουμε όλα, δεν είναι και τεράστιες οι μεταξύ τους αποστάσεις και μετά να κεράσω και καφέ.

Μετά τις 15 του Ιούνη που θα λασκάρω (κάπως). 

 
gamanos είπε:
Χωρίς ίχνος ειρωνείας, θα μου προσδιορίσεις την Καλλιτεχνική Αξία;
Να συγχωράει η χάρη σου, αλλά δεν είμαι και τόσο σίγουρος γι'αυτό.  8)

Εγώ ρώτησα το neeq για ένα θέμα, στο οποίο εκφράστηκε με βεβαιότητα:

Για μένα δεν τίθεται καν ως ερώτηση. Φυσικά και υπάρχουν παρα πολλοί συγχρονοι μας, λαϊκοι καλλιτέχνες που παράγουν έργο με καλλιτεχνική αξία. Είτε αυτή μεταφραζεται με οικονομικούς όρους, είτε με τεχνικούς, είτε με όρους που αφορούν το συναίσθημα.
ενώ εσύ μου ζητάς, εκ του πονηρού, να ορίσω ένα θέμα, στο οποίο δεν έχουν καταφέρει να τοποθετηθούν και να απαντήσουν ειδήμονες, στο πέρασμα των χρόνων και στο οποίο, μάλιστα, υπάρχουν περισσότερες αντιφάσεις παρά σύμφωνες γνώμες.

Ο σκοπός σου, πίσω από αυτό, είναι να ακυρώσεις οποιοδήποτε επιχείρημα και σκέψη μου, λόγω ελλιπούς ορισμού της Καλλιτεχνικής Αξίας.

Σου επιστρέφω, λοιπόν, το ερώτημα και σου ζητώ να μου ορίσεις εσύ την Καλλιτεχνική Αξία στην Παραδοσιακή Μουσική.

Προσωπική μου γνώμη, επ'αυτού, είναι ότι η αξία της Παραδοσιακής Μουσικής βρίσκεται στο λαογραφικό και συναισθηματικό της κομμάτι και όχι στο καλλιτεχνικό, όπως αυτό (το καλλιτεχνικό) διατυπώθηκε από τον trοlley σε κάποια από τις τοποθετήσεις του σε παρόμοιο θέμα, που ανοίχτηκε μέσα στο μήνα (περίπου), που μας πέρασε.Αν δεν την έχεις υπόψιν σου (την τοποθέτηση), κάνε το homework σου και ψάξτο.

Βαριέμαι να το κάνω εγω για σένα.  :)

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα