trolley

Αυτό έχει γίνει: http://www.soundonsound.com/sos/Oct02/articles/emespink.asp :) Δυστυχώς, δεν συνοδεύονται από βάσεις.

Ευχαριστώ, αλλά θα προτιμούσα υποδείξεις από την ντόπια αγορά. Φαντάζομαι ότι είναι αυτονόητο ότι δεν αγοράζουμε βάσεις ηχείων αν δεν τις δούμε με τα ματάκια μας. Επίσης, περιμένω εναγωνίως να μάθω τι κάνουν άλλα μέλη του φόρουμ γι΄αυτό το θέμα. Υ.Γ. Μόλις πρόσεξα ότι το θέμα έχει ξαναρωτηθεί - με μηδέν απαντήσεις. Τι στο καλό, όλοι με hi-fi ηχεία ακούτε;

Καλημέρα. Ψάχνω εδώ και λίγες ημέρες (κυρίως με τηλεφωνήματα σε αντιπροσωπείες), αλλά δεν έχω καταφέρει να βρω βάσεις για ηχεία μόνιτορς για το γραφείο/home studio μου. Φανταζόμουν, ότι θα υπάρχουν βάσεις για τοποθέτηση πάνω στο γραφείο (εκατέρωθεν του υπολογιστή), αλλά και βάσεις δαπέδου για τοποθέτηση πίσω από το γραφείο, αλλά σε ικανοποιητικό ύψους (περίπου 80-90 εκατοστά). Τι χρησιμοποιείτε εσείς; Τι θα προτείνατε; Πολύ περισσότερο, από που μπορεί κάποιος να προμηθευτεί τέτοια πράγματα; Ευχαριστώ εκ' των προτέρων.

Εγώ φίλε τα έδωσα ήδη. Μάλιστα, από εδώ και στο εξής, θα επικοινωνώ μόνο με σήματα καπνού. Και άμα θέλω να δω μπάλα, θα κοιτάω από το παράθυρο στην αλάνα από κάτω, όπου θα παίζουν τα γνήσια παιδιά του λαού, με τον Πουλόπουλο στην άκρη να θωπεύει το "Αγαλμα".

Αυτός είναι όντως ο καλύτερος τρόπος για να συμμετέχει κάποιος σε μια συζήτηση: να αγνοεί αυτά που έχουν γραφτεί πριν τη γνώμη του.. ε, ρε τι βλάκας που ήμουνα.... η ελλάδα έχει τα μεγαλύτερα ποσοστά παχυσαρκίας στο κόσμο Καφέ έχει στη καφετιέρα. Και κυρίως, να μη δίνονται πλέον χρήματα σε δίσκους των killers και των pet shop boys. Που θα πάει δηλαδή αυτό το πράγμα; Τουλάχιστον, όποιος θέλει να τους ακούει να κλέβει τους δίσκους.. α, μα πια. :)

Μάλλον έχασες τη μεσημεριανή (στο ραδιόφωνο).

Θεωρώ την όλη υπόθεση ως ένα ακόμη επιχείρημα για το ότι δεν υπάρχει ελληνικό ροκ. Διευκρινίζω ότι δεν είμαι ούτε οπαδός, ούτε εκνευρισμένος.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι περισσότερες ταινίες που βλέπουμε, παράγονται στις Η.Π.Α. και - όπως ξέρουμε - η Apple αποτελεί σύμβολο της ανάπτυξης των προσωπικών ηλ.υπολογιστών στις Η.Π.Α. Στις ευρωπαϊκές ταινίες δεν παρατηρείται το φαινόμενο, ενώ αν είχαμε ελληνικό κινηματογράφο και ελληνικούς υπολογιστές είναι βέβαιο ότι αυτούς θα δείχναμε. By the way - όλα αυτά ΔΕΝ είναι marketing της Apple, αλλά marketing των Η.Π.Α., δηλαδή η ίδια διαδικασία που κάποτε μας έπεισε ότι το hamburger είναι εξίσου καλό (ή καλύτερο) από το σουβλάκι. Right;

