Αντε παλι ο Ρότζερ...

[Jazzjoker]

Η ίδια συντριπτική πλειονότητα, μένει για πάντα σε αυτό το σημείο.

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

 

[σκούφοΣ]

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

Να προσθεσω κ το οτι εχουν τελε, σε αυτα που πολυ σωστα εγραψες

 

[manosx]

 Σελιδα 7 για να φτασουμε στις τελε, αργουμε παιδια, μπορουμε και καλυτερα

 

[manosx]

 

[Waterfall-K]

 Σελιδα 7 για να φτασουμε στις τελε, αργουμε παιδια...

Σέρνονται. Οι πληκτράδες θα είχαμε αρχίσει να βρίζουμε την Moog ήδη απ΄τη 2η σελίδα....

 

[fusiongtr]

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

Να συμπληρώσω και το κίνητρο.

Αυτό που να τον κινητοποιήσει να το κάνει δηλαδή.

 

[Trolley]

Αυτό δεν οφείλεται στο ότι μελετούν μουσικές άλλων αλλά στο ότι η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων, δεν έχει την υπομονή, την πειθαρχία, τη φιλοδοξία και την εγγενή ικανότητα (ταλέντο/φαντασία/δημιουργικότητα/πες το όπως θες) να γίνουν καλύτεροι από το μέσο όρο στο αντικείμενό τους.

Οφειλεται σε αυτά που γράφεις, αλλά επίσης οφείλεται σε αυτό που εγώ ονομάζω "σύνδρομο κατ' επίφασην επιτευγμάτων". Τι είναι αυτό;

Είναι η φάση που ενώ κάνεις κάτι όχι-και-τόσο-σπουδαίο, κανείς δε σου λέει ότι "φίλε, αυτό που κάνεις δεν είναι και τόσο σπουδαίο", οπότε ο νους σου βολικά κλειδώνει στο ότι "εντάξει, κάτι κάναμε και σήμερα" το οποίο "σήμερα" κρατάει τελικά 30 χρόνια.

Είναι σαν τις στρατιωτικές ασκήσεις που βλέπουμε να ανακοινώνονται στην τηλεόραση, οι οποίες πάντα (μα, πάντα) πηγαίνουν εξαιρετικά, με ένα σημαντικό μειονέκτημα... ότι λείπει ο εχθρός, υπό την παρουσία του οποίου θα υπήρχε ξεμπρόστιασμα των όποιων αδυναμιών των μονάδων που συμμετέχουν.

Θέλει ο άλλος να προσπαθεί έξι μήνες να "βγάλει ένα σόλο"; Ωραία, ας το κάνει. Στο τέλος του εξαμήνου θα είναι καλύτερος μουσικός ή θα είναι πιο έτοιμος να γράψει κάτι δικό του;... 99,9% φορές... όχι, δεν θα είναι. Αν στο ίδιο χρονικό διάστημα προσπαθούσε να γράψει ένα σόλο δικό του (ναι, για το Comfortably Numb), εκεί θα μάθαινε κάτι για τον εαυτό του, το οποίο θα τον γλύτωνε από πολύύύύ ταλαιπωρία στο μέλλον. Ή θα τα κατάφερνε, οπότε μπράβο του.

Θα έφθανα μάλιστα στο σημείο να υποστηρίξω ότι το σύνδρομο των κατ' επίφασην επιτευγμάτων καταστρέφει μερικά από αυτά που γράφεις, την αντίληψη ύπαρξης κινήτρου ειδικά, κάθε αίσθηση στόχευσης, στο τέλος ο άλλος νομίζει ότι η μουσική υπάρχει στη ζωή του για να του λένε μπράβο οι φίλοι του ή για να αγοράζει τελέ (άντε να βοηθήσω και εγώ στον ιερό αγώνα).

 

[Jazzjoker]

Στο τέλος του εξαμήνου θα είναι καλύτερος μουσικός ή θα είναι πιο έτοιμος να γράψει κάτι δικό του;.

Μετά βεβαιότητος σου λέω ότι και τα δύο. Αν όχι στο τέλος του εξαμήνου και υποθέσουμε ότι δίνει στον εγκέφαλό του και άλλους 6 μήνες (με ή χωρίς επιπλέον μελέτη), για να "χωνέψει", σίγουρα μετά από ένα χρόνο.

 

[fusiongtr]

Μετά βεβαιότητος σου λέω ότι και τα δύο.

Με την προϋπόθεση να είναι αυτός ο στόχος του, η επιθυμία του και η φιλοδοξία του.

Να είναι δηλαδή σχετικά συνειδητοποιημένος.

