TamTam

Μας έπεισες κι εσύ

Δεν είναι δικό μου quote, γι' αυτό το έβαλα σε εισαγωγικά. Ωστόσο συμφωνώ. Και δεν είναι ελιτισμός, αλλά διαπίστωση: Στην άλλη συζήτηση για τη eurovision είχα αναρωτηθεί αν ο πορτογάλος που κέρδισε το βραβείο, θα κατάφερνε στα καθ' ημάς να περάσει ακόμη και τα προκριματικά σε εγχώριο τάλεντ σόου. Ύστερα από αυτά που έχω διαβάσει σε αυτό το νήμα, νομίζω πως ούτε η Σάττι θα πέρναγε (και ευτυχώς που δεν είναι κάτι που την ενδιαφέρει φαντάζομαι, αφού έχει ήδη την επαγγελματική της πορεία η γυναίκα). Αν σκεφτείς όμως ποιοι είναι συνήθως αυτοί που κρίνουν , στο τάλεντ σοου, στην επιτροπή της Γιουροβίζιο ή στο παρόν thread, δεν θα δυσκολευτείς να καταλάβεις τι εννοεί ο ποιητής. Για κάθε 10 σχόλια που μας εξηγούν με αμπελοφιλοσοφικές αποψάρες "γιατί και πόσο δεν τους αρέσει η Σάττι", αντιστοιχούν δυο που κάνουν εποικοδομητική συζήτηση και κριτική.

