Κουφη Λεοπαρδαλη είπε:
Για το πρωτο νομιζω το custom θα γινει vintage στο μελλον, με την εννοια του vintage = παλιο και καλο. Για το δευτερο δεν ξερω.
Μπααα.
Vintage στο μέλλον θα είναι όλα.
Collectable vintage θα είναι λίγα.
Και ως τέτοια δεν θα καθορίζονται από το αν παίζουν καλά αλλά αν πληρούν τα κριτήρια της αγοράς των vintage collectables.
Το αν παίζει άνετα και βολικά το κάθε όργανο είναι στις αισθήσεις του καθενός.
Το αν παίζει καλά το όργανο θα μπορεί να το πει κάποιος ανάλογα με τις ικανότητες που έχει να παίξει και να ακούσει το όργανο.
Έχω δει luthiers που φτιάχνουν ομορφιές αλλά δεν μπορούν να "οδηγήσουν" στα άκρα τα όργανά τους και χρειάζονται τον κατάλληλο "οδηγό" που θα τους πει.
Έχω δει παίχτουρες τρελλούς που δεν μπορούν να ακούσουν και να καταλάβουν (όπως δεν είναι και όλοι οι οδηγοί και καλοί test drivers)
Όταν όμως μπλέξει καλά το ντουέτο......
Και τότε βλέπεις παραγωγές καλών custom οργάνων
για το συγκεκριμένο ντουέτο
Το ζήτημα είναι βέβαια ότι εδώ μέσα (και μάλλον γενικώς) ανάμεσα στους συμμετέχοντες τέτοιων συζητήσεων, λίγοι είναι οι luthiers και ακόμα πιο λίγοι οι καλοί test drivers με τα χρυσά τα αυτιά που πραγματικά δεν καλύπτονται πλήρως από την consumer παραγωγή οργάνων μεσαίου οικονομικού μεγέθους...
Από την άλλη, άμα έχω τα φράγκα και βρω π.χ. ένα vintage relic burgundy mist original Jazz Bass του 66 που να παίζει (για τα χέρια μου και τα αυτιά μου) καλά, ξέρετε πόσο πολύ θα με νοιάξει τι θα πει ο κάθε αντίξυλος και "αντικειμενικός" κριτής; ;D
Μιλάω εγώ.
Έχει δίκιο.
Για τους λόγους που εξηγεί μετά και ο SF.
Είναι λίγο βαρετές είναι οι επαναλήψεις αυτών των συζητήσεων....... δεν είναι; ....... Θεία χάρις ;D
