trolley

Οι νεότερες γεννιές, όχι οι νεότερες ηλικίες. Αλλιώς θα ρωτάγαμε δεκάχρονα για το τι να κάνουμε με τις επαγγελματικές μας επιλογές π.χ.

Με κάθε επιφύλαξη, νομίζω ότι έκανα κάτι πιο έγκυρο από το να "παραθέσω τη γνώμη μου". Για την ακρίβεια, νομίζω ότι παρέθεσα τη γνώμη του Σαββόπουλου για το Σαββόπουλο. Εξηγούμαι: Θα έχεις παρατηρήσει ότι ορισμένοι δημιουργοί, δεν καταφέρνουν να αντιληφθούν το έργο της ωριμότητάς τους ως συνέχεια του έργου της νεότητάς τους. Κατά κανόνα, όταν συμβαίνει τούτο, τα παρατάνε. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια (κατά τη γνώμη μου) για να ανιχνεύσει κανείς σπέρματα της μετέπειτα πορείας του σε πρώιμο έργο. Ο Σαββόπουλος (και ο Cohen, και ο Dylan) όχι απλώς το κατάφεραν, αλλά έχουν την τόλμη να σχολιάζουν τα τερτίπια της νεότητάς τους μέσα από το μετέπειτα έργο τους (θετικά ή αρνητικά). Αυτός είναι ο λόγος που παρέθεσα τα αποσπάσματα από τα τραγούδια (όχι ηχητικά, δυστυχώς), διότι ακριβώς στοιχειοθετούν τη γνώμη του Σ. για τον Σ., όχι τη δική μου. Φιλικά, πάντα.

Φίλε Nikolas, ο Σαββόπουλος (όπως και ο Cohen που ανέφερε ο άλλος φίλος) είναι τραγουδοποιοί, συνεπώς δεν τίθεται θέμα αξιολόγησης της δισκογραφίας τους χωρίς ισομερή αξιολόγηση του στίχου. Άρα η θέση σου (περί αδιαφορίας για το στίχο) είναι σεβαστή μεν, άκυρη δε! Είναι προσωπική προτίμηση (βλ. βίτσιο, με την καλή έννοια) ορισμένων, να πιστεύουν ότι μπορούν να προβούν σε μουσικές αξιολογήσεις τραγουδοποιών, αλλά τότε τι να πούμε για τον Cohen : πέντε ακόρντα όλα κ'όλα παίζει ο άνθρωπος, αλλά τι σημασία έχει αυτό, αφού αυτά τα πέντε ακόρντα τα υφαίνει με το στίχο του με τρόπο που κανένας άλλος δεν μπορεί; Και μόνο το παράδειγμα του Cohen, φτάνει και περισεύει για να καταδειχθεί ότι δεν στέκει η άποψή σου περί απώλειας της δημιουργικής ικανότητας με την ηλικία. Επίσης, τι εννοείς όταν λες: Τι να αποδείξω;