(κάτσε να κάνω κανένα bold, γιατί δεν διαβάζεται λέμε :) Κανείς δεν σφάζεται. Απλά το "παλιό" δυσκολεύεται να αποδεχθεί το "καινούριο", διαχρονικά. Και με αυτό να πω, ότι δεν θεωρώ ότι το κομμάτι της Σάττι είναι κάτι "καινουριο" ούτε ότι εμείς εδώ είμαστε "πάλιουρες". Απλά, για κάποιους είναι όπως το έγραψε ο Earendill νωρίτερα ...είναι "λίγο άμαθοι στο ταλέντο και πιο μαθημένοι στο βοδινό, ειδικά αν το σερβίρεις με διχτυωτό καλσόν και κανά μίνι μέχρι τον οισοφάγο". ¨ Ετσι, το φυσιολογικό, το non artificial, το αποστρέφονται. Για κάποιους άλλους αυτή η αποστροφή προς την αριστεία (μια κοπέλα που με την αξία της χτυπάει χιλιάδες views χωρίς να πουλήσει ακριβώς αυτό που λέγαμε πριν - σεξ απήλ) αποκαλύπτει έναν υποβόσκωντα σεξισμό (που επειδή έχω μεγάλη καρδιά και έχω δει πολλά, είμαι σίγουρος ότι και οι ίδιοι αγνοούν, όπως αγνοούν και ότι τους εξευτελίζει). Με τον ίδιο τρόπο είμαι σίγουρος επίσης, ότι αν αύριο κάποιος κριτικάριζε το παιδί τους για ένα μουσικό του βίντεο, λέγοντας ότι "μμμ, δεν μ' αρέσει γιατί έχει πεσμένο στήθος , μα καλά, μια γυναίκα θα πρεπε να τα ξέρει αυτά από μόνη της", όπως σχολιάστηκε προηγουμένως, θα το έβρισκαν σφόδρα σεξιστικό, και θα είχαν και δίκιο. Να είναι επειδή στην Ελλαδα, πρώτα σου λένε τι ΔΕΝ τους αρεσε και μετά (ή ποτέ) τι τους αρέσει σε αυτό που κάνεις; Γνώμη μου είναι πως δεν είναι και ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσεις κάποιον αυτός. Επί της ουσίας, αυτό που γράφεις χαριτολογώντας (" Αρκεί να μην την ψωνίσει"), το περίμενα εδώ και πολλά σχόλια, για να γράψω κάτι σχετικό. Επειδή η Σάττι έχει δυνατότητες (τα live με τον Παυλίδη, το video του "Νιφάδα" και η φωνή της που είναι αρκούντως mellow για να τραγουδήσει από jazz αλλά και αρκετά δουλεμένη -βλέπε: σπουδές και πολλή δουλειά- για να πιάσει κλίμακες ανατολίτικες, το αποδεικνύουν) ελπίζω να καταφέρει να κάνει αυτό που θέλει, όπως το θέλει, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να ρίξει μια μούτζα στο ελλαδιστάν και στον Bryan Adams. Στο παρελθόν έτυχε να δούμε ένα άλλο κορίτσι με απίστευτο ταλέντο, την Μόνικα, να ακολουθεί ελάσσονα πορεία , συνθετικά μιλάω, μη καταφέρνοντας να σταθεί στο ύψος του ντεμπούτου της. Η Μόνικα κάποια στιγμή "την είδε" τη δουλειά - το αν φταίει η ίδια ή οι συμβουλάτορες της είναι μάλλον αδιάφορο. Κι αυτό γιατί εξακολουθεί να έχει το ταλέντο κατά τη γνώμη μου, είχε επίσης φοβερή μπάντα, αλλά είναι αμφίβολο αν θα ξανακούσουμε κάτι καλό από εκείνη αν δεν τιθασεύσει πρώτα λιγάκι το καλλιτεχνικό της "εγώ" που την οδήγησε να γίνει δέσμια μιας περσόνας παιδίσκης που δεν θα μπορεί να την υποστηρίζει για πάντα. (και δεν μπορεί ήδη). Εύχομαι ολόψυχα οι επόμενες δουλειές της να με διαψεύσουν ευχάριστα γιατί τη γουστάρω. Κοίτα τώρα κάτι: τι έκπληξη, και η Μόνικα έχει αυτή τη στιγμή που μιλάμε, στο Youtube Channel "Tiny Desk Concert" κάποια εκατομμύρια views, πολλά περισσότερα από άλλοyς καλλιτέχνες στο ίδιο youtube κανάλι , όπως οι (κρατηθείτε)... Tedeschi Trucks Band, ο Raphael Saadiq και η Sharon Jones. Τα views λοιπόν, λένε πολλά, αλλά δεν λένε και τίποτα. Η προσωπική μου διαπίστωση για την Μαρίνα Σάττι, επειδή είδα και κάποια προσωπικά της live, είναι ότι η ίδια είναι πολύ "open" άτομο, με το χάρισμα του ανθρώπου που ξερει πολύ καλά τι κάνει (εξηγεί π.χ. στον κόσμο πώς δουλεύει το Boss RC-50!) αλλά ότι αν θέλει να κρατήσει ένα δικό της καλλιτεχνικό προφίλ, θα πρέπει να "μεγαλώσει" λίγο (το λέει και η ίδια σε κάποια συνέντευξή της). Τι εννοώ; Τα τραγούδια της , βασισμένα πολύ σε loops, είναι αναγκαστικά αρκετά χαμηλότονα και ατμοσφαιρικά, αν θέλει να "κρατήσει" το κοινό που θα έρθει να τη δει π.χ. στην επόμενη συναυλία που ετοιμάζει στον Κήπο του μεγάρου, θα πρέπει να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη performance -με διασκευές- σύμφωνοι, το κάνει εξάλλου πολύ καλά- με αρχή, μέση και τέλος, και με ένα ενιαίο αισθητικό αποτέλεσμα, όπως π.χ. ο Παυλίδης στο συγκεκριμένο gig που έβαλε ο Superfunk. Αυτό, η Σάττι ΔΕΝ το έχει ακόμη. Και πολύ φοβάμαι πως αν το κάνει βιαστικά, τότε είναι που μπορεί να "καεί", προσπαθώντας να παρουσιάσει δηλαδή κάτι που θα είναι και "διασκεδαστικό" σε ένα κοινό που όπως είπαμε απαρτίζεται από ετερόκλητους και αδαείς. Ή που δεν υπάρχει ακόμη , έτοιμο να την παρακολουθήσει σε ένα gig μιας μιαμισης ώρας. Σόρι για το σεντονοπόστ, ελπίζω εστω και ένας (γιατί γυναίκες σε αυτό το φόρουμ δεν έχουμε, όταν κυκλοφορούν ανάμεσά μας τέτοια σχόλια για βυζιά και ρόδες) να βρει ενδιαφέροντες τους προβληματισμούς μου.

