The Genius Loci

Όχι. ;D Πρώτ'απ'όλα, γιατί χρειάζεσαι μια κάρτα με 8 προενισχυτές? Κιθάρα δεν θέλεις να γράφεις? Δεύτερον, γιατί πιστεύεις ότι χρειάζεσαι ένα τόσο ακριβό και μάλλον εξεζητημένο μικρόφωνο? ;)

Προσυπογράφω τα λεγόμενα του Μπλε για την Μ13, αυτός εξάλλου είναι ο λόγος που την επέλεξα (και για τον blue φαντάζομαι έπαιξε ρόλο). Σε ότι αφορά στα fx-loop και τα ανάλογα, το θέμα είναι πολύ πονεμένο και αξίζει ένα δικό του... άρθρο (ή τέσσερα... ::)). Το Fractal Axe-Fx κοστίζει 1500 ή 2000 ευρώ (ή λίγο παραπάνω), ανάλογα την έκδοση. Αν και προφανώς απολύτως κορυφαίο, χρειάζεται μια σοβαρή επένδυση χρόνου στον προγραμματισμό. Ωστόσο το κόστος δεν δίνει όλη την εικόνα, καθώς δεν θα χρειάζεσαι... ενισχυτή και κανένα άλλο εφφέ. Ναι, είναι τόσο καλό. Για την πλήρη αξιοποίησή του βέβαια απαιτείται ένα midi controller, τα αναγκαία expression pedals και βέβαια ένα σύστημα τελικής ενίσχυσης του σήματος, είτε αυτοενισχυόμενα ηχεία, είτε flat response τελικός. Πάντως πολλοί σε live, απλά στέλνουν τις εξόδους στο PA.

Καταρχάς μεγειά και καλόπαικτη! Σημασία έχει να σου αρέσει εσένα η κιθάρα σου και να σε εμπνέει να παίξεις καλύτερα. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Τώρα, σε κάτι που λες: Αν δεν κάνω λάθος (αν κάνω διόρθωσέ με), η κιθάρα σου έχει το ίδιο ακριβώς μοτίβο στο relicing που έχουν και... όλες οι άλλες του ίδιου μοντέλου. Καρμπόν. Αν δεν κάνω λάθος πάλι, αυτό δεν ισχύει στις limited edition Custom Shop. Τουλάχιστον 2 που έχω δει από το ίδιο μοντέλο, ήταν αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους. Αυτό σε ό,τι αφορά την όποια προσωπικότητα μπορεί να έχει μια ρελικαρισμένη κιθάρα. Τέλος, αν δεν κάνω για τρίτη φορά λάθος ;D, η κιθάρα σου έχει ένα στρώμα πολυεστέρα και ΑΠΟ ΠΑΝΩ έχει περαστεί νίτρο. Αυτό δεν είναι κακό, εξάλλου το κάνει και σε ακριβά μοντέλα η Fender, ας μην αρχίζουμε όμως τη μυθολογία περί νίτρο(υ). ;)

Ηρακλή, φοβάμαι ότι είναι λίγο κουραστικό και δεν θα βγάλει σωστά αποτελέσματα όπως το έκανες. :-\ Θα μπορούσε να γίνει ανοιχτή ψηφοφορία, όπου ο καθένας θα επιλέγει τα 3 πιο σημαντικά στοιχεία, κατά την άποψή του, με σειρά προτεραιότητας. Και μετά να προστεθούν οι "ψήφοι". ;)

Συμφωνώ απόλυτα με τον Alchemist για τους Tech 21. Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι ο TM60 δεν έχει ακριβώς modeling (όπως οι μικρότεροι ΤΜ10 και ΤΜ30) αλλά δύο κανάλια που "τυχαίνει" και έχουν χαρακτήρα "φεντερίσιο" και "μαρσαλικό", αντίστοιχα. Ωστόσο φίλε Τζιμ, θα έλεγα να επανεξετάσεις την εξάρτηση από ένα (ή περισσότερα) πεταλάκια, γιατί είμαι σίγουρος ότι στην πορεία θα αναζητήσεις και άλλες επιλογές. Σε κάθε περίπτωση, ο TM60 είναι τέλεια λύση. Για τον παραπάνω λόγο, έχω αμφιβολίες για το power engine.

