Αγαπημένα και κορυφαία albums

[captain-iglo]

Πολύ όμορφο θέμα.. Και τρομερή ιδέα γιατί θα μάθουμε όλοι μας ήχους που δεν είχαν πέσει στην αντίληψή μας.. Μπράβο..

Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοεπιλέξω..! Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες(πχ Pink Floyd, Knopfler, BB King, Μικρούτσικος κτλ) που δεν θα τους συμπεριλάβω γιατί είναι πολύ γνωστοί και θεωρώ πως είναι από τους πρώτους που θα ακούσει κάποιος μιας και μιλάμε για τρομερά μεγέθη..! Οπότε θα γράψω για καλλιτέχνες που νομίζω πως δεν είναι τόσο ευρέως γνωστοί.. Συγχωρέστε με αν κάνω λάθος..!

Randy Weston - Tanjah

King Crimson - In the Court of the Crimson King

Bill Frisell - With Dave Holland and Elvin Jones

Sacri Monti - Sacri Monti

Kurt Rosenwinkel - The Next Step

John Scofield - Works for me

James Carr - The Dark End of the Street

Jimmy Dawkins - Me, My Gitar & the Blues

Reverend Gary Davis -

Townes Van Zandt - Townes Van Zandt

Wishbone Ash - Argus

Year Of The Goat - The Unspeakable

Mondo Drag - Mondo Drag

The Peanut Butter Conspiracy - The Peanut Butter Conspiracy Is Spreading

UFO - Phenomenon

Uriah Heep - Innocent Victim

Oda - Oda

Blood, Sweat & Tears - Child Is Father to the Man

Creedence Clearwater Revival - Creedence Clearwater Revival

John Campbell - One Believer

Αυτά μου έρχονται τώρα στα πολύ γρήγορα.. Σίγουρα ξεχνάω πολλά..!

 

[lgbesios]

Μια  εικοσάδα,  ενδεικτικά,  από τα πιο  αγαπημένα.

1. Morrison hotel / hard rock café  - the doors

2. On the beach – neil young

3. Let love in – nick cave

4. Songs of love and hate – leonard  cohen

5. Goodbye and hello -  tim buckley

6. Five leaves left – nick drake

7. Bone machine – tom waits

8. Shiny beast – captain beefheart

9. Camel  – camel

10. In the court of  the crimson king  - king crimson

11. The silent corner and the empty stage – peter hammill

12. Money jungle – duke ellingtom /C.M./M.R. 

13. Ascenseur pour l’ enchafaud  (ost) – miles davis

14. Beyond the missouri sky –charlie haden / pat metheny

15. Blues from laurel canyon -  john  mayall

16. Muddy  ‘’ Mississippi’’  Waters  live – Muddy waters

17. Super black blues – tbone  walker /Otis span/joe turner / etc

18. Combat rock -  the clash

19. Kill the messenger – naked pray

20. In heat – fuzztones  >

 

[studio54GR]

  1) Super Session (Bloomfield Kooper Stills)

  2) Rory Gallagher (Calling Card)

  3) Pink Floyd (The Wall)

  4) Deep Purple (Made in Japan)

  5) Rainbow (Richie Blacmore's Rainbow)

  6) Paice Ashton Lord  (Malice in Wonderland)

  7) Uriah Heep (The Best of Uriah Heep)

  8) Queen (Live Killers)

  9) Deep Purple (Made in Europe)

10) Scorpions (Tokyo Tapes)

11) Led Zeppelin (untitled fourth album)

12) Iron Maiden (The number of the Beast)

13) Socrates (waiting for something)

14) The Beatles (1962–1966 "The Red Album")

15) Manfred Mann's Earth Band (Solar Fire)

16) Supermax (World of Today)

17) REO Speedwagon (Hi in Fidelity)

18) Rolling Stones (Forty Licks)

19) Black Sabbath (Heaven & Hell)

20) AC DC (LIVE)

21) Krokus (Metal Rendez Vous)

