TamTam

Earendil "είχες άγιο" που λένε ;D

"το ιδανικό θα ήταν να μη φτάσω στη δουλειά και € 175 ελαφρύτερος και αργοπορημένος¨ Το ιδανικό θα ήταν να μην πάρεις κανέναν αθώο στον λαιμό σου και το έχεις τυψεις μια ζωή.

Καταφέρατε πάντως να το κάνετε αντιπαράθεση μεταξύ δικυκλιστών και αμαξάκηδων. Εμένα πάντως, το ίδιο ασύδοτοι μου φαίνονται όλοι - δεν τους ξεχωρίζω. Ο ίδιος λαός είναι, χωρίς οδηγική παιδεία και χωρίς στοιχειώδη σεβασμό για τον πλησίον ή αστική συνείδηση. Ο Έλληνας οδηγεί επιθετικά και με περιφρόνηση για τους γύρω του είτε οδηγεί ποδήλατο (εδώ κι αν θα βρει κανείς να πει!) είτε αυτοκίνητο είτε νταλίκα. Η λωρίδα έκτακτης ανάγκης στην Εθνική δεν είναι ποτέ ελεύθερη. Θυμάμαι λίγα χρόναι πριν που είχαν αποκλειστεί από τα χιόνια στην Εθνική και δεν μπορούσε καν να περάσει νοσοκομειακό να τους βοηθήσει, διότι είχαν μποτιλιάρει τα πάντα, Αυτοί είμαστε. Όσο για το ποιοι είναι πιο χάλια - αμαξάκηδες ή δίτροχοι, θα πω ότι απλώς, υπάρχουν τομείς όπου οι μεν υπερισχύουν των δε και το αντίστροφο, λόγω του είδους του μέσου (π.χ. βρίσκεις περισσότερα μηχανάκια πάνω σε πεζοδρόμια, απ' ό,τι αυτοκίνητα, γιατί απλά είναι πιο εύκολο γι' αυτά), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ένα είναι προτιμότερο από το άλλο : ένα αυτοκίνητο σταθμευμένο σε πεζόδρομο ή που πατάει τη διάβαση πεζών είναι εξίσου απαγορευτικό για τον πεζό όσο και ένα-δυο ή τρια μηχανάκια στη σειρά. Ένα αυτοκίνητο που περνάει με κόκκινο όμως μπορεί να είναι πιο φονικό. Αυτό που γράφτηκε παραπάνω, ότι περισσότερα μηχανάκια περνάνε με κόκκινο δεν βασίζεται ίσως σε κάποια στοιχεία, είναι αυθαίρετο αλλά είναι εν πολλοίς αλήθεια, χωρίς να σημαίνει βέβαια τίποτε, αφού καθώς εξηγώ είναι οι ίδιοι άνθρωποι που τα οδηγούν και σκέφτονται "εντάξει μωρέ, θα πεταχτώ με το μηχανάκι σε 3' θα είμαι εκεί" (περνώντας πάνω από πεζόδρομους, πεζοδρόμια, μέσα από πάρκα και από υπόγειες διαβάσεις πεζών - αυτό εννοούν). Όπως αλήθεια είναι (και άξιο απορίας πραγματικά) ότι περισσότεροι σκοτώνονται με αυτοκίνητο μέσα στις πόλεις παρά έξω απ' αυτές.

Oι Γερμανοί ξέρουν... Christoph von Hugo, Mercedes’s manager of driver assistance systems: “If you know you can save at least one person, at least save that one. Save the one in the car.” http://bit.ly/2plz2n6

Γιατί να ντρέπεται; Επειδή είναι κινεζιά; Πελάτης είναι. Κι αν ο μάστορας έχει ψηλά τη μύτη, υπάρχουν πολλοί εντάξει τύποι στην αγορά. Καμία ντροπή λοιπόν. Κι ο δικός μου , μου έλεγε "μην την πάρεις την κλάσικ βάιμπ Μιχαλάκη, αν τη βάλουμε σε γλάστρα θα φυτρώσει" και τώρα μου λέει "έχεις τις καλύτερες φθηνές κιθάρες που έχω δει"! ;D Δηλαδή όταν του πηγαίνω τη Harley Benton του ανιψιού μου να τη σετάρει, τι πρέπει να πει; Ότι δεν την καταδέχεται; Αστεία πράγματα!

