The Genius Loci

"Input: 120V 60Hz" ;) Ελλάδα (αν είσαι τυχερός...): 220V 50Hz. Πάρε ένα 9V που να δίνει 200mA και θα είσαι ΟΚ. ;)

Ώπα. Ένα ένα: 1) Άλλο το Drop C, άλλο το κούρδισμα σε C. Drop C είναι C, G, C, F, A, D (από πάνω προς τα κάτω). Δηλαδή ένας τόνος κάτω εκτός από την πάνω χορδή. Σιγά τα ωά. ;D Κουρδίζοντας σε C, κουρδίζεις ΟΛΕΣ τις χορδές 2 τόνους κάτω. Εκτός αν εννοείς αυτό, αλλά δεν λέγεται Drop C. 2) Συνήθως η πάνω χορδή είναι βαρύτερη. Το 13άρι βέβαια είναι σαν να έχεις... 9άρρες σε κανονική κιθάρα. ;)

Εξαρτάται τι ήχο θέλεις. Και οι Danelectro για παράδειγμα μονοπήνιους έχουν. ;) Στη Strat θα χρειαστεί να ξαναχαραχθεί το nut. Στην Gibson ΚΑΙ τα σελάκια στη γέφυρα. Σε κάθε περίπτωση πάντως το πρόβλημα με το intonation θα συνεχίσει να υφίσταται.

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω σ'αυτό. ;) Επειδή το έχω δοκιμάσει εκτεταμένα, για single note γραμμές κάτι πάει κι'έρχεται, όπως και για συγχορδίες στα πρώτα 5-7 τάστα. Από κει και πάνω όμως, ειδικά συγχορδίες ακούγονται απαίσια (και είναι λογικό, μιας και το intonation έχει γίνει ανέκδοτο). ;) Εξαρτάται τι θέλεις να κάνεις βεβαίως! ;) PS: Εγώ θα έλεγα απευθείας χορδές βαρίτονης, μόνο που μπορεί να (και μάλλον θα) υπάρξει πρόβλημα με τις εγκοπές στη γέφυρα. Ο yann έχει δίκιο: τέτοια πειράματα, πρώτα απ'όλα σε κιθάρες-πειραματόζωα.

Οι βαρίτονες είναι συνήθως κουρδισμένες σε B. Τι εννοείς "κανονικές χορδές"? Δεκάρες ας πούμε? ;) :D Έχε υπόψιν σου ότι οι βαρίτονες κιθάρες έχουν κλίμακα τουλάχιστον 27" (ή και περισσότερο). Η κιθάρα σου έχει 24.75". Οπότε καταλαβαίνεις ότι σωστό intonation, ειδικά καθώς ανεβαίνεις στο μπράτσο, μάλλον δύσκολο να πετύχεις. ;) Δοκίμασε καταρχάς με βαριές χορδές (12άρες τουλάχιστον), αλλά σε κάθε περίπτωση μην περιμένεις "θαύματα". :)

Και η Τέλε μια χαρά all around είναι. ;) Εξαρτάται τι ζητάει κανείς. Τα σώματα της Goldo/Rockinger είναι 2 κομμάτια Alder (ή ash), πανάλαφρα και με "σωστές" προδιαγραφές. Και σιγά μην είναι ακριβά (για την ποιότητα του βαψίματος ειδικά, είναι τζάμπα). :o Από ποιους δεν έχεις ακούσει καλά πράγματα για τα All Parts??? Γιατί εγώ έχω 2, είναι απλά καταπληκτικά (ειδικά για την τιμή τους), έχω παίξει με άλλα 2-3, και δεν έχω ακούσει από ΚΑΝΕΝΑΝ κακή κουβέντα. Μήπως τα μπερδεύεις με άλλα? Για τα kavanagh αντιθέτως και εδώ στο φόρουμ έχουν γραφεί διάφορα παλιότερα... Συμφωνώ απολύτως για το Wilkinson, απλά το καλύτερο τρέμολο, εκτός αν πας στα 5πλάσια λεφτά.

Δεν το έχω δοκιμάσει, πιθανότατα να γίνεται. Έχει να κάνει βασικά με την ταχύτητα που μπορεί να μεταδοθεί MIDI πληροφορία απ'όσο κατάλαβα (απ'το forum της Line6) και κάποιοι απέτυχαν με κάποιες κάρτες. Εγώ πήρα το M-Audio για να το έχω και για άλλες πιθανές χρήσεις, καθώς και για φορητότητα.