Φυσικά δεν είναι πρόβλημα λογισμικού. Είναι πρόβλημα κακού και κακοσυνδυασμένου hardware, για το οποίο είναι υπόλογοι αυτοί που σου το διέθεσαν. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να δεχτείς τα χρήματά σου πίσω και να απευθυνθείς σε κάποιον σοβαρότερο προμηθευτή. Επί τη ευκαιρία (προς marathon), όπως είδες, με αυτά τα χρήματα δεν μπορεί να πάρει τίποτε άλλο εκτός από το μικρό mac mini, το οποίο όμως δεν επαρκεί για μουσικές εφαρμογές. Οπότε, επαναλαμβάνω ότι τα φθηνά PC δεν είναι μύθος.

Gdevelek, δεν χρειάζεται να διαβάσω τίποτε. Το "αυτό" είναι η πρόταση που εσύ ο ίδιος έκανες quote. Δηλαδή: 1) Αγοράζεις PC βάση των απαιτήσεών σου και για την δουλειά που θέλεις, μόνο από κατάστημα που γνωρίζει και μπορεί να σου το παραδώσει έτοιμο. Και "αυτό" δεν το έκανε. Μπορεί να είχε απαιτήσεις (γενικές, είναι βέβαιο), αλλά εξ' άπαντος δεν απευθύνθηκε σε γνώστες τέτοιων συστημάτων. Προφανώς οι γνώσεις του είναι ελάχιστες, και η παρότρυνσή σου να διαβάσει τα dump αρχεία, είναι λίγο ανεκδοτολογική, στο πλαίσιο που διατυπώνεται. @WilliamSats Αστειευόμενος, να προτείνω να βάλει ένα τροφοδοτικό 850W για να ματσάρει και το θερμοσίφωνα που θα έχει στο σπίτι.

Δεν είναι μύθος. Όντως υπάρχουν φθηνά PC. Δεν είπε όμως κανένας λογικός άνθρωπος ότι τα φθηνά PC πρέπει να προτιμώνται. Η απλή αλήθεια - ας ειπωθεί - είναι ότι (εδώ και 15 χρόνια) το να φτιάξεις έναν υπολογιστή της προκοπής απαιτεί γνώσεις και πληροφόρηση άνω του μέσου όρου. Πολύ άνω, όμως. Είτε έχεις αυτό το επίπεδο, είτε πληρώνεις κάποιον που το έχει (π.χ. την Apple).

Τι σημασία έχει; Αφού λέμε ότι δεν λειτουργεί. Και ένα ευρώ να έκανε, και ένα μύριο να έκανε, πάλι για πέταμα είναι. Η σωστή ερώτηση είναι: τι μηχάνημα θα είχε φτιάξει με τα χρήματα που έδωσε (ή, τι μακ θα είχε πάρει), αν ήξερε τι κάνει, ή αν απευθυνόταν σε κάποιον που να ξέρει τι κάνει. Αλλά την απάντηση σε αυτή την ερώτηση δεν τη γνωρίζω, διότι δεν γνωρίζω πόσα έδωσε.

Όχι, δεν το έκανε. Το μηχάνημα που του δώσανε είναι απαράδεκτο. Εν' τούτοις, για κάποιον που είναι τόσο λίγο σχετικός με αυτά τα πράγματα, συμφωνώ και εγώ ότι τα μακ είναι μία καλή λύση, αν δεν ενοχλείται από το αυξημένο κόστος.

