BrickWall Limiter : ποιό, πόσο, πότε και γιατί...

KORRES_V είπε:
τωρα παλι μηπως πρεπει ολοι να παρουμε απο 1 L2(hardware,το οποιο πλεον πουλειεται ξεφτιλα)να το καρφωσουμε στο stereo buss και να ξεχασουμε για παντα το mastering?
Είναι σαν να βάζεις την ίδια δόση αλάτι-πιπέρι σε κάθε φαγητό πρίν διαλέξεις τα υλικά και να φτιάχνεις ολόκληρη την συνταγή

με βάση αυτή την δόση. Για ετοιματζίδικα φαγητά μια χαρά αλλά αν θές γκουρμέ  ξέχασε το. Δεν μπορεί να μιλάμε για χαρακτήρα

προενισχυτών και  έτσι και αλλοιώς  και να κοτσάρουμε γενικώς ένα Limiter .......

δεν νομίζω πως σου ταιριάζει.η ακομα καλυτερα ο τεμπελης ακροατης,οδηγος και οποιος ακουει

ραδιο τελος παντων,να μαθει την χρηση του volume,να γλυτωσουμε και τα φραγα ;D ;D ;D
Δεν πας στο mastering για το  Limiter αλλά για το magic touch  που κάνει την δουλειά σου ολοκληρωμένη. Και υπάρχει τρόπος να

καταλάβεις το magic touch, όταν ότι και να κάνεις πειράζοντας μια ρύθμιση το υλικό ακούγεται χειρότερο ....

Σε καλή μίξη το magic touch είναι αυτο που η μίξη ακούγεται  "ίδια" αλλά με ένα περίεργο τρόπο η μουσική πολύ καλύτερη.

Σε μέτριες μίξεις όταν όλα ακούγονται πιο φυσιολογικά και η μουσική απο αδιάφορη και ενοχλητική αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα.

Η δουλεία του mastering engineer είναι να κοιτάει το δάσος , θέλει εμπειρία, ωρμότητα και ανοικτό μυαλό απο ηχολήπτες,καλλιτέχνες, "παραγωγούς" να κατανοήσουν και να δεχτούν αισθητικές αλλαγές ακόμα και αν επιβάλλονται. Ο τραγουδιστής θα παρατηρήσει αν η φωνή είναι μέσα η έξω και όχι αν ακούγεται πιο φυσιολογική,  ο ηχολήπτης θα γκρινιάξει οτι το ταμπούρο μπήκε λιγο μέσα ακόμα και αν η μίξη συνολικά είναι αισθητά καλύτερη.

Αυτή η κατάσταση που είναι πλέον πολύ διαδεδομένη διεθνώς έχει οδηγήσει σε ένα ευνουχισμό του mastering το οποιό απο μια πραγματικά δημιουργική διαδικασία (σε συνδιασμό πάντα με την γνώμη του ηχολήπτη η του παραγωγου) κατάντησε μια διεκπαιρέωση.

Είναι πολύ εύκολο, απίστευτα εύκολο  σε εξαιρετικούς mastering engineers να κάνουν κάτι λιγο καλύτερο και δυνατό  με σωστό τρόπο αν αυτό είναι trend και να μην χάνουν πελάτες.

Είναι όμως τραγικό να πηγαίνεις σε τέτοιους ανθρώπους και να μην ζητάς μόνος σου να "παίξουν μπάλλα" , το λιγότερο που συμβαίνει

είναι πως  δεν ξέρεις την ιστορία τους και δεν ξέρεις να τούς εκμεταλευτείς , είναι ένας απο τούς λόγους (και πολλοί άλλοι βέβαια)

που  όλοι οι δίσκοι ακούγονται ίδιοι , αδιάφορα ίδιοι.

Επίσης κάτι βασικό, τα μηχανήματα ελάχιστη σχέση έχουν με το αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν μαγικές αλυσίδες , υπάρχει μόνο γνώση, αισθητική, εμπειρία και διάθεση για καλή μουσική.

Και επιστρέφοντας στο Limiter έχω γράψει ένα πιστεύω ενδιαφέρον άρθρο στο Music Pro για την διαφορά ανάμεσα στον δυνατό και τον

μεγάλο ήχο. Ίσως το ανεβάσω στο forum αν ενδιαφέρει.

Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα τα Auto Limiter πρέπει να καταργηθούν απο το οπλοστάσιο των ηχοληπτών.

Μόνο Limiter με ρυθμίσεις και αυτά σαν εργαλεία δηλαδή όχι πάνω απο 2-3 db χρήση.

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το volume.......

 
digisilence είπε:
Στον εξοπλισμο μου σημερα δεν υπαρχει outboard.

Στα χερια μου βεβαια ειχαν την ατυχια (χο χο) να πεσουν

διαφορα κατασκευασματα. Απο αυτα ξεχωριζω το

    ADL 1500 (Anthony DeMaria Labs)

το αγαπημενο μου limiter.

Χωρις να εχω εικονα για την συμπεριφορα του στον

συγχρονο πολεμο του "οσο πιο δυνατα τοσο πιο καλα",

λειτουργουσε υπεροχα στα -12 με -10dbfs οπου ηταν

τοτε το μεγιστο ζητουμενο.
Στην πραγματικότητα μιλάς για compression στον ADL 1500

Μετα το eq κανω split σε 5 διαφορετικα (10mono) tracks

στα κατωθι φασματα

  1 - 20 -120hz

  2 - 120-200hz

  3 - 200-300hz

  4 - 300-10Khz

  5 - 10 -20khz

Οι περιοχες των 2,3,4 ειναι ενδεικτικες και τις αλλαζω

αναλογα με το που θελω να δωσω εμφαση.

To τελευταιο plugin στο καθε track ειναι το L2
Και τι γίνεται με την κόλαση απο comp filtering ?

 
ChrisH, κατ'αρχάς επέτρεψε μου να πω πως σέβομαι και εκτιμώ ιδιαίτερα τόσο τις γνώσεις και την εμπειρία σου όσο και την γενικότερη πορεία και προσφορά σου στον χώρο.

