- Μηνύματα
- 12,681
- Πόντοι
- 38
Ήτανε κοντά Χριστούγεννα, Κυριακή πρωί.
Τα παιδιά παίζανε δίπλα στο τζάκι και ο μπαμπάς κάπνιζε την πίπα του, διαβάζοντας την εφημερίδα και περιμένοντας την μητέρα που θα βγαζε όπου να ναι το ψωμί από τον φούρνο.
Όλο αυτό το χιόνι έξω και η ζεστή θαλπωρή του τζακιού, του αχνιστού καφέ και της μυρωδιάς του ψωμιού, του είχαν φέρει μια πείνα και σηκώθηκε να φέρει λίγο βούτυρο και μαρμελάδα που χε φτιάξει ο ίδιος, για να αλείψει στο φρεσκοφουρνισμένο φωμί.
Άξαφνα ακούστηκαν χτυπήματα στην μεγάλη ξύλινη πόρτα.
Ο πατέρας, γνωρίζοντας ότι κανένας άλλος δεν θα κανε τον κόπο να απαντήσει, έσυρε της παντόφλες του μέχρι το κατώφλι. Άνοιξε την πόρτα και είδε έναν πιτσιρίκο κουκουλωμένο με παλτό, κασκόλ και σκούφο να του προτείνει ένα γράμμα φωνάζοντας μέσα από όλα αυτά τα ρούχα «Αυτό μου το δωσαν για σας». Πριν απλώσει ο πατέρας να του δώσει χαρτζιλίκι, ο πιτσιρικάς εξαφανίστηκε.
Ο πατέρας έκλεισε την πόρτα, γύρισε στο τραπέζι, πήρε το μαχαίρι (δεν το χε λερώσει ακόμα) από το βούτυρο και άνοιξε το γράμμα.
«Φίλε Κώστα καλή σου μέρα και Χρόνια Πολλά.
Θέλω σε παρακαλώ να βοηθήσεις κι εσύ το ξεκίνημα (στην καινούρια του τοποθεσία) του μαγαζιού μου. Ξέρω ότι έχεις υποχρεώσεις πολλές αλλά αν θα μπορούσες να έφερνες το συγκρότημά σου παραμονή Χριστουγέννων να παίξετε εδώ, θα με έκανες πολύ ευτυχισμένο.
Σε ευχαριστώ πολύ
Ο φίλος σου Ν. Διπλοπρόβλημας »
Ο Κώστας, τράβηξε άλλη μια ρουφηξιά από την πίπα, έκατσε λίγο σκεφτικός και μετά από λίγο, με ένα μειδίαμα συγκατάβασης αλλά και χαράς φώναξε:
- "Κούκλα, μην κλείσεις τίποτα για ρεβεγιόν. Θα παίξουμε στο Double Trouble"
- "Α, ωραία" είπε αυτή και φώτισε το γεμάτο υγεία στρουμπουλό της πρόσωπο. "Να φκιάξω κουραμπιέδες;"
- "Όχι μωρέ. Ποιος να θέλει με τα ξύδια κουραμπιέδες;"
- "Μόνο εσείς θα παίξετε ;"
Ωχ ! Είχε δίκιο. Ο Κώστας, σε μια σπάνια για αυτόν στιγμή εγωκεντρισμού, είχε ξεχάσει ότι υπάρχουν παιδάκια στην Αφρική που πεινάνε και συγκροτήματα ανά τον κόσμο που πεθαίνουν να παίξουν μαζί του. Με την μεγαλοθυμία και την ανάγκη να μοιράσει την χαρά του, βγήκε τρέχοντας στον περιστερώνα κι έδεσε στο αγαπημένο περιστέρι ένα μήνυμα στο πόδι.
Μετά από λίγες ώρες, στα βόρεια σύνορα της Φαιδοκαλέας ο Ηλίας διάβαζε το μήνυμα.
«Θέλετε ρε σεις να παίξετε μαζί μας στο Double Trouble παραμονές Χριστουγέννων;»
Η απάντηση που φερε πίσω ο Valiant (το περιστέρι) ήταν σχεδόν μονολεκτική.
«Μέσα. Ήδη σελώνουμε τα’ άλογα»
Έτσι, εκτός απροόπτου (Force Majeure) η ιστορία θα γράψει :
«Οι Blues Wire & οι Loose Rag, στο Double Trouble (στην Πατησίων και όχι στο Μαρούσι πλέον), Παραμονή Χριστουγέννων (24/12) για μία βραδιά μόνο»
Κι αν δεν γίναν έτσι ακριβώς, κάπως έτσι τα θυμάμαι εγώ...... ;D ;D
Τα παιδιά παίζανε δίπλα στο τζάκι και ο μπαμπάς κάπνιζε την πίπα του, διαβάζοντας την εφημερίδα και περιμένοντας την μητέρα που θα βγαζε όπου να ναι το ψωμί από τον φούρνο.