Αλλιώς μαθαίνει κάτι παπαγαλία, απλά για περνάει ευχάριστα τον χρόνο του παίζοντάς το, χωρίς να ενδιαφέρεται να καταλάβει τι και πώς, χωρίς να μπορεί να το χρησιμοποιήσει δημιουργικά.

 

[manosx]

 Trolley, ο συλλογισμος σου ειναι εντελως λαθος, οχι απο την αποψη του αν θα βοηθησει η μελετη ετοιμης μουσικης, που φυσικα θα βοηθησει.

 Το λαθος σου ειναι οτι μιλας για το "κατι σπουδαιο", λες και ειναι, η θα επρεπε να ειναι, ο στοχος ενος μουσικου.

 Δεν μαθαινει κανεις μουσικη για να κανει "κατι σπουδαιο". Μαθαινει κανεις μουσικη, διοτι το να παιζεις μουσικη ειναι ευχαριστο απο μονο του.

 Η φαση δε διαφερει απο οποιονδηποτε ασχολειται με τον αθλητισμο. Δεν παιζαμε ολοι μπαλα πιτσιρικαδες για να γινουμε Μεσι. Επειδη μας αρεσε παιζαμε.

 Απο ολους οσους παιζουν μπαλα, και απο ολους οσους παιζουν μουσικη, ελαχιστοι των ελαχιστων θα κανουν κατι σπουδαιο. Ολοι ομως θα διασκεδασουν και, το σημαντικοτερο, ολοι θα μορφωθουν, σε ενα βιωματικο επιπεδο που κανενα βιβλιο μονο του δεν μπορει να σου προσφερει. Το να παιζεις ας πουμε με αλλους, ειτε μπαλα ειτε μουσικη, σε κανει καλυτερο ανθρωπο, και ας μην παιξεις στο Θρυλο ποτε ?

 

[Jazzjoker]

Αλλιώς μαθαίνει κάτι παπαγαλία, απλά για περνάει ευχάριστα τον χρόνο του παίζοντάς το, χωρίς να ενδιαφέρεται να καταλάβει τι και πώς, χωρίς να μπορεί να το χρησιμοποιήσει δημιουργικά.

Προς συζήτηση imo. Δηλαδή ακόμα και σε περίπτωση ατόμου brain dead, ακόμα και σε περίπτωση στυγνής παπαγαλίας, θεωρώ ακραίο το να μην καταλάβει τίποτα από αυτό που έφτασε να παίζει, έστω και εν καιρώ. 

 

[fusiongtr]

Προς συζήτηση imo. Δηλαδή ακόμα και σε περίπτωση ατόμου brain dead, ακόμα και σε περίπτωση στυγνής παπαγαλίας, θεωρώ ακραίο το να μην καταλάβει τίποτα από αυτό που έφτασε να παίζει, έστω και εν καιρώ. 

Συμφωνώ με την λογική σου, απλά το έχω δει να συμβαίνει (όχι με το συγκεκριμένο κομμάτι φυσικά), και γι' αυτό το είπα.

Να μην μπορεί κάποιος δηλαδή να χρησιμοποιήσει δημιουργικά κάτι τέτοιο.

Τώρα ότι κάτι πήρε, εντάξει, σίγουρα κάτι πήρε.

Αλλά όχι όσα θα μπορούσε.

 

[σκούφοΣ]

Αλλο πραγμα το δημιουργικο, αλλο πραγμα το να ακουστεις ως (ροκ μπλουζ) κιθαριστας ηλεκτρικος με ωραια εκφραστικοτητα.

Μπερδευουμε δυο εντελως διαφορετικα πραγματα.

Μπορεις χωρις να εχεις περασει απο αυτο το σταδιο (το σταδιο του νοτα νοτα) να εισαι δημιουργικος?

Φυσικα. 100%

Δε θα ακουστεις σαν τετοιου ειδους ηλεκτρικος κιθαριστας ομως. Παιζει ρολο? Εξαρταται απο το τι θες να κανεις.

Εδω ξεκινησαμε την κουβεντα απο πολυ συγκεκριμενα ηχητικα πλαισια. Αν θες να παιξεις αυτο το υφος πρεπει να το κανεις. Στα γρηγορα μου ερχονται παιχτες που παιζουν εκτος αυτου του πλαισιου. Κ ειναι τερατα. Αλλα δεν ειναι αυτου του υφους μουσικοι

Αλλα το να προτεινεις πως το βγαλσιμο ενος σολο νοτα νοτα ειναι χαμενος χρονος ειναι ακυρο.

Εκτος αν θες να πεις πως να κανεις μονο αυτο κ τιποτε αλλο ειναι ματαιο. 

Εκτος αν πιστευεις πως αυτο το υφος ειναι χασιμο χρονου.

