Απ: Roger Waters - The Wall 2013

Το να το βάλει εισιτήριο 5 ευρώ ως επαναστατική πράξη θα ήταν αφελέστατο.Θα έμπαινε μέσα από παντού.

Η ολιγάρκεια και μιζερο-εγκράτεια ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι έννοιες συνυφασμένες με τον αντι-φιλελευθερισμό.  ??? ...ας μην αρχίσουμε πολιτικό σόλο πάλι  ;D

Τέλος πάντων.Από κάτι οβίδεο που είδα η συναυλία δεν ήταν κάτι εκπληκτικό.Επίσης ακούστηκαν φήμες για playback σε ορισμένα σημεία που η φωνή δεν έβγαινε.

 
Στάθης είπε:
Γνωμη μου ειναι πως δεν ειναι αναγκη να προσαρμωσει το live στα δεδομενα καποιας χωρας, και στη Σουηδια που ολα ειναι ροδινα το ιδιο θα ελεγε ,κραταει μια σταση παγκοσμιας εμβελειας,οπου επικρατει η κατασταση που εχει διαμορφωσει την αποψη του.
Όταν σας έγραφα (στο νήμα περί "Καλλιτεχνικής Αξίας") ότι ο λαϊκός καλλιτέχνης είναι αναγκασμένος να κολακεύει το κοινό του για να έχει τη διαρκή έγκρισή του, και ότι αυτό δεν το λες δα και καλλιτεχνική πρόθεση, κάποιοι εθίγοντο. Να όμως που ισχύει απολύτως, εκτός αν νομίζετε ότι λαϊκοί καλλιτέχνες σε άλλες κατηγορίες εισοδημάτων έχουν αγνότερα κίνητρα.

Ας συνεχίσω όμως να τιμώ την υπόσχεση ότι δε θα μπλέξω σε πολιτική συζήτηση - άλλωστε ειλικρινά πιστεύω ότι η αφορμή (δηλαδή το Wall) είναι ελάχιστη.

 
Οχι δεν ηταν playback ο ηχος ,απλα κάποια απο τα βιντεο που προβάλονταν στον τοίχο ήταν . Για παραδειγμα οταν βγηκε ο waters με τη ντουντούκα ,το βιντεο που τον πρόβαλε ήταν σκηνοθετημένο. Μπορεί κάποιοι να μπερδεύτηκαν περισσότερο επειδή όταν προβαλόταν το πρόσωπό του στον τοίχο σε πραγματικό χρόνο,καθυστερούσε περιπου μισο δευτερόλεπτο. Τα βιντεο που είδες δεν ειναι σωστο μετρο συγκρισης...μονο και μονο ο πολυκαναλος ηχος προκαλουσε ενα δεος

 
Stoner Jackass είπε:
Τέλος πάντων.Από κάτι οβίδεο που είδα η συναυλία δεν ήταν κάτι εκπληκτικό.
τι αλλο θα ακουσουμε  :o  :o  :o

ποτε δηλαδη μπορει μια συναυλια να ειναι εκπληκτικη; Μην κρινεις απο τα οβιδεα.

 
trolley είπε:
Όταν σας έγραφα (στο νήμα περί "Καλλιτεχνικής Αξίας") ότι ο λαϊκός καλλιτέχνης είναι αναγκασμένος να κολακεύει το κοινό του για να έχει τη διαρκή έγκρισή του, και ότι αυτό δεν το λες δα και καλλιτεχνική πρόθεση, κάποιοι εθίγοντο.
Νομίζω ότι είναι και μία μικρή διαφοροποίηση που έχει την πολυτέλεια να κάνει ο δημιουργός ως συμμετέχων, σε σχέση με τις μετέπειτα (πιθανότατα) εκτελέσεις της εν λόγω ροκ όπερας (μου άρεσε η παρομοίωση σου με το Cats) χωρίς την συμμετοχή των δημιουργών, κατά τις οποίες η προσήλωση στην αρχική δομή θα είναι προϋπόθεση αποδοχής από το φιλοθεάμων κοινό.

