- Μηνύματα
- 1,213
- Πόντοι
- 223
estpany είπε:Δηλαδή από την πολύ σφαλιάρα που φάγαμε τα τελευταία 7 χρόνια .. χάσαμε και τον μπούσουλα. Και να λέμε και ευχαριστώ από πάνω. Που από την ένταξη μας στην ΕΕ ανέλαβαν να μας φτιάξουν κράτος και υποδομές. Μονο που τα δεδομένα άλλα δείχνουν.
Γιατί μέσα σε 9 χρόνια απο την υιοθέτηση του ευρώ (χρόνος ρεκόρ) οι στρατηγικές των ευρωπαίων για την Ελλάδα απέτυχαν πλήρως. Και καταρεύσαμε παταγωδώς. Και μας την λένε και απο πάνω (και καλά κάνουν).
Γιατι δανειζόμασταν συνεχώς κατόπιν δικής τους εντολής για να ταίσουμε τις δικές τους εταιρίες. Γιατί δεν είχαμε ποτέ σχεδιασμό ..για την Ελλάδα ρε γαμώτο! Αλλά είχαμε το κεφάλι (και την απλωμένη παλάμη) στραμμένο έξω στας Ευρώπας.
Και δυστυχώς ακόμα και τώρα έτσι συνεχίζουμε. Και περιμένουμε απο τις Βρυξελες πότε θα ρίξουν και μια ματιά κατά δω μεριά. Πότε θα μας ξαναδανείσουν...
Στην Ε.Ε. δεν είμαστε από τότε που υιοθετήσαμε το ευρώ, είμαστε από το... '81. Για 25 χρόνια τουλάχιστον, ενώ ταυτόχρονα είχαμε και εθνικό νόμισμα και νομισματική πολιτική, εισπράταμε δανεικά, τα οποία εισέπραταν και οι υπόλοιπες χώρες-μέλη, με σκοπό αυτά τα χρήματα να πάνε σε ΥΠΟΔΟΜΕΣ, οι οποίες με τη σειρά τους είχαν σκοπό να μασ φέρουν στο ίδιο επίπεδο (οικονομικό, κοινωνικό, υποδομών, κράτους προνοίας) που είχαν και οι χώρες που... μας δάνειζαν. Χρήματα τα οποία υποτίθεται ότι έπρεπε να γίνουν υποδομές παιδείας (σχολεία, πανεπιστήμια), υποδομές μεταφορών (οδικό δίκτυο, σύγχρονοι σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια), υποδομές υγείας (νοσοκομεία).
Εμείς όμως είχαμε καλύτερες ιδέες; τα κάναμε Cayenne, μίζες σε εθνικούς υπεργολάβους που ποτέ δεν τελείωναν τα έργα που έπαιρναν (ή τα τελείωναν με την βοήθεια των διοδίων που έβαζαν) , μπουζούκια στη Βίσσυ, στην Άντζελα και το Ρέμο, χαρισμένα χρέη σε ομάδες ποδοσφαίρου, γήπεδα δώρο σε... ανώνυμες εταιρείες, μισθούς σε ένα γιγαντιο σύστημα αργόσχολων δημοσίων υπαλλήλων (που κανένας δεν ήξερε ακριβώς... πόσοι ήταν), Ολυμπιακή, και ούτω καθεξής... Το πάρτυ το χαρήκαμε. Αλλά δεν θελήσαμε ποτέ να καταλάβουμε ότι έχει ημερομηνία λήξης και ότι... τα λεφτά ήταν δανεικά (και όχι αγύριστα).
Ας είχαμε το μυαλό μας όταν έπρεπε. Ας μίλαγαν περισσότερο αυτοί που έβλεπαν τί γίνεται. Ας άκουγαν περισσότερο αυτοί που δεν έβλεπαν. Τώρα είναι αργά.
Η Πορτογαλία και η Ισπανία στις αρχές τις δεκαετίας του '80 ήταν σε ΠΟΛΥ χειρότερη, οικονομικά, μοίρα από την Ελλάδα. Το γεγονός του πού είναι αυτές σήμερα και που εμείς, τα λέει όλα...
Για να κλείσω:
Δεν είμαι υπέρμαχος ούτε της μεγάλης ευρωπαικής ιδέας ούτε του ευρώ, το οποίο σχεδιάστηκε για να υπηρετεί αυτούς τους οποίους μέσα στην ΕΕ ακόμα παράγουν και εξάγουν και να αλυσοδένει όλους τους υπόλοιπους. Αλλά πριν ανοίξουμε το στόμα μας και κατηγορήσουμε την ΕΕ, για την είσοδο στην οποία πασχίζαμε, πανηγυρίζαμε και (από πάνω) είχαμε την βεβαιότητα ότι θα συνεχίζει να είναι το χέρι που χρηματοδοτεί το πάρτυ μας (την ίδια ώρα που αφήναμε τα σχολεία μας χωρίς θέρμανση και με σπασμένα τζάμια), καλό είναι να κάνουμε, να ολοκληρώσουμε και να μείνουμε μόνο στην αυτοκριτική μας.
Όχι, δεν είμαστε εξυπνότεροι από τους "άλλους". Το αντίθετο συμβαίνει.