Θα το ξαναπώ, δεν με νοιάζει τι κάνουν οι μουσικοί και αν μπορούν να το κάνουν σωστά ή όχι. Είπαμε, το μεροκάματο να βγαίνει. Δεν δέρνουν και κόσμο δα.
Όμως, η αποθέωση, το κίτς, το γαρύφαλλο σε ετοιμότητα, το επίπεδο (ή η απουσία αυτού), το λάρτζ "κάτσε καλά" και οι με τα τουρκό-ποπ διασκεδαζόμενοι είναι ένα πακέτο που δεν μπορώ να το χωνέψω και ας μου λέτε περί γούστων και διαφορετικών ακουσμάτων. Είναι μη συμβατό με την σκέψη μου.
Αυτό όμως είναι κάτι προσωπικό. Μήπως όμως αυτό το πακέτο συμμετέχει στο να συντηρείται μια κατάσταση, μια νοοτροπία, πείτε το όπως θέλετε, που πως να το κάνουμε, δεν προσθέτει κάτι στο ειδικό βάρος του λαού μας; Θα μου πείς αυτό μας μάρανε τώρα. Μήπως όμως θα έπρεπε;
Αν και μάλλον έχουν ξανασυζητηθεί αυτά