Καταθέτω απλά την δική μου εμπειρία ως x-PC και νύν iMac user...
Διαφορετικά μηχανήματα που αρχίζεις και το νιώθεις από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Επειδή η συνήθεια δεν κόβεται εύκολα, από άποψη παραγωγικότητας στο iMac αρχικά ήμουν λιγότερο παραγωγικός. Πλέον όχι. Έχω συνηθίσει μια χαρά. Το ότι τα καθαρά specs του hardware είναι ένα μόνο μέρος της αλήθειας, είναι επίσης γεγονός. Εννοώ ότι το IMac μου δίνει την εντύπωση ενός ΠΟΛΥ γρήγορου μηχανήματος, στην πλειοψηφία των καθημερινών μουσικών ή μη εργασιών.
Δεν φοβάμαι ιούς (ίσως κάποια στιγμή κυκλοφορήσουν αν μεγαλώσει το μερίδιο των Mac δτην αγορά.)
Δεν φοβάμαι ότι θα κρασάρει, δεν έχω άγχος κάθε φορά που πάω να τον ανοίξω...
Το install / uninstall οποιουδήποτε software ή hardware είναι παιχνίδι μπροστά στα αντίστοιχα τραγελαφικά των PC κλπ κλπ ...
Η οθόνη του απλά δεν υπάρχει και η όλη σχεδίαση είναι καλώς η κακώς elegant.. Προσωπικά ο χώρος και μόνο που γλυτώνω στο γραφείο είναι τεράστιο κέρδος...
Είναι 'κλειστό' hardware κάτι με το οποίο συμφωνώ 100% ( ποτέ δεν θυμάμαι να έκανα αναβάθμιση στα pc μου σε τακτά διαστήματα. Τα άφηνα μέχρι να γίνουν παρτάλια και μετά αγόραζα καινούργια). Οπότε γιατί να μην εμπιστευτώ συγκεκριμένο και τεσταρισμένο hardware το οποίο δουλεύει αξιόπιστα?
Σας αρέσει η λογική των pc.... Καλημέρα motherboard, είμαι η RAM, τι λες θα συνεργαστούμε? --- Γειά σου μνήμη, περίμενε λίγο γιατί μιλάω με την CPU τώρα και μετά θα τσεκάρω τον δίσκο, θα τα ξαναπούμε όκ? .... κλπ κλπ
οκ , υπερβάλω λίγο αλλά ρε παιδιά έχει ησυχάσει το κεφάλι μου. Όπως είπε ένας φίλος δουλεύεις ΜΕ τον υπολογιστή και ΟΧΙ για τον υπολογιστή.
Τώρα αν έχω το κορυδφαίο hardware του πλανήτη ποσώς με ενδιαφέρει. Και με τον τετραπύρηνο στα 2,5Ghz μια χαρά δουλέυω..
Δεν βγάζω τα PC άχρηστα. Τόσα χρόνια αυτά δούλευα. Όταν όμως καείς από τον χυλό, φυσάς και το γιαούρτι.
)
