Αντε παλι ο Ρότζερ...

Πάντως όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" (Clapton, Gilmour, J. Beck, Van Allen, Hendrix e.t.c.  e.t.c..) έγιναν "icons" βγάζοντας και παίζοντας στα νιάτα τους σόλα άλλων και φυσικά επηρεάστηκαν από το στυλ αυτών αλλά σιγά σιγά καταστάλαξαν-βρήκαν το δικό τους στυλ.


Σε καμία περίπτωση.

Icons έγιναν μετά από το "σιγά-σιγά", όχι ενώ έπαιζαν μουσικές άλλων. Το επιχείρημα που θες να διατυπώσεις είναι ότι αν δεν έπαιζαν τις μουσικές άλλων δεν θα είχαν φθάσει ποτέ στις δικές τους, εκείνες που τους έκαναν icons. Πιθανόν, αλλά ισχύει και το:

Η ίδια συντριπτική πλειονότητα, μένει για πάντα σε αυτό το σημείο.
 που έγραψα πριν.

 
 Πάντως όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" (Clapton, Gilmour, J. Beck, Van Allen, Hendrix e.t.c.  e.t.c..) έγιναν "icons" βγάζοντας και παίζοντας στα νιάτα τους σόλα άλλων και φυσικά επηρεάστηκαν από το στυλ αυτών αλλά σιγά σιγά καταστάλαξαν-βρήκαν το δικό τους στυλ.

 Σε άλλους φαίνεται περισσότερο η επιρροή τους (SRV) και σε άλλους (Gilmour) λιγότερο..
Λογικο. Ο SRV παιζει μια μουσικη, που κανει feature την κιθαρα σε πολυ μεγαλυτερο βαθμο απ'οτι οι Φλουντ. Κ οι δυο εχουν επιρεαστει απο Χεντριξ. Κ παροτι ο SRV εχει εντελως διαφορετικο ηχο, εντελως διαφορετικο touch κ "επιτιθεται" στην κιθαρα με εναν τροπο που ουτε εχουμε δει, ουτε θα ξαναδουμε, λες κατευθειαν ...ωωωω επιρροη Χεντριξ. Γιατι? Εγω πιστευω γιατι ειναι επιρεασμενος σε τετοιο βαθος απο Τζιμι, ως attitude κ προσεγγιση, που κ πιανο να επαιζε παλι το ιδιο θα λεγαμε. Που αν το καλοσκεφτεις ο SRV σαν φωνη κιθαριστα, εχει τοσο προσωπικη φωνη κ αναγνωρισιμη, που αν εδινες σε ολους τους κιθαριστες ενα generic lick να το παιξουν εκτος μουσικου πλαισιου, θα ηταν ο πρωτος που θα αναγνωριζαμε

 
Ο Scott Henderson, έτσι γράφει τα σόλο του.

Κάνει διάφορα takes, τα ακούει, κάνει μια συρραφή με αυτά που του αρέσουν περισσότερο, και μετά κάθεται και τα βγάζει για να τα ξαναπαίξει.
Ορίστε,έφτιαξα και σχολή.Εγω είμαι ο πρώτος που το παραδέχτηκε και απαιτώ να έχει το όνομα μου.

 
Ορίστε,έφτιαξα και σχολή.Εγω είμαι ο πρώτος που το παραδέχτηκε και απαιτώ να έχει το όνομα μου.


Ο Scotty το έχει πει αυτό κάτι χρόνια πριν.

Απαίτα όσο θες ασούμε.

 
Αυτό ισχύει σε όλες τις λαϊκές μουσικές.

Τζαζ, ποπ, ροκ, φανκ, κλπ.

Όλοι μάθαιναν κάνοντας transcription τα παιξίματα των άλλων, αφού δεν υπήρχανε σχολεία και παρτιτούρες.

Ο Scott Henderson, έτσι γράφει τα σόλο του.

