Αν δεν κάνει η Αλεξάνδρα καριέρα ....

[sultan of string]

θα κάνω μια παρένθεση με την ανοχή σας.

χτες έτυχε να ρίξω ένα βλέμμα ενός λεπτού στο voice όπου είδα ότι "εχουν σπρώξει" στον ημιτελικό ή κάτι τέτοιο έναν άνθρωπο με σημαντικό "εμφανισιακό" πρόβλημα, λόγω κάποιας πάθησης.

Ενα άνθρωπο που έδινε τον εαυτό του για μια διάκριση στο αδηφάγο κοινό.

Μάλιστα εχω την εντύπωση ότι διαγωνιζόταν με το ερωτικό του Μητροπάνου.

Και αναρωτιόμουν.

Όταν στο voice αναζητούν πρόσωπα για καριέρα, πως και γιατί οδηγούν ένα τέτοιο άτομο που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα μιλήσει στο κοινό που θέλει τον Τζωρτζ Κλούνυ να τραγουδάει και δεν του λενε εξ αρχής: φίλε σε μια "καριέρα" του είδους αυτού δεν έχεις θέση.

Και τον προχωράνε.

Για να δείξουν ότι είναι ανώτεροι?

Για να δείξουν ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις?

 

[otto##]

fine by me...

απλα μη ξεχνας οτι η κοπελιτσα για την οποια ανοιχθηκε το συγκεκριμενο θεμα κανει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο που σε απωθει....ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ και μαλιστα μεχρι τελικης πτωσεως....ολη η ΟΥΣΙΑ αυτων των τηλεοπτικων παιχνιδιων ειναι αλλωστε το "ο θανατος σου - η ζωη μου" (προς τερψιν του αδηφαγου τηλε-ακροατηριου)....

Δε με απωθεί ο ανταγωνισμός.

 

[Superfunk]

Δε με απωθεί ο ανταγωνισμός.

Τωρα με μπερδεψες τελειως.... ;D

 

[LK]

Δε με απωθεί ο ανταγωνισμός.

Όχι ότι με ρώτησε κανένας,  αλλα εμένα με απωθεί. Θεωρώ τα ανταγωνιστικά άτομα εξαιρετικά ανασφαλή.  ;D

 

[Έκτορας]

απλα μη ξεχνας οτι η κοπελιτσα για την οποια ανοιχθηκε το συγκεκριμενο θεμα κανει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο που σε απωθει....ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ και μαλιστα μεχρι τελικης πτωσεως....ολη η ΟΥΣΙΑ αυτων των τηλεοπτικων παιχνιδιων ειναι αλλωστε το "ο θανατος σου - η ζωη μου" (προς τερψιν του αδηφαγου τηλε-ακροατηριου)....

Προφανέστατα. Μεγαλύτερη "αμερικανιά" (σε όλες της τις διαστάσεις και με την χειρότερη δυνατή έννοια) από αυτά τα talent (και καλά...) show, δεν βρίσκεις στην τηλεόραση. Όλοι στην αρένα...

Και για να απαντήσω το επίσης προφανές στον  Dimsonic... ΝΟΥΜΕΡΑ. Όλα μετριούνται σε νούμερα, από νούμερα και για νούμερα.

Και για να πω την γνώμη μου στον Npap (που δεν τη ρώτησε κιόλας), σα γονέας, εάν και εφόσον τα παιδιά μου στο μέλλον παρουσιάσουν ένα οποιοδήποτε ταλέντο (καλλιτεχνικό, μηχανικό, δημιουργικό, οτιδήποτε τελοσπάντων) θα έχουν σαφέστατα την έμπρακτη και ολόκαρδή στήριξή μου για να ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ και να το αναπτύξουν, σε όποιο βαθμό η καρδιά τους επιθυμεί, με δεδομένο όμως ότι όσο περνάει από το χέρι μου ότι στην αρένα των νούμερων, της εφήμερης ματαιοδοξίας, του υπερμετρου ανθρωποφάγου καταναλωτισμού ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΟΥΝ. Διότι αυτή ουδεμία σχέση με όνειρα έχει, ή για να είμαι πιο ακριβής, τα όνειρα αποτελούν ένα από τα καύσιμα με το οποία κινείται. Και έχω καθήκον σα γονέας να αποτρέψω τα παιδιά μου να γίνουν βορά αυτού του ονειρο-πολτοποιητή και να σερβιριστούν οι αθώες ψυχές τους επιδόρπιο στον καναπέ του "φιλοθεάμωνος κοινού".