Γιαννάκο καλορίζικο και καλόπαικτο το "νέο" εργαλείο! ;D Τώρα για τα κλιπάκια, πρέπει να είμαι ειλικρινής και να σου πω ότι, κατά τη γνώμη μου, δεν δίνουν την σωστή εικόνα για το τι μπορεί να περιμένει κάποιος από μια τόσο φροντισμένη μόντα. :-\ Αν έχεις κουράγιο, και έχω και εγώ χρόνο (ελπίζω σε καμμιά 10αριά μέρες), ευχαρίστως να επαναλάβουμε το "πείραμα Lionheart", σε "σωστές" εντάσεις και high fidelity! ;) Ξέρεις ότι είμαι στη διάθεσή σου dude. ;D Σωστός ο Ανδρέας. ;) (κι'ας εξαφανίζεται...) Θέλουμε λαϊκό-funk ρε!! 8)

Αν έχεις κουράγιο πάντως, ρίξε μια ματιά εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=166461.0 Θα καταλάβεις εκτός των άλλων πως, σήμερα, τα πολυεφφέ δεν είναι υποκατάστατο των πεταλιών, racks, κλπ, για τους ερασιτέχνες, αλλά μια ακόμα επιλογή, που μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που πάρα πολλοί επαγγελματίες τα χρησιμοποιούν κατά κόρον, τουλάχιστον τα καλύτερα απ'αυτά (G-System, Nova System, Line6 M13 και άλλα). ;)

Αυτό είναι το πρόβλημα, συνήθως οι οπαδοί (με την ποδοσφαιρική έννοια) των... πεταλακίων, είναι κάκιστα πληροφορημένοι και την κακή πληροφόρηση την περνάνε και σε άλλους. Στο δικό μου πολυεφφέ, μπορείς να βάλεις ό,τι θέλεις, σε όποια σειρά θέλεις. Και να αλλάξεις τη σειρά ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ. Α, σου είπα επίσης ότι έχει καμμια 15αριά διαφορετικά delay, αρκετά διαφορετικά chorus και ένα σκασμό OD/Dist "πετάλια"? ;) Για να μην ψάχνεις, το πολυεεφέ είναι η M13 της Line6, ψάξε και για review στο forum. Εξ'όσων γνωρίζω, τη δυνατότητα routing που λες την έχουν όλα τα Line6 και τα Boss, αν δεν κάνω λάθος επίσης οι τελευταίες πεταλιέρες της Digitech. Το επιχείρημα σου λοιπόν είναι λάθος. Κατά δεύτερον, τα πολυεεφέ έχουν μια ποικιλία από συγκεκριμένα εφφέ, όχι απλά "ένα chorus" ή "ένα phaser". Εξάλλου, συνήθως, οι επιλογές ρυθμίσεων είναι μερικά έτη φωτός από τα 3-4 ποτενσιόμετρα που έχει ένα πεταλάκι. Επομένως από ένα "virtual πεταλάκι" μπορείς να πάρεις πολύ περισσότερα ηχοχρώματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, όλες πλέον αναβαθμίζονται μέσω USB, Midi, κλπ, σε software, όπερ μεταφράζεται ότι, η εταιρεία μπορεί να προσθέσει ή να αλλάξει "πεταλάκια" πολύ εύκολα. Για να το κάνεις αυτό σε ένα αναλογικό phaser (για παράδειγμα) πρέπει να μοντάρεις το κύκλωμα (ή να πάρεις άλλο...). Άρα, δεύτερο λάθος επιχείρημα. Τα πεταλάκια είναι είτε γι'αυτόν που δεν έχει απαιτήσεις για πολλά εφφέ, είτε γι'αυτόν που δεν έχει αντίρρηση να ψάξει και να ξοδέψει για να αποκτήσει ό,τι ακριβώς επιθυμεί. Και διαθέτει το χρήμα και την θέληση να ξαναξοδέψει για να αλλάξει κάποια πράγματα, όσο οι απαιτήσεις αλλάζουν. Το θέμα έχει συζητηθεί μέχρι αναισθησίας στο παρόν forum και γενικότερα. Προσωπικά έχω κρατήσει 5-6 πεταλάκια, μετά από αγοραπωλησίες δεκάδων. Και βέβαια μπορώ να τα χρησιμοποιώ, αν θέλω, ΜΑΖΙ με τη Μ13. Γιατί, άλλο ένα γεγονός που σου διαφεύγει, είναι πως τα σύγχρονα πολυεφφέ διαθέτουν τη δυνατότητα να συνυπάρξουν θαυμάσια με τα αναλογικά πεταλάκια που μπορεί να έχεις στη συλλογή σου. ;) Όλα τα παραπάνω, προς αποκατάσταση της αλήθειας και για να μην περνάει λάθος πληροφορία σε ανθρώπους που ξοδεύουν τα ωραία τους λεφτά.

Κάνεις λάθος. Ξανακάνεις λάθος. ...και φτάνεις στο χιλιάρικο περίπου, με ΕΝΑ πεταλάκι για κάθε δουλειά. ;) Και μετά αλλάζουν οι προτιμήσεις σου, και αρχίζεις να πουλάς και να ξανα-αγοράζεις. ;D

Στην πραγματικότητα κάποια (πανάκριβα) συστήματα όπως το Axe-Fx απομιμούνται στην εντέλεια και την "χαμηλή" πιστότητα, αν αυτό είναι κάτι που θέλει ο μουσικός. Ωστόσο, όπως νομίζω ότι πιστεύεις και εσύ, από τα γραφόμενά σου, το στοιχείο που έχει σημασία είναι κατά πόσον είναι "καλός" και "χρήσιμος" ο ήχος που παίρνουμε, και όχι τόσο η προέλευση ή ο χαρακτήρας του (που είναι ζήτημα προτίμησης).