Σε σχέση με αυτά που απαντάς στον KORRES_V.....νομίζω πως και εγώ και ο KORRES_V συμφωνούμε μαζί σου πως το mastering είναι (ή θα έπρεπε να είναι...) κάτι πολύ παραπάνω από ανελέητο limiting....η συζήτηση σε εκείνο το σημείο έχει να κάνει περισσότερο με το πόσο αυτό "επηρεάζει" την δουλειά του mixing engineer.

Τώρα σε ότι αφορά αυτό το περιβόητο "magic touch" που αναφέρεις συμφωνώ εν μέρει ...συμφωνώ δηλαδή πως ένα πολύ καλό mix θα "απογειωθεί" από ένα καλό mastering....ή για να το πω καλύτερα θα "ολοκληρωθεί" με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όπως του αρμόζει...... διαφωνώ ριζικά όμως με το τι μπορεί να προσφέρει το "μαγικό" αυτό άγγιγμα σε μια κακοηχογραφημένη, κακοπαιγμένη, κακοενορχηστρωμένη, και δεν ξέρω τι άλλο κακό....παραγωγή "αδιάφορης και ενοχλητικής" μουσικής..... και πολύ απλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως πάρα μόνο ίσως μια ψευδαίσθηση βελτίωσης (όπως το να δίνεις "ματζούνια" και ομοιοπαθητικά σε έναν βαριά άρωστο) ή ακόμα χειρότερα ένα promotion trick (..."το μάστερ έκανε ο τάδε")....το κακό είναι κακό και δεν θα βελτιωθεί αν το βάλουμε μέσα σε "ακριβό" περιτύλιγμα. Αυτό είναι η απόλυτα υποκειμενική μου άποψη ως παραγωγός, ηχολήπτης, μουσικός και συνθέτης αλλά και, πρωτίστως ίσως, ως συνειδητοποιημένος άνθρωπος.

Σε ότι αφορά τον τρόπο που δουλεύει ένας mastering engineer και την εμπιστοσύνη που πρέπει να του δείξουν οι υπόλοιποι (καλλιτέχνης,παραγωγός,ηχολήπτης κλπ) συμφωνώ και πάλι μαζί σου....αρκεί η επιλογή του να είναι συνειδητή. Είχα την ατυχία να συνεργαστώ αρκετές φορές είτε ως παραγωγός είτε απλά ως ηχολήπτης, με δισκογραφικές εταιρίες που έδιναν "εργολαβεία" το θέμα mastering στα 2-3 γνωστά μαστεράδικα της πρωτεύουσας χωρίς ΚΑΜΜΙΑ απολύτως συννενόηση με τον καλλιτέχνη - γκρουπ ή με εμένα....τα αποτελέσματα κάποιες φορές ήταν πολύ καλά(και πραγματικά χάρηκα που "έπαιξαν μπάλα" μόνοι τους), κάποιες φορές "εφτιαχναν" στην πορεία (μετά από αλλεπάληλους καυγάδες και cd να πηγαινοέρχονται....) και κάποιες φορές ήταν τραγικά...αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να εμπιστευτώ απόλυτα και εν λευκώ την δουλειά μου σε κάποιον mastering engineer  αρκεί αυτός να είναι δική μου επιλογή....

προσωπικά δεν ήθελα το συγκεκριμένο θέμα να εξελιχθεί σε συζήτηση πέρι μάστερινγκ αλλά με την ευκαιρία είπα να πω την γνώμη μου....

Πολύ απλά λοιπόν πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το "μαγικό άγγιγμα" αν δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων, αισθητικής, γούστου και μουσικής παιδείας εν γένει (νομίζω συμφωνούμε)....δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μαστεράς (προς αποφυγή παρεξηγήσεων....ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) που (ασχέτως αποδεδειγμένων τεχνικών γνώσεων, εμπειρίας και τεχνογνωσίας) ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι για παράδειγμα η ελληνική ποπ τσιφτελοτσιχλόφουσκα (ή έστω έχει τελείως διαφορετική αισθητική και αντίληψη περί ωραίου ;)) θα μπορούσε να προσεγγίσει σωστά  ένα υλικό που έχει ως σημείο αναφοράς τους Birthday Party ή τους Einstürzende Neubauten......

Καλώς ή κακώς η μουσική δημιουργία και αντίληψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενική κρίση και αντίληψη του καθενός μας.....και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Για τον λόγο αυτό για μένα προσωπικά το mastering είναι πρωτίστως και κυρίως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω κι εν συνεχεία και κάτι παραπάνω υπό συνθήκες (και που το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σύγχρονης μουσικής δημιουργίας ηχογραφημάτων ανεξαρτήτως ιδιώματος παρά τον "διαικπεραιωτικό" - εντός εισαγωγικών - χαρακτήρα του)

nikodemos είπε:
Θέλω να πω πως βασικό κομμάτι του mastering, αλλά συνήθως "άγνωστο", αδιάφορο ή ακόμη και βαρετό για τον καλλιτέχνη και μέσο ακροατή,  είναι η σωστή μετατροπή του sampling rate και του wordlength, το dithering, το levelling ανάμεσα στα κομμάτια (όχι απαραίτητα προς τα επάνω ;)), η δημιουργία (αν είναι απαραίτητο) κάποιων fade out, η "διαχείριση" των κενών ανάμεσα στα κομμάτια, η επεξεργασία των ambiances στην αρχή και το τέλος κάθε κομματιού, η δημιουργία του tracklist (indexes & subindexes) , η δημιουργία ενός proper master (σε ότι αφορά την πιστότητα, το error rate και την συμβατότητα με το printing plant) και άλλα τέτοια "βαρετά" πράγματα ;D......πέρα από αυτό υπάρχει πάντα (αν αυτό είναι επιθυμητό και τεχνικά εφικτό) η δυνατότητα και για αισθητικές παρεμβάσεις.

Και επιστρέφοντας στο Limiter έχω γράψει ένα πιστεύω ενδιαφέρον άρθρο στο Music Pro για την διαφορά ανάμεσα στον δυνατό και τον

μεγάλο ήχο. Ίσως το ανεβάσω στο forum αν ενδιαφέρει.

Αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα τα Auto Limiter πρέπει να καταργηθούν απο το οπλοστάσιο των ηχοληπτών.

Μόνο Limiter με ρυθμίσεις και αυτά σαν εργαλεία δηλαδή όχι πάνω απο 2-3 db χρήση.

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το volume.......
Συμφωνώ απόλυτά αγαπητέ ChrisH.......και θα ήθελα πολύ να διαβάσω το εν λόγω άρθρο όπως θα ήθελα (και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι) να σε "διαβάζω" πιο συχνά και εδώ στο νόιζ ;)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
ChrisH είπε:
Γιατί υπάρχει συγκεκριμένο ραντεβού που "δεσμεύει" το studio και τον προγραμματισμό του.

Το unattended session η το emastering γίνεται σε "ελεύθερο χρόνο".
Eυχαριστώ για την διευκρίνηση, το'χα σαν απορία αυτό.

Είναι όμως λίγο περίεργο αυτό. Γιατί να κοστίζουν κάποιες ώρες ακριβότερα από άλλες και ποια είναι η έννοια του "ελεύθερου χρόνου" ????

Όταν δουλεύει το στούντιο δεν υπάρχει έννοια ελεύθερου χρόνου. Κοιτάς την ατζέντα σου και λες στον πελάτη πότε είσαι ελεύθερος και συννενοείστε για το ραντεβού.

Αυτό που λες το καταλαβαίνω μόνο αν το unattented mastering συμβαίνει χαράματα ή "σπαστά", αυτό εννοείς?

 
Παίδες, έχοντας διαβάσει τούτο το thread και τα περισσότερα από τα υπόλοιπα τα οποία αναφέρονται στο μεγάλο θέμα του mastering ήθελα να ζητήσω-παρακαλέσω κάποιο από τα παιδιά με γνώσεις να δημιουργηθεί ένα άρθρο σχετικό.

Και εξηγούμαι, καλό θα ήταν να υπάρχει στο forum μια πηγή που να αναφέρει με αρκετές λεπτομέρειες την σειρά των εργασιών που γίνονται κατα τη διάρκεια του mastering(τί εφφέ?,με ποιά σειρά?,limiting,volume,dithering,κτλ) μαζί με κάποια επεξήγηση του τι κάνει τι. Έτσι συγκεντρωμένα θα βοηθούσαν κάθε προσπάθεια για home mastering που να πλησιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο προς την επαγγελματική κατεύθυνση.

Καταλαβαίνω ότι δεν ζητάω κάτι εύκολο, όπως επίσης ότι δεν μαθαίνονται όλα με ένα άρθρο, αλλά με πολύ διάβασμα και εμπειρία και μηχανήματα. Όμως θα μας λυθούν πολλές απορίες και θα κάνουμε μια καλή αρχή.

 
nikodemos είπε:
...... διαφωνώ ριζικά όμως με το τι μπορεί να προσφέρει το "μαγικό" αυτό άγγιγμα σε μια κακοηχογραφημένη, κακοπαιγμένη, κακοενορχηστρωμένη, και δεν ξέρω τι άλλο κακό....παραγωγή "αδιάφορης και ενοχλητικής" μουσικής..... και πολύ απλά πιστεύω ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα απολύτως πάρα μόνο ίσως μια ψευδαίσθηση βελτίωσης (όπως το να δίνεις "ματζούνια" και ομοιοπαθητικά σε έναν βαριά άρωστο)
Δώσε μου ενα FTP να σου ανεβάσω 1-2 files και ξαναμιλάμε. Ενοείται οτι μιλάμε για σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο....

Πρόσεξε, δεν λέω οτι αυτή είναι η δουλειά του mastering , ούτε οτι μπορεί να γίνεται κάθε μέρα, για πολλούς λόγους ...

απλώς κάποιες φορές δεν πάει πιο πέρα, άλλες φορές δεν υπάρχει ενέργεια και εύμπνευση ... ΑΛΛΑ όταν έχεις δει "το θαύμα" να γίνεται και καταλαβαίνεις εκεί και την μαγεία του ήχου, η πως το ανθρώπινο αυτί συλλαμβάνει την μουσική πλέον  και αντιλαμβάνεται την πληροφορία τότε σε πάνει μια θλίψη να βλέπεις να φεύγουν απο τα χέρια σου δουλειές μέτριες (με καταχαρούμενους πελάτες) που μπορούσαν να είναι 100% καλύτερες.

(μετά από αλλεπάληλους καυγάδες και cd να πηγαινοέρχονται....)
Κι αυτό στο πρόγραμμα είναι αρκεί να είναι ξεκάθαρο οτι κάπου πάμε και όχι ότι έχουμε μια προσωπική κόντρα αισθητικής .

Ένας απο τους καλύτερους ¨Ελληνες ηχολήπτες που δουλεύουμε χρόνια μαζί σε πολλές δουλειές μου αναφέρει πάντα " Chris εδώ δεν κάνουμε μίξη " και το λαμβάνω υπόψιν μου.

Όμως κοίτα το παράδοξο , αν δεν ασχολήθω  πολύ με τις μίξεις του μου λέει πως τον ξεπετάω, αν ασχολήθώ και το πάω μακρυά μου λέει "εδω δεν κάνουμε μίξη " . Αυτό γίνεται γιατί έχει δει το "θαύμα" σε πολλές δουλειές μας , απλώς θέλει να έχει τον έλεγχο και να διαλέγει αυός πράγμα που είναι αποδεκτό , επίσης έχει και την ευθύνη και ξέρει τι θέλει  πράγμα που κάνει το mastering  πολύ εύκολο.

Δεν συμβαίνει  συχνά .......