Α, και τελευταίο για τον JimmySnail: εύχομαι ολόψυχα η κοπελίτσα, μιας και ρωτάς, και οι γονείς της να διαβάσουν αυτό το thread. Μόνο γόνιμοι προβληματισμοί θα προκύψουν. Αν δεν είναι έτοιμοι να διαβάσουν και να επεξεργαστούν τα πράγματα που γράφονται εδώ μέσα με αφορμή την επιτυχία του κοριτσιού, τότε ούτε για... talent show είναι έτοιμοι, ούτε για... "καριέρα"....

...από τα 14...  :

 

[otto##]

Όχι ότι με ρώτησε κανένας,  αλλα εμένα με απωθεί.

Θεωρώ τα ανταγωνιστικά άτομα εξαιρετικά ανασφαλή.  ;D

Λάκη έλα Ολλανδία  ;D ;D ;D

 

[fusiongtr]

Θεωρώ τα ανταγωνιστικά άτομα εξαιρετικά ανασφαλή.  ;D

Ο ανταγωνισμός είναι η δεύτερη φύση της γυναίκας you know.

Και μην μου πεις ότι σε απωθεί και εκεί.

 

[LK]

Ο ανταγωνισμός είναι η δεύτερη φύση της γυναίκας you know.

Και μην μου πεις ότι σε απωθεί και εκεί.

Φυσικά με απωθεί,  απλά σε στιγμές αδυναμίας μου..το εκμεταλλευομαι  ;D ;D

 

[fusiongtr]

Δεν είχα σκοπό να μιλήσω για talent shows, αλλά αφού η συζήτηση πήγε εκεί θα πω δυό κουβέντες.

Κατά την γνώμη μου είναι κατάπτυστα, ειδικά με τον τρόπο που γίνονται (πχ το "Να η ευκαιρία" δεν ήταν κατάπτυστο).

Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε τα εξής δεδομένα.

Έλα δω παιδί μου.

Σου αρέσει να χορεύεις, να τραγουδάς, να παίζεις στο θέατρο.

Το δουλεύεις πολύ, το γουστάρεις, πας σε σχολές, κλπ.

Πέρυσι πέρασες οντισιόν, και έπαιξες μιούζικαλ στην μελωδία της ευτυχίας, και δεν "άφησες πίσω" ούτε το σχολείο, παρά τις απαιτήσεις της παράστασης.

Μπράβο σου.

Σου αρέσει πολύ να είσαι performer?

Θέλεις να δοκιμάσεις σε talent show?

Μάλιστα.

Θετικά

- Έκθεση έξωθεν, πολύ μεγαλύτερης έκτασης από ότι μέχρι τώρα

- Δυνατότητα να μετρήσεις τις δυνάμεις σου με άλλους σαν κι εσένα, και να δεις η ίδια πόσο καλά πατάς σ' αυτό που κάνεις.

Μπορεί να απογοητευτείς από τις συγκρίσεις, αλλά είναι αναπόφευκτο αυτό (και ίσως χρειάζεται να γίνει υπό κάποιες συνθήκες).

- Ζεις το όνειρό σου για λίγο (και ότι βγει).

- Έχεις την δυνατότητα να γνωρίσεις από κοντά κάποια πιθανά ινδάλματά σου (πχ Παπαρίζου), και να σου πουν μια γνώμη ή μια παραπάνω συμβουλή, να καταλάβεις τι μετράς από το βλέμμα τους και μόνο (πίσω από τις κάμερες).

Αρνηικά

-  Δεν χρειάζεται να τα γράψω, είναι άπειρα.

Και τι κάνω τελικά?

