theStratWithin

+1, και 'μενα αυτο με κανει να εχω ρεαλιστικοτερη θεωρηση του εξοπλισμου μου. Να ριχνω βαρος στο παιξιμο μου, κ να μην παιρνω αχρηστα πραγματα. Στα boss συχνα ακουω μια "ψευτικη" ποιοτητα στον ηχο τους, ενω οι κατασκευαστες προσπαθουν πλεον (και το λενε) τα πεταλια να εχουν πιο "ζεστο" ηχο. Νομιζω οτι το ακουω αυτο κ δεν ειναι η ιδεα μου. Ισως να εννοει αυτο ο op με την "πλαστικίλα". Απο κει και περα εννοειται πως ενα σωρο μουσικαρες εχουν βγαλει ηχάρες με αυτα.

Ναι αλλα εχουν αρκετα διαφορετικο ηχο. Κι "αισθηση" στο χερι. Πρπει να τους παιξεις κ τους δυο. Δεν ειναι δυσκολο να τους βρεις (Koch θα εχει πιθανοτατα ο Telesound, παρε ενα τηλ κ δες / ο BJ ειναι κοινος στις αγγελιες) Εμενα ο ήχος του Koch μου φανηκε λιγο hi-fi, ο BJ μου φανηκε πιο κλασσικος και γλυκός. Βεβαια ο Koch ειναι οντως πιο "ενισχυτης", πιο πολλές δυναμικές, και πιο δυνατός στανταρ (θα σε καλυπτει σιγουρα σε προβα, ο BJ παίζεται).

Ειχα τον ιδιο θυρυβο στον (φουλ λαμπατο) peavey classic μου (αλλά ενοχλητικό θόρυβο, που στη συνέχεια εξελιχθηκε σε διακοπές ηχου). Τελικά ήταν plate resistor -αφού μας βγήκε το λάδι να το βρούμε (θυμάσαι, bezoubios ; )

Οταν το βγαλει, να το ανεβασεις οπωσδηποτε να το ακουσωμεν! Στην τελικη καντε ντουετο να παιζεις εσυ το σολο. Εχει πολυ ωραια φωνη η κοπελα, την κοβω να γινεται πολυ καλη, φαινεται και να το διασκεδαζει.

^ Ουτε που την ηξερα, ενδιαφερουσα φαινεται..Πιθανως η επομενη που θα δω. Εγω εχω να προτεινω δυο πολύ καλές ταινιες που ειδα τελευταια και εγιναν απ'τις αγαπημενες μου: - The best offer (2013): του Τορνατόρε, μουσική Μορρικόνε (οπως συνήθως), εξαιρετικός Τζέφρι Ρας (*όπως συνήθως), Ντοναλντ Σάδερλαντ. Μοναχικός/εκκεντρικός/φτασμένος δημοπράτης αντικών κι έργων τέχνης ερωτεύεται εξίσου προβληματική πλούσια νεαρή κληρονόμο. Ιταλική, αλλά μιλούν Αγγλικά. http://www.imdb.com/title/tt1924396/ -The Intouchables (2011): Γαλλική. Τετραπληγικος λεφτάς προσλαμβάνει λαικό πλην ειλικρινή μαύρο των φτωχών προαστίων για να τον φροντίζει. http://www.imdb.com/title/tt1675434/?ref_=fn_al_tt_1 Και οι δύο σε κρατούν με το συναισθηματικό ενδιαφέρον και την ομαλή ροή: είναι "ευκολες", δηλαδη καλές ταινίες αλλά καθόλου κουραστικές/βαθιά κουλτούρα. Στα συν της πρωτης τα εξαιρετικά πλάνα και οι εικόνες από πόλεις της Ιταλίας.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ. Απίστευτο δεξι και μουσικότητα. Και συνθέτης. Όχι τυχαία ο γνωστότερος -μάλλον- σύγχρονος κιθαρίστας. Κρίμα, πέθανε νωρίς (κι αυτός). http://en.wikipedia.org/wiki/Paco_de_Luc%C3%ADa