Πάντως, ρε μελωδικέ.. απίστευτο το θράσος σου. Κρίνεις επί δικαίων και αδίκων, μόνο και μόνο επειδή δεν συγκλονιστήκαμε από την ιδέα σου. Αν ήξερες πόσο βαθειά σχέση με την αγορά έχουν αυτοί που σου απευθύνονται (εδώ και τόσες σελίδες), μάλλον θα αισθανόσουν αμηχανία... Αλλά αυτό που πραγματικά με ενοχλεί, είναι ότι αποδίδεις σε αυτούς τις νοοτροπίες για τα χάλια της χώρας, ενώ - στην πραγματικότητα - η χώρα έχει φτάσει στο σημερινό της σημείο επειδή ακριβώς διάφοροι σαν εσένα δεν εννοούν να καταλάβουν ότι πρέπει να ΕΓΕΡΘΕΙΣ πάνω από το μέσο όρο πριν αρχίσεις να τον κρίνεις - και αυτό δε γίνεται με ιδέες αλλά με δουλειά. Και - παρακαλώ - μην αρχίσετε πάλι τις κατινοσεμνοτυφίες με "προσωπικές επιθέσεις που δέον να αποφεύγονται" όταν ο άνθρωπος κατηγορεί γενικώς και αορίστως μετά από τόσες σελίδες.

Έτσι, έτσι... να εμβαθύνουμε στα θέματα. Ζήτω το δικαίωμα στο τηλεθεαθείναι.... Περιμένω εναγωνίως τη γνώμη σας για τον Παπακαλιάτη....

To "Lost" ήταν ένα από τα δύο πράγματα (μαζί με το "Παρά Πέντε", "Παρά Δεκα"... πως διαόλο λεγόταν..) που δεν θα ήξερα καν ότι υπάρχουν αν δεν διάβαζα noiz. Δεν έχω δει ούτε ένα επεισόδιο, και δεν σκοπεύω... αλλά - για την ιστορία - πραγματικά πιστεύατε κάποιοι ότι υπάρχει περίπτωση να είναι κάτι περισσότερο από άλλη μία αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά; Μήπως - λέω.. - πρέπει άμεσα να αρχίσετε να πηγαίνετε σινεμά, κατά προτίμηση με κουλτουριάρες φοιτήτριες; Μετά από δέκα Κουροσάβα, συνέρχεται κανείς....

Φίλε (ή φίλη), εγώ σε προστατεύω και πρέπει να με ευχαριστήσεις. Δύο-τρία να γράψω ακόμη, θα είσαι βέβαιος ότι η ιδέα σου δεν πέρασε επειδή κάποια ανώριμα άτομα σαν εμένα εμπόδισαν τους άλλους να κατανοήσουν τη σοβαρότητά της. Έτσι, θα παραμείνεις ασφαλής από το να κατανοήσεις την αλήθεια : ότι η ιδέα σου είναι ελάχιστα τεκμηριωμένη, εν' πολλοίς στηριγμένη σε φανταστικά και όχι πραγματικά δεδομένα, ότι είναι ακατάλληλη για τους δύσκολους καιρούς που διανύει η κοινωνία μας και - στη τελική - ότι ο μόνος αρμόδιος να σου απαντήσει, το έχει κάνει εδώ και αρκετές σελίδες. Είδες, είμαι προτιμότερος με το χιουμοράκι, άκου που στο λέω... κάτι ξέρω... :)

Εγώ δεν έχω ντράμερ, αλλά μπορώ να φέρω ένα ντραμ-μασίν που έχω, αν υποσχεθεί να είναι φρόνιμο.

Ωστε να σε βοηθήσουμε.

Ιμπρεσσάριος ή Ψυχίατρος; (τραγουδιέται κατά το "κιθαρίστας ή ντράμερ;")

H Άννα Γούλα είναι μεγαλύτερη καλλιτέχνης από την Καίτη Πέρρη.

Άλλο ένα ποστ-τομή του spy. Τον ευχαριστούμε και περιμένουμε με αγωνία τυχόν μελλοντικά πονήματα του.