Σόρι, αλλά δεν με απασχολεί αυτό. Εξάλλου το επαναλαμβάνεις σε όλο το thread και να ήθελε κάποιος να το αγνοήσει (όπως κάνεις εσύ με τα βίντεο της Σάττι -που ανάρτησαν οι συμφορουμίτες και σου πρότεινε και προσωπικά να δεις ο ΣΦ) δεν γίνεται. Το έχουμε εμπεδώσει ότι διαφωνείς. Επιπλέον, όπως φαίνεται, για κάποιες χιλιάδες viewers το 2017 (μη σου πω και την εποχή που οι Massive Attack έκαναν αυτό το video) δεν είναι ο Bryan Adams.

Όταν ξεμπερδέψετε με τις αυτοαναφορικότητες, δείτε άλλο ένα φρικτό βίντεο γυρισμένο σε "πρεζόδρομους", με "μονόπλανο" και "μια με πεσμένο στήθος" που λέει ένα "βαρετό τραγούδι" με λούπες. Δεν είχαν στυλίστα βρε γι' αυτό. Τόσα μπορούσαν, τόσα έκαναν. Το γεγονός ότι μπορεί να αποτελεί καλλιτεχνική τους επιλογή, ούτε που περνάει από το μυαλό των κριτών του ριάλιτι.

+ α κ ρ ι β ώ ς αυτό επιβεβαιώθηκε στο νήμα +

Λάκη, κανένας σεξιστής δεν καταλαβαίνει ποτέ ότι είναι σεξιστής. Δες τον τρόλεη ας πούμε, δεν έχει καταλάβει καν ότι πρόσβαλλε και όσους συζητούσαμε για τέχνη και το ίδιο το καλλιτεχνικό "έργο" , το βιντεο κλιπ στην προκειμένη Κατα τα άλλα, το υπόλοιπο σχόλιό του με έβρισκε σύμφωνο, επισήμανα όμως το θράσος κάποιου να μιλάει για αριστεία όταν ο ίδιος υποβιβάζει τη συζήτηση σε επίπεδο πορνό, πισινού και βυζιών - που κάθε άλλο παρά κριτήριο αριστείας δεν συνιστούν καλλιτεχνικά. Αυτά. Σας αδειάζω τη γωνιά να τα πείτε όπως όμορφα ξέρετε για κραγιόν και κολλαγόνα.

Την τελευταία φορά που οι 40-45άρηδες της μπάντας κάθισαν σαν τις κακές πεθερές σε ένα τραπέζι πίνοντας μπίρες και κριτικάροντας την εξαιρετικά ταλαντούχα 26χρονη τραγουδίστριά μας και τις φωτογραφίες της στη σελίδα της στο facebook (ένα πάνγλυκο φυσιολογικό κορίτσι με μακριά μαλλιά και λίγο κοντή), από την επόμενη μέρα έψαχναν για καινούριο μπασίστα έχω να πω.

Να χαρώ εγώ αυτούς που θα μιλήσουν για αριστεία, όταν ασχολούνται με πορνό συγκρίσεις και με τα βυζιά της τραγουδίστριας... Tο κλίμα έπεσε στο ναδίρ. I am over and out. Καλή διασκέδαση.

