spy

Τώρα ανοίγεις μεγάλο κεφάλαιο: τους "δημοσιογράφους" του ελληνικού μουσικού τύπου της δεκαετίας του 80. Ειδικότερα αυτούς που χαρακτήριζαν "ξεπλυμένο" οτιδήποτε είχε έστω και τα ελάχιστα ψήγματα μουσικής δεξιοτεχνίας ή προσεγμένης παραγωγής ενώ παράλληλα αποθέωναν ότι ήταν ΠΑΝΚ και ονόμαζαν "αριστουργήματα" κάποια albums άθλιων συγκροτημάτων garage-punk στα οποία ο ντράμερ δεν μπορούσε να παίξει 4/4 και ο κιθαρίστας ήξερε 3 (τρία) ακόρντα. Ευτυχώς, γλιτώσαμε. :) Όλα αυτά είναι περιττά. Δεν υφίσταται σύγκριση μεταξύ ενός session μουσικού (γιατί αυτό ήταν ο Lukather κι ας έγραψε ότι έγραψε με τους Τoto) και ενός τραγουδοποιού. Τέλος.

(ειδικά για την Duo Jet, τη Starla και τη Martin)

Κατά τον Φίλιππο Συρίγο, ο αγαθός γίγαντας ήταν ο Βλαντιμίρ Τκατσένκο. Ο Αργύρης Καμπούρης ήταν ο τίμιος γίγαντας. Γνωρίζω άτομο που θεωρεί τον εαυτό του "Αργύρη Καμπούρη" του Νoiz. ;D

Υπομονή, κάποια στιγμή θα δικαιωθεί και τα άπαντά του θα πωλούνται σε βιβλιοπωλεία. :)

+1. Παρόλα αυτά, ομολογώ ότι όταν ξυπνώ το πρωί προτιμώ να διαβάζω kwstas79. Αυτό μόνο. Τέλος.

Φίλος που έκοψε το τσιγάρο μου είπε "2 μήνες το έκοψα και είμαι ήδη άλλος άνθρωπος. Ανεβαίνω σκάλες...κοιμάμαι μόνο 5 ώρες...αντοχή...νέες στάσεις...αναστενάζει και ακόμα συνεχίζω...πρωί, μεσημέρι, βράδι...δεν κρατιέμαι...". Να ψαρώσω;

Υπάρχει και μία άλλη σημαντική παράμετρος στο θέμα: ΚΑΠΝΙΣΜΑ και ΚΙΘΑΡΑ. Συγκεκριμένα, ψάχνοντας για μεταχειρισμένες κιθάρες στο ebay, πολλές φορές πέφτω σε αγγελίες με τη φράση "stored for 5 years in a smoke-free environment" ή κάτι τέτοιο. Για ακουστικές κιθάρες, ηλεκτρικές κιθάρες, μπάσα, τα πάντα. Και ερωτώ: επηρεάζει ο καπνός τον ήχο της κιθάρας; Οι κιθάρες καπνιστών έχουν πιο "μπουκωμένο" ήχο; Οι κιθάρες καπνιστών μαζεύουν βλαβερές ουσίες που θέτουν σε κίνδυνο τον επόμενο ιδιοκτήτη; Οι κιθάρες καπνιστών είναι πιο ευπαθείς; Please help.

Οι ακτιβιστές δεν έχουν φίλους. Μόνο συμμάχους και εχθρούς.

Ο ευκολότερος τρόπος να κάνει κανείς τον ακτιβιστή στην εποχή μας είναι να γράφει κηρύγματα σε ένα forum.

Odeon, θα είχες δίκιο αν κάποιος εδώ μέσα ειχε ισχυριστεί ότι π.χ. "όταν κάποιος παίζει μια συγχορδία στο πιάνο, ο ακροατής στα 200 μέτρα ακούει αρπέζ". Δεν έγραψε κανείς κάτι τέτοιο.

Odeon, αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι η φυσική είναι αρκετά πολύπλοκη και ότι οι διάφοροι απλοί νόμοι που βρίσκουμε στα βιβλία προκύπτουν πολλές φορές χρησιμοποιώντας κάποιες απλουστευτικές υποθέσεις (π.χ. ότι η γη είναι ακριβώς σφαιρική, ότι το τάδε κινούμενο σώμα κινείται στο κενό κλπ). Επί του προκειμένου, η ταχύτητα του ήχου σε ένα μέσο είναι ανεξάρτητη της συχνότητας όταν δεν υπάρχουν φαινόμενα διασποράς στο μέσο διάδοσης. Όσον αφορά τον αέρα, η διασπορά είναι όντως πολύ μικρή ώστε να θεωρηθεί αμελητέα, άλλα όχι μηδέν. Άρα αυτό που περιγράφει ο harilatron όντως ισχύει αν και χρειάζονται πολύ μεγάλες αποστάσεις για να γίνει αντιληπτό.

Κάνεις λάθος. Ο λόγος για τον οποίο ο ουρανός φαίνεται μπλε είναι ότι τα κύματα υψηλότερης συχνότητας σκεδάζονται πολύ πιο έντονα από τα άτομα της ατμόσφαιρας από ότι τα κύματα χαμηλότερης συχνότητας. Επιπλέον, ο λόγος για τον οποίο το χρώμα του ουρανού είναι μπλέ (και όχι το ιώδες που βρίσκεται στο άνω άκρο του ορατού φάσματος) είναι ότι η ευαισθησία του ματιού πέφτει πολύ έντονα στα άκρα του ορατού φάσματος.

Εγώ θα περιμένω να βγάλει η Apple το i-Cigarette.

