Shelter

Empanadas φτιάχνουμε συχνά πυκνά από το φθινόπωρο ως περίπου το τέλος τη άνοιξης. Παραδοσιακά τις κάναμε με κιμά και λαχανικά (πιπεριές, κρεμμύδι, καροτο, κολιανδρο) αλλά αντίθετα με πολλές απο τις εκδοχές που εκτελούνται σε όλη τη λατινική αμερική δεν βάζω το βραστό αυγό γιατι δε μου αρέσει και δε θεωρώ ότι προσφέρει τόσο στη γεύση. Με τα χρόνια έχω προσθέσει στο ρεπερτοριο και άλλες γεμίσεις (πάστα φασολιών, κοτοπουλο, φρέσκο chorizo με τυρι, και σπανακι/ρικοτα) αλλά για να τις ξεχωριζω πιο εύκολα χρωμάτισα τις ζύμες με φυσικές χρωστικές (πατζάρι, σπανάκι, καρότο, κουρκουμας, αλεύρι απο μωβ καλαμπόκι) Φτιαχνω πολλές γιατι μοιράζω σε όλη την πολυκατοικία και πολλες φορες μου ζητάνε κιολας. Για όσους δε γνωρίζουν ενδεχομένως, οι empanadas είναι ένα μεζεδάκι πολύ δημοφιλές στην Ιβηρική και σε όλη σχεδόν τη Λατινική Αμερική. Πρόκειται για ενα πολύ απλό ζυμάρι με γέμιση από κιμά, λαχανικά και μερικές φόρες βραστό αυγό κομματιασμένο (όχι σε όλες τις χώρες) γίνεται εύκολα και παραδοσιακά τηγανίζεται για πιο γρήγορη παρασκευή αλλά εγώ δεν έχω στομάχι για τέτοια... Με τα χρόνια οι γεμίσεις απέκτησαν ποικιλία. Η δική μου συνταγή είναι απο Καράκας. Εδώ οι παραδοσιακές Και εδώ το fusion

Yehuda Poliker & Barry Sakharof

Τα πάντα κάνουν. Αν και για τέτοιες καταστάσεις είναι πιο καλή αυτή,

Εν τάξει αδελφός. Στην αδελφότητα των σατανικών τελεκαστόρων.

Απο ότι βλέπω οι Blackface ξεκινάνε εκει καπου μαζι με τη δισκογραφια του Θεοδωράκη. Λογικά αν συνυπολογίσουμε και το Latency της εποχής, πρεπει να ηρθαν εδώ μετά το '66. Αυτο το έχω ακουσει, αλλά δεν εβρισκα φωτογραφια (νταξει δεν εκανα και ενδεχελή έρευνα). Πάντως Σπόρος με το τετράχορδο στον Fender Deluxe reverb γάζωνε (αλλα κατα δήλωσή του όταν πήγε αμερική είχε gibson). Πολύ καλο match.

Τις στέλνω αλλά βρίσκουν το δρομο και γυρνάνε πίσω. Ευτυχώς δε γκρινιάζει η γυναικα μου. Οταν της λέω οτι νομιζω ότι χρειάζομαι μια τελεκατερ βάζει τα γέλια. Αι κιθάραι του αρχαγγέλου Σαμαήλ! η jazzmaster είναι βουδιστική κατάστασις για αυτό δεν την συμπεριέλαβα. Το θέμα είναι θρησκειολογικό.

Σύνεφο πήγαιναν οι Gibson GA... Εν τω μεταξυ στον ιδιο ενισχυτή τους βάζανε? και απο οτι βλέπω ελειψει PA είχαν και τους ενισχυτές μπροστά!

Γιατι η συλλογή μου είναι μικρή και ελλιπής ακόμα! ? (και να φανταστεις οτι εχω στειλει και δυο).

Σε εμένα βρήκες να τα πεις αυτά???

Σκοταδισμός και φίμωση απο τους ΛεςΠολίτες

Το γνωστό απο τα τραγουδια του J.D.Short "The Floating Delta" είναι γνωστά αυτά αναφέρονται στο βιβλίο της Γενέσεως. Μετά το High Water Every where του Charley Patton μας έλεγε για τον κατακλυσμό και φυσικά τον ευαγγελισμό για την γεννηση του Muddy Waters (ο οποίος έπαιζε με τελεκαστερ ε....). Βλέπεις που όλα είναι ένα ατέρμονο σελληνιακό μοτίβο?

@Terry RoscoeBeck5 Το ίδιο λέμε. Η ιστορία του ιουδαισμού και των αιρέσεων αυτού (δεν αρέσει αυτή η άποψη στους χριστιανούς) ονομάζουν Θεό μονο την παλιά κυβέρνηση. Η γραμμη του Σαμαήλ, της Λιλιθ και του Καιν αρεσκόταν ΜΟΝΟ στους τελεκαστορες. Μάλιστα η Π.Διαθηκη αναφέρει οτι όταν επανεπιχειρηθηκαν διαπραγματεύσεις για την συνένωση, ευρεθησαν βουτηγμενοι στην αμαρτια και τις τελεκαστερ. Φαίνεται οτι το Nashville και η Καλιφόρνια τότε ήταν νοτιοδυτικά του Τίγρη και του Ευφράτη.

