Παραθέτω και μερικές photos από την τελική κοπή του nut η οποία απαιτεί ειδικές λίμες με κυλινδρική ακμή και σε κατάλληλα πάχη.
Κάνουμε τις εγκοπές χοντρικά (περίπου μέχρι εκεί που έχουμε μαρκάρει), αφήνοντας και λίγο περιθώριο ώστε το τελικό βάθος της κάθε εγκοπής να το κόψουμε αφού περάσουμε πρόχειρα τις χορδές. Περνάμε χορδές και ελέχουμε την απόσταση της χορδής από το πρώτο τάστο ενώ πατάμε τη χορδή αμέσως μετά το δεύτερο.
Βγάζουμε τη χορδή, βαθαίνουμε την εγκοπή και ελέγχουμε ξανά μέχρι να φέρουμε τη χορδή σχεδόν να ακουμπάει στο πρώτο τάστο.
Προσέχουμε να διατηρούμε μια μικρή γωνία της λίμας ως προς το επίπεδο των χορδών (όπως φαίνεται στην τελευταία φωτογραφία) έτσι ωστε το "ρηχότερο" σημείο της εκοπής να είναι προς τη μεριά των τάστων και όχι προς τη μεριά του headstock.
Tις προάλλες έφτιαξα τη γέφυρα. Βασίστηκα σε φωτογραφίες από γέφυρες banjo που βρήκα στο net.
Η λογική είναι ότι πρέπει να είναι κατά το δυνατόν ελαφρύτερη, ώστε να επιτρέπει την ελεύθερη ταλάντωση της μεμβράνης. Επίσης, πρέπει να ακουμπάει σε σχετικά μικρή επιφάνεια γιατί αν ακουμπάει σε μια μεγάλη "λωρίδα" της μεμβράνης, λειτουργεί αποσβαίνοντας την ταλάντωση όπως τα διάφορα mufflers που μπαίνουν στα τύμπανα.
Αντιμετώπισα διάφορα προβλήματα σταθερότητας όταν έφτιαχνα τόσο μικρά και λεπτά ξύλινα κατασκευάσματα. (Εσπαγαν ή παραμορφώνονταν από την πίεση των χορδών.)
Η λύση ήταν να μειώσω λίγο τη γωνία των χορδών πίσω από τη γέφυρα, ώστε να μειώσω την κάθετη συνιστώσα της δύναμης που ασκούν οι χορδές στη γέφυρα.
Τελικά έφτιαξα αυτό που φαίνεται στις ακόλουθες εικόνες.
Προέρχεται από ένα κομμάτι τικ όπου το έχω κόψει έτσι ώστε η τάση να είναι παράλληλη με τα νερά και απο πάνω του έχω κολλήσει ένα κομμάτι έβενο που περίσσεψε από την ταστιέρα.
Τις εγκοπές τις έκανα όπως στο nut.
Φωτογραφίες από την κατασκευή της δεν έχω καθώς δεν ήμουν καθόλου σίγουρος ότι θα πετύχει.
Η μορφοποίηση του κομματιού, έγινε με το τριβείο και με το dremel και το τελικό σχήμα (και πάχος) του το έδωσα αφού κολλησα και τη λωρίδα του εβένου.
Στις 2η και την 3η φωτογραφία φαίνεται ΠΟΣΟ πρέπει να "σηκωθεί" το επίπεδο των χορδών στο σημείο που "δένουν" στο tailpiece ώστε να μην καταπονείται (στην κατακόρυφη κατέυθυνση) η γέφυρα (αλλά και για να μην βουλιάζει υπερβολικά η μεμβράνη).
Όπως φαίνεται στην τελευταία photo του προηγούμενου post, το παλιό tailpiece είχε γαντζάκια για να πιάνονται οι χορδές. Καθώς είχαν σπάσει 2-3, αφαίρεσα και τα υπόλοιπα και οι χορδές στηρίζονται πλέον περνώντας μέσα από τις τρύπες. Για να το πετύχω αυτό, βίδωσα το tailpiece με αποστάτες από το σώμα έτσι ώστε οι χορδές να μπορούν να περάσουν από πίσω. Οι αποστάτες είναι λίγο μεγαλύτεροι από το πάχος που έχει το βαρελάκι.
(Πρέπει να βρω πιο εμφανίσιμες βίδες.)
Σκαλίζοντας εκείνο το σημείο, διαπίστωσα ότι πρέπει να έχει περίπου 20 αδέσποτες τρύπες στην περιοχή. Ποιος ξέρει πόσες μετατροπές έχουν γίνει εκεί.....
Ο λόγος για τον οποίο χρειάστηκε να υπερυψωθούν οι χορδές είναι ο ίδιος με το λόγο για τον οποίο χρειάστηκε trussrod. Η πολύ μεγαλύτερη τάση των σύγχρονων χορδών από τις χορδές για τις οποίες είχε αρχικά σχεδιαστεί το όργανο.
Για να σηκωθούν οι χορδές, αρχικά κατασκεύασα ένα εξόγκωμα από πηλό (από αυτόν που πολυμερίζεται στο φούρνο, αλλά παρόλο που διαπίστωσα ότι "δουλεύει" σαν λογική (σεταπ, τάσεις χορδών, "βαθούλωμα" μεμβράνης, αντοχή γέφυρας) στη συνέχεια άρχισε να υποχωρεί.
Εχοντας στο μυαλό μου το αποτυχημένο πήλινο κομμάτι, έκοψα ακόμα ένα κομμάτι τικ, και άρχισα να το μορφοποιώ με το τριβείο (τα χοντρά) και με το dremel (τις λεπτομέρειες).
