Το "καντινιέρης" δεν το ανέφερες. Εκεί παίζουν τα πολλά λεφτά, κακά τα ψέματα...
Λοιπόν άκου τώρα στόρυ.
Στην εταιρεία που δούλευα, ήμουν κι εγώ στο λογιστήριο, και στο οικονομικό τμήμα γενικότερα.
Δίπλα μου ακριβώς ήταν μια κοπέλα που είχε αναλάβει το τμήμα προσωπικού και την μισθοδοσία.
Η εταιρεία (όμιλος τριών εταιρειών) ήταν εταιρεία logistics, και είχε και αποθήκες.
Εκεί λοιπόν στις αποθήκες, δούλευε κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ένας εργαζόμενος λοιπόν, ο οποίος ήταν λίγο .... "ελαφρούλης" στο μυαλό, είπε στην κοπέλα της μισθοδοσίας ότι έπιασε και 2η δουλειά σε υπουργείο, και ρωτούσε αν αυτό δημιουργούσε πρόβλημα με τα ένσημα.
Δεν το πήραμε και πολύ σοβαρά.
Κάποια στιγμή χρειάστηκε να τον βρει επειγόντως η κοπέλα, να του πει κάτι για την πληρωμή του.
Παίρνει τηλέφωνο σπίτι του, το σηκώνει η μάνα του, και της λέει ότι είναι στην άλλη δουλειά στο υπουργείο, και της δίνει το τηλέφωνο της δουλειάς αυτής.
"Ρε συ, όντως αυτός δουλεύει σε υπουργείο?" αναρωτηθήκαμε.
Τον παίρνει λοιπόν τηλέφωνο, και το σηκώνει κάποιος άσχετος.
"Καλησπέρα, μπορώ να μιλήσω στον Μανώλη?" ρωτάει η κοπέλα.
Και της απαντάει ο άλλος ...
"Δεν είναι εδώ τώρα, έχει πάει τους καφέδες και ένα ούζο στον τρίτο, πάρτε πάλι σε λίγο".
Υπάλληλος σε καντίνα δίπλα σε υπουργείο ήταν το παλικάρι.