mamonu είπε:
Και για να ειμαι ειλικρινης δεν ξερει τι λεει σχετικα με τα συνθς.. ;D
O Αχταρμας δεν ξερει τι λεει σχετικα με τα synths, ενω εσυ με τα..."
Analog Hybrid Wavetables synths" μας κατατοπισες μια χαρα.
Καποια Wavetable synths ειχαν οντως αναλογικα φιλτρα και περιβαλλουσες, οπως και αρκετα αλλα synths και samplers. Το γεγονος αυτο μπορει να τα καταταξει μεν στα υβριδικα synths, αλλα ποτε στην κατηγορια των αναλογικων. Η sound engine/πηγη του ηχου τους ηταν και ειναι ψηφιακη, κι αυτο τα κατατασσει στα ψηφιακα synths.
Τεσπα, τo θρεντ παει αλλου και μακρια. Απο τα workstations και τα arrangers πηγαμε στα ειδη των synths. Aς τα παρουμε απ'την αρχη λοιπον μια και μπηκαμε στο χορο.
Τα synths χωριζονται σε δυο μεγαλες κατηγοριες, τα
Αναλογικα και τα
Ψηφιακα.
Τα Αναλογικα synths χωριζονται κι αυτα με τη σειρα τους σε δυο κατηγοριες, τα
Μονοφωνικα και τα
Πολυφωνικα. Ολα χρησιμοποιουν την κλασσικη sound engine αφαιρετικης συνθεσης, δηλαδη_χοντρικα_μια κυματομορφη που περναει απο καποιο φιλτρο αφαιρωντας καποια μερη της και αλλαζοντας/διαμορφωνοντας τη χροια της.
Στα Ψηφιακα synths εχουμε αρκετες κατηγοριες. Η βασικη αρχη της αφαιρετικης συνθεσης βρισκεται και εκει, αφου τα περισσοτερα εξ αυτων χρησιμοποιουν καποιο
(α) ειδος
(η) φιλτρου
(ων). Απο κει και περα, υπαρχουν διαφορες κατηγοριες ψηφιακων synths που κατατασσονται συμφωνα με την sound engine που χρησιμοποιουν, δηλαδη τη μεθοδο συνθεσης του ηχου τους.
Οι πλεον κλασσικες ψηφιακες κατηγοριες synth:
FM synths:
Παραγουν ηχο με την FM
(FM = Frequency Modulation) μεθοδο συνθεσης, μια μεθοδο που αναπτυχθηκε και χρησιμοποιειται απο τη Yamaha. Εδω εχουμε ενα αριθμο απο_κυριως_sine waves
(συνηθως 2 ως 6) οι οποιες ονομαζονται
Operators, χωριζονται σε
Carriers και
Modulators και φτιαχνουν συνδυασμους οι οποιοι λεγονται Algorithms. Οι Carrier Operators διαμορφωνονται απο τους Modulator Operators. Εμεις ακουμε παντα τους Carrier Operators, οι Modulator Operators δεν μπορουν να ακουστουν, η δουλεια τους ειναι μονο να διαμορφωνουν τους Carriers. Το ποιοι Operators παιζουν τον ρολο των Carriers και των Modulators δεν ειναι standard και εξαρταται απο τον αλγοριθμο στον οποιο βρισκονται καθε φορα.
Tα παραπανω ειναι αρκετα γενικα και βασικα, δεν εχει νοημα να αναλυσουμε εδω πιο πολυ την FM, η οποια βεβαια ειναι αρκετα δυσκολη στη χρηση, ή πιο σωστα, ειναι καπως δυσκολη στην εκμαθηση, αλλα εχει καταπληκτικα ηχητικα αποτελεσματα.
Algorithm 11 απο τα Yamaha DX1/DX5/DX7.
Oι δυο Operators στη βαση (1,4) ειναι Carriers (οι Operators στη βαση καθε αλγοριθμου ειναι παντα Carriers) και οι αλλοι 4 Operators ειναι Modulators.
Στον συγκεκριμενο αλγοριθμο, ο Modulator 5 διαμορφωνει τον Carrier 4, o Modulator 6 διαμορφωνει επισης τον Carrier 4 αλλα και τον εαυτο του (feedback loop), ενω ο Modulator 3 διαμορφωνει τον Modulator 2 ο οποιος διαμορφωνει τον Carrier 1.
Στα FM synths του παραδειγματος μας, υπαρχουν 32 διαφορετικοι αλγοριθμοι αποτελουμενοι ο καθενας απο 6 Operators σε διαφορετικες θεσεις και ρολους.