Φυσικά, έπρεπε να γίνουν κι εδώ εγκοπές για τις χορδές.
Αποφάσισα να τις κάνω μεγάλες και όχι "διακριτικές" γιατί θεώρησα ότι έτσι θα είναι πιο εμφανίσιμο.
Με υπομονή, (μου πήρε περίπου μια ώρα τρίψιμο) του έδωσα το τελικό σχήμα.
Μετά απο έναν πρόχειρο λειτουργικό έλεγχο, ένα χέρι teak oil, έκανε το χρώμα του να πλησιάσει αυτό του οργάνου. Ηξερα ότι θα είναι κοντά (καθώς είχα δοκιμάσει σε ένα άλλο άσχετο κομάτι) κι έτσι δεν προσπάθησαν να χρωματίσω το τικ με βαφή εμποτισμού.
(Ναι, το νύχι του αντίχειρα το "έφαγα" κατά λάθος με το dremel ;D Don't try this at home )
Τελικώς, το ξύλινο αυτό tailpiece δεν άντεξε την πίεση των χορδών. Ενώ στην αρχή φαινόταν ότι δουλεύει (και ρυθμίζει σωστά τη γωνία των χορδών πίσω από τη γέφυρα) στην πορεία το τικ αποδείχθηκε ανεπαρκές για να δεχθεί τέτοιες δυνάμεις όταν έβαλα ένα σετ 11άρες από ακουστική. (Κόπηκε "φέτες" από τις χορδές και διαλύθηκε σε πολλά κομμάτια. )
Τους επόμενους μήνες δεν βρήκα ευκαιρία/όρεξη να φτιάξω καινούριο μέχρι που τις προάλλες είδα την κιθάρα του SPY και παρατηρώντας το tailpiece αποφάσισα να κάνω κάτι παρόμοιο (ως προς 2 βασικά στοιχεία).
- Να είναι εξ ολοκλήρου μεταλλικό .
- Οι χορδές να αναρτώνται στο "οριζόντιο" τμήμα και να συνεχίζουν ευθύγραμμα μέχρι τη γέφυρα. (Σε αντίθεση με την αρχική σχεδίαση του οργάνου όπου οι χορδές πιάνονταν στο "κατακόρυφο" τμήμα του tailpiece και έκαναν μια σχεδόν ορδή γωνία για να οδηγηθούν στη γέφυρα. )
Με τη σκέψη αυτή θυμήθηκα ότι πρέπει να υπάρχει κάπου ένα φύλλο από ανοξείδωτο πάχους 1mm.
Τύπωσα σε χαρτί το συνημμένο σχέδιο, το κόλλησα σε κομμάτι από το ανοξείδωτο φύλλο που είχε κοπεί "στο περίπου" και με ένα τροχό "το ξύρισα" ώστε να έχει τις ακριβείς διαστάσεις. Το στράντζαρα (με το χέρι ενώ το κομμάτι ήταν πιασμένο σε μέγγενη) κατά μήκος των διακεκομμένων γραμμών.
Οι δύο τρύπες κοντά στο οριζόντιο τσάκισμα χρησιμοποιήθηκαν για να συγκρατήσουν ένα κομμάτι ξύλο που μου προσδίδει το απαιτούμενο ύψος (για να μειωθεί η γωνία των χορδών). Οι 3 κάτω τρύπες είναι για την στήριξη στο σώμα, και οι πάνω 6 τρύπες..... για τις χορδές.
Το τελικό "προϊόν" το έτριψα με κετσέ (scotch bright) προκειμένου να το θαμπώσω (relicing ) και το tailpiece να μην γυαλίζει υπερβολικά σε σχέση με τα υπόλοιπα μεταλλικά μέρη.
...αλλωστε οπως ειδα που εγραφες πιο πανω, το ξυλο στο σημειο εδρασης του ΤΡ εχει πολλες τρυπες απο παλιοτερες μετατροπες, αρα οσο να 'ναι δεν θα εχει την μεγιστη αντοχη.
Καλυτερα να μην το φορτιζεις περισσοτερο ασκωντας extra πιεση για (...επι ματαιω/εκτος "φακελου εργασιας") palm-tremολιες.
Τελικώς, το ξύλινο αυτό tailpiece δεν άντεξε την πίεση των χορδών. Ενώ στην αρχή φαινόταν ότι δουλεύει (και ρυθμίζει σωστά τη γωνία των χορδών πίσω από τη γέφυρα) στην πορεία το τικ αποδείχθηκε ανεπαρκές για να δεχθεί τέτοιες δυνάμεις όταν έβαλα ένα σετ 11άρες από ακουστική. (Κόπηκε "φέτες" από τις χορδές και διαλύθηκε σε πολλά κομμάτια. )
Εκτος αυτου,με το τικ σαν χορδιερα,θα υπηρχαν και απωλειες στα πριμα (θα σου φανηκε τωρα με την αλλαγη σε μεταλλο) που τωρα (πιθανολογω οτι) ισως ειναι λιγο "σκληρα" με το ανοξειδωτο...Δοκιμασε και μια απο μπρουτζο (μπορεις να τη χρωμιο-ή-νικελωσεις για το χρωμα)
Τα πριμα θα "γλυκανουν" πολυ περισσοτερο,και τα μεσαια θα "ζωντανεψουν"!
Αυτο θεωριτικα,αφου δεν εχω δει ουτε ακουσει το συγκεκριμενο οργανο,
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.