Πολύ απλά λοιπόν πιστεύω πως δεν μπορεί να υπάρχει αυτό το "μαγικό άγγιγμα" αν δεν υπάρχει σύμπνοια απόψεων, αισθητικής, γούστου και μουσικής παιδείας εν γένει (νομίζω συμφωνούμε)....δεν μπορώ να φανταστώ πως κάποιος μαστεράς (προς αποφυγή παρεξηγήσεων....ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ) που (ασχέτως αποδεδειγμένων τεχνικών γνώσεων, εμπειρίας και τεχνογνωσίας) ο κύριος όγκος δουλειάς του είναι για παράδειγμα η ελληνική ποπ τσιφτελοτσιχλόφουσκα (ή έστω έχει τελείως διαφορετική αισθητική και αντίληψη περί ωραίου ;)) θα μπορούσε να προσεγγίσει σωστά  ένα υλικό που έχει ως σημείο αναφοράς τους Birthday Party ή τους Einstürzende Neubauten......

Καλώς ή κακώς η μουσική δημιουργία και αντίληψη περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό την υποκειμενική κρίση και αντίληψη του καθενός μας.....και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά. Για τον λόγο αυτό για μένα προσωπικά το mastering είναι πρωτίστως και κυρίως αυτό που περιέγραψα πιο πάνω κι εν συνεχεία και κάτι παραπάνω υπό συνθήκες (και που το βρίσκω ιδιαίτερα σημαντικό και αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής σύγχρονης μουσικής δημιουργίας ηχογραφημάτων ανεξαρτήτως ιδιώματος παρά τον "διαικπεραιωτικό" - εντός εισαγωγικών - χαρακτήρα του)

Συμφωνώ απόλυτά αγαπητέ ChrisH.......και θα ήθελα πολύ να διαβάσω το εν λόγω άρθρο όπως θα ήθελα (και είμαι σίγουρος και πολλοί άλλοι) να σε "διαβάζω" πιο συχνά και εδώ στο νόιζ ;)
Η αισθητική είναι το παν, δεν διδάσκεται και γιαυτό δεν υπάρχουν διεθνώς πολλοί νέοι mastering engineer με προσωπικότητα.

Ας σταματήσουμε εδω αυτή τι συζήτηση γιατί πραγματικά το θέμα ήταν άλλο.

Σε σχέση με τα Limiter θα σου πω κάτι που λέω συχνά... Αν το κομμάτι είναι καλογραμμένο και καλομιξαρισμένο δεν θα το χαλάσει το L2. Ασφαλώς ένα Weiss DS-1 έχει πολύ πιο ανοικτό ήχο αλλά και μεγάλες δυσκολίες στην ρύθμιση και υπάρχουν και καλύτερα plug-in

απο το  L2 τα τελευταία χρόνια.

Πρίν 4-5 χρόνια o Bob Katz είχε κάνει ένα demo CD για τον Weiss  με αλυσίδα με L2 στο τέλος και τα δείγματα πρίν-μετά ήταν απο καλά μέχρι εξαιρετικά. Του έβαλα χέρι γιατί άκουγα το ίδιο attack-release στο μπάσσο σε όλα τα κομμάτια και μου έστειλε κομμάτια χωρίς L2 να τα λιμιτάρω για να δεί τι εννοούσα. Η δική μου version ήταν πιο ανοικτή με ποιότητα  στις ψηλές και πιο ενδιαφέρον μπάσο

που πράγματι διέφερε απο κομμάτι σε κομμάτι ΑΛΛΑ δεν ήταν εμφανώς καλύτερα συνολικά γιατί και αυτός τελειώνοντας ένα κομμάτι λάμβανε υποψιν του και το χαρακτήρα του  L2  στο αποτέλεσμα.

Θέλω να πω ο ήχος πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά και όχι με κολλήματα .... η ουσία είναι αλλού.

Κλείνεις τα μάτια , γυρνάς τα κουμπιά και σταματάς εκεί που σου αρέσει ... ΟΜΩΣ προυποθέτει παιδεία , αντίληψη, σωστή αισθητική, ακούσματα, τεχνική κατάρτιση και κατανόηση απο δίσκους αναφοράς πια είναι τα πραγματικά στοιχεία που  κάνουν κάποιους δίσκους εξαιρετικούς.

 
haryy είπε:
Eυχαριστώ για την διευκρίνηση, το'χα σαν απορία αυτό.

Είναι όμως λίγο περίεργο αυτό. Γιατί να κοστίζουν κάποιες ώρες ακριβότερα από άλλες και ποια είναι η έννοια του "ελεύθερου χρόνου" ????

Όταν δουλεύει το στούντιο δεν υπάρχει έννοια ελεύθερου χρόνου. Κοιτάς την ατζέντα σου και λες στον πελάτη πότε είσαι ελεύθερος και συννενοείστε για το ραντεβού.

Αυτό που λες το καταλαβαίνω μόνο αν το unattented mastering συμβαίνει χαράματα ή "σπαστά", αυτό εννοείς?
Σε ένα mastering studio τρέχουν πολλές και διαφορετικές δουλειές, κάποιες τελειώνουν στην ώρα τους κάποιες μένουν πίσω. Αν δεν υπάρχει ραντεβού μεταφέρεις κάτι την άλλη μέρα και όλα τελειώνουν ήρεμα. Αν έχεις ραντεβού νεο και μερικές δουλειές στον αέρα η πίεση είναι αφόρητη και η δουλειά πολλή πιο πιεστική.

Μερικές φορές χωρίς ραντεβού η δουλειά μπορεί να γίνει και φτηνότερα και καλύτερα.