Δραμαμινη κανεις? 8)
Rompler synths:
Τα synths αυτα ειναι τα πλεον διαδεδομενα στις μερες μας. Αφαιρετικου τυπου synths, η βασικη διαφορα που εχουν με ενα αναλογικο αφαιρετικο synth, περαν του οτι ειναι ψηφιακα, ειναι ο τροπος παραγωγης των κυματομορφων τους, οι οποιες ειναι samples φυσικων ή/και ηλεκτρικων/ηλεκτρονικων οργανων, αναλογικων κυματομορφων απο διαφορες πηγες, πολλες φορες απο γνωστα παλιοτερα synths
(αλλα οχι παντα), αλλων τυχαιων μη μουσικων ηχων, ηχητικων εφφε κλπ κλπ.
Οι δυνατοτητες παραγωγης νεων ηχων μεσα απο μια "συλλογη" μερικων/πολλων χιλιαδων κυματομορφων
(ιδιαιτερα αν τα Rompler εχουν την δυνατοτητα να φορτωνουν και νεες κυματομορφες περαν αυτων που ειναι ηδη εγκατεστημενες στη ROM τους) ειναι φυσικα τεραστιες σε συγκριση με τα αντιστοιχα αναλογικα αφαιρετικου τυπου synths, τα οποια δεν διεθεταν/τουν πανω απο 3-4 βασικες κυματομορφες.
Τα Rompler synths ακολουθουν συνηθως τον αφαιρετικο τροπο συνθεσης, τουλαχιστον στα βασικα, δηλαδη μια Χ κυματομορφη
(Sample) περασμενη απο διαφορες περιβαλλουσες και φιλτρα μπλα μπλα...
Yamaha Motif XF, το πιο διαδεδομενο Rompler/Sampler στις μερες μας
Additive synths:
Δεν υπαρχουν πολλα. H προσθετικη συνθεση ηχου ειναι δυσκολη. Σε αντιθεση με την αφαιρετικη μεθοδο, ενα additive synth εχει σαν βαση μια sine wave στην οποια μπορουν να προστεθουν μεχρι και 127 αρμονικες οι οποιες θα παραξουν τον τελικο ηχο.
Κλασσικα additive synths ηταν το Kawai K5 στα 80s και το Kawai K5000 στα 90s.
VA (1) (Virtual Analog) synths:
Digital synths που προσπαθουν
(και το καταφερνουν μια χαρα πλεον) να προσομοιασουν τον ηχο των παλιων αναλογικων synths μεσω digital sound modeling. Φυσικα τα σημερινα VA μπορουν να κανουν πολλα περισσοτερα απ'το να προσπαθουν να ακουστουν σαν αναλογικα. Κλασσικο VA παραδειγμα το παρακατω.
Novation SuperNova II, 1998
VA (2) (Virtual Acoustic) synths:
Υπερσπανια synths κατασκευασμενα απο τη Yamaha, η οποια κυκλοφορησε μονο 3 μοντελα στις αρχες/μεσα των 90s. Το
VL1 για παραδειγμα, που ηταν και το πρωτο της σειρας, ηταν πολυ μπροστα απο την εποχη του. Διεθετε μια πολυ "προχώ" Physical Modelling sound engine με την οποια μπορουσε καποιος να φτιαξει και να παιξει ακουστικους ηχους με απιστευτη φυσικοτητα και ρεαλισμο, καθως και εντελως νεους και "
παρανοϊκους" ηχους που δεν ειχαν ακουστει ποτε μεχρι τοτε (
αλλα και σημερα). Απ'τα λιγα που θυμαμαι οταν ειχα διαβασει τοτε ενα πρωτο review σε ενα περιοδικο, το VL1 ειδικευοταν κυριως στην παραγωγη virtual μοντελων εγχορδων και πνευστων οργανων, γνωστων αλλα και εντελως φανταστικων.
Ενα οργανο πχ που θα ηταν ξυλινο εγχορδο, μηκους 7 μετρων, με 85 χορδες και που θα παιζοταν οχι με τα χερια ή με καποιο δοξαρι αλλα με το...φυσημα του μουσικου, οπως παιζεται ενα σαξοφωνο για παραδειγμα ή αλλο πνευστο. Ή το αντιθετο. Οργανα που στην πραγματικοτητα δεν θα μπορουσαν να φτιαχτουν, στο VL1 μπορουσες μεσω διαφορων πολυπλοκων virtual μοντελων να τα φτιαξεις, και το κυριοτερο, να παιξεις μ'αυτα μεσω διαφορων controller και του πληκτρολογιου και να δεις πως θα ακουγονταν αν υπηρχε ποτε η δυνατοτητα να κατασκευαστουν.
Δυστυχως η εποχη που κυκλοφορησαν αυτα τα synths δεν ηταν η σωστη, η Ιαπωνια δεν ηταν και στα καλυτερα της οικονομικα, το ιδιο και η Yamaha. H οικονομικη υφεση απ'τη μια και η προοδος της sampling τεχνολογιας απ'την αλλη που γινοταν καθημερινα πλεον ολο και πιο φτηνη, δεν αφηνε περιθωρια για μαζικη παραγωγη τοσο προχωρημενων hi-tech οργανων σε ανταγωνιστικες τιμες.
