Για όσους έχουν την ψευδαίσθηση οτί οι κακές οι τράπεζες δεν χάνουν ποτέ και αφού έχω συνέλθει από τα γέλια:
O τραπεζικός τομέας είναι παγκοσμίως από τα πιο heavily regulated industries και ενέχει τρομερό ρίσκο. Προσωπικά δεν θα επένδυα όχι ευρώ, αλλά ούτε βατόμουρο σε τράπεζες... ;D
Το πιο τρανό παράδειγμα είναι ο Λάτσης, ο οποίος απώλεσε σχεδόν το 50% της προσωπικής του περιουσίας, κάνοντας το -μοιραίο- λάθος να μην ακούσει τη συμβουλή του πατέρα του, που (πάνω-κάτω) του έλεγε "ποτέ δουλειές στην Ελλάδα, μόνο φιλανθρωπίες" ,αλλά όχι μόνο δεν τον άκουσε, αλλά πήγε και έμπλεξε με τον τραπεζικό τομέα. Βέβαια είτε έχεις 5-6 δις ,έιτε έχεις 2.5 δις είναι -στην ουσία- το ίδιο πράγμα, αλλά όλο και κάποια τρύπα μπορούν να μπαλώσουν ακόμα 2.5-3 δις... ;D
With that said και για όσους γνωρίζουν στοιχειωδώς μερικα πράγματα, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα ήταν σχετικά νοικοκυρεμένο και σαφώς δεν ευθύνεται για τα χάλια μας. Η αλήθεια είναι οτί βάσει του (μηδαμινού) μεγέθους της οικονομίας μας, κανονικά θα έπρεπε να είχαμε...1.5 τράπεζα. ;D
Ο βασικος λόγος που κατάφερε το εγχώριο τραπεζικό σύστημα να έχει πάνω από 1.5 τράπεζα είναι οτί φρόντισε να επεκταθεί κυρίως προς τα βαλκάνια και προς Τουρκία. (βλέπε economies of scale και efficiency scale)