22) KGB (Mike Bloomfield, Ray Kennedy, Barry Goldberg, Rick Grech, Carmine Appice)

23) Ping Floyd (Wish You Were Here)

24) Santana (The Ultimate Collection)

25) Sex Pistols (Never mind the bullocks)

26) The Eangles (Hotel California)

27) ZZ Top (Fandango)

28) The Doors (An American Prayer)

29) The Clash (Combat Rock)

30) Creedence Clearwater Revival

31) The Police (Outlandos d'Amour)

32) TOTO

33) Lynyrd Skynyrd (One more for from the road)

34) Bad Company (Bad CΩ)

35) J Gails Band (Sanctuary)

36) Steve Miller Band (Fly Like an Eagle)

37) Dire Straits

38) DIO (Holy Diver)

39) Ozzy (Blizzard of Oz)

40) Judas Priest (British steel)

41) Nazareth (Expect No Mercy)

42) Wishbone Ash (Argus)

44) Scorpions (Lovedrive)

45) 10 Years After (Watt)

46) Thin Lizzy (Johnny the Fox)

47) Foreigner (4)

48) Cat Stevens (The very Best of)

49) Asia

50) Journey (Frontiers)

51) Eloy (Power and the Passion)

52) ELO (Greatest Hits 1&2)

53) Fleetwood Mac (Rumors)

54) Clapton (Complete Clapton)

55) JJ Cale 5

56) Bob Dylan (Greatest Hits I&II&III)

57) Gary Moore )Still Got The Blues)

58) Jimi Hendrix  ‎– Greatest Hits

59) Blondie (Parallel Lines)

60) Roxy Music  (Flesh + Blood)

Must Have These...

 

[fusionakis]

58) Jimi Hendrix  ‎– Greatest Hits

Must Have These...

Πάντως για μένα καλό θα είναι να αποφεύγονται αναφορές σε συλλογές. Ο Jimi έχει βγάλει 4 όλα κι όλα άλμπουμς όσο έζησε, όλα αλμπουμάρες. Αξίζει κανείς να έρθει σε επαφή με αυτά, και όχι να επισημαίνουμε καλές συλλογές - που δεν είναι καν προϊόντα των ίδιων των καλλιτεχνών καμιά φορά.

Εννοείται απλά χρησιμοποίησα το ποστ σου σαν αφορμή για να πω τα δικά μου (μια χαρά οι προτάσεις κατά τα άλλα), μιας και νομίζω ότι δεν εξυπηρετούν οι συλλογές το όλο νόημα του thread, ασχέτως αν μια συλλογή είναι τόσο καλά φτιαγμένη που μπορεί να είναι ταμάμ για εισαγωγή στο συνολικό έργο ενός καλλιτέχνη.

Υ.Γ.: Προσωπικά σκέφτομαι περίπου ανάλογα και στο κομμάτι των live albums. Δηλ. σίγουρα πολλοί από τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες έχουν από ωραία μέχρι ιστορικές live performances των κομματιών τους, αλλά δεν νομίζω ότι αξίζει να αναφερόμαστε πρωτίστως σε αυτές αντί των στούντιο δουλειών τους που προηγήθηκαν. Π.χ. όλοι οι φανς των Purple και γενικά οι hard-rockάδες προσκυνούν το "Made In Japan", και όντως είναι ένα άλμπουμ που φαίνεται η δύναμη της μπάντας στο λάιβ, και έχει και κάποιες πολύ δυνατές εκτελέσεις γνωστών κομματιών τους μέσα. Παρόλα αυτά, εάν κάποιος έρθει και μου ζητήσει προτάσεις για να πρωτοέρθει σε επαφή με τους Purple, εγώ θα πρέπει να του προτείνω να ακούσει πρώτα από όλα αυτό, ή τις στούντιο ηχογραφήσεις των κυριότερων δουλειών των Purple; Για μένα το 2ο, και αφού καταλάβω ότι αυτές τον κέρδισαν και έγινε φαν, με τη μία το "Made In Japan" είναι το επόμενο που σαν φαν καλό θα είναι να τσεκάρει.