Πολλές φορές είχα την τιμή να συζητήσω (κατ'ιδίαν) με τον admin για το εύρος της θεματολογίας που "πρέπει" να επιτρέπεται στο noiz.gr. Όπως ξέρετε, υπάρχουν κατηγορίες θεμάτων που απαγορεύονται: ειδικότερα απαγορεύονται οι συζητήσεις με θρησκευτικό και πολιτικό περιεχόμενο... οτιδήποτε θα μπορούσε να εγείρει θύελλα δογματικών απόψεων και επίσης δογματικών καυγάδων. Βέβαια, οι κανονισμοί παραγνωρίζουν δύο σημαντικά δεδομένα: α) ότι τα επιφανέστερα μέλη, όντως μπορούν να συζητούν για οποιοδήποτε θέμα χωρίς ποτέ να επιβάλλουν δογματισμό και β) ότι η μουσική δραστηριότητα τρέφεται από τις πεποιθήσεις που έχουμε ακριβώς για τέτοια θέματα και ότι δίχως αυτά τα θέματα δεν υπάρχει καμία σοβαρή μουσική συζήτηση. Φαντάζομαι, γνωρίζετε ότι ένα τεράστιο τμήμα όλης της μουσικής του πλανήτη σχετίζεται ακριβώς με την ανάγκη έκφρασης πολιτικών ή/και θρησκευτικών πεποιθήσεων, ομού μετά φιλοσοφικών αναζητήσεων - με εξαίρεση πάντα τις περιπτώσεις όπου μιλάει το κάτω κεφάλι. Παρ' όλα αυτά, και παρά τη διαρκή διαπίστωση ότι οι μουσικές συζητήσεις στο noiz είναι τόσο σπάνιες όσο οι αστρολογικές συζητήσεις στο site της Αρχιεπισκοπής, έχουμε θεωρήσει (και οπωσδήποτε ο admin) ότι οι παραπάνω περιορισμοί ΚΑΛΩΣ έχουν επιβληθεί, αφού προστατεύουν το φόρουμ από καυγάδες (ας τα λέμε καλά). Σήμερα, σκέφτηκα για πρώτη φορά ότι οι παραπάνω κανονισμοί έχουν και μία άλλη ευεργετική επίδραση (μου πήρε έξι χρόνια, αλλά τι να γίνει...). Το ότι προστατεύουν το κάθε ευκαιριακό μέλος από το να πρέπει να εκτεθεί για την ελλειματική παιδεία του. Φανταστείτε π.χ. να γινόντουσαν τακτικά συζητήσεις για τη βιωσιμότητα των τραγουδιών του Nick Cave στη κοινωνία του 2010 και να έπρεπε ο κ. Τοσοδούλης να παραδεχτεί νωρίς-νωρίς ότι δεν έχει ακούσει ποτέ τραγούδια του Cave διότι ο φίλος του ο Νίκος άκουγε μόνο Deep Purple και (σε τελευταία ανάλυση) ποιος νοιάζεται για έναν αυστραλό εμιγκρέ που παλεύει να κάνει καριέρα από το '80; Αντιθέτως, για το αν πρέπει η δεν πρέπει να προσέχουμε το χρώμα της κιθάρας μας... ε.. αλλοίμονο, επ' αυτού μπορεί να έχει γνώμη ο καθένας, όπως άλλωστε και για πολλά άλλα "τεχνολογικά" θαύματα που είναι προσιτά στο ευρύ κοινό μέσω του software που "κατεβάζουμε" με τις σέσουλες. Επίσης γιατί να μην έχει ο καθένας γνώμη για τα Windows Vista (αφού πρώτα τη διαβάσει στο PC Magazine) ή το mastering ή οτιδήποτε άλλο. "Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε". Ακόμη και οι ελάχιστοι που προσπαθούν α) να ξεκινήσουν συζητήσεις με μουσικό περιεχόμενο, β) να θυμήσουν στους υπόλοιπους ότι η μουσική υπάρχει για να εκφράσει ιδέες και όχι καύλες, είναι υποχρεωμένοι να ανεχτούν να λοιδωρούνται από την πλειοψηφία των υπολοίπων. Σε απάντηση στίχων που παρατέθηκαν από το Tao Te Ching (ένα από τα ελάχιστα φιλοσοφικά