1 στους 2 επιλέγει streaming και δεν πληρώνει

[Dixie]

Παραμένω «ρομαντικός» και συνεχίζω να αγοράζω βινύλια και cd, υποστηρίζοντας κυρίως καινούργια συγκροτήματα. Έχω συνδρομή στο YouTube (απόλαυση το να μη βλέπεις διαφημίσεις) και στο RadioTunes (έχεις τη δυνατότητα να ακούσεις μουσική από 100+ διαφορετικά κανάλια).

 

[gkourmoul1]

Δεν έχω δώσει ποτέ λεφτά για να αγοράσω μουσική, πέρα 2-3 cd. Μια ζωή έψαχνα, κατέβαζα και άκουγα. Έφτιαχνα audio cd, και cd με mp3 συλλογες και άκουγα στο αμάξι (εκεί ακούω μουσική κυρίως). Τελευταία 15ετία είχα βολευτεί με mp3 stick με όλα οσα ήθελα να ακούω. Συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, ώσπου τελικά σταμάτησα να ακούω (όταν ξεκίνησα να παίζω ηλεκτρική). Τελευταία 2 έτη έχω συνδρομή spotify, και πραγματικά έχω βρει την υγειά μου. Ακούω καθημερινά, και αυτό οφείλεται στην φοβερή λειτουργία που εχει η εφαρμογή, και ονομάζεται "ραδιόφωνο". Μου ήρθε η όρεξη για ακροάση και όσο δέχομαι νέα ερεθίσματα καθημερινά, δεν νομίζω να διακόψω την συνδρομή σύντομα...

Περί ποιότητας ήχου, δεν είναι tidal (θεωρητικά), αλλά είναι εξαιρετική και έχω κάνει πολλές συγκρίσεις σε hifi αλλά και σε καλά ακουστικά.

 

[Yameth]

Η μουσική για εμένα είναι όπως και ο κινηματογράφος.
3 - 4 βινύλια που θα μου μείνουν,1 - 2 cd και τα ρέστα digital.
Δέν πρόκειτε να συγκινηθώ από κάτι περισσότερο μέσα σε έναν χρόνο και τα χρήματα πάνε σε αυτούς που πρέπει.
Οποιος μου στέλνει κομμάτι σε πλατφόρμα,δέν το ακούω κάν.

Τείνω να συμφωνήσω ως ακροατής. Αν και έχω συνδρομές Youtube Premium που περιλαμβάνει και το Music αλλά και Spotify.

Επειδή όμως είμαστε μουσικοί και δυνητικά συνθέτες - δημιουργοί, θέτω το έξης δίλημα.
Ας πούμε πως κυκλοφορείτε νέα δουλειά.
Οι κάτω των 40 κατα 80% ακουν streaming είπαμε οπότε αν αυτούς θέλετε, εκει θα διακινήσετε.
Με τους ακροατές ανω των 40 σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει το εξής.

1. δεν επισκέπτονται και άρα δεν ακουν πλατφόρμες streaming.
2. αν έκοβες CD δεν θα τα αγόραζαν απο Bandcamp κ.α. για τον ίδιο λόγο και δεν υπάρχουν δισκομάγαζα για ν' αγοράσουν. Ασε που έχει τελειώσει αυτή η εβδομαδιαία συνήθεια.

Αρα αυτοί παραμένουν με την παλια δισκοθήκη και το ράδιο. Οπότε είναι σαν να διαγράφεις αυτό το κοινό ως "πελάτη" νέας μουσικής.
Κάνω λάθος;

 

[cos_dr]

Τείνω να συμφωνήσω ως ακροατής. Αν και έχω συνδρομές Youtube Premium που περιλαμβάνει και το Music αλλά και Spotify.

Επειδή όμως είμαστε μουσικοί και δυνητικά συνθέτες - δημιουργοί, θέτω το έξης δίλημα.
Ας πούμε πως κυκλοφορείτε νέα δουλειά.

Οι κάτω των 40 κατα 80% ακουει streaming είπαμε.
Με τους ακροατές ανω των 40 σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει το εξής.