H VL/VP σειρα ηταν limited edition. Το_μονοφωνικο_VL1 στοιχιζε £4000/€5600 το 1994, ενω η ναυαρχιδα της σειρας, το πολυφωνικο
VP1 επαιζε περιπου στα £10,000/€14,000. Το VP1 πουλησε...3 κομματια μονο.
Περσι τον Απριλιο καποιος Γιαπωνεζος πουλαγε ενα VP1 στα €25,000.
Wavetable synths:
Τα synths αυτα εχουν τις ριζες τους στη Γερμανικη εταιρεια
PPG, και συγκεκριμενα στην
Wave σειρα της
(Wave 2 / Wave 2.2 / Wave 2.3) στα 80s. Η συνθεση ηχου που χρησιμοποιουν λεγεται Wavetable Synthesis. Wavetable ειναι μια "ταμπλετα"/λιστα με κυματομορφες
(waves), αναμεσα στις οποιες μπορει να κινηθει καποιος με διαφορους τροπους. Ο αριθμος και ο τυπος των κυματομορφων που περιεχει η καθε wavetable διαφερει απο synth σε synth, το
Waldorf Blofeld για παραδειγμα εχει 68 wavetables, οπου η καθε μια εξ αυτων περιεχει 64 διαφορετικες κυματομορφες, ενω αρκετες απο τις wavetables ειναι "δανεισμενες" απο το PPG Wave, μια και η Waldorf ειναι η "μετενσαρκωση" της PPG.
Οι κυματομορφες της καθε wavetable μπορουν να παιχτουν ολες ή ορισμενες μονο, σε σειρα ή με τυχαιο start point, διαφορετικες κυματομορφες μπορουν να παιχτουν επισης αναλογα το velocity της νοτας ή την ιδια την νοτα, μπορει να γινει real time αλλαγη/περασμα των κυματομορφων μεσα σε καποια wavetable με χρηση του LFO ή καποιου controller οπως το Mod Wheel κλπ. Η Wavetable ειναι πολυ ισχυρη σαν μεθοδος συνθεσης και μπορει να παραξει ιδιαιτερα και μοναδικα "
κινουμενα" ηχητικα τοπια.
Samplers:
Τα Samplers ειναι synths? Φυσικα και ειναι, αφου μπορουν και διαμορφωνουν τον ηχο οπως τα περισσοτερα synths, δηλ. και σ'αυτα θα βρει κανεις φιλτρα, περιβαλλουσες, LFO κλπ. Tα τελευταια χρονια τα περισσοτερα hardware samplers ηταν/ειναι ενσωματωμενα σε flagship workstations, οπως τα Korg Kronos, Roland Fantom, Yamaha Motif κλπ, αλλα και σε πληθος αλλων digital συσκευων.
Καποτε τα samplers ηταν υποθεση πολυ λιγων μουσικων/συνθετων. Ποσοι μπορουσαν στα 80s να αποκτησουν ενα
Synclavier ή ενα
Fairlight CMI? Καποιοι πολυ φραγκατοι και μετρημενοι στα δαχτυλα, καθως και μερικα μεγαλα στουντιο. Η πλειοψηφια των μουσικων εβλεπε τα sampler με τα κιαλια. Απο τα μεσα των 80s και μετα αρχισε καπως να φτιαχνει το πραγμα με την κυκλοφορια καποιων "φτηνοτερων"
(σε σχεση παντα με τα δυο "τερατα" παραπανω) samplers απο τις εταιρειες
E-mu Systems (Emulator/Emax series),
Kurzweil (K250),
Akai (S900/S1000/S3000 κλπ),
Roland (S series),
Korg (DSS1),
Yamaha (TX16W) κλπ.
Στις μερες μας, μονο οι γατες δεν εχουν καποιο sampler, σε hardware ή software μορφη.
εχει βγει και additive αναλογικο 8) , δεν θυμαμαι μαρκα ομως
νομιζω fairlight
Edit: το οποιο analog δεν βρισκω και αυτη τη στιγμη πρεπει να φυγω, ελπιζω να μη λεω μπαρουφες (παντως fairlight δεν ειναι)
Δεν θυμαμαι να εχω ακουσει για καποιο αναλογικο additive synth. Χλωμο εως ακατορθωτο το βλεπω λογω των περιορισμων της αναλογικης τεχνολογιας. Καποιοι βαζουν στην κατηγορια additive synths και τα Hammond organs, κακως βεβαια. Ουτε additive ειναι
(με τη μορφη που συνανταμε στα synths) αλλα ουτε και synth.