Εξαίρεση στο παραπάνω αποτελούν περιπτώσεις όπου καλλιτέχνες εισάγουν καινούριο υλικό σε κάποια live κυκλοφορία τους (π.χ. Jimi Hendrix - Band Of Gypsys, Keith Jarrett - The Köln Concert), πράγμα που δίνει μια άλλη αίγλη στις συγκεκριμένες κυκλοφορίες.

 

[Trolley]

Εδώ και μέρες την έχω έτοιμη, αλλά ήταν η διαφωνία μου με την παραπάνω ανάλυση (περί συλλογών κλπ) που με έκανε να την ποστάρω... ιδού λοιπόν πέντε "ζωντανά" άλμπουμ που είναι απαραίτητα για τους φίλους καθενός από τους πέντε που τα φτιάξανε...

John Cale - Sabotage/Live

Van Der Graaf Generator - Vital

King Crimson - EleKtrik: Live in Japan

Cheap Trick - At Budokan

The Who - Live At Leeds

...... καθότι το περιεχόμενο και το ύφος τους, δεν καλύπτονται από την επίσημη στούντιο δισκογραφία.

 

[fusionakis]

Στα λόγια μου έρχεσαι. Καθαρά πιθανολογικά να το εξετάσουμε, για τους περισσότερους καλλιτέχνες οι 2,3 πιο σημαντικές τους δουλειές είναι στουντιακές παραγωγές, και μετά έρχεται κάποιο live. Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι για τους οποίους δεν συμβαίνει αυτό, και παρόλο που δεν έχω ακούσει όλα τα άλμπουμς που ανέφερες, δέχομαι ότι μέσα σε αυτές τις περιπτώσεις ανήκουν και οι 5 που είπες (όπως αντίστοιχα είναι και ο Hendrix και o Jarrett που ανέφερα πρωτύτερα).

Τώρα με τις συλλογές είναι άλλη κουβέντα. Λίγο πολύ οι περισσότεροι καλλιτέχνες που μας αρέσουν έχουν τη χαρά να απολαμβάνουν τουλάχιστον μία καλή συλλογή που αφορά το συνολικό έργο τους ή κάτι παρεμφερές τελοσπάντων. Αν κινηθούμε με αυτή τη λογική, μπορούμε να κάνουμε μια λίστα με 100 άλμπουμς που όλα θα είναι "The Best Of Mike Oldfield", "The Best Of Dire Straits", "The Beatles Greatest Hits" κλπ... έτσι ναι μεν ακούς ωραία πράγματα συμπυκνωμένα (εφόσον είναι καλά δομημένες συλλογές εννοείται), αλλά ξεφεύγεις εντελώς από την έννοια του άλμπουμ. Για αυτό και είπα ότι για το συγκεκριμένο θέμα προτάσεις που αφορούν δίσκους "best of" δεν βοηθάνε ιδιαίτερα.

 

[Waterfall-K]

Κατι ξερω εγω που μου τη σπανε αυτες οι λιστες. "Τσιμπησα" και ειπα να φτιαξω κι εγω μια μικρη λιστα, και τα παρατησα οταν εφτασα στον αριθμο...353 και στο γραμμα Μ. Αν εχω ορεξη θα συνεχισω αργοτερα, αν οχι θα μεινει εκει που την αφησα και αδημοσιευτη.

 

[studio54GR]

Πάντως για μένα καλό θα είναι να αποφεύγονται αναφορές σε συλλογές. Ο Jimi έχει βγάλει 4 όλα κι όλα άλμπουμς όσο έζησε, όλα αλμπουμάρες. Αξίζει κανείς να έρθει σε επαφή με αυτά, και όχι να επισημαίνουμε καλές συλλογές - που δεν είναι καν προϊόντα των ίδιων των καλλιτεχνών καμιά φορά.