Γιατί δεν δοκιμάζεις να την δείξεις σε ένα μάστορα; Μόνο αυτό έμεινε!

Αυτό που γράφει ο Yameth. Και το περνάω πρώτος στο φανάρι όλους όσους περιμένουν στην σειρά, μέχρι να μου κορνάρουν. Και τα σκουπίδια, χαρτάκια, αποτσίγαρα, κουτάκια, από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Εκτός από φονικό (στην Εθνική οδό λόγου χάρη) είναι και η υπέρτατη περιφρόνηση προς όλους. Αυτά σηκώνουν σφαλιάρες, ομαδικό φατούρο από τους άλλους οδηγούς.

Πένες 0.88. Το φυσιολογικό μέγεθος. Ό,τι μάρκα να 'ναι. Παίζονται μέχρι να λιώσουν, διότι τις χρησιμοποιώ και από τις δυο πλευρές συχνά και μέσα στο ίδιο κομμάτι (κρατώντας δηλ. την πένα και ανάποδα, με to φαρδύ μέρος προς τα κάτω και τη μύτη προς τα πάνω) Χορδές Μαζικά από Thomann. Εννέα φορές στις δέκα 0.9 , σπανιότερα 10άρες. Από φτηνές (EHX) μέχρι μεσαίου κόστους Ernie Ball Super Slinky και καμιά φορά και Elixir έτσι για την πολυτέλεια (τις αλλαζω συχνά, με το που αρχίζουν να "κόβουν" και δεν τις ανακυκλώνω ποτέ). Κιθάρες Αναλόγως της ανάγκης/μπάντας που παίζω. Σπίτι παίζω συνήθως με εκείνη που έχει τα πιο φρέσκα/καινούρια τάστα, η οποία τυχαίνει να είναι η πρώτη μου κιθάρα. :) . Σε πρόβες με ό,τι κάτσει (αν είμαι πολυ κουρασμένος και έχω πολύωρη πρόβα, παίρνω την Squier 60s Classic Vibe που ζυγίζει όσο ένα φτερό. Αν είναι για gig και υπάρχει αυτοκίνητο, μπορεί να πάρω και δυο - και η μια να είναι καπoια από τις πιο βαριές μου, Les Paul μαόνι που έχουν βάρος επίπλου σαλονιού. Όλες οι κιθάρες μου είναι απομιμήσεις με μόντες, από άποψη: αυτή με τα φρέσκα τάστα είναι μια μαύρη Stagg LP lawsuit era, η άλλη μια βιετναμέζικη LP άσπρη με P90, και παίζουν ακόμη η Squier Strat 60s CV και μια Yamaha Pacifica 311H (με P90/Humbucker). Ενισχυτές Στο σπίτι αυστηρά και μόνο με ακουστικά - έναν BlackStar ID Core 20, που έχει τέλεια προσομοίωση για να δοκιμάζω τα πετάλια μου αλλά και wide stereo ωστε να παίζεις κυριολεκτικά "μέσα" στο κομμάτι που προβάρεις. Λόγω της στεροφωνίας του, χρησιμεύει και σαν ενισχυτής για μουσικής όταν τον συνδέω με το λαπτοπ, 20 watt είναι υπεραρκετά για μικρές συγκεντρώσεις/πάρτυ. Στην πρόβα/live παίρνω το καινούριο μου απόκτημα (o Vintage Roland 60W στη φωτό, πουλήθηκε!) , έναν Peavey Bandit 112 Transtube. Πετάλια Δυο πεταλιέρες: pedaltrain mini και ένα Junior. Το mini σηκώνει την πιο πολλή χρήση αφού συνήθως παίζω με 6-7 πετάλια και συνήθως τα ίδια πάνω -κάτω: (από το τέλος): delay/reverb, tremolo, fuzz, Vibrato, drive/boost, autowah. Η junior χρησιμοποιείται κυρίως για δοκιμές βάλε-βγάλε, για ηχογραφήσεις στο σπίτι με ένα Jamman και ένα Trio και σπανιότερα, σε live, όταν χρειάζεται π.χ. να προσθέσω κανένα έξτρα πετάλι που ίσως είναι πιο μεγάλο, όπως το POG-2 ή το M5 στα εφέ μου. Μελέτη Μπορεί να ξυπνήσω στις 2 το βράδι και να φορέσω ακουστικά επειδή μου ήρθε κάτι στο μυαλό (κιθάρες , πετάλια , ενισχυτής είναι μόνιμα plugged και το μονο που έχω να κάνω είναι να ανάψω το πολύμπριζο) και την επόμενη στιγμή που θα δω το ρολόι να είναι 5 π.μ... Συν'ηθως "μελετάω" / παίζω α) τα "δικά μου" (ψυχεδελικά instrument-blues), και β) τα "δικά τους" (σε στυλ από κλάσικ/hard rock μέχρι καθαρά reggae/ska να βαριέσαι που ζεις και τελευταία και κάτι πολύ όμορφα στριμόκωλα Beatles_psychelelic/Devendra Banhart-ικά). Μου τρώνε πολύ χρόνο για να βρώ phrasing και ενδιαφέροντα σόλα να βάλω, ώστε να ασχοληθώ με κάτι άλλο.

