Η γνώμη μου είναι ότι η μετανάστευση σε άλλη πόλη είτε από απόλυτη ανάγκη είτε ως συμβιβαστική επιλογή είτε από απλή επιθυμία πρέπει να απομυθοποιηθεί και να απαλλαγεί από τη μιζέρια που έχει καλλιεργηθεί γύρω από αυτήν.
Δεν είχα σκεφτεί το θέμα της επικρατούσας άποψης στην Ελλάδα για το θέμα της μετανάστευσης μέχρι που έπεσα πάνω σ' αυτό το θλιβερό κείμενο:
http://www.rednotebook.gr/details.php?id=7498
(Η "αριστερή" προέλευση του κειμένου είναι τυχαία. Τοποθετήσεις αντίστοιχης λογικής βρίσκονται σε όλους τος χώρους. Απλά αυτό έτυχε να δω όταν σοκαρίστηκα).
Νομίζω ότι η μετανάστευση πρέπει να απομυθοποιηθεί και να της αφαιρεθεί το άρωμα μιζέριας που τη χαρακτηρίζει από περασμένες δεκαετίες. Ίσως πρέπει και να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη "μετανάστευση" αν αυτό βοηθάει.
Θέλω να πω τα ακόλουθα ως τροφή για σκέψη:
1. Η Ε.Ε. επενδύει ΔΙΣ στην κινητικότητα νέων επιστημόνων. Θεωρεί ότι η κινητικότητα είναι κάτι το επιθυμητό για την ευημερία όλων μακροπρόθεσμα, μειώνει την ξενοφοβία/ρατσισμό και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για καλύτερη σύγκλιση (οικονομική και πολιτική) των κρατών.
2. Γνωρίζω ανθρώπους που μετακινούνται κάθε 4-5 χρόνια σε άλλη χώρα της Ευρώπης χωρίς προφανή λόγο, παρά μόνο για να γεράσουν γεμάτοι εικόνες και εμπειρίες.
3. Πριν 25 χρόνια κατέβηκα από ένα καράβι στην Κρήτη όπου δεν ήξερα κανέναν και χωρίς να το καταλάβω έζησα εκεί 25 χρόνια ως ΞΕΝΟΣ. Σας μιλάω ειλικρινά, 17.5 ετών μόνος μου στην Κρήτη της δεκαετίας του '80 δυσκολεύτηκα πολύ περισσότερο να προσαρμοστώ από ότι ως 40άρης (+ ;D) σε μία πόλη της Ισπανίας του 2013 όπου ήξερα και καμιά 15ριά άτομα πριν έρθω.