Εννοείται απλά χρησιμοποίησα το ποστ σου σαν αφορμή για να πω τα δικά μου (μια χαρά οι προτάσεις κατά τα άλλα), μιας και νομίζω ότι δεν εξυπηρετούν οι συλλογές το όλο νόημα του thread, ασχέτως αν μια συλλογή είναι τόσο καλά φτιαγμένη που μπορεί να είναι ταμάμ για εισαγωγή στο συνολικό έργο ενός καλλιτέχνη.

Υ.Γ.: Προσωπικά σκέφτομαι περίπου ανάλογα και στο κομμάτι των live albums. Δηλ. σίγουρα πολλοί από τους αγαπημένους μας καλλιτέχνες έχουν από ωραία μέχρι ιστορικές live performances των κομματιών τους, αλλά δεν νομίζω ότι αξίζει να αναφερόμαστε πρωτίστως σε αυτές αντί των στούντιο δουλειών τους που προηγήθηκαν. Π.χ. όλοι οι φανς των Purple και γενικά οι hard-rockάδες προσκυνούν το "Made In Japan", και όντως είναι ένα άλμπουμ που φαίνεται η δύναμη της μπάντας στο λάιβ, και έχει και κάποιες πολύ δυνατές εκτελέσεις γνωστών κομματιών τους μέσα. Παρόλα αυτά, εάν κάποιος έρθει και μου ζητήσει προτάσεις για να πρωτοέρθει σε επαφή με τους Purple, εγώ θα πρέπει να του προτείνω να ακούσει πρώτα από όλα αυτό, ή τις στούντιο ηχογραφήσεις των κυριότερων δουλειών των Purple; Για μένα το 2ο, και αφού καταλάβω ότι αυτές τον κέρδισαν και έγινε φαν, με τη μία το "Made In Japan" είναι το επόμενο που σαν φαν καλό θα είναι να τσεκάρει.

Εξαίρεση στο παραπάνω αποτελούν περιπτώσεις όπου καλλιτέχνες εισάγουν καινούριο υλικό σε κάποια live κυκλοφορία τους (π.χ. Jimi Hendrix - Band Of Gypsys, Keith Jarrett - The Köln Concert), πράγμα που δίνει μια άλλη αίγλη στις συγκεκριμένες κυκλοφορίες.

Κι όμως οι περιπτώσεις που προτιμάς να πάρεις ένα Greatest Hits άπό μια αλμπουμάρα είναι καθαρά για πρακτικούς λόγους γιατί άμα πάρεις 4 Hendrix, 5 Gallagher, 6 Deep Purple, 5 Black Sabbath, 5 Iron Maiden πας αλλού.... (Φυσικά εγώ εχω δισκογραφίες από αυτούς αλλά εγώ έχω την δυνατότητα με συλλογή 6.000 LP).

 

[sultan of string]

διαφωνώ πλήρως με την λογική των greatest.

Προτιμώ πάντα την ιδέα ενός πλήρους άλμπουμ.

Με τα δυνατά του και τα αδύνατά του.

 

[Trolley]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles. Αυτό που αντιλαμβανόταν ο κόσμος ως νέο μουσικό υλικό, ήταν το σινγκλ, και οι "δίσκοι μακράς διαρκείας" ήταν (εκ' των πραγμάτων) συλλογές από υλικό που στην πλειοψηφία του είχε πρωτοεμφανιστεί ως σινγκλ.

Η χρυσή εποχή των άλμπουμς (η οποία - είμαι βέβαιος - θα εκπροσωπηθεί επάξια από τη λίστα που θα φέρει ο Καταράχτης) ήταν βραχεία, από το 70 έως το 90 (το πολύ). Ρομαντικοί σαν εμένα δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, αλλά ελάχιστοι πλέον συγκροτούν ενότητες τραγουδιών που να είναι υποχρεωτικό να παρουσιαστούν σε άλμπουμ.

 

[LK]

1) όλα του Frank,

2)Miles Davis/Kind Of Blue και

3) John Lewis, Bill Perkins, Jim Hall, Chico Hamilton/  2 Degrees East - 3 Degrees West.