Κάνει διάφορα takes, τα ακούει, κάνει μια συρραφή με αυτά που του αρέσουν περισσότερο, και μετά κάθεται και τα βγάζει για να τα ξαναπαίξει.
Ο Χεντερσον εχει φτασει σε σημειο να αφιερωνει μια-δυο μερες καθε εβδομαδα, στο να προσπαθει να αντιγραψει πλεον, οχι το παιξιμο (αυτο το εχει τερματισει 40 χρονια που αντιγραφει με τα cover bands που ο ιδιος λεει πως ειχε κ καραγουσταρε), αλλα τον ηχογραφημενο ηχο του καθε κιθαριστα (χρησιμοποιώντας isolated tracks) !!!!!!!!

Ποιος? Ισως ο καλυτερος fusion, blues rock αυτοσχεδιαστης που υπαρχει! Που δεν τον κατηγορει κανεις για ελλειψη προσωπικου υφους κ κοντευει τα 70..

 
Ο Χεντερσον εχει φτασει σε σημειο να αφιερωνει μια-δυο μερες καθε εβδομαδα, στο να προσπαθει να αντιγραψει πλεον, οχι το παιξιμο (αυτο το εχει τερματισει 40 χρονια που αντιγραφει με τα cover bands που ο ιδιος λεει πως ειχε κ καραγουσταρε), αλλα τον ηχογραφημενο ηχο του καθε κιθαριστα (χρησιμοποιώντας isolated tracks) !!!!!!!!
ΚοιτάΧτε δώ κάτι τύπους ρε,μου έχουν φάει την δουλεία.Ο να σου γα...

 
Σε καμία περίπτωση.

Icons έγιναν μετά από το "σιγά-σιγά", όχι ενώ έπαιζαν μουσικές άλλων. Το επιχείρημα που θες να διατυπώσεις είναι ότι αν δεν έπαιζαν τις μουσικές άλλων δεν θα είχαν φθάσει ποτέ στις δικές τους, εκείνες που τους έκαναν icons. Πιθανόν, αλλά ισχύει και το:


Η ίδια συντριπτική πλειονότητα, μένει για πάντα σε αυτό το σημείο.
Όχι, το επιχείρημα μου ήταν ότι άρχισαν με σόλα άλλων, βοηθήθηκαν από αυτά, έμαθαν κάποια πράγματα από αυτά και μετά (ταλέντου έχοντος...) εξελίχθηκαν και "πρώτευσαν"...

 'Οσο για το 2ο quote..., το ρεζουμέ είναι στο ταλέντο και στην διάθεση.

 
Ο Χεντερσον εχει φτασει σε σημειο να αφιερωνει μια-δυο μερες καθε εβδομαδα, στο να προσπαθει να αντιγραψει πλεον, οχι το παιξιμο (αυτο το εχει τερματισει 40 χρονια που αντιγραφει με τα cover bands που ο ιδιος λεει πως ειχε κ καραγουσταρε), αλλα τον ηχογραφημενο ηχο του καθε κιθαριστα (χρησιμοποιώντας isolated tracks) !!!!!!!!


Δεν νομίζω ότι το κάνει πια.

Αν και είναι sound junkie.

Μην λέμε πολλά, ο Wes ....

"At a dance with his wife, he heard a Charlie Christian record for the first time. This motivated him to buy a six-string guitar the next day. For nearly a year, night and day, he tried to imitate Christian and teach himself the guitar. Although he hadn't intended to become a musician, he felt obligated to learn after buying the guitar. He received no formal instruction and couldn't read music. By the age of twenty, he was performing in clubs in Indianapolis at night, copying Christian's solos, while working during the day at a milk company."

https://en.wikipedia.org/wiki/Wes_Montgomery

Νομίζω ότι αυτός τουλάχιστον, το προχώρησε το πράγμα.

Ε?