 
...thanx για την κατατοπιστική απάντηση ......και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι :).....παρά μόνο ίσως στο ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει "σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο" ...είναι πολύ υποκειμενικό...για την ακρίβεια νομίζω πως και η "σπουδαία μουσική" και ο "κακός ήχος" θα παραμένουν πάντα υποκειμενικές κρίσεις και άρα ποτέ δεν θα μπορούν να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα υπέρ της συντέλεσης ή όχι "θαύματος" παρά μόνο σε υποκειμενικό και πάλι επίπεδο (δηλαδή πχ.αυτό που για μένα αποτελεί επεξεργαστικό "θαύμα" μπορεί ταυτόχρονα για εσένα να είναι καταστροφή και απαράδεκτο και το αντίστροφο).....νομίζω πως το όποιο κοινά αποδεκτό "θαύμα" έχει συντελεστεί πολύ πιο πριν, την στιγμή της δημιουργίας (ως σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση, ερμηνεία)

Δεν θέλω βέβαια να ξεκινήσουμε "πόλεμο" για το πιο είναι πιο σημαντικό μεταξύ mixing - mastering ;D ;D ;D (...άσχετα αν αυτό ίσως φαίνεται από τον τίτλο και την έως τώρα κουβέντα :)) .....τα θεωρώ και τα δύο σημαντικά....απλά για τα δικά μου κριτήρια και γούστα (δηλαδή υπό συνθήκες ;)) το mastering θα είναι πάντα το τελευταίο σκέλος μιας πολύπλοκης διαδικασίας - όχι τόσο σημαντικό (συνολικά) όσο αυτά που προηγήθηκαν αλλά αρκετά σημαντικό για να την "ολοκληρώσει"με τον καλύτερο τρόπο  ή να την "καταστρέψει" ....αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι σε κάποιες άλλες περιπτώσεις(πέρα δηλαδή από αυτές που απασχολούν εμένα) το mastering μπορεί να είναι το Α και το Ω.....πχ σε μια stereo ηχογράφηση μιας συμφωνικής ορχήστρας, στο multichanel soundtrack μιας ταινίας κλπ κλπ

....μια που μιλάμε (μιλούσαμε ;D) για plugin limiters κάποια γνώμη για το Alchemist της Flux?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
nikodemos είπε:
...thanx για την κατατοπιστική απάντηση ......και βέβαια δεν μπορώ να διαφωνήσω σε κάτι :).....παρά μόνο ίσως στο ότι δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει "σπουδαία μουσική με πολύ κακό ήχο" ...είναι πολύ υποκειμενικό...για την ακρίβεια νομίζω πως και η "σπουδαία μουσική" και ο "κακός ήχος" θα παραμένουν πάντα υποκειμενικές κρίσεις και άρα ποτέ δεν θα μπορούν να στοιχειοθετήσουν επιχείρημα υπέρ της συντέλεσης ή όχι "θαύματος" παρά μόνο σε υποκειμενικό και πάλι επίπεδο (δηλαδή πχ.αυτό που για μένα αποτελεί επεξεργαστικό "θαύμα" μπορεί ταυτόχρονα για εσένα να είναι καταστροφή και απαράδεκτο και το αντίστροφο).....
¨Ακουσε τον πρώτο δίσκο των ΦΑΤΜΕ (αυτόν μεν την κοπέλλα με την μαντήλα) πως κυκλοφορούσε 22 χρόνια και το remastering

που έκανα το 2003. Παράδειγμα εξαιρετικού και πολύ φρέσκου υλικού για την εποχή με κακό, κάκιστο  ήχο .....

νομίζω πως το όποιο κοινά αποδεκτό "θαύμα" έχει συντελεστεί πολύ πιο πριν, την στιγμή της δημιουργίας (ως σύνθεση, ενορχήστρωση, εκτέλεση, ερμηνεία)
Αυτό είναι το πραγματικό θάυμα αλλά καλώς η κακώς ασχολούμαστε με το μετά..... Στην εποχή μας είναι πολύ συνηθισμένο να

καταστρέφονται εξαιρετικές ιδέες απο απαράδεκτη υλοποίηση σε ενορχήστρωση-παίξιμο - ηχοληψία. Στην πραγματικότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε σε αυτή την χώρα.

Δεν θέλω βέβαια να ξεκινήσουμε "πόλεμο" για το πιο είναι πιο σημαντικό μεταξύ mixing - mastering ;D ;D ;D (...άσχετα αν αυτό ίσως φαίνεται από τον τίτλο και την έως τώρα κουβέντα :)) .....τα θεωρώ και τα δύο σημαντικά....απλά για τα δικά μου κριτήρια και γούστα (δηλαδή υπό συνθήκες ;)) το mastering θα είναι πάντα το τελευταίο σκέλος μιας πολύπλοκης διαδικασίας - όχι τόσο σημαντικό (συνολικά) όσο αυτά που προηγήθηκαν αλλά αρκετά σημαντικό για να την "ολοκληρώσει"με τον καλύτερο τρόπο  ή να την "καταστρέψει"
Η μίξη είναι πιο σhμαντική γιατί αν είναι πραγματικά πολύ καλή το mastering είναι "αδιόρατο" και για αυτούς που το αντιμετωπίζουν

με το κιλό πραγματικά άχρηστο έξοδο.Όμως στην πραγματικότητα είναι πιο αναγκαίο απο ποτε ένα καλό mastering σε αυτές τις δουλειές.

....αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι σε κάποιες άλλες περιπτώσεις(πέρα δηλαδή από αυτές που απασχολούν εμένα) το mastering μπορεί να είναι το Α και το Ω.....πχ σε μια stereo ηχογράφηση μιας συμφωνικής ορχήστρας, στο multichanel soundtrack μιας ταινίας κλπ κλπ
Νομίζω πως είναι το ίδιο σημαντικό  για κάθε είδος μουσικής και απλώς  trend για την σύγχρονη pop-rock.

....μια που μιλάμε (μιλούσαμε ;D) για plugin limiters κάποια γνώμη για το Alchemist της Flux?
τα Flux plug-ins είναι απο τα καλύτερα που υπάρχουν, μαζί με τα  Algorithmix  αν και παρουσιάζουν κάποια θέματα

συμβατότητας με σταθμούς εργασίας.

Όμως επειδή έχουν πολλές ρυθμίσεις αν δεν ξέρεις τι κάνεις και δεν έχεις σοβαρό σύστημα monitoring είναι εύκολο να βρεθείς σε λάθος σημείο χωρίς να το καταλάβεις.

 
haryy είπε:
Υπάρχουν οι τεχνικές διαδικασίες που περιέγραψε ο Nikodemos που δεν εξαρτώνται από το αν τα κομμάτια "ακούγονται" σωστά οπότε πρέπει να απασχοληθεί ο μηχανικός για κάποια ώρα για να τα φτιάξει.