 
audiokostas είπε:
Νομίζω ότι είναι και μία μικρή διαφοροποίηση που έχει την πολυτέλεια να κάνει ο δημιουργός ως συμμετέχων, σε σχέση με τις μετέπειτα (πιθανότατα) εκτελέσεις της εν λόγω ροκ όπερας (μου άρεσε η παρομοίωση σου με το Cats) χωρίς την συμμετοχή των δημιουργών, κατά τις οποίες η προσήλωση στην αρχική δομή θα είναι προϋπόθεση αποδοχής από το φιλοθεάμων κοινό.
Ναι, αλλά - για να συνεχίσουμε το συσχετισμό με το Cats - αυτή ακριβώς η "παραχωρητικότητα" προς τις ορέξεις του όχλου, μπορεί (και μάλλον έχει ήδη) ενσωματωθεί στη δομή του σώου. Στο Cats, π.χ. μερικές από τις θηλυκές "γάτες" είναι έτσι φορμαρισμένες ώστε να εκπέμπουν σεξ-απήλ σε σκληρές δόσεις (κάτι που δεν υπήρχε στην αρχική μορφή του σώου). Στο μέλλον είμαι βέβαιος ότι θα πετάνε και κωλαράκι.

Το αντίστοιχο στο Wall, είναι αυτά τα συνθήματα που είναι έτσι διατυπωμένα ώστε να τους κολακεύουν όλους, ξέρεις.. λίγο ενάντια στη κυβέρνηση, λίγο έτσι, λίγο αλλιώς. Οι διάδοχοι του Waters θα το συνεχίσουν αυτό, ανάλογα με τις ανάγκες της περιόδου, και του όχλου βεβαίως.

 
Νομίζω πάντως ότι όλοι, ή σχεδόν όλοι, οι καλλιτέχνες κολακεύουν το κοινό τους. Ο τρόπος όμως που το κάνουν διαφέρει, ανάλογα το κοινό στο οποίο απευθύνονται: Οι μεν mainstream καλλιτέχνες στοχεύουν στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή (του τύπου "αγαπημένη αγάπη μου σε αγαπάω"  ;D ή "αχ μανούλα μου τι πόνος, τι μαράζι, τι καημός, αχ δε φταίω ο καημένος που γεννήθηκα φτωχός, φταίει ο καπιταλισμός  ;D "

Από την άλλη έχουμε τους "εναλλακτικούς- περιθωριακούς- πειραματικούς" καλλιτέχνες, που και αυτοί κολακεύουν το κοινό τους, με άλλο όμως τρόπο: Εδώ το ζητούμενο είναι ο ακροατής- καταναλωτής να αισθανθεί "ψαγμένος", "ξεχωριστός", "μοναδικός" "πέρα από τη μάζα" κλπ. Για την κάλυψη αυτής της ματαιοδοξίας επιστρατεύονται διάφορα εργαλεία, όπως εικονοκλασία, η αποδόμηση, η επί τούτου πρόκληση, με σκοπό εν τέλει τη δημιουργία του ίδιου αυτού του επίπλαστου ανδρείκελου που φέρει την ονομασία ''μοντέρνος καλλιτέχνης".

Άλλωστε οι προθέσεις και οι σκέψεις ενός καλλιτέχνη μας είναι μεν άγνωστες, όμως  συμπεριφοριστικά μπορούμε να συμπεράνουμε ότι, εφόσον αυτός παράγει έργο προσβάσιμο στο κοινό μέσω εκδηλώσεων κλπ, στόχος του είναι η προώθηση και η αποδοχή από την αντίστοιχη μερίδα κοινού στην οποία απευθύνεται. Το ότι ο χρόνος και ο κόπος που απαιτούνται για την προώθηση του έργου του είναι κατά κανόνα ίσος αν όχι και μεγαλύτερος από την ίδια τη δημιουργία του έργου, αποκλείει αυτομάτως κάθε σκέψη για "παθιασμένο και παρορμητικό καλλιτέχνη, που δε σκέφτεται τίποτα άλλο από την τέχνη".

