theStratWithin

^ +10 πρακτικότατη συμβουλή έτσι είναι...

Δεν εχω παιξει πολλες φορες live, και ειμαι πολυ επιρρεπής στο stage fright. Αλλα εχω καταλαβει να βοηθανε τα εξης: -Πολλές πρόβες όλη η μπάντα (συνήθως μη εφικτό..πάμε παρακάτω) -Πολλή εξασκηση τα συγκεκριμενα κομματια, ωστε να ξερεις ακριβως ποιά νοτα θα παιξεις (μη σου πω και τα σολο) και πώς θα την παιξεις. Αυτο σου δινει αυτοπεποιθηση (ξέρεις ακριβώς τι χρειαζεται να κανεις), η έλλειψη της οποίας ειναι και ο βασικος εχθρος σου που γεννά το stage fright (οτι δηλαδη, δε θα εισαι "αρκετός"..). -Nα πιείς 2-3 ποτηράκια πριν το live (η εν πασει περιπτωσει τοσο που να χαλαρωσεις αλλα να μην ..κανει παύσεις η επικοινωνια εγκεφάλου-χεριού :)) -Να ξέρεις ότι το 95% των ακροατών δε θα ακούσουν τα λάθη σου και τους ενδιαφερει πολύ περισσότερο το mojo παρά η ακρίβεια της εκτέλεσης (εκτός κι αν ειναι κοντσέρτο) Επισης θετικα συνεισφερει η καλη σχεση/επικοινωνία μεταξυ των μελών της μπάντας, πρώτα ανθρωπινα (δε θα με...φάνε αν κάνω λάθη) και μετά μουσικά (θα είναι εκεί να με καλύψουν αν κάνω λάθος). Βέβαια αυτό δεν είναι κατι που καλλιεργειται με το ζορι ή την τελευταια στιγμή, απλα το αναφέρω γιατι στη δική μου ψυχολογια τουλάχιστον είναι πολύ σημαντικό. Σαν ύστατη λύση, σε ένα live το '08 σε πολύ κόσμο που ειχα πάθει ταράκουλο, προσπαθησα απλά να μη δίνω σημασία στη σκέψη που με τρόμαζε και να επικεντρωθώ σε αυτά που έπαιζα. Δεν ήμουν πολύ επικοινωνιακός με τον κόσμο και κοιτούσα το πάτωμα αλλά το live βγήκε.

Δεν ξερω αν καταλαβα καλα το θεμα, αλλα κι εγω οταν πηρα (πρπ 6 χρονια πριν) την Focusrite Saffire LE μου (firewire), εβαλα μια firewire καρτα σε ενα slot του υπολογιστη μου γιατι δεν ειχε. Ευκολη υποθεση, αν θυμαμαι καλα μονος μου το εκανα, αλλα κι ενας τεχνικος -ισως του καταστηματος που θα την αγορασεις- δε θα ειναι δυσκολο ή ακριβο να στην τοποθετησει. Μετα απο την αρχικη εγκατασταση, δε μου εχει δημιουργησει προβληματα ως τωρα.

Αυτο που λες μαλλον εξηγει το οτι κι αλλα μισο-corrupted αρχεια που καταφερα ν'ανοιξω ψαχνοντας ειχαν αλλο κειμενο απο αυτο που θα επρεπε (βασει της ημερομηνιας τελευταιας τροποποιησης τους) να εχουν! @BlackForest δοκιμασα αλλα δε βγαζω ακρη... :( Μαλλον ειναι κατεστραμμενο. Αναγκαστικα θα το ξαναδουλεψω απο την αρχη. Ευχαριστω πολυ παιδια!

Οι blackstar 20 studio (560 γιουρο) και 40 venue (670 γιουρο) μου φαινονται καλη εναλλακτικη για marshall -οειδη ηχο, απλα μου ακουγονται πιο κομπρεσσαρισμενοι (οχι τοσο "ανοιχτος" ο ηχος τους). Μπορεις να τους δοκιμασεις στον Τριμη λογικα (τον αντιπροσωπο της ibanez στην Τρικουπη). Μεταχειρισμενο marshall απο το noiz θα επαιρνα ανετα σε αυτα τα λεφτα, απλα υπαρχει παντα το ενδεχομενο αν ειναι παλιος να σου βγαλει καποιο προβλημα(τακι) οπως.. συχνα συμβαινει με τους λαμπατους, ενω ενας καινουριος θα εχει λογικα την εγγυηση του (αν κ δεν ξερω πως παιζουν αυτα στις εταιρειες, δηλαδη αν πρεπει να τον στειλεις εξω με δικα σου εξοδα ή αν στον φτιαχνουν εδω αν σου βγαλει κατι). Δοκιμασε οσο πιο πολλους μπορεις! Με την κιθαρα σου παντα.

