The Genius Loci

Τώρα το είδα... η Μ13 βγάζει έξοδο instrument (και όχι line), οπότε χρειάζεσαι ένα DI απαραιτήτως. Εκτός αν ο μείκτης σου έχει τέτοια είσοδο.

@zestair Θανάση, δες αυτό το βιντεάκι για το whammy. Πολύ βασικό αλλά υπάρχει... http://www.vettaville.nl/page.php?id=110#776 Έχουν υποσχεθεί harmonizer στην έκδοση μετά το καλοκαίρι. Κι'εγώ κρατάω το wah και το Peterson οπωσδήποτε! @lsega Δεν έχω ιδέα δυστυχώς για expression pedals... συνήθως αυτά που συζητιούνται στο forum της Line6 είναι ακριβή. Εγώ έχω βολευτεί με το EX-1, είναι πλαστικούρα αλλά δείχνει να αντέχει! @bluezlick Σιγά το ψάξιμο αδελφέ, με τα πεταλάκια έψαχνα περισσότερο. ;) Καμμία σχέση με GT-10, Tonelab και άλλα τέτοια... Η Μ13 δεν αναιρεί τα κουτάκια, αντιθέτως αν θέλεις τα συμπληρώνει.

Ναι, και ναι. Επίσης παίζει ρόλο και το υλικό των τάστων. Αν κάνεις ένα μικρό search στο Νοιζ θα βρεις πολλές πληροφορίες. Για να έχεις μια εποπτική εικόνα των διαφορών των τάστων, δες και αυτά: http://usacustomguitars.com/neckoptions.html http://www.warmoth.com/Guitar/Necks/FretSize.aspx Να έχεις υπόψιν σου ότι όλα παίζουν ρόλο στο μπράτσο: το radius, το σχήμα (back contour), το πάχος, το πλάτος στο nut... Επομένως ο μόνος ασφαλής τρόπος να δεις τις διαφορές, και τι σου ταιριάζει σε κάθε περίπτωση, είναι να δοκιμάσεις όσες περισσότερες διαφορετικές κιθάρες μπορείς. Σε κάθε περίπτωση

Εδώ χρειάζεται μια επισήμανση, γιατί κινδυνεύουν να την πατήσουν άνθρωποι που δεν είναι ίσως εξοικειωμένοι με το θέμα. Αυτό που προτείνεις φίλε funky είναι, κατά τη γνώμη μου, καταστροφικό. Πρώτ'απ'όλα, σχεδόν ΠΟΤΕ δεν ταιριάζει ακριβώς aftermarket μπράτσο σε εργοστασιακή κιθάρα. Όλο και κάποια ψιλοδουλειά πρέπει να γίνει στο neck pocket, και, βέβαια, κάποιος πρέπει να ανοίξει και τις τρύπες στο μπράτσο και να το κεντράρει σωστά, έτσι δεν είναι? Ποιος θα το κάνει και με ποιο κόστος? Ένα το κρατούμενο. Δεύτερον, επίσης σχεδόν πάντα απαιτείται ένα fret leveling/dressing σε aftermarket μπράτσα, εκτός βέβαια αν σε βολεύει ένα πολύ ψηλό action. Λίγα είναι τόσο τέλεια που να μη χρειάζεται έστω ένα ελαφρύ τριψιματάκι. Ποιος θα το κάνει και με ποιο κόστος? Δύο τα κρατούμενα. Τρίτον, το νέο μπράτσο θα χρειαστεί δουλειά στο nut και να περαστούν τα κλειδιά και τα string trees. Επισης κάποιος θα πρέπει να το κάνει και με κάποιο κόστος. Τρία τα κρατούμενα. Τέταρτον, σε κάθε περίπτωση ένα νέο μπράτσο θα αλλάξει τον ήχο του οργάνου. Δε μπορεί κανείς μας να ξέρει αν θα το κάνει προς το καλύτερο, το χειρότερο, ή απλά το... διαφορετικότερο. ;) Γίνανε τέσσερα τα κρατούμενα και μάλλον πάει πολύ. ;) Αυτά που προτείνεις ισχύουν για κάποιον που ξέρει τι θέλει ακριβώς και πιθανώς διαθέτει την εμπειρία και τα εργαλεία για να αναλλάβει το σύνολο ή ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς. Για κάποιον σαν το φίλο μας, αλλά και τους περισσότερους, δε θα έλεγα ότι είναι βιώσιμη λύση. Ειδικά όταν πρόκειται για την μοναδική τους κιθάρα και όχι κάποιο κουπί που έχουν για πειραματισμούς. Συμπερασματικά θα έλεγα ότι αλλαγές μπράτσων σαν επιλογή έχουν νόημα όταν: 1) Θέλουμε κάτι διαφορετικό και απόλυτα προσδιορισμένο, στα μέτρα μας. 2) Μπορούμε να αντέξουμε το κόστος, ή να επωμιστούμε την ευθύνη της δουλειάς. 3) Κατ'εξαίρεση, είναι αναγκαίο βέβαια αν το υφιστάμενο μπράτσο έχει καταστραφεί πέραν κάθε λογικής επισκευής. Δεν θέλω να φανώ απόλυτος ή ίσως και επιθετικός, αλλά νομίζω ότι όλη αυτή η ιστορία με τις καστομιές και το DIY μας αποπροσανατολίζει μάλλον από τον πρωταρχικό σκοπό του να έχουμε μια κιθάρα στην κατοχή μας, και που είναι να παίζουμε μουσική. Κατά τη γνώμη μου πάντα. ;)