Αν ειναι κατι απο τα δυο παραπανω καλο θα ειναι να ειπωθει πιο ξεκαθαρα, η κουβεντα ετσι θα μπει σε πιο σωστα πλαισια.

Εξ αλλου το νοτα νοτα απο μονο του το κανεις σε πιο αρχαρια σταδια (για να αποκτησεις τη φωνη που λεγαμε πιο πανω). Πιο μετα, η μελετη αρχιζει στο τι κανεις αφου τελειωσεις με το νοτα νοτα. Οταν αποδομεις το νοτα νοτα να δεις απο τι υλικα φτιαχτηκε, για να δεις τι ηταν απο το συγκεκριμενο παιξιμο που σε συγκινει. Τι απο αυτα τα χαρακτηριστικα θες να εχει το δικο σου παιξιμο. Πως θα τα περασεις στο παιξιμο σου κ με τετοιο τροπο που να γινει πιο οργανικο να ακουστει δικο σου. Ειναι σημαντικα αυτα? Σε συγκεκριμενα παιξιματα ναι ειναι

Οι μεγαλοι απλα πιστευω πως αυτο το σταδιο, το σταδιο του να βρεις την ποιοτητα του χαρακτηριστικου που σε συγκινησε κ που θα σε παει μπροστα, εχουν βρει τροπο να το κανουν χωρις πολυ αναλυση κ κατευθειαν το βαζουν στο παιξιμο τους με δημιουργικο τροπο. Το κατευθειαν δεν ειναι απολυτο, απολυτο ομως ειναι οτι με το που το βγαλανε, ψαχνουν δημιουργικους τροπους να το χρησιμοποιησουνε

 

[Nestoras]

Πάντως εγώ όταν μελέτησα και έμαθα ( τρόπος το λέγειν) το σόλο στο Heartbreaker / Zeppelin μου φάνηκε ότι έγινα καλύτερος μουσικός. 

 

[manosx]

 Αυτο εδω το βιντεακι του φιλου μας του Koleston, ? ειναι για μενα η σωστη προσεγγιση οταν θελει καποιος να μελετησει οργανωμενα. Δεν εχω προσωπικη γνωμη για τα παραδειγματα που φερνει και τετοια, αλλα η γενικη λογικη της καταλληλης επιλογης και της χρηστικοτητας ενος κομματιου ειναι προς την σωστη κατευθυνση.

 Μην μεινετε στον τιτλο, ειναι clickbait, μεσα τα λεει καλα.

 

[fusiongtr]

Μπορεις χωρις να εχεις περασει απο αυτο το σταδιο (το σταδιο του νοτα νοτα) να εισαι δημιουργικος?

Φυσικα. 100%

Διαφωνώ, στο εξής.

Δεν είναι ανάγκη να βγάλεις πχ όλο το σόλο νότα νότα.

Μπορείς να κάνεις transcription κάποια μέρη του.

Αν δεν έχεις κάνει κάτι τέτοιο, πολύ δύσκολα η δημιουργικότητά σου θα βρει διέξοδο που να σε ικανοποιεί.

Αλλα το να προτεινεις πως το βγαλσιμο ενος σολο νοτα νοτα ειναι χαμενος χρονος ειναι ακυρο.

Συμφωνώ απόλυτα.

Εκτος αν θες να πεις πως να κανεις μονο αυτο κ τιποτε αλλο ειναι ματαιο. 

Αυτό θέλω να πω.

Εξ αλλου το νοτα νοτα απο μονο του το κανεις σε πιο αρχαρια σταδια (για να αποκτησεις τη φωνη που λεγαμε πιο πανω). Πιο μετα, η μελετη αρχιζει στο τι κανεις αφου τελειωσεις με το νοτα νοτα. Οταν αποδομεις το νοτα νοτα να δεις απο τι υλικα φτιαχτηκε, για να δεις τι ηταν απο το συγκεκριμενο παιξιμο που σε συγκινει. Τι απο αυτα τα χαρακτηριστικα θες να εχει το δικο σου παιξιμο. Πως θα τα περασεις στο παιξιμο σου κ με τετοιο τροπο που να γινει πιο οργανικο να ακουστει δικο σου. Ειναι σημαντικα αυτα? Σε συγκεκριμενα παιξιματα ναι ειναι

Πάρα πολύ σωστά.

Σε όλα τα παιξίματα είναι.

 

[σκούφοΣ]

Δεν είναι ανάγκη να βγάλεις πχ όλο το σόλο νότα νότα.

Μπορείς να κάνεις transcription κάποια μέρη του.

Κ αυτο νοτα νοτα ειναι, ετσι οπως το αντιλαμβανομαι εγω.