Να πας, αλλά εγώ θα είμαι εκεί, πάντα δίπλα σου, θα σε βλέπω, θα σου μιλάω, θα παίξουμε και μαζί στην σκηνή.

Δεν θα αφήσω (όσο περνάει από το χέρι μου) να υποστείς τις όποιες κανιβαλλικές συμπεριφορές.

Ξέρεις κάτι λοιπόν?

Πήγαινε και σκίσε, δώσε τα όλα, πέρνα καλά, γλέντα το, ζήσε το, ρούφηξε την σκηνή μέχρι το μεδούλι, κάνε την δική σου παράσταση, λάμψε... έστω και αν είναι για μια φορά.

Δείξε τι έχεις μέσα σου και ποιά είσαι, και τα άλλα χέστα, εγώ είμαι εδώ για σένα, και θα είμαι εδώ και μετά από αυτό.

Από ότι πάντως είδα στο FB της κοπέλας, έχει κρατήσει πάρα πολλές φιλίες από το show με "ανταγωνιστές και ανταγωνίστριες", και με πολύ ενθουσιασμό αλληλοσυγχαίρονται.

Η εξαίρεση όμως (αν υπάρχει εδώ) επιβεβαιώνει τον κανόνα που για μένα ισχύει.

Δεν γουστάρω talent shows, δεν τα βλέπω, δεν με ενδιαφέρουν.

EDIT : Τόνισα το 14 χρονών για τους εξής λόγους.

Πρώτον για το ότι θεωρώ το performance-τραγούδι της, πιο μπροστά ηλικιακά, και

δεύτερον γιατί αν συνεχίσει να δουλεύει όπως τώρα, έχει τον χρόνο να γίνει πολύ καλύτερη, πάντα αν ...

...  η ίδια το θέλει.

 

[Trolley]

Όταν στο voice αναζητούν πρόσωπα για καριέρα, πως και γιατί οδηγούν ένα τέτοιο άτομο που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν θα μιλήσει στο κοινό που θέλει τον Τζωρτζ Κλούνυ να τραγουδάει και δεν του λενε εξ αρχής: φίλε σε μια "καριέρα" του είδους αυτού δεν έχεις θέση.

Και τον προχωράνε.

Για να δείξουν ότι είναι ανώτεροι?

Για να δείξουν ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις?

Δες ετυμολογικά στοιχεία της λέξης "τέρας" :

monster

a large, ugly, and frightening imaginary creature.


"a monster with the head of a hyena and hindquarters of a wolf"

synonyms: fabulous creature, mythical creature

"legendary sea monsters"

Δείχνουν τέρατα (μόρφωσης, εμφάνισης, συμπεριφοράς, αγωγής κλπ). Τέτοιο είναι ο Πολάκης (π.χ.) και η Αντελίνα Τζολή (π.χ.), τέτοιο είναι και ένα παιδί "υπερταλέντο", τέτοιος είναι και ο Ρουβάς, τέτοιο ήταν και η Λάσυ (η σκύλα, ντε).

Έτσι λειτουργεί η τηλεόραση.

Τώρα, γιατί μας αρέσει να βλέπουμε τέρατα, είναι άλλη κουβέντα.

 

[npap]

Και για να πω την γνώμη μου στον Npap (που δεν τη ρώτησε κιόλας), σα γονέας, εάν και εφόσον τα παιδιά μου στο μέλλον παρουσιάσουν ένα οποιοδήποτε ταλέντο (καλλιτεχνικό, μηχανικό, δημιουργικό, οτιδήποτε τελοσπάντων) θα έχουν σαφέστατα την έμπρακτη και ολόκαρδή στήριξή μου για να ΔΟΥΛΕΨΟΥΝ και να το αναπτύξουν, σε όποιο βαθμό η καρδιά τους επιθυμεί, με δεδομένο όμως ότι όσο περνάει από το χέρι μου ότι στην αρένα των νούμερων, της εφήμερης ματαιοδοξίας, του υπερμετρου ανθρωποφάγου καταναλωτισμού ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΤΗΣΟΥΝ.

μαζί σου...