Τέλος, υπάρχει και η χρέωση με την ώρα.
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει χρέωση με την ώρα αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι υπάρχει μία ελαφρά υπεκφυγή στις απαντήσεις που δόθηκαν. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δοθεί ένα επαγγελματικό και όχι καλλιτεχνικό όχι;

 
...πολύ ενδιαφέροντα όλα, thanks.

Πάντως σε σχέση με το θέμα "κακός, κάκιστος ήχος" εξακολουθώ (και θα εξακολουθήσω) να θεωρώ πως σαν χαρακτηρισμός είναι απόλυτα υποκειμενικός (δεν αναφέρομαι στους ΦΑΤΜΕ...έχω πολύ μικρή - ανύπαρκτη- σχέση με το συγκεκριμένο γκρουπ-αλλά και την "σκηνή" εν γένει-και συνεπώς δεν έχω άποψη )......θα πάει αλλού η κουβέντα αλλά νομίζω πως μια τέτοια κρίση θα πρέπει να ξεπερνάει τα "στενά" τεχνικά πλαίσια που συνήθως την χαρακτηρίζουν.....όταν ακούω ένα άλμπουμ, ένα τραγούδι, μια μουσική γενικότερα νιώθω την ανάγκη να δημιουργήσω, να σκηνοθετήσω μια εικόνα μπροστά μου, μια φανταστική "ταινία" της οποίας το soundtrack ακούω......αν λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση, μια "κακή ηχογράφηση" και ένας "κακός" (τεχνικά πάντα) ήχος "βοηθάει" στην σωστή οπτικοποίηση, απεικόνιση της μουσικής τότε για μένα είναι πάντα ευπρόσδεκτα ;)......ελπίζω με το δακρύβρεχτο, μελό παράδειγμα μου να έγινα κατανοητός ;)

Θέλω να πω πως πολλοί - μα πάρα πολλοί - αγαπημένοι μου δίσκοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κάκιστες ηχογραφήσεις" (Cure,Stooges,Ramones,Bauhaus,MC5,Velvet,RokyErickson κλπ κλπ)...δεν μπορώ να τα "φανταστώ" όμως αλλιώς.....και δεν ξέρω αν θα μου άρεσαν αν ηχούσαν διαφορετικά....το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήταν και διαφορετική μουσική.

offtopic τέλος από εμένα

OurDarkness είπε:
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει χρέωση με την ώρα αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι υπάρχει μία ελαφρά υπεκφυγή στις απαντήσεις που δόθηκαν. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δοθεί ένα επαγγελματικό και όχι καλλιτεχνικό όχι;
Γιάννη κάνε μια επεξήγηση ???..... :)...τι είναι το "καλλιτεχνικό όχι"?....επηρεάστηκες μήπως από την 28η Οκτωβρίου? ??? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
OurDarkness είπε:
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει χρέωση με την ώρα αλλά θα μου επιτρέψεις να πω ότι υπάρχει μία ελαφρά υπεκφυγή στις απαντήσεις που δόθηκαν. Πόσος χρόνος χρειάζεται για να δοθεί ένα επαγγελματικό και όχι καλλιτεχνικό όχι;
Μα νομίζω ότι σου απάντησα σαφέστατα. Στην πρώτη περίπτωση στο παράδειγμά σου που οι μίξεις είναι super και δεν χρειάζονται παρέμβαση, προχωράς στα απολύτως τυπικα που περιέγραψε ο Nikodemos και καθαρίζεις σε 2 ωρίτσες π.χ, ενώ στην 2η περίπτωση οι ώρες θα είναι φυσικά περισσότερες.

Δεν μπορεί να μην χρεώσει κάτι ο μηχανικός αφού υπάρχουν στάνταρ διαδικασίες που πρέπει να γίνουν.

Εσύ θα στείλεις τις σούπερ μίξεις σου στον μηχανικό. Αυτός όμως θα πρέπει να βάλει σε σειρά τα κομμάτια, να κάνει leveling, να βάλει τα απαραίτητα χρονικά κενά ώστε να "κυλάει" το υλικό σωστά, να κάνει fades, να κάνει resampling αν χρειάζεται, και dithering να φτιάξει Track/cue list να κόψει το red book για να πάει στο πιεστήριο, και φυσικά θα πρέπει να ακούσει όλο το υλικό τουλάχιστον 1 φορά! Αυτά θέλουν τον χρόνο τους.

Που είναι η υπεκφυγή σε όλα αυτά? :)

Eπαγγελματικό όχι δεν μπορεί να σου πει. Αν σου πει ότι το υλικό δεν χρειάζεται mastering και στο επιστρέψει, τότε ποιος θα τα κάνει όλα αυτά που σου ανέφερα?

 
Ναι ρε συ, δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει όλη αυτή η διαδικασία η οποία πρέπει να πληρωθεί. Απλά θέλω να εστιάσουμε μόνο στην παρέμβαση αυτή καθ' αυτή. Μπορεί κάποιος να χρεώσει π.χ. 80 ευρώ για να ακούσει ένα κομμάτι και να μην κάνει καμμία απολύτως παρέμβαση; Αν ναι, τότε προφανώς τα χρήματα αυτά πληρώνουν την επαγγελματική του γνώμη ανεξαρτήτως αν έκανε ή δεν έκανε κάποια παρέμβαση.

Ανέφερα αυτό το παράδειγμα, γιατί έχω ιδία εμπειρία την οποία έχω συζητήσει σε άλλο forum (δυστυχώς σε αυξημένους τόνους) και προσωπικά νομίζω ότι δεν χρειάζομαι ούτε 50 ώρες ούτε κάποια normal χρέωση για να πω ότι κάτι δεν χρειάζεται παρέμβαση, μιας και δεν το κάνω επαγγελματικά και τονίζω την λέξη "επαγγελματικά". Παραβλέποντας λοιπόν όλες τις υπόλοιπες διεργασίες τις οποίες πολύ σωστά παρέθεσε ο Νικόδημος, συζητείστε αν πρέπει να ο mastering engineer πρέπει να πληρωθεί για να μην κάνει απολύτως καμμία παρέμβαση.