Με λίγα λόγια τα ίδια σκ*τά προθέσεις έχουν οι mainstream με τους "εναλλακτικούς".

 
manosx είπε:
Με λίγα λόγια τα ίδια σκ*τά προθέσεις έχουν οι mainstream με τους "εναλλακτικούς".
Ασφαλώς (αν και διαφωνώ με τον όρο "σκ..τά") καθώς και οι δύο αυτές κατηγορίες ανήκουν στη σφαίρα δράσης του "λαϊκού καλλιτέχνη". Είσαι αφοριστικός όμως ρε μπαγάσα.. εγώ δεν τα λέω αυτά για να υποτιμήσω κανέναν, ούτε πιστεύω ότι είναι σκ..τά. Απλώς εξηγώ ένα σύστημα σκέψης και δράσης, στο βαθμό βέβαια που μπορώ να το κατανοήσω.

 
Όχι, περισσότερο σαν σχήμα λόγου το έβαλα, άλλωστε τα μεγαλύτερα έργα ήταν κατά κανόνα "εμπορικά", ενώ για την προώθηση του έργου τους έδωσαν πολύ χρόνο και ενέργεια οι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ καλλιτέχνες.

Επίσης "εναλλακτικό" δεν εννοώ την Alternative rock, αλλά οτιδήποτε καλλιτέχνημα πέρα από τις Pop/ εμπορικές φόρμες έχει οικονομικές απολαβές, είτε από το κοινό είτε μέσω κρατικών κονδυλίων.

 
Ίσως αναπτυχθεί στα πλαίσια του Rocky Horror Show.  ;D

Το κοινό θα αρχίσει να αναπτύσσει μία συμμετοχή (αν όχι αλληλεπιδραστική σχέση) με τα δρώμενα πάντα σε ένα σχετικά προδιαγεγραμμένο πλαίσιο και σε μικρότερη μορφή βέβαια αφού προφανώς ο σκοπός του The Wall στοχεύει περισσότερο σε μια οπτικά (και δευτερευόντως αλλά σαφώς σημαντικότατη μουσικά) καθηλωτική εμπειρία.

 
audiokostas είπε:
... καθηλωτική εμπειρία.
Προσωπικά δε θα χρησιμοποιούσα τον όρο καθηλωτικη εμπειρια.

Πολυ καλός ήχος, αλήθεια.

Εξαιρετικοί μουσικοί, βέβαια.

Ο παππούς φωναρα, ασφαλώς.

Αλλά... ξεπερασμένα και παλιομοδίτικα γραφικά. Οι μπυρες ζεστες. Αν βάλεις επιπλεον και το οτι δε γούσταρα ποτέ πολυ το the wall (όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι) δεν μπορώ να πω οτι με καθηλωσε.

Καλη εμπειρια, αλλά την έχω ήδη ξεχάσει πλήρως...

 
Dinosp είπε:
Αλλά... ξεπερασμένα και παλιομοδίτικα γραφικά. Οι μπυρες ζεστες. Αν βάλεις επιπλεον και το οτι δε γούσταρα ποτέ πολυ το the wall (όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι) δεν μπορώ να πω οτι με καθηλωσε.
Είπαμε να κάνουμε κριτική.

Όχι να βγάλουμε τα απωθημένα μας.