άλλωστε πουθενά (νομίζω) δεν αναφέρθηκα στα talent show... τα παιδικά ειδικά δεν συνάδουν με την αισθητική μου.... απλά ως αρχή ποτέ δεν "δαιμονοποιώ" με τσιτάτα ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ (συνειδητά εννοείται) χωρίς να έχω επαρκή ιδία γνώση...

το μόνο που μπορώ να ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΩ στο θέμα, είναι ότι τα άτομα που εγώ έχω γνωρίσει και έχουν συμμετάσχει από διάφορα μετερίζια στην παραγωγή, μόνο "αδηφάγα τέρατα" που τρώνε παιδιά στο κολατσιό τους δεν είναι... και γονείς είναι πολλοί και "σέβονται" το κατά δυνατόν και τις ατομικές ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα τους, την φύση τους...

άλλο λοιπόν ο ΘΕΣΜΟΣ και οι όποιες μας δικαιολογημένες διαφωνίες και ανησυχίες ως προς τις αρχές του και κυρίως την εφαρμογή του και τα αποτελέσματα του κι άλλο το τσουβάλιασμα και οι "ευχές και οι κατάρες"...

προτείνω σε όλους να προσέχουν πιο πολύ από τα "ΚΡΑΧΤΑ κι ΕΥΚΟΛΑ", τους αθώους "καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς" στα ωδεία (που μπορώ ως κανόνα να τους κρίνω υπεύθυνα μετά λόγου γνώσεως, μια και παλιότερα με καλούσαν ως "κριτή" και ψιλοσιχάθηκα τα backstage δρώμενα)...

ή μήπως να μιλήσω για τα κολυμβητήρια και τους γονείς εκεί και τα "σιχάματα" που έχω υπόψη μου ως προς τον ανταγωνισμό... ή μήπως θέτε να ασχοληθούμε με τα σχολεία και τους συλλόγους γονέων... δεν βγαίνει άκρη ΓΕΝΙΚΕΥΟΝΤΑΣ...

αν το παραπάνω quote του 'Εκτορα τηρείται, το "καθήκον πληρούται" και τα υπόλοιπα είναι ΖΩΗ όπως είπε κάποιος εδώ...

ΥΓ. για μένα η "έκθεση" του παιδιού στο "ατελείωτο τσίρκο" ξεκινάει από την ΕΠΙΔΕΙΞΗ του στο μαιευτήριο και τα μετέπειτα πρώτα βήματα με τις "παραστάσεις" που καλείται να δώσει ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ στους συγγενείς για την όποια φυσική του πρόοδο (περπάτα να σε δει η θεία μπούλα) και και και... ε και από εκεί ξεκινά και ΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΟΝΙΟΥ φίλοι μου...

το talent show είναι το "κερασάκι" σε μια τούρτα από την οποία λίγο πολύ οι περισσότεροι έχουν φάει...

 

[TamTam Radio]

Δεν χρειάζεται πάντως τάλεντ σόου, αν έχεις... τάλαντο

Το τραγούδι του μήνα από την Παυλίνα Βουλγαράκη | Gossip-tv.gr

 

[Guest]

Ολο και πιο συχνά διαβάζω και ακούω για  ανταγωνισμό και σχεδόν καθόλου για συναγωνισμό.

Τρομάζω στην ιδέα μέσα σε μια οικογένεια (μια μικρή μορφή κοινωνίας δηλαδή) όλα τα μέλη της να δρούν ανταγωνιστικά.

 

[fusiongtr]

Τρομάζω στην ιδέα μέσα σε μια οικογένεια (μια μικρή μορφή κοινωνίας δηλαδή) όλα τα μέλη της να δρούν ανταγωνιστικά.

Να μην τρομάζεις καθόλου.

Οι συγκρούσεις είναι δομικό στοιχείο των ανθρώπινων σχέσεων, και όσο πιο έντονες είναι αυτές (μέσα στα πλαίσια της οικογένειας) τόσο πιο έντονες είναι και οι συγκρούσεις, οι οποίες περιέχουν τον ανταγωνισμό, με την έννοια της επικράτησης.