Λάκη, είναι "φρέσκο" γιατί είναι φυσιολογικοί άνθρωποι που το έκαναν, μόνοι τους. Κορίτσια με περιφέρειες, με τα ρούχα που φοράνε καθημερινά, το δε βίντεο είναι ουσιαστικά η πρόβα που τράβηξαν και μετά τους άρεσε και είπαν να το κρατήσουν (και καλά έκαναν)! Και το έκαναν μονόπλανο γιατί είναι σκηνοθετική άποψη (δεν ξέρω αν θυμάσαι τους Massive Attack) και μάλιστα καθόλου εύκολη. Δεν είναι κάτι καινούριο, δεν είναιη Rihanna να σου πιυλήσει σεξ απήλ όπως ίσως έχει ςσυνηθίσει, δεν είναι καν κάτι καινοτόμο. Είναι όμως feel good και ειλικρινές, σε μια χώρα γεμάτη Καρβέλες και ριάλιτι. Και είναι πραγματικό αντίδοτο στο ελληναριό και την attention seeker ποζερίστικη αισθητική του, γιατί δεν φτιάχτηκε καν για να πετύχει - και για να θυμηθώ τη ρήση του Jerry Lee Lewis "όλοι έψαχναν ψεγάδια στη μουσική μου , αλλά εμένα δεν με ένοιαζε γιατί εγώ έπαιζα για την πλακα μου". Ένα από τα μυστικά της επιτυχίας είναι να παίζεις (σαν) να μη σε ενδιαφέρει να κάνεις επιτυχία. Δεν ξέρω αν η Σάττι και οι φίλοι/συνεργάτες της (δεν είναι και καμιά παιδούλα, είναι 30 και έχει άπειρες συνεργασίες, οπότε το βρίσκω λογικό να έχει δημιουργηθεί ένας καλλιτεχνικός πυρήνας γύρω της, από σκηνοθέτες και τεχνικούς μέχρι χορευτές κλπ), είχαν στόχο να κάνουν hit, αλλά θα πω ακόμη μια φορά ότι όταν ο ακροατής (εμείς δηλαδή) βλέπουμε την κορυφή του παγόβουνου , που είναι μια επιτυχία (π.χ. τα χιλιάδες views), αυτό που δεν βλέπουμε ποτέ και βρίσκεται από κάτω είναι αυτό που κρατά την επιτυχία στην επιφάνεια: αφοσίωση, σκληρή δουλειά, καλές συνήθειες (η τύπισσα λατρεύει τον Τομ Ρόμπινς, μόνο γι' αυτό θα μπορούσα να την παραδέχομαι!) , αλλά και απογοητεύσεις, θυσίες, αποτυχίες και επιμονή. Αυτά σε κάνουν να βρίσκεσαι στο κουρμπέτι και να ζεις από την τέχνη σου (όπως η Σάττι δηλαδή, κι ας μη δινετε κάποιοι σημασία στα βιογραφικά) και όχι one hit wonder.

Τεράστιο respect στη γυναίκα. Ρίξτε απλά μια ματιά στο βιογραφικό της. Λέει κάτι για Berkleey και για υποτροφία. Εκτός από την Αρχιτεκτονική και όλα τα άλλα... Μαρίνα Σάττι - Βικιπαίδεια Προσωπικά, την είχα ξεχωρίσει όταν την είχα δει στο παρακάτω καταπληκτικό live looping - η τύπισσα έχει την ενορχήστρωση στο κεφάλι της - η "Νιφάδα" (σε μουσική του Κυπουργού) μου αρέσει πιο πολύ από τις "Κούπες" και από τη "Μάντισα". Είναι δε, στην ίδια αισθητική/λογική east mediterranean επιρροής, γεγονός που αν μη τι άλλο, δείχνει εκτός από συνέπεια ότι η Σάττι είναι ικανή να φτιάξει τη δική της καλλιτεχνική ταυτότητα (που για όποιον συνθέτει / γράφει δημιουργεί, είναι μέγα ζητούμενο). Και μια ξεκαρδιστική τρολιά Δημήτρης Μίνως Λάμπρος Θεοχάρης Φισφής Μακαλιάς παίζουν μελάλη μπάλα ;D έκλαψα από τα γέλια Aktualisiere deinen Browser | Facebook

Το σετάρισα σήμερα (no fuzz this time). Το mini pedalboard που θα μου χρησιμεύσει ως all purpose για τους επόμενους μήνες. Τα υπόλοιπα πετάλια πάνε σε κούτες, αφού έως και τον Σεπτέμβρη θα μένω σε φίλους και θα είμαι στους δρόμους μέχρι να βρω να νοικιάσω καινουριο σπίτι.

Αυτό αλλάζει τα πράγματα Παναγιώτη... Άντε καλή τύχη

Όποιος θα αγόραζε ποτέ του κιθάρα σε "τιμή ευκαιρίας" από το ebay και από ιδιώτη πωλητή που θα είχε βάλει απλώς μια internet εικόνα του οργάνου (όχι από μαγαζί όπου ίσως να δικαιολογούταν), να σηκώσει το χέρι του. ;D

Επίσης, οι σοβαροί πωλητές, όταν πουλάνε κάτι αξίας, βάζουν πραγματικές φωτογραφίες και όχι εταιρικές από το ίντερνετ. Το γεγονός ότι δεν έχει bets, μπορεί να οφείλεται και σε αυτό. Για μουσικό όργανο μιλάμε όχι για μπρελόκ. Βαλε καμιά φωτό να μας πείσεις, αλλιώς αγοράζουμε γουρούνι στο σακί, όπως γράφτηκε παραπάνω. Στη θέση σου θα τον απέφευγα. Ή θα του ζητούσα να μου στείλει πραγματικές φωτογραφίες για να δω την κατάσταση του οργάνου (και πάλι θα το πολυσκεφτόμουν αν θα το πάρω τελικά).