Αν έχεις 7-8 πετάλια, πάρε ένα 1spot με 25 ευρώ και καθάρισες. Αν έχεις περισσότερα, ή αν είναι ενεργοβόρα πετάλια (ψηφιακά κυρίως) , πάρε δύο!

Εγώ πάλι έχω πολύ ταπεινά όνειρα μάγκες. Mια custom tele με δυο single coils μου λείπει για να έχω ό,τι χρειάζομαι από γκάμα μαγνητών/χροιών (humbuckers, P90s, strat SSS). Kι ας μην είναι κανένα original από τα κιθαράκια μου.

Εδώ θα βρεις κάποιες προτάσεις. Συμβουλή: Μην καταργήσεις τους αρχικούς συνδυασμούς μαγνητών, απλά αντικατέστησε ένα ποτενσιόμετρό σου, με push pull ποτενσιόμετρο (έτσι δεν θα χρειάζεται να τρυπήσεις για να βγάλεις διακοπτάκι κλπ) και θα μπορείς να επιστρέφεις στην αρχική μορφή του οργάνου/ρύθμιση μαγνητών στον πενταθέσιο αν το θέλεις. https://www.premierguitar.com/articles/19387-the-fabulous-four-mods-for-your-strat-tele-les-paul-and-super-strat

Υπέρτατος ο BB... και το συγκεκριμένο κομμάτι επίσης έχει πολύ fun.