Όλες οι πλευρές που εμπλέκονται σε συγκρούσεις έχουν "απώλειες", όμως μέσα από τις συγκρούσεις αυτές (που είναι και απαραίτητες) μπορεί κάθε μέλος της κοινωνικής ομάδας να "ορίσει την θέση του" σ' αυτήν.

Βοηθούν επίσης στον προσδιορισμό του "εαυτού", καθώς μέσα από αυτές συνειδητοποιεί κάθε μέλος την σχέση του με το ανθρώπινο  περιβάλλον (τις δυνατότητές του, σε σχέση με τα "θέλω" του).

Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζεται αυτός ο (αναπόφευκτος) ανταγωνισμός, και πώς αντιλαμβάνεται κάθε μέλος της κοινωνικής ομάδας τα αποτελέσματα των συγκρούσεων.

Δυστυχώς τις περισσότερες φορές λειτουργούν όλα ανάποδα απ' ότι θα έπρεπε, και έτσι δημιουργούνται περισσότερα (και σε λάθος κατεύθυνση) προβλήματα από όσα ο "δομικός ανταγωνισμός" θα έπρεπε να φέρνει στην επιφάνεια.

Η σωστή διαχείρηση των συγκρούσεων εδώ, είναι πολύ σημαντική.

 

[Guest]

fusion

Συμφωνώ μαζί σου στην σύγκρουση των αντιθετών (οντας Ηρακλειτικός) και δεν τρομάζω(κυριολεκτικώς) ,μόνο που εγράψα δύο προτάσεις σαν ενιαία (όντας Ηρακλειτικός)παρατήρηση για την αυξανόμενη χρήση της λέξης και της ένιαιας του ανταγωνισμού.

Ακριβώς γι'αυτό την σύκρουση των αντιθέτων θέλω να την βιώνω (ετυμολογικά,ενοιολογικά και πρακτικά) ως συναγωνιστική παρά ανταγωνιστική.

 

[fusiongtr]

Ακριβώς γι'αυτό την σύκρουση των αντιθέτων θέλω να την βιώνω (ετυμολογικά,ενοιολογικά και πρακτικά) ως συναγωνιστική παρά ανταγωνιστική.

Να το πω αλλιώς τότε.

Ο ανταγωνισμός είναι συνυφασμένος με τον συναγωνισμό, όντας δύο όψεις της ίδιας πραγματικότητας.

Δεν υπάρχει συναγωνισμός χωρίς ανταγωνισμό (προς κάτι).

Είναι ο στόχος, αυτό που πολλές φορές ανταγωνίζεσαι συναγωνιζόμενος (φαντάσου δύο αθλητές που ο ένας βοηθάει τον άλλο να σπάσει κάποιο ρεκόρ).

Όλα αυτά πάντα σε ανθρώπινες σχέσεις υγιείς, αλλιώς και ο ανταγωνισμός και ο συναγωνισμός είναι μη διαχειρίσιμα, και έτσι μάλλον τελικά επιβλαβή.

 

[npap]

Όλα αυτά πάντα σε ανθρώπινες σχέσεις υγιείς...

και end of story...

ΥΓ. ή και αρχή μιας νέας... όπως το πάρει κανείς...  ;D

ΥΓ2 με όλον αυτό τον ντόρο έψαξα και είδα διάφορα βιντεάκια στο yt από το tallent show... εντάξει ωράιος ο πιανίστας, πολύ καλό το κοριτσάκι στο βιολί, το παιδί στο κανονάκι μεγάλο ταλέντο, αλλά το παιδί στο ΚΛΑΡΙΝΟ απλα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!...

έχω ακούσει ή και συνεργαστεί με πολλούς από τους κορυφαίους εν Ελλάδι και κάτι σκαμπάζω... ΠΩΣ και ΤΙ θα παίζει ρε αυτό μετά από δέκα χρόνια που θα χει φάει και καμιά σφαλιάρα από καμιά γκόμενα και θα μπει πιο ενεργά και το θυμικό του στο πακέτο?....

