David Gilmour - Luck And Strange

[Σπινθηροβόλος γάιδαρος]

 

[odis13]

Δεν μου φαίνεται σωστό σαν πρόσθεση ενός Noun και ενός Adjective, αδόκιμο και ασυνήθιστο, ειδικά αν το μεταφράσεις στα Ελληνικά είναι λάθος, αλλά δεν τα βάζω με native speakers, κάτι θα ξέρει παραπάνω

Ναι γραμματικά βγαίνει λίγο περίεργο αλλά δεν είναι λάθος, ίσως όχι λόγιο αλλά οκ. Αυτό που εννοούσα είναι ότι το strange ως ουσιαστικό υπάρχει ως αργκό (παλαική λίγο κιόλας) και αναφέρεται στο περιστασιακό...πήδημα/κέρατο, ειδικά για κάποιον δεσμευμένο. Τα "τυχερά" που λένε μερικοί.

Οπότε luck and strange...εμένα τουλάχιστον μου κάνει την εικόνα του...μπαρουτιασμένου απο τη γκρίνια που πάει στο μπαρ για κυνήγι. Απο την άλλη δεν έχω και το αγνότερο μυαλό εγώ, συνεχίζουμε.

 

[Superfunk]

Βλέπω ότι ντραμς παίζει ο μπάρμπα Steve...και μάλιστα προκαλώντας... εγκεφαλικό στα κεντρικά της Yamaha ?

 

[Panosf1]

Κοιταξα να θυμηθω ποτε εβγαλε τελευταια φορα αλμπουμ με καινουρια τραγουδια ενας αλλος αγαπημενος μου τραγουδοποιος.Ο Roger Hodgson των Supertramp. Ηταν το 2000. Σοφη αποφαση!

 

[Jet72]

Δεν ξέρω με τι να συγκρίνω κάθε τέτοια νέα δουλειά. Με το ένδοξο "τότε"; Με το χλιαρό "σήμερα"; Να μην συγκρίνω και απλά να ακούσω; (ναι, μάλλον αυτό). 

Όταν συνεχίζουν, λέμε "τι θένε τα γερόντια και συνεχίζουν"

Όταν μας "χαιρετάνε" λέμε "αχ και τώρα τι θα κάνουμε που μας αφήνουν τέτοιο κενό"

Να παίζουν δε θέμε. Να μας αφήσουν δεν θέμε. Ε τι στο καλό θέμε ;;

Την σελίδα τους στην Ιστορία της Μουσικής την έχουν γράψει "όλοι αυτοί" προ πολλών δεκαετιών - και δεν σβήνεται με τίποτα. Τους αξίζει να περνάνε καλά κάνοντας αυτό που ξέρουν εκείνοι καλύτερα. 

Και να πω εξομολογητικά: όταν ήμουν <30 έλεγα "Ωχ". Τώρα που είμαι >50 λέω "και μπράβο τους".

 

[John Goumis]

Δεν ξέρω με τι να συγκρίνω κάθε τέτοια νέα δουλειά. Με το ένδοξο "τότε"; Με το χλιαρό "σήμερα"; Να μην συγκρίνω και απλά να ακούσω; (ναι, μάλλον αυτό). 

Στην συγκεκριμένη περίπτωση θα το συγκρίνεις με τις υπόλοιπες σόλο δουλειές του συγκεκριμένου καλλιτέχνη και όχι με το συγκρότημα με το οποίο έγραψε ιστορία στο ένδοξο παρελθόν.

Βέβαια ακόμα και αν το πάμε σε ''συγκροτήματα'', οι Stones και οι Priest (αλλά και άλλοι, πχ Saxon) έβγαλαν άλμπουμ πρόσφατα που είναι εξαιρετικά. Καλά των Priest σκοτώνει, μας κάνουνε μεγάλη πλάκα τα γερόντια...