Σχετικά με τον "αναλογικό" και "ψηφιακό" ήχο: ΔΕΝ υπάρχει τέτοιο πράγμα που να το λένε "ψηφιακό" ήχο. Στην ανθρώπινη ακοή ο ήχος είναι πάντοτε αναλογικός, ανεξάρτητα από τον τρόπο παραγωγής του. Αν αυτός ο τρόπος παραγωγής είναι μηχανικός (βλ. παλιά γραμμόφωνα), ηλεκτρονικός ή ψηφιακός, όλα εξαρτώνται από την πιστότητα του εξοπλισμού. Σήμερα τα περισσότερα ψηφιακά μηχανήματα διαθέτουν πολύ υψηλής απόδοσης μετατροπείς σήματος, και πραγματικά πιστεύω ότι τη διαφορά κάνει κυρίως το software, σε συνδιασμό βέβαια με διάφορα συνοδευτικά κυκλώματα. Από την άλλη, αυτό που ξεχωρίζει πολλές φορές τα μεμονωμένα πεταλάκια, είναι ότι λόγω σχεδίασης παράγουν διάφορα artifacts που ο εγκέφαλός μας έχει συνηθίσει να συνδέει με αυτό που αποκαλούμε "φυσικό ήχο". Βέβαια, δεν είναι λίγες οι ψηφιακές εξομοιώσεις που πείθουν και σε αυτό τον τομέα.... Ο blue είχε γράψει άρθα σχετικά, τα οποία περιμένω εναγωνίως να συμπληρώσει/επεκτείνει. ;)

Ψήφισα τα πνευστά κι'εγώ, αν και ισως, για κάποιες περιπτώσεις, μια ένταση πιο κοντά στου ντράμμερ θα ήταν προτιμότερη. Ο λόγος είναι ότι, σε ανάλογες εντάσεις (στην δική μου περίπτωση τουλάχιστον) μπορώ να ακούσω καλύτερα όλα τα χαρακτηριστικά της ηχητικής αλυσίδας, μέχρι το breakup των μεγαφώνων. Ωστόσο, με τη χρήση των σύγχρονων attenuator, μπορεί κάποιος να πάρει το 90% αυτής της αίσθησης σε πολύ χαμηλότερες εντάσεις. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πάντως ότι, τα περισσότερα δωμάτια σε σπίτια, δεν διαθέτουν την υποδομή από πλευράς ακουστικής, ώστε να πάρουμε το τέλειο αποτέλεσμα. Dude, δεν τα θυμάσαι καλά. Στο συγκεκριμένο live ο Ταυρομάχος έπαιζε με ΔΥΟ ενισχυτές, σε στέρεο. ;) ;D ;D

Υπάρχουν πάντως και μερικοί Γιαπωνέζοι προδότες του Εθνικού Ιδανικού (δεν θυμάμαι αν είναι ο Αυτοκράτορας ή ο Ροζ Πάνθηρας... ένα από τα δύο πάντως...), και στέλνουν μέσω ebay οπουκαιδήποτε. Check it out. 8)

Κοίταξε, κανείς δεν αμφιβάλλει ότι η Strat, η Tele, η Les Paul κλπ, είναι "αρχετυπικά" όργανα στην κατηγορία τους και από τις περιπτώσεις που το γλυκό πέτυχε με την πρώτη. Ωστόσο θεωρώ απαράδεκτο εταιρείες τέτοιου μεγέθους και τέτοιας Ιστορίας, όχι μόνο να επαναπαύονται στη δόξα του παρελθόντος, αλλά και να επιμένουν να μας δουλεύουν με μικροαλλαγές που παρουσιάζουν σαν "επανάσταση". Η Parker που αναφέρθηκε είναι πολύ νεώτερη εταιρεία, θα δεις όμως ότι, τουλάχιστον όσο ήταν ο Ken Parker στα πηδάλια, έβγαζε όντως κάθε χρόνο "κάτι διαφορετικό". Και να είσαι σίγουρος ότι δεν ήταν "non catalog colors" ;). Το ίδιο ισχύει φυσικά και για πολλούς άλλους κατασκευαστές, με αποκορύφωμα τους Γιαπωνέζους, που, ακολουθώντας την ίδια παράδοση με... τις μοτοσυκλέτες τους, βγάζουν μερικές ντουζίνες νέα μοντέλα το χρόνο! :)