1. δεν επισκέπτονται και άρα δεν ακουν πλατφόρμες streaming.
2. αν έκοβες CD δεν θα τα αγόραζαν απο Bandcamp κ.α. για τον ίδιο λόγο και δεν υπάρχουν δισκομάγαζα για ν' αγοράσουν. Ασε που έχει τελειώσει αυτή η εβδομαδιαία συνήθεια.

Αρα παραμένουν με την παλια δισκοθήκη και το ράδιο. Οπότε είναι σαν να διαγράφεις αυτό το κοινό ως "πελάτη" νέας μουσικής. Κάνω λάθος;

Βλέπουν YouTube αυτοί, οπότε εκεί θα προσπαθήσεις να τους βρεις. Τα CD, αν καταφέρεις και τους προσεγγίσεις ώστε να “μαντρώνονται” στα live σου (γιατί αυτή η γενιά έρχεται σε συναυλίες), θα τους τα δώσεις εκεί. Εξάλλου το streaming στηρίζεται στην αγορά της παγκοσμιοποίησης. Αν συνεχιστεί ο πόλεμος και διαταραχθούν οι παγκοσμιοποιημένες εμπορικές συνεργασίες των παρόχων που έχουν τα data farms και τις συμφωνίες επικοινωνίας και αυτά καταρρεύσουν, μπορεί να επιστρέψουμε εν μια νυκτί στους παραδοσιακούς τρόπους. Και τότε να βλέπεις live όπου η τραγουδίστρια έχει τρία στήθη από τη ραδιενέργεια. καί ο ντράμερ θα κουνά ρυθμικά την ουρά του.Θα ακούμε ξανά από CD και στικάκια,και μη σου πω θα ξεσκονίσουμε και τα floppy για να φορτώνουμε ήχους στα παλιά synth.

 

[MGs]

Κυκλοφορείτε νέα δουλειά.

Οι κάτω των 40 κατα 80% ακουει streaming είπαμε.
Με τους ακροατές ανω των 40 σε μεγάλο βαθμό συμβαίνει το εξής.

1. δεν επισκέπτονται και άρα δεν ακουν πλατφόρμες streaming.
2. αν έκοβες CD δεν θα τα αγόραζαν απο Bandcamp κ.α. για τον ίδιο λόγο και δεν υπάρχουν δισκομάγαζα για ν' αγοράσουν. Ασε που έχει τελειώσει αυτή η εβδομαδιαία συνήθεια.

Αρα παραμένουν με την παλια δισκοθήκη και το ράδιο. Οπότε είναι σαν να διαγράφεις αυτό το κοινό ως "πελάτη" νέας μουσικής. Κάνω λάθος;

Κανένα λάθος,καλά κάνει ένας δημιουργός όταν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο που μπορεί να βρεί διαθέσιμο,για να προωθήσει την δουλειά του.
Εγώ δέν χρησιμοποιώ πλατφόρμες,μην με παίρνετε σαν παράδειγμα,γιατί πολύ απλά έχω πρόσβαση σε συλλογές από φίλους και πρώην συνεργάτες,που θα χρειαστώ αρκετές ζωές για να εξαντλήσω.

Για να απαντήσω,το 80% που ακούν σε streaming κάτω των 40,δέν θα στηρίξουν έναν καλλιτέχνη δισκογραφικά.Υπάρχει και ένα 20% που ψάχνεται και αλλού άν έχει το μικρόβιο και μπορεί να καταλήξει σε ένα 10% που θα προβεί σε αγορά,είτε καθαρά digital,η CD η κασέτα,η βινύλιο.
Η επιλογή μέσου παίζει μεγάλη σημασία,μιλάω για όλες τις ηλικίες,γιατί αρκετές φορές το μέσο,το artwork κ.α,πουλάει περισσότερο απο την μουσική που έχει μέσα.