MONO σε βινύλιο.

Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο.

 

[sultan of string]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles. Αυτό που αντιλαμβανόταν ο κόσμος ως νέο μουσικό υλικό, ήταν το σινγκλ, και οι "δίσκοι μακράς διαρκείας" ήταν (εκ' των πραγμάτων) συλλογές από υλικό που στην πλειοψηφία του είχε πρωτοεμφανιστεί ως σινγκλ.

Η χρυσή εποχή των άλμπουμς (η οποία - είμαι βέβαιος - θα εκπροσωπηθεί επάξια από τη λίστα που θα φέρει ο Καταράχτης) ήταν βραχεία, από το 70 έως το 90 (το πολύ). Ρομαντικοί σαν εμένα δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, αλλά ελάχιστοι πλέον συγκροτούν ενότητες τραγουδιών που να είναι υποχρεωτικό να παρουσιαστούν σε άλμπουμ.

άσχετα αν όντως είναι όπως τα λες σχετικά με το περιεχόμενο των albums δεν παύουν τα κομμάτια που αντιπροσωπεύουν κάθε δίσκο να αντικατοπτρίζουν

α. τον συγκεκριμένο ήχο και στυλ του συγκροτήματος εκείνη την εποχή

β. την σύνθεση του συγκροτήματος - μέλη κλπ

γ. την χρονική περίοδο και το στυλ που επικρατεί στη μουσική σκηνή.

δ. ένα κάποιο statement που ενδεχομένως θέλει να κάνει το συγκρότημα τότε.

Με τη λογική αυτή δεν μπορούν να πάνε σε ένα greatest hits πχ των stones που περιλαμβάνει από την έκρηξη του βρεταννικού ροκ, την ψυχεδέλεια, την disco κλπ κλπ και να είναι αντιπροσωπευτικό...

 

[Nestoras]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles. Αυτό που αντιλαμβανόταν ο κόσμος ως νέο μουσικό υλικό, ήταν το σινγκλ, και οι "δίσκοι μακράς διαρκείας" ήταν (εκ' των πραγμάτων) συλλογές από υλικό που στην πλειοψηφία του είχε πρωτοεμφανιστεί ως σινγκλ.

Νομίζω το Pet Sounds αλλά και το Revolver (που προϋπήρξαν) είναι άλμπουμ και και όχι απλά μια απλή συλλογή κομματιών singles.

 

[Trolley]

Νομίζω το Pet Sounds αλλά και το Revolver (που προϋπήρξαν) είναι άλμπουμ και και όχι απλά μια απλή συλλογή κομματιών singles.

Βλέπω διαφορές ανάμεσα σε αυτά που αναφέρεις, αλλά έστω πως είναι έτσι, δεν αλλάζει ο πυρήνας του επιχειρήματός μου. Η λέξη άλμπουμ, αμφιβάλλω αν χρησιμοποιήθηκε ποτέ πριν από αυτά.

Προσπάθησα να καταδείξω, ότι οι "συλλογές" είναι πολύ πιο κοινές απ' ότι νομίζουμε ορισμένοι, ότι το "τραγούδι" και όχι το "άλμπουμ" είναι ο κύριος τρόπος λειτουργίας του ροκ ιδιώματος.

 

[sultan of string]

το Pet sounds ήταν άλμπουμ.

Το revolver οχι. (και μάλιστα όχι από singles)

Κανένας από τους δίσκους αυτούς (και όσους έβγαιναν τότε και τώρα) δεν ήταν συλλογή singles.

 

[Trolley]

Νομίζω ότι μπαίνετε σε υπερβολική φασαρία για να αποδείξετε πως ενδιαφέρεται κανείς γι' αυτό που λέτε "άλμπουμ" (ειδικά στην εποχή μας) και πως είναι λάθος η αντίληψη για το ότι οι "συλλογές" είχαν, έχουν και θα έχουν τη θέση τους στην παγκόσμια δισκογραφία.

