Νομίζω οτι οφείλω να γράψω 5 κουβέντες.
Διότι έχω το κουσούρι να μην είμαι διπλωμάτης. Αυτά που με ενοχλούν τα λέω.
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι ανήκω σ αυτούς που (οκ δεν θα θέσω θέματα διαφάνειας) δυσαρεστήθηκαν με τα αποτελέσματα του διαγωνισμού. Και για να μην πάει αλλού το μυαλό κανενός, βγάζω τον εαυτό μου απ έξω.
Στην μουσική, αυτή που λέμε σύνθεση ή εκτέλεση ή ακόμα και στο τί μου αρέσει να ακούω μειοψηφία ήμουν πάντα στο περιθώριο του αποκαλούμενου mainstream. Από τα 20 μου που παίζω συνειδητά μουσική και την κοινωνώ προς τα έξω ήξερα ότι ήμουν για πολύ λίγους και αυτούς τους λίγους ακόμα, κάθε φορά ήθελα να τους δυσκολέψω περισσότερο. Εδω σε μια παρέα που γνωρίστηκα και εντάχθηκα σε ενα διάστημα έξι χρόνων έκανα προσπάθειες και κάνω να φτιάχνω κομμάτια και παραγωγές. 10 likes ήταν πάντα το μέγιστο. Και μάλιστα συνήθως περισσότερα παίρνω από αγνώστους και στο soundcloud και ενδεχομένως θα πάρω στο youtube. Αλλωστε ουδείς προφητης στον τόπο του.
Και μια και θίχτηκε το θέμα της παρουσίας, ο χώρος του νοιζ είναι κάτι στο οποίο δίνω βάρος, καθώς εδώ μέσα έμαθα πάρα πολλά πράγματα και κυρίως έκανα 5 ίσως λιγους παραπάνω φίλους. Όταν λέμε φίλους δεν εννοώ αυτούς από το φβ.
Πάμε παρακάτω λοιπόν:
Τι μου χτύπησε άσχημα.
1. Όπως και πέρσι 3 από το πουθενά με post count όσες οι συμμετοχές τους με κομμάτια, πήραν τις πρώτες θέσεις. Και με την περσινή εμπειρία από τους 3 μόνο ο ένας έχει συμμετάσχει, περιστασιακά και συνήθως με αναρτήσεις μουσικών κομματιών. Ετσι και φέτος είμαι σίγουρος ότι κανείς από τους 3 διακριθέντες δεν θα γίνει ενεργό μέλος της κοινότητας που λέγεται νοιζ. Τι θα κερδίσω εγώ ή κάποιο Χ μέλος του νοιζ, από τον Υ παραγωγό (όπως δηλώθηκε) που διακρίθηκε? Τίποτα. Την όποια του εμπειρία που του φάνηκε χρήσιμη για την διάκρισή του θα την κρατήσει για τον εαυτό του. Και μη μου πείτε το γεγονός ότι ανέβηκαν ένα δυο ποστ «γνωριμίας» εκ των υστέρων είναι ή θα είναι δείγμα παρουσίας. Εδώ είσαστε και εδώ είμαι. Συνεπώς αν ο διαγωνισμός έγινε για την κοινότητα, αυτή δεν (θα) έχει κάνενα κέρδος απο αυτόν. Διότι ούτε γνώση μοιράζεται ούτε η κοινότητα μεγαλώνει. Τι να το κάνω που δηλώνεται ότι οι διακριθέντες είναι από παλιά μέλη του νοιζ αλλά δεν γράφουν? Γιατί δεν γράφουν, παρά μόνο εαν υπάρχει το δέλεαρ κάποιου κέρδους?