Απο τα 3 μονο το Tonker εχω παιξει. Νομιζω δε σου κανει. Απ'ο,τι θυμαμαι δεν εχει ιδιαιτερα έντονα πρίμα: ειναι γλυκά τα πρίμα του, χωρίς να είναι σκοτεινό (απλά δεν "ξύνει"). Έχει οντως μεσσαία, πολλά και γλυκά ("βουτυρένια"!), και εχει έντονα και σφιχτά μπάσσα (η στρατοκάστερ μου ακουγοταν σαν πιάνο!). Δινει ένταση σε έναν open-back 1x12". Αλλά τα πρίμα δεν είναι το χαρακτηριστικο του. Επίσης, το είχα σε 30άρη λάμπα, και με overdrive δεν με τρέλλαινε, και καποιος μου ειπε ότι είναι επειδη έίναι πολλά βαττ το μεγάφωνο και θέλει περισσότερα βαττ από τον ενισχυτή (...). Θα το χαρακτηριζα γενικα "γλυκό" μεγάφωνο με μεγάλο ήχο και έντονα μπάσσα σαν πιάνο.

+1.Και γω εχω εισπραξει 2 φορες πολυ κακη συμπεριφορα και ειρωνια στο (πρωην) guitar store (απο τον εναν μονο υπαλληλο, ουσιαστικα δε μ'εξυπηρετησε). Μαλλον με ειδε διστακτικο κ σου λεει, αυτος δε θα παρει τπτ. Τελικα πηρα πολυ ακριβο εξοπλισμο απο Λογοθετη, ο οποιος 3 μερες συνεχομενες με αφηνε να πηγαινω κ να τους πρηζω στο παιξιμο. Ειχα στειλει κ mail στο αφεντικο αλλα δε με ειχε πιστεψει κ ηθελε να παω απο κει. Δεν ειχα καμμια ορεξη. Ισως αν ειχα παει να μην ειχαν κλεισει (!). +1 για Arco, ποικιλια και φιλικοτατος. +1

^+1 για το σολο του "αμα δεις τα παιδια"! Στην εφηβεια με ειχε πορωσει τοσο που οταν το εβγαλα φωναζα μετα τους φιλους σπιτι να τους το κανω επιδειξη! (παρ'ολο που τα υπολοιπα που ακουγαμε ηταν στο φασμα Nirvana-Metallica κτλ)

Μη με κραξετε.. ;D Το τραγουδι δε μου πολυαρεσει (-->"μουσικη για μαμαδες") αλλα το σολο με πορωνει! Οταν το πρωτοακουσα εξεπλαγην. Ειναι του Α. Μιτζελου. Στο 2:00

+1. Οπως εγώ με τον orange ad30 που εγραψα πιο πανω: υπεροχος ηχος, αλλα δεν εκανε αυτο που χρειαζομουν να κανει (ευελιξία). Ειναι και θεμα timing: η πετυχημενη αγορά πρεπει να καλυπτει μια συγκεκριμενη αναγκη σου.

Ωραια εξελισσεται αυτο το θεμα! Εγω ηχογραφώντας μια ιδεα ειχα αφησει το μικροφωνο να κρεμεται λιγο πανω απ'το πατωμα (γρανιτης) κι επαιζα ρυθμικά με το ποδι μου (2 ηχοι, φτερνα/μπροστινο, φορουσα παπουτσια). Ωραια ακουγοταν. Σ'ενα ανατολίτικο κομματι με ιρανικο σιτάρ δεν ειχαμε κουδουνακι, οπότε χτυπουσε μια φιλη ένα ποτηρι (το διαλεξαμε να εχει καλο ηχο) με ενα κουταλι . Ειναι ενδιαφερον μουσικα και διασκεδαστικο. Καποιες ιδεες εχουν "παγιωθει" σα μουσικα οργανα/εφφέ, όπως πχ το σιδερένιο ταψί γεματο νερό.

