yameth είπε:
Πολύ σωστά. Είναι τα καίρια σημεία, αφού για να είναι ειλικρινής και σωστή στις υπηρεσίες που θα προσφέρει η δισκογραφική στον καλλιτέχνη, πρέπει να απαντηθούν τα παραπάνω.
Βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι που πρέπει να αφήσουμε το παλιό καθεστώς και να κινηθούμε διαφορετικά. Προσωπικά (αν και δαιμονοποιώ το παλιό καθεστώς) δεν έχω καταλήξει σε κάποιο υγειές οικονομικό μοντέλο για να υποστηρίξω μια τέτοια προσπάθεια.
Ισως γιατί γνωρίζω αρκετές indie δισκογραφικές που πέρα από μια ρομαντική προσέγγιση και ενθουσιασμό (που κάνει θαύματα), δεν έδειξαν να αντέχουν στον χρόνο. Είτε έκλεισαν, είτε συνεργάστηκαν σαν scouts και labels με τις μεγάλες εταιρείες του IFPI.
Το θέμα της βιωσιμότητας είναι σίγουρα πολύ σημαντικό.....προσωπικά θεωρώ πως μια μικρή εταιρία εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να μπει στο θέμα της προώθησης και της διαφήμισης παίζωντας το παιχνίδι με τους κανόνες της αγοράς ή με άλλα λόγια να ανταγωνιστεί τις μεγαλύτερες δισκογραφικές και πλέον εκδοτικούς οργανισμούς εν γένει....πολύ απλά γιατί θα καταρεύσει κάτω από το βάρος των εξόδων. Και για να είμαι ειλικρινής δεν πιστεύω ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσει το όλο θέμα από αυτή την οπτική , της αγοράς, γιατί δεν είναι και ο ρόλος της αυτός.
Σε εναν ιδεατό δισκογραφικά κόσμο έχουν θέση και οι μεγάλοι κολοσσοί και οι μικρές ανεξάρτητες, αρκεί ο καθένας να γνωρίζει τον ρόλο του και το μερίδιο του στην αγορά...και όσο γελοίο και εκ του προοιμίου αποτυχημένο είναι μια μικρή δισκογραφική εταιρία να προσπαθεί να ανταγωνιστεί τεράστιες πολυεθνικές ακολουθώντας παραπλήσια πολιτική προώθησης και διαχείρισης κατέχωντας όμως μικροσκοπικό μερίδιο της αγοράς άλλο τόσο είναι και μια τεράστια επιχείρηση με μεγάλο έρισμα στην αγορά να προσπαθεί να το κρατήσει και να το επεκτείνει χωρίς να επενδύσει και διαχειριστεί το προιόν της ανάλογα....ορίστε ΄'εγραψα την λέξη αγορά 10 φορές...
Ξεκαθάρισα από την αρχή ότι προσωπικά μιλάω για τις μικρές,εναλλακτικές , ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρίες.
Και επιμένω πως αν κάποιος αποφασίσει να τολμήσει ένα τέτοιο εγχείρημα θα πρέπει να ξεχάσει την έννοια της αγοράς....τόσο σε ότι αφορά τον τρόπο που θα διαχειριστεί το όλο εγχείρημα (επένδυση, διαχείριση, προώθηση) αλλά και ως προς τις πιθανότητες και τους τρόπους κερδοφορίας. Πολύ απλά γιατί στην αντίθετη περίπτωση το όλο εγχείρημα φυσικά και δεν έχει νόημα και λογικά φαντάζει ανέφικτο....
Για να γίνω πιο συγκεκριμένος (άλλα όχι πολύ γιατί ουτε ο χώρος το επιτρέπει ούτε ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η συζήτηση αλλά ούτε έχω και ιδιαίτερη διάθεση να πείσω κανέναν για κάτι - τα γράφω απλά γιατί θεωρώ ότι απαντούν στο αρχικό ερώτημα που βρήκα πολύ ενδιαφέρον αν και συγκαλυμένο)....
Μια μικρή εταιρία είναι μάλλον προτικότερο να επενδύσει (οικονομικά) στην ποιότητα των παραγωγών της παρά στην προώθηση....στο πρώτο έχει την δυνατότητα να ανταγωνιστεί (έξυπνα σκεπτώμενη) τον οποιονδήποτε ενώ στο δεύτερο είναι εκ των πραγμάτων χαμένη από χέρι σε σχέση με οποιονδήποτε έχει μεγαλύτερο μπάτζετ....