Όλο αυτό το χιόνι έξω και η ζεστή θαλπωρή του τζακιού, του αχνιστού καφέ και της μυρωδιάς του ψωμιού, του είχαν φέρει μια πείνα και σηκώθηκε να φέρει λίγο βούτυρο και μαρμελάδα που χε φτιάξει ο ίδιος, για να αλείψει στο φρεσκοφουρνισμένο φωμί.
Άξαφνα ακούστηκαν χτυπήματα στην μεγάλη ξύλινη πόρτα.
Ο πατέρας, γνωρίζοντας ότι κανένας άλλος δεν θα κανε τον κόπο να απαντήσει, έσυρε της παντόφλες του μέχρι το κατώφλι. Άνοιξε την πόρτα και είδε έναν πιτσιρίκο κουκουλωμένο με παλτό, κασκόλ και σκούφο να του προτείνει ένα γράμμα φωνάζοντας μέσα από όλα αυτά τα ρούχα «Αυτό μου το δωσαν για σας». Πριν απλώσει ο πατέρας να του δώσει χαρτζιλίκι, ο πιτσιρικάς εξαφανίστηκε.
Ο πατέρας έκλεισε την πόρτα, γύρισε στο τραπέζι, πήρε το μαχαίρι (δεν το χε λερώσει ακόμα) από το βούτυρο και άνοιξε το γράμμα.
«Φίλε Κώστα καλή σου μέρα και Χρόνια Πολλά.
Θέλω σε παρακαλώ να βοηθήσεις κι εσύ το ξεκίνημα (στην καινούρια του τοποθεσία) του μαγαζιού μου. Ξέρω ότι έχεις υποχρεώσεις πολλές αλλά αν θα μπορούσες να έφερνες το συγκρότημά σου παραμονή Χριστουγέννων να παίξετε εδώ, θα με έκανες πολύ ευτυχισμένο.
Σε ευχαριστώ πολύ
Ο φίλος σου Ν. Διπλοπρόβλημας »
Ο Κώστας, τράβηξε άλλη μια ρουφηξιά από την πίπα, έκατσε λίγο σκεφτικός και μετά από λίγο, με ένα μειδίαμα συγκατάβασης αλλά και χαράς φώναξε:
- "Κούκλα, μην κλείσεις τίποτα για ρεβεγιόν. Θα παίξουμε στο Double Trouble"
- "Α, ωραία" είπε αυτή και φώτισε το γεμάτο υγεία στρουμπουλό της πρόσωπο. "Να φκιάξω κουραμπιέδες;"
- "Όχι μωρέ. Ποιος να θέλει με τα ξύδια κουραμπιέδες;"
- "Μόνο εσείς θα παίξετε ;"
Ωχ ! Είχε δίκιο. Ο Κώστας, σε μια σπάνια για αυτόν στιγμή εγωκεντρισμού, είχε ξεχάσει ότι υπάρχουν παιδάκια στην Αφρική που πεινάνε και συγκροτήματα ανά τον κόσμο που πεθαίνουν να παίξουν μαζί του. Με την μεγαλοθυμία και την ανάγκη να μοιράσει την χαρά του, βγήκε τρέχοντας στον περιστερώνα κι έδεσε στο αγαπημένο περιστέρι ένα μήνυμα στο πόδι.
Μετά από λίγες ώρες, στα βόρεια σύνορα της Φαιδοκαλέας ο Ηλίας διάβαζε το μήνυμα.
«Θέλετε ρε σεις να παίξετε μαζί μας στο Double Trouble παραμονές Χριστουγέννων;»
Η απάντηση που φερε πίσω ο Valiant (το περιστέρι) ήταν σχεδόν μονολεκτική.
«Μέσα. Ήδη σελώνουμε τα’ άλογα»
Έτσι, εκτός απροόπτου (Force Majeure) η ιστορία θα γράψει :
«Οι Blues Wire & οι Loose Rag, στο Double Trouble (στην Πατησίων και όχι στο Μαρούσι πλέον), Παραμονή Χριστουγέννων (24/12) για μία βραδιά μόνο»
Κι αν δεν γίναν έτσι ακριβώς, κάπως έτσι τα θυμάμαι εγώ...... ;D ;D
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Loose Rag ποτέ!!!!! Δεν κάμεται καμιά tour προς Μακεδονία μεριά......?