Φυσικά, δεν χρειάζεται να πω ότι δεν υπάρχει κανενός είδους υστεροβουλία ή μομφή προς κανέναν mastering engineer - απλά ακούμε γνώμες.  :)

 
Γιάννη εγώ όπως κατάλαβες είμαι στην "πλευρά" της "μη -αισθητικής-παρέμβασης"....εννοώντας βέβαια παρεμβάσεις που θα αλοιώσουν την λογική πάνω στην οποία χτίστηκε το μιξ και όχι παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν ολοκληρώσουν την όλη διαδικασία. ;)....τώρα σε ότι αφορά την χρέωση του μάστερινγκ δε νομίζω πως θα μπορούσε να είναι με βάση το"ποσοστό" επέμβασης σε κάθε κομμάτι γιατί:

Α) Θα οδηγούμασταν σε καταστάσεις όπου ο μαστεράς θα "ξέσκιζε" κάθε κομμάτι για να πείσει τον πελάτη (τον μέσο πελάτη που δεν πολυκαταλαβαίνει την όλη διαδικασία)  ότι δούλεψε....

Β) Δεν μπορεί να κρίνει κάποιος πόσο "σημαντική" είναι μια παρέμβαση από το πόσο ξεκάθαρη είναι η ίδια παρά μόνο από το πόσο επηρεάζει το σύνολο...κατά συνέπεια δεν μπορούμε να πουμε πως μια απλή φαινομενικά παρέμβαση κατά την διάρκεια του μάστερ δεν είναι προιόν πλύπλοκης επεξεργασίας και πνευματικής εργασίας

Γ) Στο θέμα του χρόνου...θα σου πω το εξής....ας υποθέσουμε πως εγώ και εσύ κάνουμε μάστερ στο ίδιο κομμάτι και ενώ εγώ χρειάζομαι 6 ώρες για να φτάσω στο επιθυμητό αποτέλεσμα εσύ χρειάζεσαι μία (για να φτάσεις στο ίδιο αποτέλεσμα)...δε νομίζεις πως θα ήταν άδικο να χρεωθεί αυτή η δουλειά με την ώρα?...να χρεωθεί δηλαδή παραπάνω η δική μου ανικανότητα?...κάποια πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολο να κοστολογηθούν.

Γενικά πιστεύω πως σε διαδικασίες όπως το μάστερ η χρέωση με την ώρα είναι απαράδεκτη......προτιμώ σαφέστατα μια προσέγγιση του στυλ "με το κομμάτι" ή "με το άλμπουμ". Είναι πολύ πιο ειλικρινής η προσσέγγιση που περιγράφει ο Bob Katz στο Mastering Audio ότι δηλαδή το 1ο κομμάτι θα του πάρει μία ώρα, το 2ο 40 λεπτά, το 3ο μισή ώρα και τα υπόλοιπα από ένα τέταρτο...το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα έχουμε μάθει να τα βλέπουμε όλα και κάτω από το πρίσμα της καχυποψίας...όλοι πάνε να μας κλέψουνε....δεν είναι ακριβώς έτσι....ελεύθερη αγορά είναι και επιλέγεις να πάς κάπου γιατί εκεί θέλεις....αλλά ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ.....δεν είσαι υποχρεωμένος.....και ούτε είναι κανείς υποχρεωμένος να δικαιολογηθεί για τον τρόπο με τον οποίο χρεώνει την δουλειά του.... 

 
nikodemos είπε:
Θέλω να πω πως πολλοί - μα πάρα πολλοί - αγαπημένοι μου δίσκοι θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως "κάκιστες ηχογραφήσεις" (Cure,Stooges,Ramones,Bauhaus,MC5,Velvet,RokyErickson κλπ κλπ)...δεν μπορώ να τα "φανταστώ" όμως αλλιώς.....και δεν ξέρω αν θα μου άρεσαν αν ηχούσαν διαφορετικά....το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ήταν και διαφορετική μουσική.
+200

Μα, υπάρχει πιο χείριστη ηχογράφηση από το Imagine του John Lennon;

 
nikodemos είπε:
...το πρόβλημα είναι πως στην Ελλάδα έχουμε μάθει να τα βλέπουμε όλα και κάτω από το πρίσμα της καχυποψίας...όλοι πάνε να μας κλέψουνε....δεν είναι ακριβώς έτσι....ελεύθερη αγορά είναι και επιλέγεις να πάς κάπου γιατί εκεί θέλεις....αλλά ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ.....δεν είσαι υποχρεωμένος.....και ούτε είναι κανείς υποχρεωμένος να δικαιολογηθεί για τον τρόπο με τον οποίο χρεώνει την δουλειά του.... 
Επειδή αυτό μου ακούγεται λίγο βαρύγδουπο και ίσως να εκληφθεί ως κατηγορία θα ήθελα να το εξηγήσω....

Το πρόβλημα λοιπόν είναι πως ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι συμμετέχουν στην διαδικασία έχωντας στομυαλό τους μια υπόνοια....αυτό από μόνο του αρκεί για να καταστρέψει την όλη διαδικασία....από την άλλη οι περισσ'οτεροι επαγγελματίες αντί να μπουν στον κόπο να εξηγήσουν στον (πολύ συχνά άπειρο ή ακόμα χειρότερα με πρότερη κακή εμπειρία) πελάτη ότι πληρώνονται για το "έργο" που θα παράγουν και όχι για την ώρα που θα ξοδέψουν, όπωε επίσης και το γεγονός ότι μια πιο subtle ή ντελικάτη αν θέλετε επέμβαση μπορεί να είναι επίσης προιόν σκέψης,επεξεργασίας και εμπειρίας...ίσως και σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από μια πιο "εμφανή" αισθητικά επέμβαση.....

Το βασικό πρόβλημα είναι πως σαν χώρα δεν έχουμε αναπτύξει ακόμη κουλτούρα στο θέμα της παραγωγής μουσικής (δεν αναφέρομαι βέβαια στην δημιουργία...το λέω για να μην ξεκινήσει καμμιά τρελή συζήτηση περι Ελληνικής μουσικής κλπ αναφέρομαι στην ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ παραγωγής) με αποτέλεσμα να ευδοκιμούν πολλά άσχημα φαινόμενα που καθιστούν την "Ελληνική μουσική βιομηχανία" στην καλύτερη περίπτωση συνοικιακή βιοτεχνία υπό πτώχευση.