Όχι, εγώ μιλάω γι'αυτά που είναι στο σχήμα του μπάσσου, όχι τα ορθογώνια! Συμφωνώ όμως ότι αν έχεις μια gigbag και 30mm+ padding είναι πάλι μια χαρά. ;) Π.χ: http://www.dv247.com/invt/53246/ (είχε και μία με 50mm παλιότερα...)

Κι'εμένα μου αρέσουν τα χρωματιστά, είμαι σαν τον ιθαγενή με τις χάνδρες σ'αυτό το θέμα. ::) Ειδικά τα χρώματα αυτοκινήτου που χρησιμοποιούσε στα 50s η Fender είναι φετίχ για μένα. :-[ Από την άλλη κάτι παθαίνω με τις κιθάρες έπιπλα... πολύ ωραίες να τις βλέπεις κρεμασμένες, αλλά με αποξενώνουν και με απομακρύνουν από το να τις κρατήσω και να παίξω. Κάπως σαν κάποια τοπ μοντέλα (γυναίκες εννοώ ;D), ωραία στις φωτό αλλά επειδή έχει τύχει να δω αρκετά από κοντά λόγω επαγγέλματος παλιότερα και πιο πρόσφατα, δεν.... Για να κλείσω το off-topic πάντως υπάρχουν και πρωτοκλασσάτα μοντέλα που για τα γούστα μου είναι just right (π.χ, Όλγα, και μη ρωτήσετε ποια Όλγα... ;D ;D ). Ομοίως μπορεί και ένα extra quilted maple top να μου κάνει το κλικ σε μια κιθάρα. Πράγμα που αποδεικνύει ότι υπάρχουν εξαιρέσεις για όλα τα πράγματα. Ή ότι δεν ξέρω τι θέλω. 8)

Παιδιά οι καλύτερες μακράν δεν είναι ούτε οι σκληρές ούτε οι μαλακές, αλλά οι ημίσκληρες. Μιλάμε πάντα για θήκες έτσι? 8) Εννοώ αυτές που είναι foam-padded μέσα και με ύφασμα (καλύτερα αδιάβροχο) απ'έξω. Είναι πολύ ελαφρές, με ζώνες για την πλάτη και, κατά την γνώμη μου, προστατεύουν επαρκώς την κιθάρα/μπάσσο, από τα πάντα εκτός από τα καφριλίκια.

;D ;D Μια χαρά θα χωράει το J, έτσι κι'αλλιώς η θήκη έχει λίγο περισσότερο χώρο στο headstock. Παρεμπιπτόντως, μιας και συζητάμε για μήκος ;D, τόσο το P όσο και το J, είναι περίπου 110 πόντους (οι μπασσίστες έχουν πλεονέκτημα μεγέθους), μετρώντας από το κέντρο του οργάνου. ;)

Σπουδαίος καρατερίστας και ηθοποιός που, προσωπικά τουλάχιστον, πάντοτε χαιρόμουν να τον βλέπω ακόμα και σε μικρούς ρόλους. Δικοί μου άνθρωποι που τον γνώρισαν επιβεβαιώνουν τα περί βαθιάς αθωότητας και "παιδικότητας" του χαρακτήρα του. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι η, πραγματικά από άλλη εποχή, προσήλωσή του σε μια και μόνη γυναίκα. Ποιος έμεινε από τους "παλιούς"? Και πόσους από τους "καινούργιους" θα τους θυμάται η τωρινή νέα γενιά με τον ίδιο τρόπο?

Αρκετές... πάντως καμμία δεν είναι άσπρη, μαύρη ή sunburst. Χρώματα όπως transparent blue, butterscotch blonde, lace placid blue, candy apple red. ;) A, και καμμία δεν έχει αιχμές και κέρατα, ξέρεις απ'αυτά που χρησιμεύουν για να σκοτώνεις τους εχθρούς σου. 8)

:o :o :o ΩΣ ΕΔΩ! ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΑΠΟΧΟΡΟ! (συγγνώμη, δεν μπόρεσα να αντισταθώ) ;D ;D ;D ;D ;D Δεν υπάρχει πρόβλημα με τη θήκη αρχηγέ μου, προσωπικά δεν έχω δει σκληρή θήκη μπάσσου που να χωράει P-bass και όχι J. Αλλά καλού κακού για δώσε link γι'αυτή που λες. ;)