Kαταρχάς, 100€ για refret (προφανώς συνοδευόμενο από fret level/dress, γυάλισμα, πιθανό πείραγμα του nut, setup... ή όχι??) είναι αστείο ποσό. Δεδομένου ότι δεν είναι μια δουλειά που γίνεται στο άψε σβήσε, προσωπικά αν ήμουν επαγγελματίας και ζούσα απ'αυτό, θα το θεωρούσα περίπου αδιανόητο να δουλεύω για τέτοιο μεροκάματο (με δεδομένο το κόστος και του απαραίτητου εξοπλισμού και γενικά της επιχείρησης). Στην Αθήνα οι τιμές κυμαίνονται στα 150-200€ για τα παραπάνω, εννοείται σε γνωστούς μάστορες που σέβονται τη δουλειά τους. Επομένως θεωρώ ολίγον ανούσια, και να με συγχωρείς, την όλη συζήτηση, για το ό,τι θα σου κοστίσει ένα κατοστάρικο... στα 12 χρόνια, το να έχεις μια κιθάρα που θα παίζει άψογα. Συμφωνώ με τα παιδιά που σου προτείνουν να επιλέξεις πιθανά διαφορετικά (πιο μοντέρνα) τάστα. Αν η ταστιέρα είναι rosewood και ο μάστορας... σωστός, μπορεί να στο συνδιάσει και με ένα πλανάρισμα της ταστιέρας ώστε να γίνει η τελευταία κωνική (compound), στα "νούμερα" που θα αποφασίσεις εσύ. Και σε maple γίνεται ασφαλώς, αλλά θα χρειαστεί πάλι βερνίκωμα.

Στην Spirit τουλάχιστον, ναι. Βέβαια, προσωπικά δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα σ'αυτό... εξάλλου έτσι κι'αλλιώς ο ήχος θα επηρεάζεται από τον "χαρακτήρα" του preamp. ;) Επίσης, τα direct outs είναι unbalanced.