 
ΚοιτάΧτε δώ κάτι τύπους ρε,μου έχουν φάει την δουλεία.Ο να σου γα...
Κατσε μη μπει στο νοιζ να ποσταρει κ πει "εγω τα γραφω αυτα 15χρονια τωρα, απλα δεν το εχετε παρει χαμπαρι γιατι το νικνεημ μου ειναι το ταδε. Τι μαε λεει αυτος ο ΕΜΤΖΙ εγω τα εκανα πρωτος!!"

 
Είναι γνωστό (και ελαφρώς ανεκδοτολογικό) ότι αν ζητήσεις από τον "κλασικό πιανίστα" στον οποίο θεωρητικά αναφέρεσαι να παίξει ένα σόλο των 30 δευτερολέπτων, σε κοιτάζει με απορία/οίκτο.
Με απορία & οίκτο θα σε κοιτάξει και οποιοσδήποτε Jazzίστας αν του ζητήσεις να σου παίξει νότα προς νότα μια σύνθεση τρίτου. 

Μην μπερδεύεσαι, και μην μπερδεύεις άσχετες μεταξύ τους καταστάσεις.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Ολοι οι μεγαλοι κλασσικοι συνθετες ειχαν λιωσει τη μουσικη των προηγουμενων, την ειχαν λιωσει κυριολεκτικα. Δεν τους εμποδισε αυτο να κανουν κατι δικο τους, ισα ισα αυτο ηταν απαραιτητο για να ξερουν τι εχει προηγηθει και να μην αναμασησουν απλα τα ιδια.

 Το να μεινει καποιος εκει, το να μαθει δηλαδη εργα αλλων και μη φτιαξει κατι καινουργιο, σημαινει πολυ απλα οτι ποτε δεν ειχε την ταση, το ταλεντο, η απλα την επιθυμια να φτιαξει κατι δικο του.

 
  Το να μεινει καποιος εκει, το να μαθει δηλαδη εργα αλλων και μη φτιαξει κατι καινουργιο, σημαινει πολυ απλα οτι ποτε δεν ειχε την ταση, το ταλεντο, η απλα την επιθυμια να φτιαξει κατι δικο του.
Τέλος!

 
Δεν νομίζω ότι το κάνει πια.

Αν και είναι sound junkie.
Σε συνεντευξη του τα τελευταια 2 χρονια το ειδα. Κ ειπε κιολας ποσο του ελυσαν τα χερια τα York Audio IR σε αυτο το εγχειρημα

 
Με απορία & οίκτο θα σε κοιτάξει και οποιοσδήποτε Jazzίστας αν του ζητήσεις να σου παίξει νότα προς νότα μια σύνθεση τρίτου.


Παρ' όλα αυτά, σε πάρα πολλούς, θα ακούσεις αμιγείς ολόκληρες φράσεις πχ του Coltrane στον αυτοσχεδιασμό τους.

Τα έχουνε σκίσει στο άκουσμα και την μελέτη κάνοντας transcriptions.

Σε συνεντευξη του τα τελευταια 2 χρονια το ειδα. Κ ειπε κιολας ποσο του ελυσαν τα χερια τα York Audio IR σε αυτο το εγχειρημα


Το αυτί που έχει ο Scott είναι .... ελεφάντινο.

Στο git κάποτε, πέρναγε έξω από αίθουσα που κάνανε πρόβα μαθητές, και άνοιγε την πόρτα και τους έκανε συγκεκριμένες παρατηρήσεις για το τι κάνουνε καλά και τι όχι.

Δεν υπάρχει λέμε.

 
Όχι, το επιχείρημα μου ήταν ότι άρχισαν με σόλα άλλων, βοηθήθηκαν από αυτά, έμαθαν κάποια πράγματα από αυτά και μετά (ταλέντου έχοντος...) εξελίχθηκαν και "πρώτευσαν"...


Αυτό που έγραψα δηλαδή.