Τη συμπαθεια μου στο παιδι που εγραψε για τον mini amp της marshall..Η λεξη "ηχος" ειναι ευφημισμος γι'αυτη την περιπτωση. Η χειροτερη αγορα μου ηταν ενας φανταστικος ενισχυτης που πληρωσα ακριβα και τελικα δε μου εκανε. Επι 3 μερες πηγαινα στο Λογοθετη κι επαιζα με τον Orange AD30htc. Ειχα παθει πλακα με τον ηχο του. Τελικα τον αγορασα (πανακριβος) με μια κλειστη orange 2x12 (θηριο) για να συνειδητοποιησω αργοτερα οτι δεν ειχε την ευελιξια που χρειαζομουν ουτε συνεργαζοταν καλα με distortion και γενικα με πεταλια. Τον πουλησα με μεγαλη χασουρα. Κριμα παντως, καρφί..φοβερος ηχος..

Ενταξει ρε παιδια, απ'ο,τι βλεπω η κιθαρα του παιδιου εχει τον duncan Jazz στη neck θεση, ο οποιος δεν ειναι κανας μεταλλομαγνητης, ειναι αρκετα καθαρος.. :) Επισης εχει splitting και alder σωμα με maple λαιμο. Δεν ειναι και τοooσο μακρια απο τη stratocaster. Εγω θα σου'λεγα να επιλεξεις τη θεση 4 (μονός neck), ή αν προτιμάς τη 2 (μονός bridge+μονός neck) ή την 5 (humbucker neck), να βαλεις το πιο καθαρο/vintage setting στον ενισχυτη σου και να πειραματιστεις με το eq. Βαζε μπασσα & πριμα και βγαζε μεσσαια μεχρι να βρεις ηχο που να σε ικανοποιει. Για funk πρεπει να σου δινει "κρουστή" αισθηση. Απο κει και περα στη funk ειναι, οπως ειπε κ ο sils, πολυ σημαντικο το feeling και η τεχνικη στο δεξι. Ο ηχος της funk βγαινει σε μεγαλο βαθμο απο αυτη την τεχνική (χαλαρο δεξι, συγχρονισμος, muting με το αριστερο, κτλ). Ψαξε στο youtube για τα βιντεακια του Justin Sandercoe για το πώς να παιξεις funk, ειναι πολυ βοηθητικα και απλα. Ριξε μια ματια και δω http://www.dawsons.co.uk/blog/how-to-get-nile-rodgers-style-guitar-tone

Εκανα απο περιεργεια ενα search στο youtube ("xiao tutorial") και βρηκα ενα 10λεπτο βιντεο "how to play the xiao". Πιστευω δοκιμαζοντας ψαξιματα στο google κατι θα βρεις.

Δεν ξερω αν εχεις κοιταξει αγγελιες, ειδα κανα-δυο mesa boogie στο μπατζετ σου (νομιζω f-50 ηταν) που αν κ λιγο compressed παιζει κα σε καλυψουν σαν ηχοχρωμα, για κρυσταλλινα καθαρα και στιβαρη παραμορφωση.

Πραγματικα μου εφτιαξε τη διαθεση αυτο το βιντεο. thx op. ΥΓ πιστευω οτι θα μπορουσε να μαθει να παιζει ξαπλωτη slide guitar. Νομιζω θα τον βολευε περισσοτερο κ θα μπορουσε να γινει καλος.

Συμφωνω κι εγω με την προταση του op, αλλα και με την προταση του fusiongtr για στανταρισμενες λεξεις-κλειδια. Ο,τιδηποτε θα βοηθουσε να τακτοποιηθει λιγο η μακραν ογκωδεστερη κατηγορια των αγγελιων. Να προσθεσω οτι και γω μπαινω στις αγγελιες ΚΑΙ χυμα, χωρις να ψαχνω κατι συγκεκριμενο (εχει τυχει κ ν'αγορασω με αυτο τον τροπο). +1