Σπύρο, σχετικά με την κονσόλα: Στην Soundcraft Spirit M8 που χρησιμοποιώ εγώ, υπάρχει επιλογή σε κάθε κανάλι για "direct pre" η οποία παρακάμπτει το fader. Έτσι μπορείς να στέλνεις pre/post fader στην κάρτα (πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικό). Γενικά θα πρότεινα ανεπιφύλακτα την Soundcraft έναντι μιας Mackie, τόσο για χρηστικούς λόγους, όσο και για λόγους κόστους. Επίσης, δυστυχώς δεν ακούω τα καλύτερα για τα μοντέλα της Mackie που μπορεί να σε ενδιαφέρον, σε ό,τι αφορά στην αξιοπιστία. Ένα μειονέκτημα της Spirit είναι ότι δίνει phantom power σε όλα τα κανάλια, πρόβλημα αν έχεις συνδιασμό από ευαίσθητα δυναμικά/ribbon μικρόφωνα μαζί με πυκνωτικά (τα περισσότερα δυναμικά βέβαια δεν παίρνουν χαμπάρι από τα 48V, και έτσι κι'αλλιώς το πρόβλημα είναι στο βάλε/βγάλε των καλωδίων, αν συμβεί κάτι). Η κονσολίτσα θα σου χρησιμεύσει επίσης πάρα πολύ σε δύο κυρίως τομείς: 1) Θα μπορείς μέσω της 1010 (ή άλλης πολυκάναλης κάρτας) να παίρνεις ξεχωριστές εξόδους για να έχεις διαφορετικά mixes, αρκεί φυσικά να υποστηρίζονται και από το routing του software σου. 2) Θα μπορείς πανεύκολα μέσω των inserts να ενσωματώσεις εξωτερικά εφφέ, σε hardware, τα οποία θα μπορούν να ηχογραφούνται ή όχι. Ένα τυπικό παράδειγμα θα ήταν ένα reverb για τον τραγουδιστή, το οποίο θα πηγαίνει μόνο στα monitors/ακουστικά του, βοηθάει πολλούς τραγουδιστές αυτό. Τέλος, για το φωνητικό σου σύνολο, ίσως θα πρέπει να κοιτάξεις και για κάποιον προενισχυτή ακουστικών.

Δεν βγαίνεις πολύ έξω ε? ;D ;D http://www.thegearpage.net/board/index.php

Χμμμ... και ναι και όχι. Το ΣΚ κουβάλησα το GR-20 (+ την κιθάρα με το midi), πρακτικά για 2 κομμάτια μόνο στο live. Θα προτιμούσα χίλιες φορές να μπορώ να βγάλω τον ήχο που ήθελα με το πολυεφφέ μου (ή με ένα έξτρα πεταλάκι). Η παράμετρος "guitar synth σε live" είναι πολύ σοβαρή για να αγνοηθεί. Γενικά οι δυναμικές και η φιλοσοφία του παιξίματος είναι πολύ διαφορετικές και ο τρόπος που αντιδρά το synth ειδικά στις πολυφωνίες, απαιτεί άλλη αντιμετώπιση απ'ότι ένα πετάλι όπως το POG.

Όχι, μάλλον θα έχεις πρόβλημα και πρέπει να το ψάξεις αρκετά με ύψος μαγνητών, κλπ. Γνώμη μου είναι ότι δεν θα πολυταιριάξουν, αλλά από την άλλη οι Toneriders είναι τόσο φτηνοί που δεν χάνεις τίποτα να δοκιμάσεις. Εξάλλου, αν δεν σου κάνουν, σε βεβαιώ ότι θα τους πουλήσεις ταχύτατα (ένα σετ που μου περίσσευε, έφυγε σε ακριβώς 4 ώρες από την καταχώρηση της αγγελίας!).

Δεν το... μέτρησα με μεζούρα :P αλλά νομίζω ότι είναι γύρω στη μία ίντσα (τύπου nocaster). Συγκριτικά το μπράτσο της Squier σου είναι ποκοπίκος μπροστά του. ;D Νομίζω ότι ισχύει το αντίστροφο απ'αυτό που λες: είναι γαϊδούρι, αλλά σε ξεγελάει! Λόγω της flat ταστιέρας και των super jumbo frets. ;) Βέβαια, κάπου διάβασα επίσης ότι οι Kotzen signature έχουν κυκλοφορήσει και με διαφορετικά neck profiles. Για παράδειγμα εμφανίστηκε κάποια στο ebay σε blonde (!!!) χρώμα, προφανώς limited, για την οποία ο πωλητής έλεγε ότι είχε λεπτότερο προφίλ. ???