Και αυτό χωρίς σχόλια...

Και κάτι σπάνιο, για το πώς ακουγόταν ο Gregg όταν ήταν 21... Το Morning Dew είναι από τα αγαπημένα μου

To βίντεο αυτό το έβαλε πριν δυο ώρες στον τοίχο του ο Pete Thorn. με το λακωνικό σχόλιο: "Friends, the best of times". :(

Aμάν πλακώσανε τα παστέλ... λυώνω. Απ' όσες έχουν αναρτηθεί (sorry παιδιά) , οι κιθάρες σου με ψήνουν περισσότερο μαζί με την tele του Superfunk.

Έκτορα, αυτό είναι δοκιμή "ποιο drive ταιριάζει/boostάρει καλύτερα με ποιό" (έχει 5 drive η φωτογραφία, δεν παίζω με τόσα!) ;D Συνήθως παίζω με pedaltrain mini και ένα ή δυο drive.

Test drive day

Sorry... αυτό ίσως δουλέψει σε μια κιθάρα που δεν είναι σωστά περασμένο ή πυο έχει χαλαρώσει το μπράτσο της. Ή που μόλις την έχεις αγοράσει και ίσως έχει έρθει χαλαρή από το ταξίδι. Οποιοσδήποτε έχει τοποθετήσει ποτέ μπράτσο σε ένα σκάφος κιθάρας, ξέρει ότι το μπράτσο πρέπει να εφαρμόζει σταθερά και χωρίς γρέζια/μπογιές, ανωμαλίες κλπ ανάμεσα στα ξύλα. Το να σφίξεις τις βίδες πιο πολύ, μπορεί να προκαλέσει ζημιά ή να σκίσει το ξύλο εκεί που δεν είναι τρυπημένο (στο μπράτσο). Αν μια κιθάρα αντιδρά και αυξάνει το sustain σφίγγοντας τις βίδες της, αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι το μπράτσο της δεν ήταν σωστά τοποθετημένο εξ αρχης. Επίσης, αυτό που δεν λέει στο βίντεο ο "λούθιερ" είναι ότι αν πρόκειται να το κάνεις αυτό, καλό θα είναι να έχεις χαλαρώσει τις χορδές και ότι κάνοντάς το αυτό, μετά θα ξαναχρειαστείς σετάρισμα στο intonation.

Η πρώτη μου κιθάρα. μια Stagg lawsuit τέλη '70s, φουλ μαόνι - one piece. Φοράει locking tuners, καινούρια τάστα και ηλεκτρικά, έναν υπερσπάνιο "sun logo" handwired Di Marzio Dual στο neck και έναν PRS Dragon II neck γυρισμένο ανάποδα, στο... bridge. Μπασάκι Ibanez, τέλη '70s-αρχές '80s, το μόνο μπάσο που μπορώ να παίξω κιθαρίστας άνθρωπος, γιατί έχει πολύ στενό και μαλακό μπράτσο. Όλα stock. Η αγαπημένη μου "λύωμένη" Squier '60σ Classic Vibe. Μαγνήτες Tonerider City Vibe, έχω βάλει locking tuners και steel block tremolo και βαγονάκια Fender -μάλλον '90s. Είναι μονταρισμένη για fat mode (όλοι οι μαγνήτες μπορούν να παίξουν μαζί με τον neck αλλά και οι τρεις συγχρόνως) και με dummy pickup εσωτερικά (Clapton mode), για ακύρωση του θορύβου των single coils. Spear Les Paul, set neck, made in Vietnam. Βαρύ μαόνι, σκαλισμένο ξύλο (όχι καπάκι), με stock P90s που παίζουν ονειρικά. Την πήρα 100 ευρώ μεταχειρισμένη! Η... επόμενή μου κιθάρα: μια custom Tele, champered, με alder σώμα και rosewood fretboard. Δεν έχω ιδέα τι θα κάνω με δαύτη από μαγνήτες, μόνο ότι θα είναι single coils.