Για τους άνω των 40,τίποτα δέν είναι απόλυτο,αφού όλοι σχεδόν εδω μέσα είναι εκεί περίπου και όλοι πλην εμένα έχουν συνδρομές σε τέτοιες πλατφόρμες,το οποίο σημαίνει οτί μπορεί να ψάχνονται και αλλού,με την διαφορά ότι εγώ και αρκετοί(πάνω απο 10 που έχω συχνή επικοινωνία)και ξοδεύουν αρκετά περισσότερα από εμένα,συνήθως το κάνουν όπως εμένα.
Bandcamp,discogs,site καλλιτέχνη/εταιρίας,μαγαζιά εδώ και στο εξωτερικό περισσότερο,από sites μαγαζιών,η ψηφιακά καταστήματα Juno,Beatport,Traxsource κ.α
Να αναφέρω ότι αρκετοί είναι και επαγγελματίες Djs,οι απλά συλλέκτες που και πάλι δουλεύουν η δούλευαν με την μουσική.

Ολοι ξέρουμε ότι οι πωλήσεις έχουν συρρικνωθεί σε σχέσει με άλλα χρόνια,αλλά όπως θα δέιτε και στο bandcamp που δίνει πληροφορίες περι αυτού,κάποια αξιοσέβαστα ποσά πάνε σε καλλιτέχνες,το οποίο σημαίνει οτί κάποιοι αγοράζουν.
Τώρα αν το streaming βοηθάει?Γιατί όχι?

 

[Jazzjoker]

Αρα αυτοί παραμένουν με την παλια δισκοθήκη και το ράδιο. Οπότε είναι σαν να διαγράφεις αυτό το κοινό ως "πελάτη" νέας μουσικής.
Κάνω λάθος;

Οι άνω των 40 είναι σε συντριπτική πλειοψηφία παθητικοί ακροατές τουτέστιν η μεγαλύτερη παρέμβαση στη μουσική που θα ακούσουν είναι να αλλάξουν σταθμό στο ράδιο του αυτοκινήτου. Κατά τ' άλλα απλά δεν ακούν μουσική.

Οι υπόλοιποι που είναι ενεργοί ακροατές, αρκούνται σε μουσική που γνωρίζουν και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να ακούσουν καινούρια πράγματα.

Οι 3-4 που απομένουν θα ψάξουν σε youtube, spotify κλπ. αν και όταν έχουν χρόνο και διάθεση.

Θεωρώ ότι κάποιος νέος καλλιτέχνης/μπάντα που κυκλοφορεί κάτι καινούριο και το οποίο φιλοδοξεί να ακουστεί, αν στοχεύσει σε κοινό αυτών των ηλικιών, απλά έχασε. Η πρόσβαση που μπορεί να έχει σε αυτό το ηλικιακό γκρουπ είναι μέσω των νέων που θα κουβαλήσουν τους γονείς τους μαζί στο live ή/και θα ακούν εμμονικά κάτι που τους έχει κολλήσει οπότε αναγκαστικά θα το ακούν και οι γονείς.

 

[Yameth]

Συμπέρασμα για τα CD:
Οι μικροί δεν αγοράζουν CD.
Οι μεγάλοι δεν βρίσκουν τρόπο να αγοράσουν.
Αρα... μόνο σαν merchandise σε κανα live μπορεί να πουληθεί. Αν είσαι studio artist, έχασες.

Καλά έκανα και δεν έκοψα.

 

[cos_dr]

Συμπέρασμα για τα CD:
Οι μικροί δεν αγοράζουν CD.
Οι μεγάλοι δεν βρίσκουν τρόπο να αγοράσουν.
Αρα... μόνο σαν merchandise σε κανα live μπορεί να πουληθεί. Αν είσαι studio artist, έχασες.

Καλά έκανα και δεν έκοψα.

Οι μεγάλοι αγοράζουν blu ray ταινίες καί μεγαλώνουν τη συλλογή τους για να τις παρακολουθούν όταν γίνουν γεροντακια στο ,home cinema με την καλή qled την 85αρα πού πήραν με το ΕΦΆΠΑΞ και έχουν και ένα παλιό compact Pioneer με cd και deck για να ακούνε τη μουσικούλα και να αναπολούν τίς στιγμές, πού είχανε τα γκομενάκια δύο δύο ιδιαίτερα άμα τα φερε η ζωή να μείνουνε μαγκούφηδες.
Κόψε κανένα πάντως. Εγώ θα το αγοράσω.