Με βάζεις στον πειρασμό να σε ρωτήσω αν ακούς νέο κύμα (ξέρεις, Κουμιώτη και τέτοια)

:) :)

 
Εγώ δεν πήγα στη συναυλία,όχι γιατί δεν ήμουν Αθήνα-θα μπορούσα να ζητήσω απ την εταιρία μου να με φέρει στο ΟΑΚΑ με το ελικόπτερο ίσα για το σώου- αλλά είχα φάει φασόλια το μεσημέρι και σκέφτηκα τους κακόμοιρους συνανθρώπους γύρω μου, καπνίζω κιόλας ...............οβίνδεο δεν τραβάω πάντως

 
samy paraga είπε:
Εγώ δεν πήγα στη συναυλία,όχι γιατί δεν ήμουν Αθήνα-θα μπορούσα να ζητήσω απ την εταιρία μου να με φέρει στο ΟΑΚΑ με το ελικόπτερο ίσα για το σώου- αλλά είχα φάει φασόλια το μεσημέρι και σκέφτηκα τους κακόμοιρους συνανθρώπους γύρω μου, καπνίζω κιόλας ...............οβίνδεο δεν τραβάω πάντως
Εγώ πάλι δεν πήγα γιατί έμαθα ότι  ο samy είχε φάει φασόλια και νόμιζα ότι είχε εισιτήριο για την αρένα.... παιδιά εγώ είδα αρκετά αποσπάσματα από το youtube και μου φάνηκε αρκετά ωραίο σαν show.Σαν συναυλία δεν μπορώ να την κρίνω(εκ του ιντερνέτ) πολύ απλά διότι δεν ήταν . Επίσης ο γκίλμουρ σαν να μην έπαιζε πολύ ωραία από ότι άκουσα και ούτε τραγουδούσε όπως παλιά.
 
INSECT είπε:
Επίσης ο γκίλμουρ σαν να μην έπαιζε πολύ ωραία από ότι άκουσα και ούτε τραγουδούσε όπως παλιά.
Τι κοινο εχει ο Gilmour με τον INSECT? Και οι δυο δεν ηταν στη συναυλια. ;D

 
Άσε Insect, μπέρδεψε και τα λόγια του ο Gilmour. Τί είναι αυτό το πράγμα με τους Άγγλους ούτε lip-sync δεν ξέρουν να κάνουν καλά. Έλεος.

Άκου εκεί fuck the government. Πολύ ενοχλήθηκα κι εγώ. Δηλαδή, θέλω να πω, δεν είναι κάτι που ακούς από όλους όλη μέρα κι όλη νύχτα. Είμαι κι ευαίσθητος. Καλά που δεν έφαγα φασόλια δηλαδή.

 
Δεν πήγα τις προάλλες, αλλά είχα πάει το '11.

Δεν μπορώ να σχολιάσω επομένως τα πρακτικά - πέρα από το γνωστό θέμα της ακουστικής του ΟΑΚΑ αφού τοποθετήθηκε  του Καλατράβα το κάγκελο.

Σε σχέση με τα του lip sync, είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν ότι ο Waters εδώ και πάρα πολλά χρόνια τραγουδάει μόνο μερικά πολύ εύκολα σημεία και ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας η φωνή του βγαίνει "κονσέρβα".

Δεν έχω σκοπό να τον μειώσω γι' αυτό. Δεν είναι ο Νταλάρας αλλά αυτός που έγραψε το the Wall και τόσα άλλα. Πάντα όμως (ακόμα και νέος) είχε πρόβλημα με την φωνή στα live.

Σε σχέση με το "να γαμηθεί η κυβέρνηση" δεν είναι ένα ξεκάρφωτο βρισίδι. Ήταν και το '11 στο show. Προβάλλεται στο "mother" (ως απάντηση) αμέσως αφού ακουστεί (κονσέρβα  ;D) ο στίχος "Mother should I trust the government?".

Στην Αγγλόφωνη έκδοση του show, προβάλλεται "No fucking way" ενώ στα Ιταλικά το μεταφράζουν "col cazzo".

Πιο σωστή μετάφραση για το Ελληνικό θα ήταν:

"Να πάνε να γαμηθούν".