Ν

 
nikodemos είπε:
Γιάννη εγώ όπως κατάλαβες είμαι στην "πλευρά" της "μη -αισθητικής-παρέμβασης"....εννοώντας βέβαια παρεμβάσεις που θα αλοιώσουν την λογική πάνω στην οποία χτίστηκε το μιξ και όχι παρεμβάσεις που θα ενισχύσουν ολοκληρώσουν την όλη διαδικασία. ;)....τώρα σε ότι αφορά την χρέωση του μάστερινγκ δε νομίζω πως θα μπορούσε να είναι με βάση το"ποσοστό" επέμβασης σε κάθε κομμάτι γιατί:

Α) Θα οδηγούμασταν σε καταστάσεις όπου ο μαστεράς θα "ξέσκιζε" κάθε κομμάτι για να πείσει τον πελάτη (τον μέσο πελάτη που δεν πολυκαταλαβαίνει την όλη διαδικασία)  ότι δούλεψε....
:)

Εκεί ακριβώς θέλω να καταλήξω! Υπάρχουν πελάτες που έχουν φύγει από mastering engineers δυστυχείς γιατί δεν μπορούν να εννοήσουν και να αντιληφθούν τι ακριβώς πληρώνουνε. Είναι επομένως λογικό επόμενο να υπάρχει μία δυσπιστία για τις προσφερόμενες υπηρεσίες - και γίνεται πολλές φορές ένας "αρρωστημένος" συμβιβασμός καθότι δεν μπορεί να φεύγουν πελάτες άρδην! Έτσι δεν είναι;

Γενικά πιστεύω πως σε διαδικασίες όπως το μάστερ η χρέωση με την ώρα είναι απαράδεκτη......προτιμώ σαφέστατα μια προσέγγιση του στυλ "με το κομμάτι" ή "με το άλμπουμ".
Αν ένα κομμάτι είναι 30 λεπτά (που είναι μία αρκετά συνηθισμένη διάρκεια στην ηλεκτρονική μουσική, π.χ.) τότε και πάλι δεν είναι άδικο για τα pop - rock κομμάτια των 5 λεπτών; Μήπως έτσι καταλήγουμε πάλι στην χρονοχρέωση;

Με το album μου φαίνεται ίσως πιο λογικό, μιας και θεωρώ ότι θα γεμίσει πάνω κάτω με την ίδια ηχητική διάρκεια, χωρίς βέβαια αυτό να είναι απαραίτητο.

 
OurDarkness είπε:
:)

Αν ένα κομμάτι είναι 30 λεπτά (που είναι μία αρκετά συνηθισμένη διάρκεια στην ηλεκτρονική μουσική, π.χ.) τότε και πάλι δεν είναι άδικο για τα pop - rock κομμάτια των 5 λεπτών; Μήπως έτσι καταλήγουμε πάλι στην χρονοχρέωση;

Με το album μου φαίνεται ίσως πιο λογικό, μιας και θεωρώ ότι θα γεμίσει πάνω κάτω με την ίδια ηχητική διάρκεια, χωρίς βέβαια αυτό να είναι απαραίτητο.
γιου χεβ α πόιντ ;).....νόμιζω πως είναι αυτονόητο πως η χρέωση με το κομμάτι ή με το άλμπουμ δεν μπορεί να είναι κάτι απλό σε στυλ τιμοκαταλόγου ταβέρνας (αν και αναγκαστικά από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις)......γι'αυτό όμως υπάρχει και αυτό το προνόμιο που έχουμε έναντι των υπολοίπων θηλαστικών....ο λόγος, η δυνατότητα διαλόγου δηλαδή, σωστά?.....είμαι σχεδόν σίγουρος πως αυτός είναι ο λόγος που οι θαλάσιοι ελέφαντες δεν ηχογραφούν τα κομμάτια τους ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ...δεν τα βρίσκουν με τις φώκιες ηχολήπτες ;D ;D ;D ;D ;D

σορρυ για τα "μάπα" αστεία γκάυς .......έχω χάσει εδώ και μισή ώρα την σοβαρότητα μου και δεν την βρίσκω πουθενά....μάλλον κάπου θα παράπεσε :P ;D

 
....να προσθέσω κι εγώ ότι προχθες έστειλα μια δουλειά 5.5 λεπτών με 2 κομμάτια και πλήρωσαμε...(για ένα πελάτη) 340ευρω...σε γνώστό μαστερά του εξωτερικού με τον οποίο συνεργάζομαι αρκετά...Το αποτέλεσμα ηταν τόσο καλο που ουτε καν τέθηκε το ζητημα του πόσο κόστισε ακόμα και απο τον πελάτη που κατάλαβε ποσο σημαντίκη διαδικασία ειναι....αυτο που θέλω να πω είναι οτι οταν κανεις μια μίξη πρεπει να εχεις μια εικόνα του τι θα κάνει το μαστερινγ στη μιξη σου μετα και να λειτουργεις αναλογα...γιαυτο και η σχεση μεταξυ μαστερα και mixing engineer ειναι πολυ σημαντικη...και όταν υπαρχει σχεση εινα πολυ πιο απιθανο να νιωσεις οτι σε κλεβουν....gtg

 
nikodemos είπε:
είμαι σχεδόν σίγουρος πως αυτός είναι ο λόγος που οι θαλάσιοι ελέφαντες δεν ηχογραφούν τα κομμάτια τους ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ...δεν τα βρίσκουν με τις φώκιες ηχολήπτες ;D ;D ;D ;D ;D
Διαφωνώ  ;D νομίζω ότι οι θαλάσιοι ελέφαντες δεν τα βρίσκουν με τις φώκιες ηχολήπτες επειδή τα studio τους δεν έχουν την απαραίτητη μόνωση και ακούγεται hum + noise από τον παφλασμό των κυμάτων.  ;D

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top