Πολλοί πάντως βάζουν 1€ τιμή, γιατί η αγγελία τους αφορά ανταλλαγή. Όπως είχα προτείνει και παλιότερα, θα ξαναπώ ότι είναι σκόπιμο να διαχωριστούν οι αγγελίες που αφορούν ανταλλαγές όπως και αυτές της προσφοράς με της ζήτησης. Με αυτό τον τρόπο η αναγνωσιμότητα των αγγελιών θα αυξηθεί κατακόρυφα, πιστεύω.

Φίλε Ηρακλή, υπάρχουν και μπάντες που δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν πληκτρά (ξέρω ότι είναι σκληρό για τους φίλους πληκτράδες 8) ;D ;D). Είτε μας αρέσει είτε όχι, άλλωστε, η ηλεκτρική κιθάρα δεν βρίσκεται πλέον στη δεκαετία του '50. Δεν είναι ένα fuzz και ένα wah και μετά καρφί στον ενισχυτή. ;) Τώρα, τα εφφέ που θα επιλέξει κάποιος για να εκφραστεί, φαντάζομαι συμφωνείς ότι είναι καθαρά δικό του θέμα, και κρίνεται εκ'του αποτελέσματος. ;)

Αν και ο evris τα γράφει -επίτηδες- υπερβολικά, δεν μπορώ να πω ότι διαφωνώ μαζί του στα σημεία. Ίσως θα έπρεπε να υπάρχει ένας συνδιασμός επί πληρωμής καταχώρησης αγγελιών (όπως στο gear page, με ετήσια συνδρομή) και δυνατότητας καταχώρησης αναλόγως της συμμετοχής στο φόρουμ. Κάτι ανάλογο, αν δεν κάνω λάθος, ισχύει και για το πλήθος των προσωπικών μηνυμάτων, εξαρτάται από το πλήθος των posts του μέλους. Δυστυχώς σε ένα site με την επισκεψιμότητα και την συμμετοχή που έχει το noiz, το moderation στις αγγελίες είναι εκ'των ουκ άνευ. Να πω την αμαρτία μου, εγώ δεν μπορώ να βρω αν με ενδιαφέρει κάτι, όπως είναι οι αγγελίες τώρα (με δεκάδες να έχουν πρακτικά λήξει, άλλες να μην έχουν τιμές και πολλές να είναι άσχετες...). Πάντως, πρωτίστως είναι ευθύνη των μελών να διατηρείται κάποιο επίπεδο στις αγγελίες (έλεος, το κουμπάκι "διαγραφή" δεν το βλέπει κανείς?? ::)).

Μα ρε συ Πετράν, το θέμα είναι ότι με τα διάφορα POG μπορείς να κάνεις ο,τιδήποτε απ'αυτά. Δες το στα πλαίσια μιας ενορχήστρωσης, δες το σε συνδιασμό με κάποια άλλα εφφέ και πάντα "όπου χρειάζεται". ;)

Η Kotzen signature φίλε Govan έχει ένα τέτοιο γαϊδουρινό μπράτσο. ;) Χαίρομαι που θέτεις το ζήτημα ήχου σε ό,τι αφορά στο μπράτσο, γιατί για μένα ισχύει το big neck = big sound. ;) Παρ'όλα αυτά, το αγαπημένο μου μπράτσο είναι αυτό των EBMM Axis (όλων των μοντέλων, ίδιο είναι): ασσύμετρο προφίλ, φινίρισμα με λάδι και κερί, που δίνει πραγματικά βελούδινη αίσθηση, 10άρι radius, medium jumbo τάστα.

Ο Jeff Beck έχει χρησιμοποιήσει σε αρκετά κομμάτια Octave Up/Down (π.χ. άκου το "Come Dancing"). O Satriani επίσης στην πεταλιέρα του έχει μόνιμα ένα (ή δύο...) POG. Είμαι σίγουρος ότι πάρα πολλοί άλλοι έχουν χρησιμοποιήσει σε διάφορα μουσικά είδη τέτοια εφφέ. Φυσικά, "χαοτικά" octave up, σαν του Octavia είναι τόσο παλιά όσο και ο Hendrix (τουλάχιστον). ;) Για μένα είναι κάτι σαν εφφέ τύπου synth (μιλάω για το octave down κυρίως, αλλά και συνδιασμούς με πέμπτες, τρίτες, κλπ, που κάνουν την κιθάρα να ακούγεται περίπου σαν... εκκλησιαστικό όργανο, λέμε τώρα...). Είχα ένα Boss Pitch Shifter το οποίο πούλησα (στη μαζική πώληση πεταλιών προ M13 ;)), διότι το χρησιμοποιούσα πολύ σπάνια και μόνο σε συγκεκριμένα περάσματα σε ηχογραφήσεις (που θα μπορούσα να το κάνω και με άλλο τρόπο).