κείμενα που χαίρουν παγκόσμιας αναγνώρισης), προτάθηκε στον manosx να διαβάσει συνταγή για λεμονάτο. Στην πρόταση του audiokostas να μην αντιμετωπίζονται τα πάντα κάτω από το πρίσμα του άγονου υποκειμενισμού (είχε παραθέσει πρόσφατα και μερικά πολύ σημαντικά ονόματα καλλιτεχνών μπας και ξεστραβωθεί η κάθε κα. Μπουχλουμπού)... μόνο σιωπή και ειρωνείες. Στο noiz.gr, τα μέλη δεν καυγαδίζουν υπερασπιζόμενοι ιδεολογικές διαφορές (είτε δικές τους, είτε των καλλιτεχνών για τους οποίους συζητούν). Αντιθέτως, καυγαδίζουν για το αν είναι καλά τα Μακ ή τα Βίστα, για το αν είναι καλές οι φθηνές κιθάρες, για το να πρέπει να υπάρχουν έλληνες αντιπρόσωποι, για το αν είναι καλό το ΤΑΔΕ κατάστημα του εξωτερικού και για άλλα "σημαντικά" θέματα. Και - όταν προκύπτει μία προσπάθεια - για αναβάθμιση της συζήτησης, εν' είδει σιωπηρής συνομωσίας, όλοι οι "υποκειμενιστές" του φόρουμ διαισθάνονται ότι το προστατευτικό κέλυφος του υπερφιαλισμού κινδυνεύει να ραγίσει και να αποκαλυφθούν στην ιδεολογική τους γύμνια - οπότε σπεύδουν να μπαλώσουν το ράγισμα με οτιδήποτε πρόχειρο: ειρωνεία, hi-jacking των thread, off-topic ηλιθιότητες με τις οποίες γελάνε μόνο οι φίλοι τους, υπενθύμιση ότι "ελεύτεροι άντρωποι είμαστε, ότι θέμε θα κάνομε" και άλλα ελληνικά. Στο απόγειο της μαλακίας, μετά καταγγέλουν ότι "το thread δεν οδηγεί πουθενά, άρα γιατί δεν το κλείνετε;", ενώ είναι ξεκάθαρο ότι το thread όντως οδηγεί κάπου: στο να πας να μαζέψεις καμιά μολόχα κε. Αργόσχολε, αφού δεν θέλεις (και ίσως δεν ξέρεις) να συζητήσεις. Σιγά μη σου δώσουμε και τα λεφτά σου πίσω (ποια λεφτά;) που δεν σου κάναμε τη τιμή να βγάλουμε και συμπεράσματα για να τα αναπαράγεις εσύ στον οικιακό σου καφενέ ή στο γραφείο σου ή στις πρόβες σου, ή τη γκόμενά σου. Συμπερασματικά: τα πράγματα είναι όντως πολύ απλά. Η φιλότιμη προσπάθεια να αποσυνδεθεί η μουσική δραστηριότητα από τον σκεπτόμενο νου, απέτυχε. Και επειδή αντιλαμβάνομαι ότι είμαι μειοψηφία, εγκαινιάζω περίοδο περιφρόνησης, μέχρι τουλάχιστον να ξεκουμπισθούν ορισμένοι. Ο μόνος λόγος που το γράφω αυτό δημόσια, είναι για να ανταμοίψω τους υπόλοιπους που σκέπτονται σαν εμένα με την ελάχιστη διαβεβαίωση ότι δεν είναι μόνοι τους.

H Wikipedia ζητά (όπως θα έχετε προσέξει) την οικονομική συνδρομή μας. Θα τους συνδράμετε;

Πρόσφατα, το έγκριτο μέλος blue, εντόπισε στοιχεία έντονης αρνητικότητας απέναντι σε καταξιωμένους μουσικούς και συνθέτες. Μας θύμησε μάλιστα μερικές από τις χαρακτηριστικότερες εικονοκλαστικές στιγμές μας των τελευταίων δύο ετών: Τι πιστεύετε και εσείς; Έχει δίκηο να εκνευρίζεται ο συμφορουμίτης; Είναι πάντα αγαθά τα κίνητρα όσων είναι τόσο αυστηροί με τους άλλους; Δείχνουν κάτι όλα αυτά για το ποιόν μας; Στη τελική, είμαστε δίκαιοι με τους άλλους μουσικούς, ή μόνο με τους φίλους μας;