Αλλά εμείς το θέλουμε πιο συγκεκριμένο.  ;D

Βασικά, αν ήταν Έλληνας η απάντηση της μάνας του θα ήταν "Μην μπλέξεις παιδάκι μου με αυτά. Ζακέτα να πάρεις".

Στα του show, την άλλη φορά πήγα -καθώς ήμουν στην Αθήνα- περισσότερο για να "βγάλω την υποχρέωση". Να μην έχω να μετανιώνω που δεν πήγα δηλαδή. Πήγα στην κερκίδα χωρίς μεγάλες προσδοκίες, έφαγα πατατάκια και το διασκέδασα.

 
Ρε Χάρη ,ανάρχα σε κόβω ,σόρυ κιόλας ,αλλά με αυτά που λες......... ;D ;D ;D

 
Σε σχέση με το "να γαμηθεί η κυβέρνηση" δεν είναι ένα ξεκάρφωτο βρισίδι. Ήταν και το '11 στο show. Προβάλλεται στο "mother" (ως απάντηση) αμέσως αφού ακουστεί (κονσέρβα  Grin) ο στίχος "Mother should I trust the government?".Στην Αγγλόφωνη έκδοση του show, προβάλλεται "No fucking way" ενώ στα Ιταλικά το μεταφράζουν "col cazzo".
Μoνo καποιος με  γνωση της αγγλικης επιπεδου Τσιπρα.. ;D θα μεταφραζε  τo no fucking way σε να παει να μαμηθει η κυβερνηση... αρα ΔΕΝ ειπε ΠΟΤΕ κατι τετοιο ο Waters.

btw η σωστη μεταφραση στα ΕλληνικΩς ειναι ‘‘με την καμια μαμω το κερατο μου‘‘  ;D

 
trolley είπε:
Όταν σας έγραφα (στο νήμα περί "Καλλιτεχνικής Αξίας") ότι ο λαϊκός καλλιτέχνης είναι αναγκασμένος να κολακεύει το κοινό του για να έχει τη διαρκή έγκρισή του, και ότι αυτό δεν το λες δα και καλλιτεχνική πρόθεση, κάποιοι εθίγοντο. Να όμως που ισχύει απολύτως, εκτός αν νομίζετε ότι λαϊκοί καλλιτέχνες σε άλλες κατηγορίες εισοδημάτων έχουν αγνότερα κίνητρα.
Kάνω μια σκέψη.Περίπου σχετική.

Αυτή η ανάγκη έγκρισης από το κοινό έχει όνομα.Μάλλον λέγεται εμπορικότητα.Μην τρομάζουμε,δεν είναι κακό....

Εδώ όμως αρχίζει το μπέρδεμα.Η εμπορικότητα αποτυπώνεται στην πρόθεση του καλλιτέχνη ή στο αποτέλεσμα της δουλειάς του;Πολλά τα παραδείγματα όπου mainstream δουλειές πήγαν άπατες εμπορικά ενώ περίεργες και αντισυμβατικές σημείωσαν μεγάλη επιτυχία σε πωλήσεις.

Ακόμα όμως και στην περίπτωση που ένας "εναλλακτικός" καλλιτέχνης δεν σημειώσει μεγάλη εμπορική επιτυχία αλλά απλά μια κάποια επιτυχία,δηλ. θα αποκτήσει ένα α' κοινό...Όταν το μόνο που θα κάνει μετέπειτα είναι το να αναπαράγει το ίδιο ηχητικό αποτέλεσμα(άπειρα τα παραδείγματα,ειδικά στον ελληνικό χώρο) με απώτερο στόχο να "δέσει" αυτό το κοινό,πώς και κατά πόσο αυτός διαφέρει από έναν κοινά αποδεκτό εμπορικό καλλιτέχνη;

Mε λίγα λόγια,είναι π.χ. ο Ρέμος περισσότερο εμπορικός από τον Αλκίνοο και γιατί;

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε...

Θα διαβάσω με πολύ ενδιαφέρον τις όποιες απαντήσεις το βράδυ.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top