Κάτσε αρχηγέ μου για να καταλάβω... Έχω έναν ενισχυτή 0.5 Watt. Την έξοδο από το μεγάφωνο, τη στέλνω μέσω μικροφώνου σε κονσόλα με προενίσχυση 30db και τελκούς ενισχυτές 2*1000W. Και αυτό δεν είναι αρκετό για να καλύψει τον ντράμμερ σε live? Ή μια κατοστάδα ντάμμερς? Αυτό είναι? ;D Quiz: πόσο % περισσότερη ένταση έχει ένας ενισχυτής 15W σε σύγκριση με έναν των 5W? ;) Για μια ακόμα φορά: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ CLASS A OΥΤΕ Ο VOX ΟΥΤΕ Ο ORANGE. Oι Κορεάτες αν μη τι άλλο τα τελευταία χρόνια φημίζονται για την αξιοπιστία τους, και για τους Blackstar έχω ακούσει τα καλύτερα. Νομίζω ότι ο μαγαζάτορας του Σπύρου έπεσε σε ελλατωματική παρτίδα.

Δεν τους μπερδεύει. Όλοι οι Blackstar ακόμα και οι P2P φτιάχνονται στην Κορέα και ελέγχονται στην Αγγλία. ;)

What the man said: http://vimeo.com/groups/Visualization/videos/4632310

Tα... πουρά, το κάνουν για την πλάκα τους... και φαίνεται... και με αρέσει! ;D ;D ;D ;D

Δεκτή βέβαια η ανησυχία, αλλά η σύγκριση με το Ναζισμό νομίζω ατυχής: εδώ δεν έχουμε κάποιους επιτήδειους που επιδιώκουν προσωπικό όφελος και χειραγωγούν τις μάζες. Εκτός αν είμαι ανίκανος να το διακρίνω. Επίσης μην ξεχνάς Wow! ότι όλες οι ρηξικέλευθες απόψεις ξεκινούν σχεδόν πάντα από την υπερβολή. Δεν είναι απαραίτητο να μείνουμε στα προτεινόμενα, όπως επεσήμανα και παραπάνω, αλλά να δούμε, πρώτον, τα αίτια που οδήγησαν στην εκφορά τους και, δεύτερον, να βελτιώσουμε με δικές μας προτάσεις και διάλογο τα πράγματα. Γιατί νομίζω δεν αρνείται κανείς ότι, όπως είναι σήμερα τα πράγματα (και ήταν και την εποχή... της κασσέτας!), μάλλον στραβά αρμενίζουμε. Τέλος, θα επιμείνω ότι, προσωπικά, ακόμα και αν νομοθετηθεί η... κλοπή, δεν θα επιτρέψω στον εαυτό μου να κλέψει έναν νέο δημιουργό. Ή θα αδιαφορήσω για το έργο του (γιατί δεν είναι του γούστου μου) ή θα τον στηρίξω (όσο και όπως μπορώ). Και θα συμφωνήσω με τον tugito, δεν θα είμαστε οι μόνοι δύο που θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. ;)