Τρόλλευ και Superfunk καλά μιλάμε δεν παλεύεστε. ;D Ιδιωτικά όλα κι ό,τι να ναι, έτσι; Διαφωνώ γιατί πιστεύω αυτό που έγραψα: ότι με έλεγχο και αξιολόγηση, και το Δημόσιο μπορεί να δουλέψει ρολόι. Και ντάξει, θα μείνω εδώ στο κομμουνιστικό Βέλγιο ;D όπου μπορώ να δω ωραία κορίτσια οδηγούς στον κρατικό φορέα λεωφορείων και κανείς δε νοιάζεται αν έχουν piercing, πορτοκαλί μαλλιά και αν ακούνε jazz. Σε αντίθεση με τον ιδιωτικό φορέα που είχε γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα... Όσο για την τελευταία Σοβιετία και καλά, δεν θα σχολιάσω, αυτά τα λέει μόνο ο γραφικός τηλεβιβλιοπώλης. Εκτός αν θέλετε να μου πείτε οι κυβερνήσεις της τελευταίας 30ετίας που είχαμε στην Ελλάδα ήταν κυβερνήσεις του βουνού... ::) LK, τεράστια κουβέντα αυτή. Και έχει και τρέχουσες προεκτάσεις πολιτικές (βλέπε την πρόσφατη καταδίκη της χώρας μας από το Ευρ. Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με τις αθωωτικές αποφάσεις του Ανώτατου δικαστηρίου της χώρας μας, του Αρείου Πάγου!) και προφανώς κατάλαβες σε τι αναφέρομαι, που δεν συζητιούνται εδώ... Πολύ σωστό αυτό που λες.

Επίσης, για όλες αυτές τις επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας που αναφέρεις, δεν σημαίνει ότι επειδή λειτουργησαν λεηλατώντας μας μέχρι σήμερα, πως δεν μπορούν να λειτουργήσουν κάποια στιγμη΄σωστά. Εξυγιαίνοντάς τις, κάνοντας επιτέλους αξιολόγηση υπαλλήλών κλπ. Σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες τις Ευρώπης, το ΜΜΜ, οι δήμοι, οι ΔΕΚΟ κλπ λειτουργούν ρολόι. Δεν φταίει η φύση των επιχ/σεων αλλά η φύση της διοίκησης τους, είναι η γνώμη μου. (το γράφω ευγενικά). Γιατί να μη γίνουμε κι εμείς έτσι; Συνεπώς, δεν φταίει αυτή καθεαυτή η ΑΕΠΙ ως θεσμός, αλλά αυτοί που την διοίκησαν όπως τη διοίκησαν, για να επιστρέψω στο θέμα μας. Και όσοι ανέχτηκαν να λειτουργεί με αυτούς τους όρους, χωρίς διαφάνεια, δημόσια λογοδοσία (ούτε καν στους δημιουργούς), έλεγχο από κάποια οικονομική αρχή. Κι έτσι φτάσαμε στους ορκωτούς λογιστές... Όπου υπάρχει έλεγχος και νομικό πλαίσιο, όλοι αναγκάζονται να λειτουργούν εντός του νόμιμου πλαισιου ή να μην λειτουργούν αλλιως, θέλοντας και μη. EDIT: (γράφαμε μαζί) Trolley, δεν μπορώ να δω τι σχέση είχαν οι "αριστερόστροφοι" καλλιτέχνες (τσουβάλιασμα) όπως λες με τη διοίκηση της ΑΕΠΙ, εκτος από το γεγονός ότι κάποιοι μάλλον τα έπαιρναν και κάποιοι άλλοι όχι, αλλά δε νομίζω ότι αυτός ήταν ο λόγος της χρεωκοπίας του οργανισμού. Προσπαθείς να δαιμονοποίησεις ένα χώρο, και είναι φάουλ κατά τη γνώμη μου. Ενώ αν πούμε για τον κομματικό συνδικαλισμό, απ' όπου κι αν προέρχεται, ο οποίος νοιάζεται περισσότερο για τη γραμμή του κόμματος απ' ότι για το κοινό συμφέρον όλων, εκεί ναι, θα με βρεις σύμφωνο.