 

[Guest]

Διαφωνώ ότι είναι το ίδιο πράγμα συναγωνισμός και ανταγωνισμός,ο οποίος με την συχνότητα και το τρόπο που χρησιμοποιήται δεν πιστεύω ότι προάγει σε υγιείς ανθρώπινες σχέσεις.(Αυτό ήταν και το αρχικό μου σχόλιο)

Σεβαστή κάθε άποψη,από εμένα  end of the story.

 

[manosx]

Αφού είσαι "Ηρακλειτικός", θα έχει πάρει το μάτι σου το "πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς"  αλλά και να μην το έχει πάρει δεν έχει σημασία, διότι όλη η ζωή σου, και όλη η ζωή μας είναι ένας ανταγωνισμός.

Διότι φίλε μου, όταν  ήρθαν για να μπουν στο γκρουπ σου ο ντράμερ ο παιχταράς και ο ντράμερ ο κουλαμάρας, εσύ αμέσως τον ντράμερ τον παιχταρά πήρες, και ούτε που το σκέφτηκες, και καλά έκανες. Επίσης όταν πήρες κιθάρα, είδες ποια είχε καλύτερους μαγνήτες και τα καλύτερα κΣύλα, και δεκάρα δεν έδωσες για την υπερτιμημένη κιθάρα της Κιθαρέξ, ούτε τους εργάτες της Κιθαρέξ σκέφτηκες ούτε το μαγαζί που την πουλάει ούτε τίποτα, και πολύ καλά έκανες. Και όταν στο τέλος έκανες το live με την μπαντάρα, και στην έπεσε η γκομενάρα η δίμετρη η μπόμπα, ούτε στιγμή δεν σκέφτηκες να την αφήσεις στα κρύα του λουτρού και να πας με την πινέζα  με τα πατομπούκαλα που και αυτή έλιωνε για σένα στη γωνιά της μπάρας  ;D ;D ;D

Και πολύ σωστά έκανες, διότι "πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς". Και μην μπερδεύεις το ότι οι πολιτισμένοι λαοί την ώρα που τρως την πόρτα είναι με το σεις και με το σας, δεν είναι έλλειψη ανταγωνισμού αυτή, απλά πολιτισμός είναι διότι ο πολιτισμός είναι ευγένεια, αλλά και η πόρτα πόρτα. Και η θεσμοθετημένη βοήθεια του κοινωνικού κράτους είναι επίσης πολιτισμός, αλλά είναι και αυτό που είναι, δηλαδή ΒΟΗΘΕΙΑ και ΟΧΙ έλλειψη πόρτας. Και τέλος, όσοι "έξυπνοι" και "επιστημονικά τεκμηριωμένοι" πήγαν να εξαφανίσουν εντελώς αυτό το ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ του σύμπαντος κόσμου, τον ανταγωνισμό από την κοινωνία, κατέληξαν με ένα τόσο παράλογο και ασφυκτικό κοινωνικό σύστημα, που κατέληξε χωρίς ευγένεια αλλά με καταπίεση, χωρίς βοήθεια αλλά με πείνα, και χωρίς ανταγωνισμό αλλά έρμαιο στα χέρια του κάθε μαφιόζου.

Πόλεμος πατήρ πάντων λοιπόν, και ειδικά στην άγρια ζούγκλα του βαλκανιστάν, και πόλεμος μόνος όλων μη σου πω 

 

[cigaret13]

Και τέλος, όσοι "έξυπνοι" και "επιστημονικά τεκμηριωμένοι" πήγαν να εξαφανίσουν εντελώς αυτό το ΔΟΜΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ του σύμπαντος κόσμου, τον ανταγωνισμό από την κοινωνία, κατέληξαν με ένα τόσο παράλογο και ασφυκτικό κοινωνικό σύστημα, που κατέληξε χωρίς ευγένεια αλλά με καταπίεση, χωρίς βοήθεια αλλά με πείνα, και χωρίς ανταγωνισμό αλλά έρμαιο στα χέρια του κάθε μαφιόζου.

  +1000000000000  το πολιτικοποιεις όμως, αλλά καλά κάνεις.....