Τα μαγαζιά που τις δοκίμασες ήταν στο Μalmo? Γιατί μπορεί να δοκιμάσαμε τις ίδιες. ;D ;D Ωστόσο η απορία που θέτεις, έχει απάντηση, στην πρόταση του Yameth: αν θέλεις να είσαι σίγουρος ότι αυτή που θα πάρεις θα είναι "η καλή", τότε πας σε boutique/ακριβούς κατασκευαστές. Όπως και αν θέλεις ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ καλή σύγχρονη Strat ή Tele, πας σε Suhr και Anderson. Τώρα αν θέλεις σώνει και καλά να παίξεις με 10 για να βρεις την μία την καλή, παίζει και η λύση Fender (και Gibson, για να μην παρεξηγούμαι).

H Esquire, ειδικά αν έχει το "paddle" headstock του πρωτοτύπου είναι ΟΛΑ τα λεφτά!

Δεν πρόσεξες καλά. Το poll αναφέρεται σε ένα "έγχορδο όργανο". Μια χορδή με έναν μαγνήτη από κάτω με πολύ μεγάλη δόση φαντασίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έτσι. Εν πάσει περιπτώσει όμως, αν υπάρχουν ενστάσεις απευθυνθείτε στο εκλογοδικείο.

Χτυπηθείτε όσο θέλετε. Εντωμεταξύ το ποσοστό των 30%+ έχει φτάσει στο 68,3% με ανοδικές τάσεις.

Εκεί την έχετε κάτσει, γιατί του SF και τα δικά μου είναι τα πιο χονδρά. 8) 8)

Τα νούμερα μιλούν μόνα τους κύριε. 8) (μάλιστα αυτή την εποχή είναι πολλά τα νούμερα που, όχι μόνο μιλούν μόνα τους, αλλά και μπροστά σε δημόσιο ακροατήριο) ;D ;D

Ούτε εγώ το νομίζω. Και αυτό λέω στο post μου, αν κάνεις τον κόπο να το διαβάσεις πιο προσεκτικά. Η νάφθα ξεραίνει την ταστιέρα. ;)

Πολύ ωραίο πράγμα τα (exit) polls. Και επειδή μπορείς να τα διαβάσεις όπως θέλεις, εγώ βλέπω ότι ένα συντρηπτικό 68,05% των εγκύρων ψηφοδελτίων, ανήκουν σε ψηφοφόρους που υποστηρίζουν ότι, τα ξύλα στις ηλεκτρικές επηρεάζουν πάνω από το 1/3 στο συνολικό αποτέλεσμα. Το υπόλοιπο 0-70& (με μέσο όρο κοντά στο 50%) είναι ΟΛΑ τα υπόλοιπα λοιπόν: μαγνήτες, ηλεκτρικά, γέφυρα, hardware, είδος και μέγεθος τάστων, nut, κατασκευή του neck joint, σχήμα της κιθάρας, μέγεθος της κιθάρας, σχήμα του μπράτσου, μέγεθος του μπράτσου, κλίμακα, τύπος και πάχος χορδών και πένα! ;D Η τεράστια πλειοψηφία των νοιζάδων λοιπόν πιστεύει ότι τα ξύλα, σαν μοναδικός παράγοντας, είναι ο σημαντικότερος, με μεγάλη διαφορά, στον συμμετοχή του στον τελικό ήχο. I rest my case (ξεκουράζω την κάσα μου, στα ελληνικά). :)

Και για το μπράτσο. ;) Επειδή ξεραίνει την rosewood ταστιέρα (οι maple έχουν συνήθως βερνίκι), μετά περνάμε την... ενυδατική κρέμα.. εεεε, το λεμονέλαιο ήθελα να πω. :D

Εννοείς τα τελευταία 25 χρόνια? 8) ;D ;D ;D Ειλικρινά, πέρασαν από τα χέρια μου 2 (ολογράφως, δύο) ολόκληρες Fender Strat και αυτό έγινε όταν ήμουν μικρός και αθώος. Μετά άρχισα να γίνομαι υποψιασμένος και γκρινιάρης σαν τον φιδαετό στο avatar μου, τον οποίο παρεμπιπτόντως γνωρίζω προσωπικά, και ο οποίος θα γινόταν εκτός εαυτού αν του κάνανε πάσα το ίδιο κλασσικό... φίδι, αλλά με νέο non catalog color. ::) A ναι, και thin skin finish, like the old times.... ::)

Δεν ξέρω τι εννοείς επανάσταση. Μήπως κάτι σαν τις Steinberger? Τις Parker? Τις δεκάδες μικρότερες εταιρείες που, τουλάχιστον, δεν ΞΑΝΑΒΓΑΖΟΥΝ ένα μοντέλο του 50 με άλλο χρώμα? Αλλά είμαστε ήδη off topic.