Thank you, το εγκατεστησα, ασφαλες site φαινεται.

Καλημερα παιδια. Το θεμα δεν ειναι σχετικο με μουσικη, θα ταιριαζε σε διαφορετικο φορουμ. Aς μου συγχωρεθει αν ειναι αναρμοστο, ή και ας σβηστει απο τους Moderators. Αλλα θα κανω την προσπαθεια μου... :P Λοιπον το θεμα μου ειναι ενα corrupted word αρχειο (γραμμενο στα αγγλικα) που ειναι σημαντικο για μενα. -Το εσβησα κατα λαθος και μετα αδειασα και το recycle bin! -Οταν καταλαβα το λαθος μου εκανα recover των σβησμενων αρχειων με 2 δημοφιλη προγραμματα (το recuva κι ενα αλλο) αλλα το προγραμμα με ειδοποιησε οτι το αρχειο που με ενδιεφερε ειχε μισογραφτει απο πανω. -Παρ'ολα αυτα εκανα recover το αρχειο κι εχει το ιδιο μεγεθος που ειχε το original αρχειο (675 kb) οποτε εχει πληροφορια μεσα. -Ενω το word δεν το ανοιγε (me open and repair) καταφερα να το ανοιξω με εναλλακτικο τροπο (run-> wordpad). Προεκυψε ενα μεγαλο κειμενο με αλαμπουρνεζικα (δεν τα δεχεται η προεπισκοπηση του φορουμ οποτε δε μπορω να τα ποσταρω) -Θελω οποιος ξερει να μου προτεινει αλλο τροπο να το ανοιξω ή ακομα καλυτερα ενα εξειδικευμενο προγραμμα χωρις ιούς (αλλιως θα κατεβαζα μονος μου ο,τι εβρισκα απο το ιντερνετ...) Ευχαριστω εκ των προτερων οποιον ασχοληθει!

Ε ειπαμε: το αεράκι που περναει μέσ'απ' τα κλαδιά ! ;DΔε με προσεχεις μου φαινεται

Εγω παντα εβρισκα μελωδικό τον ήχο που κανει το...καζανάκι! Κι άλλα πραγματα παραγουν μελωδία. Πχ το αυτοκίνητο της μάνας μου το ξεχώριζα απο τη νότα που έφτανε ο κινητήρας (και από το "ηχοχρωμα" βεβαιως). Το αεράκι όταν φυσάει τα κλαδιά (όχι δν το λέω για πόζα!). Το ασανσέρ. Μου έρχεται και το τρενο όταν μπαίνει στο σταθμό αλλά δεν έχω στο μυαλό ακριβώς τη "μελωδια" του. Πολλά από αυτά τα ακούω στην καθημερινοτητά μου και σκέφτομαι τη μελωδία τους, άλλα ασυνείδητα, άλλα μου ερχεται να τα αναπαράξω με την κιθάρα. Είχα δει ένα γνωστό μου κιθαρίστα σε παλιο βίντεο που μιμούνταν επιτόπου την ανθρώπινη φωνή -πολύ το ζήλεψα αυτό το ταλέντο! Αλλά να συμπίπτει με κατι που μελετάω εκίνο τον καιρό, όχι δε μου εχει συμβει. Μου ερχονται ομως συνήθως industrial/ambient τύπου ήχοι στο μυαλό, παρόμοιοι με τον ηχο "κινητήρα" που υπάρχει σε πολλά κομμάτια παρομοιου υφους (στην εισαγωγή συνήθως). Ποιός είπε ότι το περιβάλλον μας δεν παραγει μελωδία;

Νομιζω ειναι γενικη συμβουλη στις bolt-on neck να σφιγγεις τις βιδες οσο παει (οχι πολλη δυναμη γιατι φανταζομαι χαλανε οι στροφες) για καλυτερη επαφη λαιμου-σωματος και καλυτερο resonance. Το εχω διαπιστωσει κι εγω στην κιθαρα μου, plugged και unplugged. Τωρα για το neckplate, τι να πω; Και στραβα να εβαζες τις βιδες δε νομιζω πως θα στραβωνε. Μηπως το συγκεκριμενο εχει, απο λαθος στο εργοστασιο, αλλες διαστασεις απο τις τρυπες; (Αν σου αρεσει το resonance δοκιμασε να βγαλεις και το backplate :) )

Δεν ειμαι πολυ φαν των επιθετικων σχηματων στις κιθαρες, αλλα αυτη ειναι πανεμορφη! Μου βγαζει και μενα μια αρμονια..Πολλα μπραβο για την καλαισθησια σου...Αμα παιζει και αντιστοιχα καλα ειναι σουπερ κιθαρονι!!

