Όπως αναρτήθηκε στην σελίδα συμμετοχής, η κριτική επιτροπή αποτελείτο απο τον
Σάμι Αμίρη (Phos Duo, NUKeLEUS, piano and current M.D. of Athens Big Band),
Γιάννη Πετρογιάννη (ηχολήπτη/μουσικό και ιδιοκτήτη του
Matrix studio), Σπύρο Λευκοφρύδη (ιδιοκτήτη και άνθρωπο πίσω απο τον ήχο του
The Zoo). Τα στοιχεία για το ποιος είναι ο καθένας προσφέρθηκαν με λινκ για να αναζητήσει ο καθένας που ενδιαφέρεται να μάθει.
Ζητήθηκε να αξιολογήσουν ως προς:
- Τεχνική σύνθεσης και εκτέλεσης.
- Παραγωγή της ηχογράφησης.
- Και αναπόφευκτα το υποκειμενικό κριτήριο
Τα κομμάτια στάλθηκαν ανώνυμα (χωρίς να γνωρίζουμε τους δημιουργούς) σε μορφή mp3, σε όλους.
Ο καθένας (και ο υπογράφων) έπρεπε να προτείνει 10 κομμάτια βαθμολογημένα με άριστα το 10.
Οι συνολικοί βαθμοί προστέθηκαν για το κάθε κομμάτι και βγήκε αυτόματα σε ένα excel, η σειρά κατάταξης.
Οι 3 πρώτοι πήραν τα δώρα, μακάρι να είχαμε να δώσουμε σε περισσότερους.
Βίντεο με το παραπάνω δημοσιευμένο κείμενο δεν αναρτήθηκε. Ίσως να ήταν πιο θεμιτό και θα μπορούσα να υπερθεματίσω βάζοντας ένα πρόσωπο να τα λέει, με εικόνες απο τα στούντιο και τις περγαμηνές των κριτών. Bad marketing.
Συνέχεια Bad marketing, που δεν ψήφισε το κοινό κατα την προσφιλή τακτική συλλογής like, (απο τους δικούς του καθενός) και που θα ήταν προς όφελος της επισκεψιμότητας της σελίδας περισσότερο, παρα της αξιοκρατίας.
Θα μπορούσα βέβαια για καλό marketing να μαγειρέψω τα αποτελέσματα για να βγάλω κάποιο απο τα "δικά μας παιδιά" εδω μέσα. Υπάρχουν πολλά αξιόλογα έτσι κι αλλιώς.
Ποιος απο εδώ μέσα το θέλει για τον εαυτό του;
Και πως εγώ θα συνέχιζα να συντονίζω το Noiz όπως έκανα 20 χρόνια τώρα;
Θα μπορούσα επίσης να περιορίσω τον διαγωνισμό σε μέλη με Χ αριθμό συμμετοχών και πάνω, ώστε να χαϊδέψω τα αυτιά όσων συμμετέχουν συχνά. Πέστε μου όμως, είναι προτιμότερο το "καλύτερα πρώτος στο χωριό παρά δεύτερος στην πόλη;"
Τώρα βέβαια, μπορεί κάποιος να μην συμφωνεί με την επιλογή των 3 κομματιών και αυτό είναι φυσικό.
Όμως δεν τα έβγαλε ένα άτομο, ούτε το βιογραφικό της επιτροπής παραπέμπει σε "εύπεπτα" ακούσματα και λιτές μελωδικές γραμμές. Αντιθέτως!
Και σε τελική ανάλυση αν κάποιος αφιέρωσε χρόνο και δημιούργησε, μήπως του έμεινε κάτι;
Μια ανάρτηση, μια προβολή απο την σελίδα;
Ενα αξιόλογο κομμάτι για το άλμπουμ του, διασκέδαση, περισσότερη γνώση... πείρα μήπως;
Μήπως γι αυτό δεν υπάρχει αυτός ο χώρος;