 

[MGs]

Καλά έκανα και δεν έκοψα.

Λάθος κατά την γνώμη μου.
Και για την δική σου μουσική,που μου άρεσαν αρκετά 2 - 3 κομμάτια και για το EZ.
Η μουσική σας απευθύνεται σε ένα ώριμο ηλικιακά κοινό,το οποίο συντηρή σε μεγάλο μέρος την αγορά,ας πούμε 30+,απλά θέλει να έχει κάτι στα χέρια του,ένα βινύλιο,ένα όμορφο εξώφυλλο,κάτι να διαβάσει,μερικές φωτογραφίες να δεί.

Αν μπείτε στο bandcamp,θα δείτε και σας παρακαλώ και τους 2 να το κάνετε κάποια στιγμή στον ελεύθερο σας χρόνο,οτί σε διάφορες κυκλοφορίες όπου έχουν κοινά με την μουσική που παράγετε,τα βινύλια είναι sold out,σε μερικές περιπτώσεις καί τα cds,(σχεδόν όλοι δίνουν και το digital μαζί με την αγορά) ενώ κυκλοφορίες που είναι αποκλειστικά σε digital,από τους ίδιους καλλιτέχνες,ακόμη και αν είναι ισάξιες,δέν έχουν την ίδια απήχηση και αυτό φαίνεται και από την συμμετοχή στο πλαίσιο δεξιά,support by.

Το μόνο θέμα που πρέπει να τεθεί προς συζήτηση,είναι ο υπολογισμός κόστους και οι προσδοκίες.
Οι προσδοκίες φυσικά έχουν να κάνουν με τo υλικό,την παρουσία του καλλιτέχνη,την βάση θαυμαστών κ.α
Δέν είναι καθοριστικό σε μιά παγκόσμια αγορά,αλλά βοηθάει.
Με ανθρώπους που ξέρουν τι κάνουν μιλάω,δέν χρειάζεται να πώ οτί δεν τυπώνουμε 3.000 βινύλια και cds και μετά λέμε δέν μας πήγε καλά αυτό.

Πραγματικά το λέω και σπαράζει η καρδιά μου.
Ο αγαπητός ΕΖ,με τόση σκηνική παρουσία,με τέτοιες δυνατότητες και ένα είδος που σε βινύλιο πουλάει σαν τρελό,να μήν έχει ένα στο bandcamp,που θα έπρεπε να είναι ΟΛΑ,θα έπρεπε να απολύσει το management του χθές.
Αν το κάνει ο ίδιος,να αυτοαπολυθεί.

 

[kpeyos]

Όποιος θέλει να υποστηρίξει καινούργιες δουλειές αλλά και να αναζητήσει στήριξη της δουλειάς του με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο από το να γίνει παγκόσμιας κλάσης αστέρι που θα βγάζει από YouTube, Spotify κλπ, το Bandcamp είναι ο τρόπος.

Εκεί μπορεί κάποιος βάλει επιλογή αγοράς CD (γιατί; ) κασέτας (για τους hipsters) ή βινυλίου (αν θέλει να πετάξει χρήμα) ή να βάλει κούπες, μπλουζάκια κλπ

 

[Yameth]

Όποιος θέλει να υποστηρίξει καινούργιες δουλειές αλλά και να αναζητήσει στήριξη της δουλειάς του με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο από το να γίνει παγκόσμιας κλάσης αστέρι που θα βγάζει από YouTube, Spotify κλπ, το Bandcamp είναι ο τρόπος.

Εκεί μπορεί κάποιος βάλει επιλογή αγοράς CD (γιατί; ) κασέτας (για τους hipsters) ή βινυλίου (αν θέλει να πετάξει χρήμα) ή να βάλει κούπες, μπλουζάκια κλπ

Μάλλον μιλάς με γρίφους, γέροντα.

 

[Alter]

Παρολο που ειναι πολυ φτηνα πια να κανεις CD, (πχ. 100-150 ευρω https://www.cdprintmasta.com/ αψογη ποιοτητα sleeve digipack κτλ), χωρις glass master δεν θα παιζουν σε αρκετα παλια player, και γενικως η εποχη των CD εχει περασει πια. Ο μονος λογος να κανεις ειναι το φετιχ που εχουμε εμεις οι παλιοτεροι.