Ότι χωρίς να έχουν (αρχικώς) μιμηθεί άλλους, δεν θα είχαν φτάσει στα δικά τους.

Δεν καταλαβαίνω πως δεν βλέπεις ότι έγραψες ακριβώς αυτό που έγραψα, μάλλον υπάρχει μία απροθυμία (λογική σε ένα φόρουμ μουσικών) να παραδεχθούν το δεύτερο σκέλος, οπότε για τρίτη φορά, θα επισημάνω ότι οι περισσότεροι μένουν για πάντα εκεί (και δεν είναι θέμα διάθεσης, αλλού είναι το θέμα, αν θέλεις μπορώ να σου πω).

@Waterfall-K

Αυτά τα "οποιοσδήποτε" να μην έγραφες... τι να κάνω τώρα, να σου φτιάξω λίστα τζαζ μουσικών που έχουν δισκογραφία με έργα κλασικής μουσικής; Το αντίθετο δεν υπάρχει, καθώς πράγματι οι περισσότεροι πρωταθλητές-μουσικοί στην εκτέλεση κλασικής μουσικής (ανεξαρτήτως οργάνου) πρακτικά αγνοούν την ιδέα (πόσο μάλλον την πρακτική) του αυτοσχεδιασμού.

Και εδώ βέβαια, να επισημάνω ότι πάλι κάνεις την σουπιά - εκεί που μιλάγατε για ένα σόλο-φρανκενστάην σε ένα ΡΟΚ δίσκο, και επί του οποίου ιδιώματος τοποθετήθηκα, ρίχνεις στη σούπα και τον "κλασικό πιανίστα" που κάποτε θα πρέπει να γνωρίσω και να συζητήσω μαζί του/της.

 
Ρε παιδιά, πώς θα παίξεις κάτι δικό σου αν δεν ακούσεις/μελετήσεις άλλους;

Παρθενογένεση έχει πάψει να υπάρχει εδώ και δεκαετίες, κοντά αιώνα.

Είτε το παίξεις νότα νότα, είτε το κάνεις transcribe, είτε κάνεις active listening με σημειώσεις, παίρνεις κάτι από τους προηγούμενους.

Σύμφωνοι πως η στείρα αναπαραγωγή έχει diminishing returns από ένα σημείο και μετά δημιουργικά, αλλά όλοι έχουμε ένα εναρκτήριο σημείο.

Νομίζω πως δεν έχω καταλάβει κάτι βασικό στη συζήτηση που γίνεται, αδυνατώ να βρω πού/γιατί διαφωνούμε.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Παιδια μιλαμε για ροκ κιθαρα ετσι. Που το 80% των παιξιματων ειναι καρακλισε. Κ ο καθενας πουλαει τον ηχο του, το touch κ την εκφραστικοτητα του.

Που αν τα ακουσει καποιος σοβαρος μουσικολογος, οι ομοιοτητες που εχουν ολα αυτα μεταξυ τους ειναι ασυγκριτως τεραστιοτερες ? των διαφορων

Εκει ανφερομαι οταν λεω πως αν ασχολεισαι με αυτο το ειδος κιθαρας, το νοτα νοτα χρειαζεται (κ με ποικιλια μαλιστα). Στο πως θα παιξεις τις νοτες. Ή μαλλον στο τι θα πρεπει να εχει προηγηθει για να τις παιξεις με εναν τροπο που θα χαρακτηρισουν δικο σου

Τωρα στο τι νοτες θα παιξεις, στον αυτοσχεδιασμο κ στη συνθεση, θελει κ αλλο τροπο μελετης σιγουρα κ παρα πολλα ακουσματα.... 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Δηλαδή υπήρχε πριν?
Με την έννοια του κομήτη από το πουθενά ίσως όχι, αλλά υπήρχαν κάποιοι που έφτιαξαν δικά τους καλούπια και μετά τα έσπασαν, εννοείται έχοντας πάρει κάτι από τους προηγούμενους όμως.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top