Dikos mou 3aderfos leei EMG 81/85 kaloi gia metal. Vromia!!!

Παιδιά, παρότι το θέμα περιέχει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες απόψεις και πολύ χρήσιμες πληροφορίες, αρχίζει και γίνεται λίγο ψυχεδελικό. Τι εννοώ: 1. Το αρχικό post έχει να κάνει με την απλότητα κάποιων πολύ ωραίων και γνωστών κομματιών που έχουν γραφεί. Διαβάζοντάς το, το μυαλό μου - όπως και κάποιων άλλων - πήγε αυτόματα σε τύπους σαν τον Dylan και τον Lennon που είχαν αυτό το ξεχωριστό ταλέντο. 2. Ο Νικόλας βάζει στο παιχνίδι και την παράμετρο της συστηματικής δουλειάς και αργότερα παραθέτει παραδείγματα από την κλασική μουσική όπου ο παράγοντας "έμπνευση" δεν είναι προφανής αλλά υπάρχουν κάποια μοτίβα, φόρμες και τεχνικές που χρησιμοποιούνται για να δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη σύνθεση, και τα οποία μπορούν να αναλυθούν. Από όσα διάβασα, δεν αποκόμισα την εντύπωση ότι ο παράγοντας έμπνευση απαξιώνεται, αλλά το ότι στις εν λόγω συνθέσεις είναι δυσδιάκριτο πού έγκειται ακριβώς η έμπνευση και πού η δουλειά. 3. Ακολουθούν κάποια posts που πιάνονται από το τσιτάτο "1% έμπνευση και 99% δουλειά" και προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν είναι 1% αλλά 35% ή 86.33%. Σταδιακά, καταλήγουμε να διαβάζουμε παραληρήματα με μεταφυσικές προεκτάσεις τα οποία λίγα προσφέρουν στο θέμα. Καλό είναι να υπάρχει κάποια αυτοσυγκράτηση και να βάζουμε την ποιότητα ενός thread πάνω από την διάθεσή μας για διαφωνία ή ιντερνετικό τσακωμό.

kultura, πολύ καλός και πάλι! Αν συνεχίσεις έτσι, σε λίγα χρόνια δεν θα πιάνεσαι... :)

Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι το πολύ καλό grip και η μεγάλη αντοχή στη φθορά. Ηχητικά, βγάζουν μία "μεσαιίλα" (κυρίως λόγω πάχους και σχήματος) που ταιριάζει πολύ σε κάποια στυλ παιξίματος (αλλά δεν μου αρέσει καθόλου σε άλλα στυλ). Για παράδειγμα, για τη Gypsy jazz οι πένες τύπου Wegen είναι σχεδόν απαραίτητες για να βγει ο "σωστός"¨ήχος (ειδικά όταν παίζεις με την παραδοσιακή τεχνική του ιδιώματος αυτού).

Εννοείται ότι ο evris έχει δίκιο. Επίσης εννοείται ότι η αναφορά του σε συμπλέγματα δεν υποβιβάζει την έννοια της δημιουργικότητας και εξακολουθεί να προϋποθέτει την ύπαρξη κάποιου ταλέντου ή κάποιας προδιάθεσης για να προκύψει κάτι αξιόλογο. Απλά ίσως πρέπει να γίνει κάποιος διαχωρισμός ανάμεσα στα άτομα των οποίων τα συμπλέγματα είναι καλυμμένα κάτω από abstraction layers (ένα από τα οποία λέγεται "πολιτισμός") και στα άτομα των οποίων τα συμπλέγματα είναι άμεσα ορατά και βρίσκονται συνεχώς στο προσκήνιο.

Ο συσχετισμός της οικονομικής άνεσης με την ανία μπορεί να είναι ακόμα μία εφεύρεση των πλουσίων για να νομίζουν οι φτωχοί ότι βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση απέναντι σε αυτούς.

Νομίζω ότι το ερώτημα που θέτει ο Wow! απέχει αρκετά από το σχόλιο του Ζήλου: το πρώτο αφορά τις "αρχικές συνθήκες" που απαιτούνται για να είναι κάποιος δημιουργικός σε κάποια συγκεκριμένα είδη μουσικής και το δεύτερο αφορά τον ενδεχόμενο κορεσμό ενός συγκροτήματος στο δέκατο album τους. Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, η στατιστική είναι καθαρά με το μέρος του Wow!. Για το δεύτερο, υπάρχουν πολλά αντιπαραδείγματα που το καταρρίπτουν (π.χ. το δέκατο album των Rolling Stones ήταν το Exile on Main St.).

Και το ποστ σου ήταν παρέκβαση και όχι παρέμβαση, παρότι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Τα θέματα για talent shows, συμπεριφορές κριτών, εκμετάλλευση ταλέντων, εφήμερη δόξα κλπ. καλό είναι να ανοίγονται στο "Ανέμων και Υδάτων". Αν υπάρξει μεγάλη ζήτηση, ίσως δημιουργηθεί ειδικό section μέσα στο Noiz με moderator την Τατιάνα. ::)

http://www.noiz.gr/index.php?topic=172188.0

Το πώς συμπεριφέρεται κάποιος - ειδικά σε τέτοιες συνθήκες - δεν έχει ΚΑΜΙΑ (μα ΚΑΜΙΑ) σχέση με το ταλέντο του, το επίπεδο της δουλειάς του και την επιτυχία στο επάγγελμά του. Επαναλαμβάνω, καμία σχέση.

Καλά, δεν είναι και ο Μότσαρτ, αλλά τη δουλειά του την κάνει. :)