Να προσθεσω οτι μια κοπελα στη μπαντα σπαει την @ρχιδίλα! :P Προσθέτει ποικιλία στη μπάντα-παρέα. Μπορεί να φερνει τις φίλες της στα λάιβ/στις πρόβες. Ένας μουσικός λόγος είναι επίσης ότι (θαρρώ) είναι πιο εύκολο να βρεις κοπέλα με ικανοποιητική φωνή παρά άντρα. Επίσης και να φαλτσάρει λίγο ακούγεται πιο χαριτωμένα από το ν'ακούς ένα τυπο να φαλτσομουρμουράει τα λόγια.

Μια χαρα το'χεις βγαλει κ τα bends σου μ'αρεσαν γενικα! Αυτα που πρεπει να προσεξεις κατ'εμε ειναι -περισσοτερη προσοχη στο χρονο -περισσοτερη πορωση :P (αναλυτικοτερα βλεπε ποστ RayDTutto)

Δε γνωριζω τη δουλεια του αλλα και μονο για το Alien του βγαζω το καπελο! Ας ειμαστε και μεις δημιουργικοι και να κανουμε αυτο που μας αρεσει, αυτο κραταω οταν φευγουν δημιουργικοι ανθρωποι. RIP.

Εγω σ'αυτο παραθετω το τραγουδι της Phoebe Buffay στα παιδια ("the lady who sings the truth"), Friends επεισοδιο 2.12: Οσο για το τι ειναι "φυσιολογικο" (ταλαιπωρημενη λεξη..), αν παρουμε την ετυμολογια της λεξης, ειναι αυτο που εμφανιζεται στη φυση. Και η ομοφυλοφυλια (ή μαλλον η αμφιφυλοφιλια) στη φυση περισσοτερο εμφανιζεται παρα δεν εμφανιζεται. θηλαστικα: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_mammals_displaying_homosexual_behavior ζωα γενικως: http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=List_of_animals_displaying_homosexual_behavior&oldid=607765615* Αν το θεωρησουμε σαν τη νορμα για μια κοινωνια, σαν κανονες, το θεμα ειναι αν συμφωνουμε ή οχι με αυτη τη νορμα. Για μενα μια νορμα η ενας νομος που καταπιεζει συναισθηματα που αντικειμενικα δεν κανουν κακο σε κανενα, ειναι μη φυσιολογικο, καθως θεωρω φυσιολογικο για τον ανθρωπο να κυνηγα την ευτυχια κι οχι τη μιζερια :) Τελος να πω πως πολλες ("πρωτογονες") φυλες των ιθαγενων Ινδιανων θεωρουσαν τους αμφι- και ομο- σαν μαγικα προσωπα με διττη φυση (two-spirited people) και τους τιμουσαν με ειδικη θεση στην κοινωνια. http://en.wikipedia.org/wiki/Two-Spirit (Σημ: ο συγκεκριμενος τυπος Conchita και σε μενα καρικατουρα φαινεται και ποζερι , που προκαλει βασιζομενος στην ομοφοβια μας και ξεροντας οτι εξ'αιτιας της θα συζητηθει -το παρον thread περιτρανη αποδειξη) *Θα παρατηρησετε οτι..κανενα απο αυτα τα ζωα δεν εχει εξαφανιστει λογω της...αμφιφυλοφιλικης συμπεριφορας. Αναπαραγονται κανονικοτατα :-)

Η Πολωνία πολύ καλή τσόντα. Ρομαντική και βουκολική όπως μ'αρέσει. Το υπονοούμενο δε με το γουδοχέρι κέρδισε την καρδιά μου! Τα παιδάκια στο κοινο με προβλημάτισαν μόνο.

Κι εγω ημουν αναμεσα σε blackstar και boogie... :-[ Λογω αυτου του "focused". Εγω εχω να πω οτι θα τον εχω στα υπ'οψιν μου. Έβγαλες μια χαρα γλυκό ήχο. Και πως τον πηραμε για λαμπάτο οι περισσότεροι, ε..

Μου φαινεται αρκετα "focused" ο ηχος..Blackstar?