Όταν λέω παραγωγές αναφέρομαι σε όλο το "πακέτο" ...από την αναζήτηση ενδιαφέρουσας μουσικής , στην κατα το δυνατόν καλύτερη καταγραφή της (όχι μόνο τεχνικά αλλά και καλλιτεχνικά) και στην συνέχεια συσκευασία της (πολύ σημαντικό κομμάτι επίσης που επιδέχεται πρωτότυπων ιδεών).
Σε ότι αφορά λοιπόν τις παραγωγές αυτές η μικρή ανεξάρτητη εταιρία και λόγω νέων τεχνολογιών αλλά και λόγω ευρύτερου κορεσμού έχει πλέον τις ίδιες ή παραπλήσιες ή και σε κάποιες περιπτώσεις μεγαλύτερες δυνατότητες με έναν πολυεθνικό κολλοσό (το διαδίκτυο δίνει την δυνατότητα να παρακολουθείς τις εξελίξεις διευκωλύνωντας την αναζήτηση μουσικών χωρίς να χρειάζεται να απασχολείς ακριβωπληρωμένους σκάουτερς και εξειδικευμένο a&r departmnet, η πρόσβαση σε υψηλών στάνταρτς recording facilities είναι σαφέστατα ευκολότερη λόγω μείωσης των τιμών, υπάρχουν κυριολεκτικά άπειροι νέοι ταλαντούχοι παραγωγοί πρόθυμοι να δουλέψουν για μικρότερα μπάτζετ αλλά και με φρέσκιες ιδέες και ήχο - πολύ βασικό, δεν υπάρχει πίεση από εξωτερικούς παράγωντες κλπ κλπ). Έχει δηλαδή μια μικρή εταιρία την δυνατότητα να αξιοποιήσει το βασικό οικονομικό μέρος της επένδυσης της σε αυτό που πραγματικά μετράει, στην ουσία .....στην μουσική.
Σε ότι αφορά την προώθηση είναι βέβαια πασιφανές ότι μια μικρή εταιρία δεν μπορεί και δεν υπάρχει και λόγος να ανταγωνιστεί τα μέσα και τις δυνατότητες μιας μεγάλης δισκογραφικής.
Αυτό που μπορεί να κάνει είναι να χρησιμοποιήσει ενναλακτικές μεθόδους με πολύ μικρό κόστος όπως το διαδίκτυο και σχετικά μεγάλη αποτελεσματικότητα αλλά και η ευρύτερη δημιουργία ενός ανεξάρτητου δικτύου προωθησης που περιλαμβάνει events, ενναλακτικά σημεία πώλησης, δωρεάν διανομή ενός κομματιού του καταλόγου της σε ηλεκτρονική μορφή, χαμηλές - λογικές τιμές (είναι αρκετά εύκολο να επιτευχθεί αν παραμεριστεί η βρικολακίστικη λογική της διανομής), προτώτυπες εντυπωσιακές συσκευασίες κλπ κλπ κλπ
Το ερώτημα φυσικά είναι αν μετα από όλα αυτά υπάρχει περιθώριο κέρδους...
Η απάντηση έρχεται μέσα απο κάτι που έγραψε ο Yameth.... οι μικρές εταιρίες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων θα κάνουν μια σύντομη πορεία και μετά θα χαθούν... αυτό μπορεί να αλλάξει αν πάψουν να βλέπουν την φυσική πώληση του προιόντος (σιντί) ως το μοναδικό εμπορικό κομμάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει στην κερδοφορία...ίσως θα έπρεπε μάλιστα να κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Υπάρχουν αρκετοι΄άλλοι τρόποι που θα μπορούσαν να φέρουν εισροή εσόδων σε πολλές περιπτώσεις πολύ σημαντικών.
Ενδεικτικά αναφέρω το publishing, την συνεκμετάλευση με τον καλλιτέχνη της μεταβίβασης των δικαιωμάτων σε μια μεγαλύτερη εταιρία (κάτι που είναι και η φυσική εξέλιξη...μια μικρή δισκογραφική είναι απλά το πρωτο σκαλί), licensing σε άλλες χώρες, merchandise και πολλά ακόμη που μπορεί να είναι σαφέστατα πιο προσοδοφόρα.
το πρόβλημα βέβαια είναι πως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο....οι μικροί την βλέπουν μεγάλοι και οι μεγάλοι προσπαθούν να την βγάλουν σαν μικροί....και ολοι στον λάθος τομέα...
anyway
Δεν συνεχίζω παραπαίρα γιατί νομίζω πως απάντησα στον blue στην ουσία του ερωτήματος του και δεν με ενδιαφέρει να συμμετάσχω στην συνέχεια της συζήτησης όπως εξελίσεται.
over and out