Έχοντας αγοράσει 1200 βινύλια και άλλα τόσα CD στη ζωή μου, δεν έχω κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιώ το Youtube καθημερινά, παρακολουθώντας κυρίως:
1. Unsigned μουσικούς και bedroom players.
2. Άγνωστους (στην Ελλάδα) μουσικούς με δισκογραφία, έτσι ώστε να πάρω μία ιδέα και να παραγγείλω CD τους.
3. Πανάρχαιες μαγνητοσκοπήσεις/ηχογραφήσεις (π.χ. big bands, τηλεοπτικές εμφανίσεις μουσικών δεκαετίας '60) που συνήθως δεν κυκλοφορούν σε CD/DVD.
4. Διάφορα μαθήματα μουσικής.
5. Σκουπιδαριό πάσης φύσεως.
Το τελευταίο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να χρησιμοποιήσω το Youtube για να μάθω τον Prince ή τους Radiohead ή για να γίνω φωτεινός παντογνώστης σε 1 εβδομάδα. Το θεωρώ πολύ "εύκολο".
Έχοντας (πιστεύω) κάποιο background στα μουσικά, πιστεύω ότι το Youtube με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα και αποτελεί μεγάλη εξέλιξη στη διάδοση της μουσικής, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά και όχι με τον υπερβάλλοντα ενθουσιασμό του τσαμπατζή που έχει σα συνέπεια το overdose πληροφοριών και τελικά την ημιμάθεια. 8)