Νοτα νοτα σε ενα μουσικο θεμα. Το ολο το κομματι νοτα νοτα ,ειναι μονο αν εχει 50 σημεια που θες να μελετησεις (δυσκολο) ή αν θες να βγεις να το παιξεις (που κι εκει... τα σημαντικα για εσενα βγαζεις νοτα νοτα ?)

Φυσικα οσο πιο πολυ εχεις εντρυφησει σε κατι τοσο πιο ευκολο ειναι να κανεις καποιον ν νομιζει πως ο,τι ακουσε ηταν νοτα νοτα, ενω δεν ηταν κ ενω το ποσο ασχοληθηκες μαζι του να ειναι πολυ λιγοτερο απ'οτι νομιζει

Συμφωνώ απόλυτα.

Κ εγω συμφωνω με τη συμφωνια σου

Αυτό θέλω να πω.

Αρα θα συμφωνησω κ εδω

Πάρα πολύ σωστά.

Σε όλα τα παιξίματα είναι.

Νομιζω πως συμφωνω 

 

[Trolley]

Μετά βεβαιότητος σου λέω ότι και τα δύο.

OK, δεν θα αμφισβητήσω εγώ την επίκληση μίας προσωπικής εμπειρίας. Ξέρω βέβαια πολλές (= δεκάδες) περιπτώσεις όπου αφού μάθανε όλα τα αγαπημένα  τους σόλα, μετά τα παρατήσανε και παντρευτήκανε (που λέει ο λόγος).

Το λαθος σου ειναι οτι μιλας για το "κατι σπουδαιο", λες και ειναι, η θα επρεπε να ειναι, ο στοχος ενος μουσικου.

Φυσικά, αυτός είναι. Έχει δικαίωμα να μην το καταφέρει, αλλά δεν του αναγνωρίζω το δικαίωμα να μην προσπαθήσει. Την ώρα που τα παιδιά παίζουν μπάλα, κάποιοι ενοχλούμαστε.

Πάντως μου κάνει εντύπωση πως εσύ ισχυρίζεσαι κάτι τέτοιο. Δηλαδή ο κάθε Μεγάλος του χώρου, έγινε μεγάλος χωρίς να θέλει να γίνει μεγάλος; Πως δηλαδή; Του χαρίσανε ΤΕΛΕ οι νονοί του; Περίεργα πράγματα ακούω σήμερα.

 

[manosx]

  Για να ακουστουν τα εργα του Μεγαλου (ενας ειναι ο Μεγαλος ) στην εποχη του (αλλα και σημερα ), πρεπει εκατονταδες μικροι να κατσουν να τα μαθουν νοτα νοτα για να τα παιξουν και να τα τραγουδισουν. Ειδικα στην εποχη του μιλαμε κυριολεκτικα για μικρους, τους μαθητες στη Λειψια που ειχαν ως ενα απο τα μαθηματα τη μουσικη, και αποτελουσαν το κυριο σωμα για να ακουστουν τα ανεπαναληπτης μεγαλοσυνης χορικα.

 Ελαχιστοι των ελαχιστων απο αυτους εγιναν μεγαλοι, κανενας απο αυτους φυσικα δεν εφτασε το Μεγαλο, αλλα αυτη τους η ασχολια ειναι σιγουρο οτι μεγαλωσε την ιδια τους την ψυχη.

 

[Trolley]

Για να ακουστουν τα εργα του Μεγαλου (ενας ειναι ο Μεγαλος ) στην εποχη του (αλλα και σημερα ), πρεπει εκατονταδες μικροι να κατσουν να τα μαθουν νοτα νοτα για να τα παιξουν και να τα τραγουδισουν. Ειδικα στην εποχη του μιλαμε κυριολεκτικα για μικρους, τους μαθητες στη Λειψια που ειχαν ως ενα απο τα μαθηματα τη μουσικη, και αποτελουσαν το κυριο σωμα για να ακουστουν τα ανεπαναληπτης μεγαλοσυνης χορικα.

Προφανώς, αλλά.... το έγραψα και στον Καταρράκτη ότι δεν μιλάμε για κλασική μουσική (πρώτον) και επίσης δεν είμαστε εκεί πλέον (δεύτερον). Μιλάμε για το ΡΟΚ ιδίωμα, συγκεκριμένα για διάφορα σόλο κιθάρας που ΟΛΑ είναι ντοκουμενταρισμένα στην πρωτότυπη δισκογραφία - ΤΙ ΣΤΟΝ ΓΙΟΥΤΣΟ μπορεί να με ενδιαφέρει πως θα το παίξει το σόλο του Comfortably Numb οποιοσδήποτε άλλος; (απάντηση: ούτε λίγο).

Οπότε απομένει το επιχείρημα ότι "έτσι γίνεται καλύτερος μουσικός", στο οποίο απαντώ "μπράβο του, και εις ανώτερα".