Αχ βρε τρόλλευ, γενικότητες και ακροβασίες. Δεν είμαι υπέρ του κρατισμού -έκαψε κόσμο και κοσμάκη στα κομμουνιστικά καθεστώτα- αλλά ούτε και υπέρ των γενικεύσεων που κάνεις. Υπάρχει Δικαιοσύνη, Ανεξάρτητες Αρχές , πολιτεία. Γι' αυτά θα πρέπει να νοιαζόμαστε ως θεματοφύλακες της νομιμότητας - αυτή είναι η γνώμη μου. Τι με κάνει αυτό; Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει κιόλας, γιατί -όπως και με τους δημιουργούς που διχάστηκαν- έτσι και εδώ, νομίζω ότι αυτό που μας ενδιαφέρει κάθε φορά όλους, είναι πάνω κάτω το ίδιο: ένας κόσμος με δικαιοσύνη, ισότητα απέναντι στους νόμους και τους θεσμούς, αξιοκρατία και αξιοπρέπεια. Το διακύβευμα κάθε φορά είναι το ίδιο. Το ίδιο θέλουμε όλοι. (αλλά κάτι μου λέει ότι τα έχω ξαναγράψει αυτά) Και ναι, όπου επικρατεί ο στρατευμένος συνδικαλισμός όπως έγραψε ο SF, με τη νομενκλατούρα ένθεν και κείθεν (και όχι έστω κάποιου είδους "υγιής συνδικαλισμός" συγκερασμένων απόψεων), δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα καλό. SF, όντως δεν κατάλαβα. Η ΑΕΠΙ δεν λειτουργούσε σε καπιταλιστικό καθεστώς; Αποφάσισε πώς θέλεις να την θεωρήσεις και το συζητάμε. -Διότι αν ήταν μονοπώλιο - καλά έκανε και την έκλεισε η εκάστοτε κυβέρνηση. -Αν πάλι ήταν μια ιδιωτική επιχ/ση, καλά έκαναν και διέταξαν έλεγχό της προκειμένου να λειτουργήσει με όρους που διέπουν και τις άλλες ιδιωτικές επιχ/σεις. Η γνώμη μου είναι ότι πρόκειται για άλλη μια στρέβλωση ελληνικού τύπου - ιδιωτική επιχείρηση που λειτουργεί με όρους μονοπωλίου - χωρίς έλεγχο από κανέναν; Κάτι σαν το ΚΕΕΛΠΝΟ ας πούμε...

Κρίμα και για τα δυο. Ας κάνουν δυο φορείς τότε να ξεμπερδεύουν. Ή ας "τους κάνουν" έναν φορέα, η ολιγωρία της κυβέρνησης με το ν/σ των πνευματικών δικαιωμάτων που εκκρεμεί από πέρυσι είναι ανεπίτρεπτη.

Και είναι όντως κομματικά τα εφαλτήριά τους jazzjocker; Δεν ξέρω, ειλικρινά ρωτάω -και το ρώτησα κι από την αρχή... Χωράνε τέτοια συμφέροντα όταν έχουν κοινές επιδιώξεις όλοι οι καλλιτέχνες; Δυσκολεύομαι να το πιστέψω και να μην ρίξω όλη την ευθύνη για τη διχόνοια που ξέσπασε, στην αμαρτωλή ΑΕΠΙ (που ήταν είχε καταλήξει να είναι - και με πόρισμα μια φωλιά απατεώνων).

Αντιλαμβάνομαι ότι σε ενοχλεί η νομιμότητα, και μπορώ να σκεφτώ πολλούς λόγους για τους οποίους μπορεί κάποιος (όχι εσύ) να είναι δουλάκι των συμφερόντων, αλλά δεν θα βρωμίσω το thread με την περιγραφή τους ούτε θα βγάλω αυθαίρετα συμπεράσματα για τον συνομιλητή μου , όπως εσύ. Δεν έγιναν ξαφνικά όλοι οι καλλιτέχνες και οι απόγονοι των δικαιωμάτων τους στην Ελλάδα Αριστεροί, απλά δεν αντέχεις -για λόγους που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται- τη νομιμότητα και τη φυλάκα που επισείει αυτή όταν κάποιος εξαπατά άλλους μέσα σε ένα αξιοκρατικό, καπιταλιστικό σύστημα.

