Ourdarkness, ενώ συμφωνώ με πολλά από όσα γράφεις, η διατύπωσή σου με μπερδεύει. Π.χ. διαβάζοντας το πρώτο μισό του post σου κάποιος συμπεραίνει ότι τα 44.1 kHz είναι επαρκή, αλλά διαβάζοντας το δεύτερο μισό καταλαβαίνει ότι το oversampling είναι σχεδόν αναγκαίο.
Ενα γενικό σχόλιο (που δεν σχετίζεται με το post σου) είναι ότι το θέμα που συζητάμε μπορεί να μελετηθεί επακριβώς (με την εξαίρεση των φαινομένων που σχετίζονται με την ψυχοακουστική και των παραμορφώσεων στην τελική αναπαραγωγή του σήματος), αρκεί να γνωρίζουμε την υλοποίηση των φίλτρων που χρησιμοποιούνται στην όλη διαδικασία. Εδώ δεν ισχύει το ανέκδοτο με τον φυσικό και τα σφαιρικά κοτόπουλα στο κενό, ούτε μπαίνουν υποκειμενικές έννοιες του τύπου "αναλογική ζεστασιά", "σφιχτά μπάσα" κλπ.
Όσον αφορά το post σου, κάνω κάποιες διευκρινίσεις.
Υπάρχουν. Μπορεί η ενέργεια του σήματος στις υψηλές αρμονικές να είναι πολύ μικρή έως αμελητέα, αλλά είναι λάθος να γράφουμε ότι δεν υπάρχουν.
Για τον θόρυβο δεν έχει έννοια ο όρος "αρμονική". Εξ' ορισμού η αρμονική είναι ένα πολλαπλάσιο μιας θεμελιώδους συχνότητας.
Σε κάποια μουσικά όργανα υπάρχουν αρμονικές με μη αμελητέα ενέργεια πάνω από τα 22 kHz.
Αυτά τα έχουμε συζητήσει αρκετές φορές. Το oversampling δεν γίνεται τόσο για να ηχογραφηθούν οι υψηλές αρμονικές οι οποίες μπορεί να έχουν μία - μάλλον αμελητέα - συνεισφορά σε φαινόμενα όπως combination tones, αλλά για να περιοριστούν κάποια φαινόμενα που οφείλονται στο ότι οι D/A δεν υλοποιούν ακριβώς τη συνάρτηση Whittaker-Shannon αλλά κάποια προσέγγιση αυτής. Το λες κι εσύ παρακάτω. :)
Νομίζω ότι αυτά ποικίλλουν από φίλτρο σε φίλτρο. Δεν νομίζω το 0.455 να είναι κάποια οικουμενική σταθερά.
Για τα κρουστά είναι επίσης αδόκιμο να μιλάμε για "αρμονικές".