Το "άλμπουμ" είναι (απλά και μόνο) μία συλλογή από "τρακς". Εξαίρεση αποτελούν τα "κόνσεπτ άλμπουμ", αλλά - όπως έγραψα ήδη - μιλάμε για άλλες περιόδους στην μουσική ιστορία.

 

[Waterfall-K]

Επειδή αναφερόμαστε στο ροκ ιδίωμα : Τα "άλμπουμ" όπως τα εννοούμε σήμερα, δεν υπήρχαν ως έννοια μέχρι το Sgt Peppers Lonely Hearts Club Band των Beatles.

Δεν αναφερομαστε στο Rock μονο, οι λιστες που εχουν ανεβει περιεχουν αρκετα ειδη, με την πρωτη λιστα του OP να αρχιζει με το "A Love Supreme" του Coltrane απ'το 1964. Στην Jazz_και οχι μονο_τα αλμπουμ αρχισαν να βγαινουν ηδη απο τη δεκαετια των 50s.

Η χρυσή εποχή των άλμπουμς (η οποία - είμαι βέβαιος - θα εκπροσωπηθεί επάξια από τη λίστα που θα φέρει ο Καταράχτης) ήταν βραχεία, από το 70 έως το 90 (το πολύ). Ρομαντικοί σαν εμένα δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, αλλά ελάχιστοι πλέον συγκροτούν ενότητες τραγουδιών που να είναι υποχρεωτικό να παρουσιαστούν σε άλμπουμ.

Στο Rock η χρυση εποχη ηταν οντως τα 70s-90s, αλλα αυτο εγινε γιατι το Rock σαν ειδος τοτε αρχισε να δημιουργειται και να παιρνει διαστασεις. Ο ορος αλμπουμ/LP ομως ηταν ηδη γνωστος και αποτελουσε το standard της μουσικης βιομηχανιας ηδη απο τις αρχες των 50s οπως ειπαμε.

Τωρα στην εποχη μας εχουμε ενα ειδος "πισωγυρισματος", σε παρα πολλα μουσικα ειδη, κυριως στην Pop δισκογραφια, εχουμε την κυκλοφορια Singles και το κατεβασμα/αγορα τους σε ψηφιακη μορφη, MP3/Flac κλπ. Τα αλμπουμ ωστοσο ακομα καλα κρατουν σε παρα πολλα ειδη, και θα συνεχισουν να κυκλοφορουν imho.

Κοιταω τωρα την μισοτελειωμενη λιστα που εγραψα χτες. Θα μπορουσα να αφαιρεσω το 80%+ και να βαλω αλλα στη θεση τους. Αυτη τη "μανουρα" δεν γουσταρα ποτε με τις λιστες, ειδικα οταν ειναι τοσο απιστευτα γενικες ως προς το περιεχομενο. Πεστε εκει να φτιαξουμε ενα Top 50 του, για παραδειγμα, Prog Rock, να κατσουμε μιση ωριτσα και να ποσταρουμε. Βλεπω τη λιστα μου και σκεφτομαι ηδη τι να βαλω για να την κλεισω, αλλα ειμαι ηδη σιγουρος οτι στο επομενο λεπτο θα μετανιωσω για τα αλμπουμ που αφησα απ'εξω. Κι αυτα ειναι παρα παρα πολλα.

Τεσπα, θεωρειστε την λιστα μου_αν και οποτε ανεβει_ενα προτεινομενο "πακετο" μουσικης που καλο θα ηταν καποιος να ψαξει ενα μερος του και να το ακουσει, κατι που στις μερες μας ειναι αρκετα ευκολο να γινει μεσω του internet.