Κάποιο παιδάκι δεν διαβάζει καλά τα manuals. ;D ;D ;D

Πλήρες το post! Αλλά θα ήθελα να σταθώ στο παραπάνω γιατί νομίζω ότι μας έχει διαφύγει στη συζήτηση μέχρι τώρα. Μερικοί είναι πεπεισμένοι (μάλιστα, κάποιοι ωρύονται κιόλας σχετικά...) ότι οι προτάσεις του PP προσπαθούν να... νομιμοποιήσουν την ανηθικότητα. Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Θα πρέπει να διαχωρίσουμε την Ηθική από τη Νομιμότητα, αν θέλουμε να πάμε την συζήτηση ένα βήμα μπροστά. Για να γίνει πιο κατανοητό: είμαι ένας από αυτούς τους μ@λ@κες που έχουν αγοράσει αρκετό shareware στη ζωή τους. Βάζω στοίχημα ότι αν ρωτήσω ποια άλλα παιδάκια εδώ μέσα το έχουν κάνει, μόνο ο Wow! και ο evris θα σηκώσουν το χέρι. ;) :) Δηλαδή, εκτίμησα αρκετά τη δουλειά ενός ανθρώπου, ή ενός team, αλλά και τη καλή του πρόθεση να μου το παραχωρήσει δωρεάν προς ενδελεχή δοκιμή, ώστε να τον επιβραβεύσω με τον οβολό μου. Τέτοιο software χρησιμοποίησα τόσο για "προσωπική χρήση" όσο και για να αποκομίσω κέρδος. Προσωπικά λοιπόν, σε περίπτωση που κυκλοφορούσα ένα πρωτότυπο έργο (μουσικό, συγγραφικό, software) θα ήθελα να άρω τις επιφυλλάξεις μου ως προς την εντιμότητα αυτών που θα το χρησιμοποιούσαν. Λύσεις υπάρχουν πολλές και κάποιες αναφέρθηκαν (πχ από τον bloody): Κυκλοφορία ενός CD και παράλληλη δωρεάν διάθεσή του online, σε κάποια συμπιεσμένη κωδικοποίηση. Ο ακροατής μπορεί να κρίνει το περιεχόμενο (προσοχή, όχι, στην ουσία όλο το έργο, που, πέραν την τεχνικής πιστότητας, αποτελείται και από "απτό" υλικό, με artwork, κλπ). Και αν του αρέσει μπορεί να το προμηθευτεί, ας πούμε με αγορά online, και χωρίς μεσάζοντες που εκτοξεύουν το κόστος. Κάποιος που ακούει σιχαμερής ποιότητας mp3 που κατεβάζει από torrent, έτσι κι'αλλιώς, ποτέ δεν θα ήταν υποψήφιος αγοραστής. Γιατί τα mp3 είναι όπως οι πειρατικές κασέτες πριν από 20+ χρόνια, μόνο το μέσο έχει αλλάξει. Τίθεται λοιπόν ένα θέμα ηθικής αντιμετώπισης και ένα θέμα νομικής αντιμετώπισης και εγώ λέω ότι το βάρος πρέπει να πέσει στο πρώτο σκέλος. Αν νομίζει κάποιος ότι το 7.5% του εκλογικού σώματος στη Σουηδία αποτελείται από ρεμάλια, τζαμπατζήδες και ανεγκέφαλους πιθήκους, έχει δικαίωμα στη γνώμη του (και εμείς στην κριτική επί αυτής). Μιας όμως και ο yameth ανέφερε τα παιδιά μας, το ζήτημα είναι να τα μάθουμε να μην είναι κλέφτες για το καλό του συνόλου και της "ψυχής τους", όχι να μην είναι κλέφτες γιατί ιδιωτικές εταιρείες θα μπορούν να εισβάλουν στους υπολογιστές τους και να τους διώκουν ποινικά.

Θεά ο μικρούλης! ;D ;D ;D Μεγειές Χαρίλατρον, και ευχαριστούμε για τα όμορφα και "πληροφοριακά" clips! Η έλλειψη low end που παρατήρησες, ίσως δεν οφείλεται μόνο στο tone stack (το οποίο κάνει μπαμ ότι έχει σχεδιαστεί για "ήχο Vox") αλλά μάλλον περισσότερο στο μικρό μετασχηματιστή εξόδου. Δεν υπάρχει μικρούλης ενισχυτής που να μην πάσχει απ'αυτή την "ασθένεια", αλλά δεν είναι φτιαγμένοι και για τέτοιες δουλειές!