Το εξώφυλλο του op αναφέρεται σε αυτό.

Εδω είσαι Η Κιθάρα Του Θεού | Palaiobibliopolio.gr Οταν μιλάει ο Θεός για κιθάρα εννοει τελεκαστερ.

Ανακαλώ. Μπέρδεψα τους συγγραφείς γιατί είχα δει τι βιβλίο στην ίδια βιτρίνα.

Ο συγγραφέας έχει και ένα άλλο βιβλίο με goth τίτλο "Επιβίωσης μετά θάνατον"! κάπου είχα και μια φωτογραφία απο μια βόλτα σε παλαιοβιβλιοπωλείο που το είχα πετύχει. Και μάλιστα πρέπει να είναι και τσουχτερά απο τιμη. Πάντως με έπιασε μια περιέργεια για το τι αναφέρει το χιλιαστικό σύγγραμμα "Η τελεκαστερ του Θεού" ? ωστε ο να μπει στον κόπο ο Βασιλόπουλος να γράψει τόσες σελίδες.

Σε νιώθω Λάκη! Το 1992 που έσκασε ταυτόχρονα στην πιάτσα Pamela, Salma, Monica και υπήρχε και όλο το line up απο μοντέλα του G.Versace ήταν σα να σταμάτησε ο χρόνος. Μετά όλα μοιάζουν παιδικά.

Λοιπόν επανέρχομαι. Και το κομμάτι καλό είναι! ?

Δεν πιστεύω να θέλει συνταγή κανείς? Μερικά πράγματα είναι αυταπόδεικτα. Λίγο pul biber να είχαμε και λίγο Σουμάκ μονο.

Απο χθες που είδα ότι έχει ανέβει το βιντεο, το είδα στο mute στη δουλειά αλλά ξέχασα να το ακούσω σπίτι. Θα το κάνω το απόγευμα. Το βίδεον εξαιρετικόν, πολύ δυνατή η αυστραλία και εχει δείγματα απο παλιά. Πολύ καλό και το storyline, montage, σκηνοθετικη σύνθεση σκηνογραφία, φωτογραφια κλπ. Φοβερός και τρομερός Τζαγκερ που στα 80 του έχει όρεξη και τους μαζεύει και παίζουν... ζηλεύω. Τώρα για μουσική είμαι θετικά προκατειλημμένος. Αναμένω να ακούσω το απογευμα.

Ωστόσο μια μικρή παρατήρηση. Ο οργανοποιός αναφέρει μια ρήση του Στελλάκη Περιπινιάδη, γνωστού τραγουδιστή και στενού συνεργάτη του Τσαούς, κατα την οποία λέγεται ότι κανείς δεν μπορούσε να παίξει το ταμπουρομπούζουκο του τελευταίου. Χαρακτηριστικά λεει οτι οσοι προσπάθησαν τα παράτησαν (μεταξυ των οποίων και ο Μάρκος). Σχόλιο του οργανοποιού ήταν οτι το όργανο δεν ειναι δύσκολο στο να παιχτεί. Εκτιμώ, και ενδεχομένως άστοχα, ότι αυτό που μάλλον εννοούσε ο Περπινιάδης ήταν ότι κανένας απο τους άλλους μουσικούς δεν μπορούσε να πιάσει το "στυλ" του Τσαούς. Να κοπιάρει τον ήχο του. Είναι εμφανές ότι το όργανο στα χέρια και του οργανοποιού αλλά και του Β.Χατζόβουλου ηχεί περισσότερο σαν κοινο μπουζούκι παρά σαν τον χαρακτηριστικό ηχο του Γιοβαν Τσαούς. Το όργανο μπορει να παίζεται κάλλιστα γενικά, αλλά δύσκολα σαν τον Τσαούς, καθώς μάλλον ο τελευταίος αξιοποιούσε πολύ περισσότερο τις λειτουργικές δυνατότητες του οργάνου ως προς την απόδοση μικροτονικών διαστημάτων. Ενδιαφέρον ισως είχε στα χέρια ενός μουσικού που παίζει ουτι ?.

Φραντζολάκια και πλήρωση με σιγομαγειρεμένο χοιρινό λαιμό, δύο λάχανα και μουστάρδα.

Συμφωνώ. Μάλλον ο άνθρωπος ή δεν είχε τη δυνατότητα ή σκέφτηκε κατόπιν εορτής τη δημιουργία του βίντεο και της παρουσίασης ενώ είχε ήδη ως συνήθεια τη λήψη φωτογραφιών στις εργασίες του. Απόπειρα δικής μου αυθαίρετης εξήγησης. Αυτό που προτείνεις θέλει να έχεις σκεφτεί και πως θα το κάνεις, και σχετικά καλό μοντάζ για να μην κουράσει (αν και αυτό μπορεί κάποιος να το αναθέσει). Τα ακουστικά όργανα είναι δυναμικά και αλλάζουν και μέσα στο χρόνο. Άσε που κάθε παραγγελία είναι και λιγο επένδυση στο άγνωστο! ?

Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο μια αναφορά στο φοβερό και μοναδικό αυτό όργανο με το οποίο συνέθεσε και ηχογράφησε τη μουσική του αυτή η τόσο μοναδική περίπτωση μουσικού της ελληνικής μας παράδοσης. Ο Γιοβάν Τσαούς είναι ο ίδιος, το όργανό του και η μουσική του, crossover ανάμεσα στην ελληνική δημοτική και ανατολική μουσική (Εγγύς ανατολή) και του σύγχρονου στην εποχή του ρεμπέτικου τραγουδιού. Για όσους δεν γνωρίζουν ήδη, ο Γιοβάν Τσαούς, κατά κόσμον Γιάννης Εϊτζιρίδης, δεν έπαιζε με μπουζούκι (παρ ότι καθ όσον φαίνεται είχε στην κατοχή του ένα) αλλά με ένα δικής του εμπνεύσεως και παραγγελίας όργανο, κάτι μεταξύ ταμπουρά και μπουζουκιού, που του είχε κατασκευάσει ο Κυριάκος Λαζαρίδης Πεσμαζόγλου. Ο Τσαούς κατείχε δυο παρόμοια τέτοια όργανα που σώζονται και εσχάτως επισκευάστηκαν από φυσικές φθορές και παλαιότερες παρεμβάσεις από τον οργανοποιό Ανδρέα Δέλλιο. Κατά τη διαδικασία αυτή ο Δέλλιος είχε την ευκαιρία αρχικά να βάλει το όργανο σε αξονικό τομογράφο και να πάρει διάφορες τομές και απεικονίσεις του εσωτερικού του, με πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα και επίσης να έχει ακριβείς μετρήσεις για όλα τα μέρη του οργάνου ώστε να μπορέσει να κατασκευάσει ένα όσο το δυνατό πιο πιστό αντίγραφο! Το θέμα θεωρώ ότι έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον όχι μόνο για ανθρώπους του μπουζουκιού και των παραδοσιακών εγχόρδων αλλά για ΌΛΟΥΣ γενικά τους έγχορδους και μη. Προσωπικά αν και κιθαρίστας, βρήκα άκρως ενδιαφέρον το θέμα της ένωσης του μπράτσου με το σκάφος, το πώς κλείνουν οι δούγιες πίσω στη βάση, τη διαίρεση στην ταστιέρα όπου δεν κατάλαβα τίποτα ? και κυρίως το θέμα του ότι το μανίκι είναι σχεδόν κούφιο! Παρατίθεται βίντεο με παρουσίαση της διαδικασίας αναλυτικά απο τον οργανοποιό: Φωτογραφίες του αυθεντικού οργάνου και του ιδίου του Γιοβάν Τσαούς Και το αυθεντικό όργανο επι το έργον με τον εμπνευστή στο "τιμόνι"!

Δε γνώριζα το παρασκήνιο που ανέφερε ο @Jazzjoker. Τι να πω... θα ήταν πολύ πιο αξιέπαινο να ακούγαμε ένα νέο δίσκο ή τουλάχιστον μια σειρά από singles όπως επιβάλει η νέα μόδα, και να άφηνε το παρελθόν και τα έργα αυτού στο χρονικό πλαίσιο που ανήκουν. Δεν ξέρω τι προσδοκά ο Waters απο αυτή τη σειρά ενεργειών και έχοντας ως δεδομένο ότι υπάρχει και παρελθόν δικαστικού αγώνα με τους υπόλοιπους που έχουν μείνει. Θεωρώ ότι η υστεροφημία του ως συνθέτης-στιχουργός είναι δεδομένη και στο βάθρο που της αξίζει. Αλλά μια ακόμα εκδοχή του έργου του σαν "επανεπίσκεψη" στα 80 είναι μάλλον περιττή για το ακροατήριο. Ωστόσο κρατάω μικρό καλάθι γιατι στα 80 δεν ξέρω τι επιπέδου καλλιτεχνικές προσδοκίες μπορούμε να έχουμε από κάποιον, όσο καλή και να είναι η διανοητική και φυσική του κατάσταση (εν προκειμένω εξαιρετικές). Μακάρι να μας διαψεύσει κάπως. Αλλά θέλω να πιστεύω ότι η συνεχής παρέμβασή του στην πολιτική φανερώνει ότι μάλλον είναι άοκνος και τα ενδιαφέροντά του ενεργά. Ωστόσο είχαμε πιο κοντινά παραδείγματα καλλιτεχνών πιο ενεργών στον πολιτικό λόγο παρά στη μουσική.