Αυτό που θα θελες να υπάρχει, υπήρχε. Και "δεν λειτουργησε υπέρ των συμφερόντων τους". Δεν σου απάντησα, απλώς γελάω με τις ακροβασίες σου. Την ατζεντούλα σου και τα παραπονά σου στον εισαγγελέα.

"θα μπορούσε να λειτουργεί υπέρ των συμφερόντων τους, αν βεβαίως υπήρχε" λολ

Πάμε πάλι: Το πόρισμα των ορκωτών λογιστών έδειξε σκάνδαλα εκατομμυρίων που είχαν στηθεί σε βάρος των δημιουργών αλλά και των χρηστών.

Παιδιά, πρέπει απαραίτητα να πάρει κανείς το μέρος κάποιου; Κι αν ναι, ποιου στην προκειμένη; Προσωπικά διατηρώ το δικαίωμα να μην είμαι με κανέναν τους - γιατί δεν πολυκαταλαβαίνω κιόλας γιατί "τρώγονται". EDIT: Πιστεύω ότι οι περισσότεροι έχουν αγαθές προθέσεις και τον ίδιο σκοπό, για τα πνευματικά δικαιώματά τους και τη δίκαιη διανομή τους. Έκανε μεγάλο κακό όμως η ΑΕΠΙ έτσι όπως λειτουργούσε χωρίς κανένας να γνωρίζει πως γίνονταν οι διανομές των χρημάτων. Πόσοι έπαιρναν και τι. Καλλιτέχνες έλαβαν προκαταβολές, δηλαδή δανεικά και αγύριστα μεγάλα ποσά, κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Ακούγονται διάφορα ονόματα, να δούμε αν θα βγουν ποτέ στη δημοσιότητα, ποιοι ήταν εκείνοι που συνεργάζονταν με τους Ξανθόπουλους, τους ιδιοκτήτες της ΑΕΠΙ. Προφανώς κάτι έχει ακούσει και ο Γιάννης Αγγελάκας και το αναφέρει στην παρέμβασή του που έβαλα παρακάτω. Το αλληλοφάγωμα τώρα και οι ανοιχτές επιστολές με τις υπογραφές μόνο κακό τους κάνουν... Η επιστολή Αγγελάκα που μου φάνηκε σοφά και ψύχραιμα τοποθετημένη... (ένα κείμενο που έστειλε στη fb σελίδα της Πρωτοβουλίας 450+ Δημιουργών και Κληρονόμων - μεταξύ άλλων οι Ξαρχάκος, Αγγελάκας, Χ. Κατσιμίχας, Μάλαμας, Ιωαννίδης, Παυλίδης, Δεληβοριάς, Ελευθερίου, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Νικολόπουλος, Ξυδάκης, Μαραβέγιας, Πασχαλίδης, Ιωάννου, Κυπουργός, Πλάτωνος, Σπανός, Νίκος Αντύπας, Ζούδιαρης, Καλαντζόπουλος, Καλδάρας, Καραμουρατίδης, Κοντόπουλος, Μωραῒτης, Πλέσσας, Πολυκανδριώτης, Καρασούλος, κληρονόμοι Β. Τσιτσάνη, Μ.Χατζιδάκι, Μ.Λοϊζου) Δεν το βρίσκω στη σελίδα της πρωτοβουλίας οπότε το βάζω από μια από τις πολλές του αναδημοσιεύσεις, just for the record Αγγελάκας: Μέχρι τώρα αποδεχόμουν ως προβατάκι τα βίτσια της αχόρταγης ΑΕΠΙ

"Charlie Christian, T-Bone Walker και BB King" λέει Ηλία :)

Εμένα αυτό το τραγούδι τους είχε στοιχειώσει τη νιότη μου από τοτε που το πρωτάκουσα από τον Γιαννη Πετρίδη στο ραδιόφωνο. Και να σκεφτείς ότι θεωρούνται "party band"... Αυτα ήταν τα καλά 80s για μένα!