Το να μην ακουμε ολοι τα ιδια πραγματα δεν το'χει σκεφτει κανεις; ;D

Για το σπιτι (και για τζαμ πχ με αλλον ενα μουσικο) ο 15w θα ειναι ο,τι πρεπει, αν τον θες ομως και για σοβαροτερο τζαμαρισμα, πιστευω οτι θα'σαι πολυ οριακά (οχι μονο λογω watts αλλα και επειδη απ'ο,τι καταλαβα εχει 8αρι μεγαφωνο) ειδικα αν θα τζαμαρεις και με ντραμμερ. Με 30 watt και 12" μεγαφωνο θα εισαι πολυ πιο καλυμμενος σιγουρα. Στη θεση σου θα εψαχνα πληροφοριες μεσω google σε κανα forum (line 6 spider 15 loud enough jam drummer band ή κατι παραπλησιο).

@AuditoryDriving Θα μπορουσες, αν διαθετεις χρονο, να νοικιασεις εδω ενα βαν και να το οδηγησεις μεχρι Γερμανια, να φορτωσεις και να ξαναρθεις. Με το πλοιο μεχρι Β.Ιταλια -απο κει η Γερμανια δεν ειναι πολυ μακρια (ενα φιλαρακι που στις καλες μερες ειχανε φερει αμαξι απο Γερμανια οδικως με τον πατερα του μου ειχε πει, αν θυμαμαι καλα, ενα 7ωρο στον αυτοκινητοδρομο). Θα ειναι βεβαια κουραστικο αλλα αν παρεις κι ενα φιλο σου μαζι μπορει να γινει κι ενα ευχαριστο road trip! Αρκει να εχεις χρονο κ να καλυπτουν οι εδω ενοικιαζουσες εταιρ(ι)ες. (ΥΓ αυτη η λυση ταιριαζει και με το nickname σου.) (ΥΓ2 απο ηπειρωτικη Ελλαδα-Μυτιληνη, φορτωμα-ξεφορτωμα μαλλον, κ καποιος σου επιστρεφει το αμαξι απο το λιμανι.)

Σ'αρεσουν οι ξανθες γαλανοματες ε; Οντως πολυ ωραιος συνδυασμος, και μενα κατι μου κανει. Δυστυχως εγω εχω καστανη (rosewood) οποτε με βλεπω καποια στιγμη για το κοκκινο watercolor.

http://custompickguard.com/store/pickguards-2/stratocaster-pickguards/strat-colored-pickguards/ http://custompickguard.com/store/pickguards-2/stratocaster-pickguards/pickguards/ ...δεν ξερω αν φερνουν Ελλαδα, αλλα ετσι για μια ιδεα. Επισης εγω στο ασπρο pickguard μου σκεφτομουν να φτιαξω πατούρα με ταινία και να βαψω με σπρεϊ κοκκινες γραμμες παχους 5mm+/- που να διασταυρωνονται. Πιστευω στη δικη σου με το maple θα πηγαινε πολυ για μια σπορ εμφανιση.

Η κιθαρα σου χρωμα κρεμ δεν ειναι (olympic white) ; Και γω μια olympic white εχω κι εψαχνα να αλλαξω το ασπρο pickguard με κατι αλλο. Στη σελιδα της warmoth, εκει που "χτιζεις" την κιθαρα σου μπορεις να χαζεψεις διαφορα χρωματα pickguard, πως θα πηγαινουν με το χρωμα της κιθαρας σου. Προσωπικα για πιο μοντερνο στυλ της εβαλα ενα μαυρο (που ηταν ευκολο να βρω). Αλλα πιο πολυ θα μου αρεσε πρασινο (του γρασιδιου) ή μωβ (ναι!). Κλασσικες επιλογες παντως γι'αυτο το χρωμα κιθαρας ειναι tortoise (παλεύεται) και πράσινο περλέ (μπλιαχ).

Γι'αυτο και (οπως συχνα επαναλαμβανεται στο νοιζ σαν αποψη) το καλυτερο που εχει να κανει κανείς, ειναι να παιξει τα πεταλια και να διαλεξει οποιο του αρεσει στο παιξιμο...