Με την άδειά σας, ας καταγραφεί και η κάθετη διαφωνία μου με αυτή τη τοποθέτηση, και όσον αφορά την ουσία της, και όσον αφορά το ότι επιλέχθηκε ο Σαββόπουλος σαν παράδειγμα για την παρουσίασή της. Ο Σαββόπουλος, έτυχε να είναι αρεστός σε ένα (συγκεκριμένης πολιτικής τοποθέτησης) ακροατήριο, από τα νιάτα του. Όπως λέει και ο ίδιος (στο τραγούδι "Είδα τη Σούλα και τον Δεσποτίδη" [Μη πετάξεις τίποτα (Polydor, 1994)]: "Μαζί τους ήμουνα στην άλλη αριστερά, που είδε τον κόσμο αχ... σαν έργο τέχνης". Αυτή η ταύτιση θέσεων με το φερόμενο ως προοδευτικό κοινό της νεότητάς του, δημιούργησε την εντύπωση ότι το καλύτερο μέρος του έργου του έρχεται από εκείνη την περίοδο, ΕΝΩ η πραγματικότητα είναι ότι ο πρώτος σοβαρός δίσκος που έβγαλε ήταν η Ρεζέρβα (Lyra, 1979), και μεγάλο μέρος των μετέπειτα άλμπουμ. Σε αυτή τη "δεύτερη" περίοδο, ο Σαββόπουλος γινόταν σταδιακά πιο απρόθυμος να ευαρεστήσει το παραδοσιακά αριστερό κοινό του, για διάφορους λόγους: πρώτον ο ίδιος είχε ασπαστεί την μοναστικώς οριζόμενη ορθοδοξία, δεύτερον αναγνώριζε την ανικανότητα της ελληνικής αριστεράς να έχει απαντήσεις για τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και τρίτον (όπως και πολλοί άλλοι έντιμοι αριστεροί) βασανίστηκε από τις αποκαλύψεις που συνόδευσαν την κατάρρευση του φερόμενου ως υπαρκτού σοσιαλισμού "Εφιάλτης ήταν το είδωλο, αλήθεια όμως το πάθος" έλεγε στο τραγούδι "Μέρες καλύτερες θα' ρθουν" (πάλι από το "Μη πετάξεις τίποτα"). Η σταδιακή αδιαφορία των δημιουργών για το κοινό που τους χειροκροτούσε στα νιάτα τους, η ανικανότητα πολλών από το κοινό να παρακολουθήσουν τους δημιουργούς όταν αυτοί ωριμάζουν, η παραχάραξη της ιστορίας τους από κακοπροαίρετη κριτική - όλα αυτά είναι κοινότατα φαινόμενα που έχουν καταγραφεί σε πλειάδα τραγουδοποιών (ο Ντύλαν, είναι ένα άλλο παράδειγμα), αλλά και ζωγράφων, και σκηνοθετών κλπ. --- Καμία σχέση λοιπόν με την ιδέα ότι ο ανθρώπινος νους γίνεται πιο ισχνός όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος - αντίθετα (υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχει κάποια εκφυλιστική ασθένεια, ή κάποιο ατύχημα που να βλάψει τον ανθρώπινο οργανισμό), είναι απόλυτα αναμενόμενο ότι ένας μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωπος έχει να πει και να κάνει πολύ σημαντικότερα πράγματα από έναν 25χρονο (π.χ.). Αυτός είναι ο λόγος για το ότι (εδώ και χιλιετίες) θεωρείται ότι στις δύσκολες στιγμές, οι κοινωνίες απευθύνονται στους "ηλικιωμένους σοφούς τους" για να ξεπεράσουν κρίσεις. Το ότι στις μέρες μας, το παραπάνω αξίωμα έχει αντικατασταθεί από το απευθύνεσθαι σε golden boys (δεξιάς ή αριστερής προέλευσης)... χμμμ... ετοιμαστείτε να το πληρώσετε. :)

Νομίζω ότι οι συνομιλητές σου δεν θα ξεχάσουν αυτή την απότομη αλλαγή στη στάση σου, όπου ξαφνικά αποφάσισες να είσαι απαξιωτικός απέναντι στις απόψεις τους, ενώ εκείνοι έχουν ξοδέψει τόση ώρα για να απαντήσουν σοβαρά στις δικές σου. Προσπάθησες να πείσεις για ένα θέμα και απέτυχες. Υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτή την εμπάθεια;

Συμφωνώ απολύτως με όλες τις παρατηρήσεις που διατύπωσε ο bloody_sunday.

Άντε, πάμε πάλι... Είναι λέμε ΑΦΗΡΗΜΕΝΗ ΕΝΝΟΙΑ. Ορίστε την, πριν συνεχίσετε να συζητάτε, μεσημεριάσαμε... :) :) :)

http://www.youtube.com/watch?v=j3dHylsqsg4 Στέλνει ο νέος Ναπολέων, μεραρχίες πειναλέων...

H "έμπνευση" είναι μία αφηρημένη έννοια, που κάθε ένας από εσάς την αντιλαμβάνεται διαφορετικά - γι' αυτό έχουμε το απόλυτο παράδοξο: να συμφωνείτε. :) :) :) :) Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος για να δει κανείς αν αντιλαμβάνεται μία λέξη - οποιαδήποτε λέξη - όπως την αντιλαμβάνεται ο συνομιλητής του: καλούνται και οι δύο να πουν ένα συνώνυμό της, οπότε καταδεικνύεται η διαφωνία. ---- Η προσωπική μου παρατήρηση για το θέμα της έμπνευσης, και για να βοηθήσω λίγο τον αρχικό εισηγητή, είναι ότι έρχεται μόνο δουλεύοντας - ΟΧΙ το αντίθετο, όπως πιστεύουν οι πολλοί. :)

Boody, αυτή η παράγραφος δεν είναι κατανοητή.

Αυτός είναι, δε με γελάς εμένα... Ή αυτός είναι ή ο Έρνεστ...