2. Στα χρόνια αυτά της παρουσίας μου εδώ, κατάλαβα ότι το νοιζ είναι σίγουρα guitar oriented και σίγουρα blues/rock guitar oriented. Κανένα πρόβλημα. Κατάλαβα ότι στο νοιζ υπάρχει κόσμος που τουλάχιστον στην πλειοψηφία των καθημερινών θαμώνων δεν χειροκροτάει την σημερινή εικόνα της σύγχρονης προωθούμενης από τα media ξένης και ελληνικής μουσικής. Πχ εύκολα τραγούδια, τραγούδια της τηλεόρασης, τραγούδια του youtube, ή να το κάνω πιό συγκεκριμένο τραγούδια τύπου «...μαμα» ή γενικότερα ραπ και μουσικής αποστερημένης από τα βασικά της συστατικά. Και ενώ υπήρχε μια επιτροπή με περγαμηνές, το αποτέλεσμα ήταν να διακριθούν τελικα σε ποσοστό 2/3 τραγούδια-κομμάτια στο στυλ αυτό, το ένα 100% σαμπλαρισμένο με δικαιολογία ότι ήταν «έτοιμες παραγωγές για κυκλοφορία». Και δηλωνεται ότι οι συμμετοχές κρίθηκαν για την συνολική προσπάθεια σύνθεσης - εκτέλεσης - παραγωγής χωρίς περιορισμό σε μουσικό ύφος". Και σίγουρα τα κομμάτια που διακρίθηκαν τα είχαν όλα αυτά. Εκτός ...από το γεγονός ότι υπήρχαν ακόμα 20 σίγουρα καλύτερα από αυτά, τουλάχιστον συνθετικά. Το θέμα της παραγωγής (και διόλου παράξενο αν ληφθούν υπόψη τα βιογραφικά της επιτροπής) έλαβε προφανώς δυσανάλογα μεγάλη βαρύτητα, υποσκελίζοντας το συνθετικό και εκτελεστικό μέρος. Και αν ήταν στόχος η άρτια παραγωγή και δεν προκρίθηκαν καλές συνθέσεις επειδή «χαντακώθηκαν» στην παραγωγή, μπορούσε να γίνει γνωστό εξ αρχής, ώστε οι ενδιαφερόμενοι σοβαρά να απευθυνθούν σε κάποιον επαγγελματία παραγωγό, (όπως πχ δηλώθηκαν οι διακριθέντες). Όπως επίσης θα μπορούσε να έχει ξεκαθαριστεί εξ αρχής (αντι του χωρίς περιορισμό σε μουσικό ύφος) ότι θα προτιμηθούν κομμάτια που δεν είναι heavy metal, thrash, fusion, jazz rock, latin, μπαλάντες ή ειδών των 70ς-90ς αλλά της σύγχρονης μουσικής σκηνής.
3. Είναι ξεκάθαρο ότι θέμα διαφάνειας δεν υπήρξε. Αυτό που πιστεύω είναι οτι εξ αρχής τέθηκαν λάθος γραμμές. Προφανώς δεν μου αρέσει το «πρώτος στο χωριό και δεύτερος στην πόλη», αλλά όταν γίνεται διαγωνισμός για το νοιζ εγώ καταλαβαίνω ότι γίνεται γι αυτούς που είναι μέλη του νόιζ και όχι γι αυτούς που γράφτηκαν και το post count=η συμμετοχή τους. Προφανώς δεν είναι λύση το 090, ουτε τα youtube ή τα fb likes και σίγουρα το άνοιγμα του διαγωνισμού προς τα έξω ήταν καλό για τους δωροθέτες κλπ, αλλά τελικά για όσους κόπιασαν «έχοντας ελπίδες»... άδικα κόπιασαν και ίσως δεν θα ξανακοπιάσουν υπό αυτές τις συνθήκες. Συνεπώς για πολλούς συμμετέχοντες είναι προτιμητέο το πρώτος στο χωριό.
Κλείνοντας θα επανέλθω λίγο στα αρχικά. Δεν με νοιάζει όπως είπα για το δικό μου κομμάτι. Με νοιάζει μόνο στο ότι όντως αφιέρωσα πολύ περισσότερο χρόνο εν όψει του διαγωνισμού και με δεδομένη την εμπειρία της επιτροπής. Και καλώς ή κακώς έχω την πολυτέλεια του χρόνου πλέον, αλλά άλλοι δεν την είχαν. Με την παρούσα εμπειρία του τελευταίου διαγωνισμού, προσωπικά δεν θα ασχοληθώ ξανά. Ξεχώρισα τουλάχιστον 5 κομμάτια καλύτερα από τα δυο δικά μου, που δεν διακρίθηκαν. Στην ηλικία που έφτασα και με αντάλλαγμα τα ήδη γκρίζα μου μαλλιά μπορώ να ξέρω τι είναι καλό και τι δεν είναι. Τα διακριθέντα για μένα κατατάσσονται κάτω από την πρώτη 20άδα - ναι, με εξαιρετική παραγωγή. Θα μου πεις, υποκειμενική άποψη. Το δέχομαι. Όπως θα μου πείτε βγήκαν καλύτερα τα τριπ χοπ και τα samples και οι άρτιες παραγωγές. Δηλαδή μια παραγωγή 5 σύνθεση 3, κέρδισε μια παραγωγή 3 σύνθεση 4. Θα το δεχτώ. Υποκειμενική άποψη. Τουλάχιστον του χρόνου θα ξέρω τι να μην κάνω, διότι προφανώς είμαι εκτός του όλου πλαισίου του διαγωνισμού.
