Αρχές 90ς, αφραγκίες, αλλά έπρεπε να αλλάξω κυλινδροπίστονο στο παπί, και ήθελα να πάρω και κιθάρα, οπότε λέω "δεν πα να βρώ καμιά δουλειά;". Η δουλειά ήταν στα Goodys στον σείριο, και χωρίς πλάκα, ήταν 3 από τους χειρότερους μήνες της ζωής μου. Μετά από αυτό ΔΕΝ ξανάφαγα ούτε σε goodys, ούτε και σε κάποιο άλλο παρόμοιο πράμα. Έτσι κι αλλιώς ήμουν, είμαι και θα είμαι πιστός της προβατίνας, οπότε τι να κλάσει και το μπιφτεκόψωμο. Αλλά συμφωνώ με τον σούπερφακ, όσο πιό απλό, τόσο πιό καλό, αν θές να φάς κρέας, και όχι προκατ ζουμιά.
Φαν φάκτ: μια μέρα μου κάνει παρατήρηση ο προϊστάμενος (χαλκιδαίος...), επειδή ήμουν μαλλιάς και τρόμαζαν οι εκλεκτοί πελάται. Αφού μέτρησα τα μπικικίνια και μου έβγαιναν για την έπι και ένα ενισχυτή, του ευχήθηκα σέξ και τον πούλον...