 

[dimitriselidas]

Χωρις σειρα...

led zeppelin-I,II,IV

jimi hendrix experience-bold as love,electric ladyland

acdc-back in black

doors-the morison hotel,la woman

clash-london calling

welshy arms-welshy arms

sex pistols-Never Mind the Bollocks, Here's the Sex Pistols

ramones-ramones

rolling stones-let it bleed

black sabbath-paranoid

deep purple-made in japan

jethro tull-aqualong

bb king-live at the regal

nirvana-nevermind

cream-το τελευταιο του 2005 στο royal albert hall

pinkfloyd-the wall

van morrison-moondance

blues pills-blues pills

rival sons-great western valkyrie

ten years after-a space in time

 

[audiokostas]

Αγαπώ πάρα πολύ τις συλλογές.

Όχι μόνο τα best of (πολλά από αυτά λατρεύω και τα προτιμώ από μεμονωμένους δίσκους του γκρουπ / καλλιτέχνη) αλλά και τις συλλογές τραγουδιών από διαφορετικά γκρουπ.

Χαρακτηριστικά,  τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό είναι τα Rock 80s Vol.1, 2, 3, 4 του Πετρίδη που μας έδινε μία γεύση από το οπλοστάσιο της Virgin. Και πολλές πολλές άλλες.

Για αυτό ίσως μου αρέσουν και τα live.

Είτε σαν event (Bangladesh, Woodstock, Last Waltz) με πολλά γκρουπ είτε ενός γκρουπ / καλλιτέχνη.

Γιατί το γκρουπ παίζει (με όσο πάθος διαθέτει) συλλογή από τα κομμάτια που θέλει αλλά θέλει και ο κόσμος, ενίοτε διαλεγμένα από ένα ολόκληρο tour (αν δεν είναι one - off) και έχουν περαστεί κι ένα χεράκι να φύγει η αγουρίλα του live.

Και αν και διαθέτω ευρεία γκάμα βινυλίων και cd (ναι πλέον και σε σκληρούς) με δίσκους που είτε λατρεύω ολόκληρους, είτε αγαπάω κάποια σημεία τους (ή σε μερικούς έκανα τρισμέγιστη μαλακία και άκουσα τους γκουρού της εποχής και πήρα για αριστούργημα μια - κατ' εμέ - μεγάλη παπαριά και τον έχω και κάθεται)  ούτε τοπ 10 δεν μπορώ να βγάλω.

Μπορώ όμως εύκολα να ξεχωρίσω τον έναν ορόσημό μου που μπορεί να μην είναι (σίγουρα δεν είναι) ο καλύτερος αλλά με έχει σημαδέψει και έχει γράψει μακράν τις περισσότερες ώρες προσωπικού air guitar/bass/drums από την εφηβική μου ηλικία και δώθε.

One more for from the Road - Lynyrd Skynyrd

 

[Trolley]

Δεν αναφερομαστε στο Rock μονο, οι λιστες που εχουν ανεβει περιεχουν αρκετα ειδη, με την πρωτη λιστα του OP να αρχιζει με το "A Love Supreme" του Coltrane απ'το 1964. Στην Jazz_και οχι μονο_τα αλμπουμ αρχισαν να βγαινουν ηδη απο τη δεκαετια των 50s.

Ειδικά στην τζαζ, το "άλμπουμ" με την έννοια που είναι αποδεκτή στον κόσμο του ροκ ιδιώματος, είναι κάτι το (σχεδόν) εντελώς άγνωστο. Κανείς (σχεδόν, ξαναλέω) δεν έχει φτιάξει "κόνσεπτ άλμπουμ" και κανείς δεν μπήκε στο στούντιο (ειδικώς τις δεκαετίες στις οποίες αναφέρθηκες) με την ιδέα "ας πάμε να τελειώσουμε ένα άλμπουμ". Τζαμάρανε οι άνθρωποι, άλλοι με περισσότερο και άλλοι με λιγότερο οργανωμένο υλικό, και προέκυπταν δίσκοι - μάλιστα δεν ήταν σπάνιο να προκύπτει υλικό για πάνω από έναν δίσκους, από μία σειρά σέσσιονς.

Κατά τα άλλα, όπως είδα είπα, εγώ επίσης είμαι αλμπουμάκιας, και περιμένω τη λίστα σου με μεγάλο ενδιαφέρον.