Βεβαια 100 ευρω θα τα βγαλεις αν παιζεις λαιβ, οπως και καποια χρηματα απο το Bandcamp κτλ. Αλλα το να παει κανεις σε στουντιο πληρωνοντας 1000-2000 ευρω (ενα μινιμουμ ποσο για επαγγελματικη παραγωγη με τα περελκομενα, αν πληρωσεις για artwork και βιντεο, καποιο promo κτλ), ειναι καπως πια, ειδικα οταν αντιλαμβανεσαι οτι κανεις σχεδον δεν εκτιμα το αποτελεσμα αρκετα ωστε να το πληρωσει (εστω και αν του αρεσει η μουσικη - ειπαμε, αλλες εποχες πια). Πραγμα που οδηγει τις μικρες και ανεξαρτητες παραγωγες σε home studio η στουντιο φιλων οπου γινεται πολυ ειδικη τιμη.

Εγω επειδη εχω προσφατα μετακομισει μακρυα απο την Αθηνα ψαχνω αυτη την εποχη πως να αναβαθμισω το home studio που εχω ωστε τουλαχιστον να γραφω ακουστικα οργανα σε ενα pro level. Που βεβαια το μεγαλο στοιχημα δεν ειναι στα μηχανηματα (ενα δυο καλα μικροφωνα και προενισχυτες/interface χρειαζεσαι, ευηχο και ησυχο χωρο εχω), αλλα στις ικανοτητες ηχοληψιας και παραγωγης.

 

[Trolley]

Ο μονος λογος να κανεις ειναι το φετιχ που εχουμε εμεις οι παλιοτεροι.

Πιάνομαι από αυτή τη φράση, όχι διότι διαφωνώ, αλλά επειδή είναι μία αφορμή να γραφτεί ότι το πάλαι-ποτέ άλμπουμ ήταν (και είναι) μία ολοκληρωμένη καλλιτεχνική πρόταση, δεν είναι απλά ένα δοχείο για να τοποθετήσουμε και να μεταφέρουμε μερικά tracks.

Οι λεγόμενοι "νεότεροι", που ηθελημένα δεν μετείχαν ποτέ στο παραπάνω σκεπτικό, έχουν στερηθεί μερικές πολύ σημαντικές απολαύσεις που αφορούσαν στην κάποτε λεγόμενη "μουσική βιομηχανία", ας πούμε δεν μπορούν να καταλάβουν ή να φανταστούν ότι το Wall των Pink Floyd ήταν σε μεγάλο βαθμό και ένα εικαστικό statement, όσο ήταν θεατρικό ή μουσικό. Ούτε βέβαια θα αντιληφθούν πως κάποτε η κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ επιμελλημένου από ένα συγκεκριμένο γραφείο, μπορούσε να ήταν αφορμή για συνεντεύξεις. Ή πόσα άλμπουμ δεν άκουσα ποτέ διότι η συγκεκριμένη ολιστική προσέγγιση ήταν ανισόρροπη.

Και βέβαια, το άλμπουμ ήταν ο μόνος τρόπος για να ξέρεις ποιοι ήταν οι συντελεστές, από μουσικούς, μέχρι ηχολήπτες, μέχρι παραγωγούς, μέχρι "ευχαριστούμε θερμά τον / την...." - όλα πολύτιμα στοιχεία για την όλη εμπειρία. **

Οπότε εμείς οι λίγοι (προσωπικά δε νομίζω ότι είμαστε τόσο λίγοι), θα συνεχίσουμε να αγοράζουμε άλμπουμς, διότι απλώς μας ενδιαφέρει αρκετά το όλο θέμα. Καλό θα είναι ότι αφού υπάρχουμε εμείς που θα τα αγοράζουμε, καλό είναι και εσείς να τα "κόβετε".

** μέχρι το διαβόητο "No Synths", αν θυμάται κανείς που και γιατί εμφανιζόταν.