Δεν ξερω αν ειμαι εκτος θεματος...Αλλα οταν ακουσα το ρεφρεν αυτου μου θυμισε..."εντονα" το ρεφρεν αυτου που ειχε ηδη βγει στο myspace μηνες πριν το Δημητριαδη, αλλα οχι ακομα σε δισκο. Καταλαβαινω οτι ειμαστε σε σοβαρο μουσικο site, και δε μπορω να αποδειξω την..."επιρροη", αλλα θα αφησω τα ρεφρεν να μιλησουν απο μονα τους...Και για να γινω λιγο κακος, η "αντιγραφη" του Δημητριαδη ειναι αρκετα κατωτερο τραγουδι...Ας ρωταγε τουλαχιστον ρε παιδι μου, "επηρεάστηκα, έγραψα κάτι..μπορώ";

Ειδα χτες ακομη ενα του Τορνατόρε, το The Unknown Woman ( "La sconosciuta" 2006) http://www.imdb.com/title/tt0494271/?ref_=nm_flmg_wr_7 και δηλωνω γοητευμενος απο τον τροπο που χρησιμοποιει αυτος ο ανθρωπος τη μουσικη (πάλι Μορρικόνε) στις ταινιες του! Φανταζομαι πως ο (δηλωμένος φαν) συμφορουμιτης audiokostas θα διαφωνήσει πως δεν ειναι απο τις κορυφαιες του, και καταλαβαινω πως μαλλον δε θα μεινει κλασσικη οπως αλλες ταινιες του (πχ το Σινεμα ο Παραδεισος ή Ο Θρυλος του 1900) αλλά είναι ένα πάρα πολύ καλοφτιαγμένο ψυχολογικο θρίλερ που σε κρατά σε ένταση αποφευγοντας τα κλισέ και αξίζει με το παραπάνω να το δειτε!

Εγω είχα τον Orange AD30 (twin channel). Ο ήχος του μου άρεσε πάρα πολύ αλλά αναγκάστηκα να τον πουλήσω γιατί δεν είχε την ευελιξία που ήθελα από τον ενισχυτή μου (δεν έπειθε για όλα τα μουσικα είδη, είναι κάπως μονόπλευρος). Είναι ο πιο vintage της εταιρείας και τα'σπαγε για παλιο ήχο marshall (πχ Χέντριξ) και vox (πχ Gallagher), για Led Zeppelin καθώς και για stoner και alternative rock. Με πολλά πετάλια δε μου συνεργαζόταν ωραία γιατί εχει πολύ ιδιαίτερο ήχο. Ειχα παίξει και με άλλους πιο μοντέρνους της εταιρίας (Rocker 30, Rockerverb 50 --> φοβερό reverb, Thunder) και βρήκα να έχουν ολοι κατι το "μελαγχολικό" κι "εσωστρεφές" στον ήχο τους...Πολύ ωραίος αλλά πολύ ιδιαίτερος ήχος. Καταλαβαινω επίσης γιατί λένε ότι έχουν όλοι μια "vintage-ίλα" στον ήχο. Δεν ξέρω αν τους έχει ακόμα ο Λογοθέτης για δοκιμή. Εγώ τότε τους ειχα ζαλίσει τα @@ με τις δοκιμές... ;D (αλλά τελικά αγόρασα)

Μεχρι ν'απαντησει ο aris, να πω εγω οτι απο το 2008 εχω "καθαρα" εξοδα πρπ 3000 με χορδες και set-up...αλλα ειμαι αυτη τη στιγμη χωρις καλο ενισχυτη :( . Η μεγαλη χασουρα ηταν κυριως απο 2 ενισχυτες που αγορασα καινουριους και αναγκαστηκα να μεταπουλησω (για μουσικους λογους) κ απο κατι σερβις στο πιβευ κλασσικ που ειχε μανισιο προβλημα. Κατα τ'αλλα τα πεταλακια-μαγνητες μου ειναι κυριως μεταχειρισμενα απο noiz και δεν το μετανιωνω καθολου... :)

^ αυτό Σχολείο ειναι ο τυπος, οσο πιο πολλά ακούς από αυτόν, τοσο το καλυτερο για σένα σαν κιθαριστα. Επικροτώ κάθε σχετικό thread. Καποια απο τα video αυτα πρεπει να τα εχω ξαναδει στο noiz.

Ο Laney VC15 απ'ό,τι έχω διαβάσει (δεν έχω παίξει ομως) είναι φάση Vox ηχητικά, αλλά στο πιο σκοτεινό. Είναι κι αρκετά ελαφρύς όπως προειπαν. Νομίζω τους φέρνει ο Νάκας. Υπάρχει και η σειρά LC που έχει πιο μοντέρνο ήχο.

Ο χρυσός κανόνας είναι (αρχική) x 0,65; Τελευταία φορα που πούλησα ενισχυτή είχα κάνει στατιστική έρευνα στις αγγελίες του noiz και κάπου εκεί το'χα βγάλει :P