Ο Κούντερα ποιος είναι; Αυτός ο μαλιάς στη φωτογραφία;

Πως σου φαίνεται λοιπόν, να γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να μάθεις αυτά που θέλεις; Σου προτείνω να διαβάσεις το έργο The importance of being earnest του Oscar Wilde.

Φίλε μου, αυτό που ζητάς δεν είναι "λίγη βοήθεια" αλλά ολόκληρο σεμινάριο πάνω στο Samplitude. Σε ολόκληρη την Αθήνα, γνωρίζω μόνο έναν άνθρωπο που να μπορεί να στα εξηγήσει όλα αυτά. Πιστεύω ότι θα ήταν σκόπιμο να "σπάσεις" τα ερωτήματά σου σε απλούστερα ερωτήματα και να απευθυνθείς στο προσωπικό της επίσημης αντιπροσωπείας (της οποίας φαντάζομαι ότι είσαι πελάτης, ναι;).

ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ Τ Ω Ρ Α !!!!

Ναι, αλλά καλά θα ήταν να μπορεί να "ηχογραφήσει" την ίδια του την έξοδο, είτε στεροφωνικά, είτε κανάλι-κανάλι, για περαιτέρω μίξεις.

Τι είναι αυτό ωρέ giannis ; Δεν έχει σχέση με το v-stack. ::) ::)

Ψάχνω κάτι σαν το V-STack της Steinberg, κατά προτίμηση για Mac. Έχει κανείς από εσάς προσωπική εμπειρία με κάτι παρόμοιο;

Αγγλικά ξέρεις;

Ρε ' σεις Μακιντοσάδες, τι πίνετε ρε παιδιά; Ρε, ο Τζομπς δεν μας τα έκανε ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ επί δέκα χρόνια με την ανωτερότητα του Firewire ? Αυτό συζητάμε.. ότι ο άνθρωπος είναι βλαμμένος, μας σκότισε τη ψυχή με το κωλο-firewire και στα καλά του καθουμένου το βάζει στην άκρη. Σιγά το κόστος τώρα που θα άλλαζε αν έβαζε μία 400άρα firewire στα απλά φορητά... Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η Apple άλλαξε γνώμη και όσοι είχαν επενδύσει σε firewire εξοπλισμό, είναι υποχρεωμένοι να δουν τα πράγματα από μία νέα σκοπιά επειδή ο Jobbs δεν ήθελε να δώσει 20 ευρώ παραπάνω.... Έλεος ρε...

Και τι ήθελες να κάνω; Να τον έχει ακριβώς από πίσω της και να μη πω ποιος είναι; Είναι το μόνο κομάτι σε όλη τη συναυλία που είναι τόσο διακριτικός πάντως, έχει άλλα κομάτια που θα αρρωστήσεις με αυτά που κάνει. Πρόκειται (για όποιον δεν το έχει υπ' όψιν του) για βίντεο από συναυλία της Μίτσελ στα πλαίσια της περιοδείας "Mingus", αμέσως μετά το ομώνυμο άλμπουμ της. Η Μίτσελ γνώρισε τον Μίνγκους και ξεκινήσανε να δουλεύουνε μαζί πάνω στο άλμπουμ, αλλά εκείνος πέθανε. Το άλμπουμ είναι το πρώτο της που πήρα, όπου εκεί άκουσα το Porkpie Hat (που ασφαλώς έχει γράψει ο Mingus). Υ.Γ. : Ξέχασα να σας πω ότι όλη η συναυλία βρίσκεται στο κάποτε διπλό άλμπουμ Shadows and Light, του οποίου τα βίντεο κυκλοφόρησαν πριν μερικά χρόνια, εξ' ου και η εμφάνισή τους στο You tube.

Χμμμ... Μετά όμως θέλεις την Joni Mitchell, τον Pat Metheny και τον Jaco Pastorius KAI τον Michael Brecker για να γίνει έτσι: (ναι, ναι... ξέρω...)

Εμ, τότε.. δεν είναι σαφές ότι απλά έχει επηρρεαστεί από φήμες και τίποτε περισσότερο; Τουλάχιστον, αν τα είχες δουλέψει και σου άρεσαν, θα έλεγα ότι υπάρχει κάποιος λόγος.

... και το μπαναναρίνι. (ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ.... λιώσιμο.....)

Τι είναι κίτρινο, gay και καίει ; Τι είναι στο κλουβί και μυρίζει μπανάνα;