"... πάσα γυνή ομοία"? ;D ;D Με άλλα λόγια, πόσο ρόλο παίζει η εμφάνιση της κιθάρας σας για εσάς? Έχω έναν καλό φίλο (και συνφορουμίτη) που υποστηρίζει ότι, από την στιγμή που δεν βλέπει την κιθάρα του την ώρα που παίζει, δεν έχει σημασία γι'αυτόν το χρώμα, κλπ. Παραδέχεται ωστόσο ότι το σχήμα (σώματος, μπράτσου) παίζει αναμφισβήτητο ρόλο, όπως και η αίσθηση/ζύγισμα. Για μένα η κιθάρα ως "έπιπλο" παίζει το ρόλο της, γιατί μπορεί να με εμπνεύσει να την πάρω από το σταντ και να παίξω.... αλλά και επειδή είμαι κατά βάθος ασυγχώρητα επιδειξιομανής ;D ;D μ'αρέσει να δείχνω... cool παίζοντας με μια όμορφη κιθάρα. ;D ;D Εννοείται βέβαια ότι ο ήχος και αναμφισβήτητα η αίσθηση έχουν τον πρώτο ρόλο, αλλά δεν θα μπορούσα να έχω μια άσχημη ή αφόρητα plain looking κιθάρα στην κατοχή μου. ::) Ποια είναι η δική σας γνώμη?

Με τις τελευταίες αλλαγές, οι Αγγελίες έχουν πλέον βελτιωθεί σε σημείο που τις θεωρώ από τις καλύτερες σε όσα fora συμμετέχω ή έχω συμμετάσχει. Σίγουρα η ανάγκη για κάποιο moderation υπάρχει ακόμα... και φυσικά χωρίς self-moderation δεν γίνεται τίποτα. Μια παρατήρηση μόνο για τα σχόλια: αν δείτε καμμιά αγγελία με εξωφρενική τιμή, ή οφθαλμοφανή λάθη στην περιγραφή, καλύτερα στείλτε ένα pm στον πωλητή. Μία φορά που έκανα σχόλιο για τον πρώτο λόγο, το μετάνοιωσα και στεναχωρήθηκα, γιατί όντως το παληκάρι δεν είχε υπόψιν του για τη πρόσφατη μείωση της τιμής του προϊόντος που έδινε... :-\ Ο άνθρωπος δηλαδή ήταν όντως τίμιος, κι'εγώ τον έκανα άθελά μου να μοιάζει απατεώνας (anyway, για όσους πρόλαβαν να διαβάσουν το σχόλιο, που δεν ήταν πάντως επιθετικό). Λέω δηλαδή, ας έχουμε υπόψιν μας το "τεκμήριο αθωότητας" όταν διαβάζουμε τιμές σε μια αγγελία.

Έχω παίξει με μία αυτής της σειράς και έμεινα χαζός με την αξία σε σχέση με την τιμή. Στην Ελλάδα μπορείς να τη βρεις (και να τη δοκιμάσεις) με κάτω από €200 νομίζω. @marathon Αυτές είναι φτιαγμένες στην Άπω Ανατολή, παραμένουν βαριούτσικες πάντως!

Κατά γενική ομολογία τα Classic Vibe είναι από άλλο ανέκδοτο, για πολλούς αντίστοιχης ποιότητας με τα παλιά (και καλά) γιαπωνέζικα μοντέλα της Fender. Για παλιοροκιές: Precision. ;D ;)

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. ;) Οι εμπειρίες σας mij και harilatron είναι ακριβώς αυτό που ζητούσα να μάθω. ;) Δημήτρη μη μου δίνεις πολύ θάρρος γιατί με βλέπω για μόνιμη εγκατάσταση στο playroom σου, παρέα με τις Anderson (τις οποίες χαίρομαι που δεν έδωσες τελικά!) και τον Mesa. ;D ;D Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, SS βάζει ο Οικονομάκης, με επιπλέον κόστος φυσικά, λόγω φθοράς εργαλείων και πιο ακριβού υλικού. Για τους φίλους που ρωτάνε, SS τάστα αποκλειστικά έχουν πλέον οι Anderson (αν δεν κάνω λάθος, σε όλα τα μοντέλα) και οι Parker (εξαρχής). Στην Parker ωστόσο δεν μπορώ να διαγνώσω κάποιο "τσίμπημα" στα πρίμα, τουλάχιστον ενοχλητικό, μιας και εξαρχής η κιθάρα έχει σχεδιαστεί έτσι. Δεν έχω λόγο να αμφιβάλλω ότι παρόμοια εμπειρία θα είναι και οι κιθάρες του Tom. ;)

Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος έχει εμπειρία με αλλαγή τάστων σε stainless steel, στην ίδια κιθάρα που προηγουμένως είχε nickel τάστα. Με ενδιαφέρουν κυρίως παρατηρήσεις για τις αλλαγές στον ήχο, αλλά και στην αίσθηση. Θα εκτιμούσα αν οι απαντήσεις προέρχονται από προσωπική εμπειρία και όχι είδα/διάβασα/άκουσα. ;) Επίσης δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για κιθάρες που έχουν από κατασκευής SS τάστα, με ενδιαφέρει η αλλαγή που επιφέρει μια τέτοια επέμβαση. Ευχαριστώ. :)

+1000 Ωστόσο, σε πιο σοβαρό τόνο, μάλλον θα πρέπει κάποιοι να φτύσουν πια την καραμέλα περί "κουλών", Kurt, γερόλυκων και άλλα τέτοια όμορφα. Γιατί μπορεί να εκπλαγούν ΠΟΛΥ δυσάρεστα όταν ακούσουν κάποιον τέτοιο "κουλό" (που τόλμησε να αναφερθεί στα είδωλά τους...) να παίζει. ;)

Προχώρα άφοβα, όπως σου προτείνει ο SF. Αν έχεις στοιχεία, το δίκιο σου θα το βρεις.

Γενικά πάντως με το leveling, υπάρχει και ένα ακόμα ζήτημα. Έστω ότι έχουμε jumbo τάστα και όντως έχουν λίγο ψωμί ακόμα... μόνο που το τελικό σχήμα μοιάζει με αυτό των παλιών τάστων της Gibson, στο πιο... παχουλό. Δηλαδή, ένα με την ταστιέρα, πολύ χαμηλά. Δεν είναι ότι η κιθάρα δεν παίζει, αλλά... Σ'αυτή την περίπτωση, για να έχουμε σωστό playability θα πρέπει να κατέβει και το nut, πράγμα που οδηγεί σε άλλα προβλήματα στο μέλλον (την ανάγκη να αλλαχτεί όταν τα τάστα αλλαχθούν με... κανονικού ύψους). Επομένως δεν είναι πάντα γνώμονας το πόσα leveling μπορούν να φάνε τα τάστα. Κατά την προσωπική μου εμπειρία, το πολύ 3 πριν πάμε για αλλαγή. Ήδη έχω μια κιθάρα που έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα και δεν πειράζω ξανά τα τάστα, θα την πάω μια και καλή για αλλαγή τάστων.

Κι'εγώ την είχα την κάρτα για χρόνια και μπορώ να πω ότι είναι πολύ τίμια για τα λεφτά της, με bullet proof drivers και απροβλημάτιστη. Εννοείται ότι θα "χάσει" σε σύγκριση με μια κορυφαία κάρτα 4πλάσιας ή 5πλάσιας τιμής, και η διαφορά θα φανεί σε μείξεις με πολλά κανάλια και/ή ακουστικά όργανα. Αλλά παίζουν ρόλο και δεκάδες άλλα πράγματα, μικρόφωνα, προενισχυτές, κλπ. Όλα αυτά που ζητάς με τις εξόδους γίνονται σε όλες τις πολυκάναλες κάρτες. Βασικό είναι να υποστηρίζεται καλό routing, τόσο από το DAW σου, όσο και από το software της κάρτας. Επίσης βρίσκω πολύ καλή ιδέα να "σπάσεις" την αλυσίδα σε εξειδικευμένα προϊόντα. Αν αύριο, για παράδειγμα, αποφασίσεις για κάτι καλύτερο (και πολύ ακριβότερο) από την 1010 δεν χάνεις τίποτα.

Όχι. ;) ;D Αυτό είναι το fret leveling. To dressing έχει να κάνει με το στρογγύλεμα του πάνω μέρους των τάστων, ώστε να έχουν το σωστό σχήμα (και όχι σχήμα-σπιτάκι της Μονόπολυ). Επίσης, αν χρειαστεί, στρογγυλεύονται και οι άκρες του τάστου, στην ταστιέρα, ώστε να μην κόβουν. ;)