Πανώριε, Ενω συμφωνώ γενικά με όσα λες, διαφωνώ με αυτό:
"Βάλε κακούς μαγνήτες σε μιά κιθάρα που έχει τα καλύτερα ξύλα"
Δεν σημαίνει ότι αν βάλεις ακριβούς μαγνήτες σε ψθηνά ξύλα ("πρόχειρα" ξύλα, βιομηχανικά) ότι θα ακούγονται καλύτερα από ότι φθηνοί μαγνήτες στα ίδια ξύλα.
Τα ηλεκτρικά όργανα, δεν αποκτούν αξία (και μεγάλη τιμή) μόν με βάση το αν είναι ακριβά ταμέρη που τα απαρτίζουν, αλλά (και) με το ηχητικό τους αποτέλεσμα, το οποίο προκύπτει ύστερα από βιομηχανικά τεστ κλπ.
Παράδειγμα: οι "μεγάλες εταιρίες του χώρου - και από τη μια και από την άλλη, έχουν επικοινωνία. Παράδειγμα: η Seymour Duncan προμηθεύεται δείγματα από τη νέα σειρά των Fender και δοκιμάζει πάνω σε αυτά τον νέο μαγνήτη που θα κυκλοφορήσει αύριο και θα ακούγεται "γαμάτα".
Δεν τον κυκλοφορεί στην τύχη.
Αυτό πολυ΄απλά σημαίνει, ότι ορισμένοι πολύ παλιοί μαγνήτες, είχαν τεσταριστεί, είχαν φτιαχτεί αν θέλεις για τα ξύλα που υπήρχαν τότε στην αγορά. Σε ένα σύγχρονο όργανο, μπορεί να μην ακούγονται τόσο καλά όσο ένας καινούριος μαγνήτης .
Η εμπειρία μου , μου έχει δείξει ότι η σχέση μαγνήτη (ηλεκτρικών) με ξύλο/σκάφος/μπράτσο (γενικά με το υπόλοιπο σύνολο) είναι εξίσωση.
Δοκίμασα να βάλω στην πιο φτηνή κιθάρα που έχω, μια μπουλετ σκουάιερ από μπάσγουντ, American Special. Κορυφαίοι μαγνήτες αλλά ακούγονταν ckata πάνω της. Δοκίμασα ούτε θυμάμαι πόσα και τι (ο τεχνικός μου τους βαζοέβγαζε χαρά στο κουράγιο του) . Σε πληροφροώ ότι αυτοί στους οποίους κατέληξα και οι οποίοι ακούγονται καλύτερα, είναι κάτι φτηνοί (στην εποχή τους) κεραμικοί single coil από μια κορεάτικη squier της δεκαετίας του 80, κι όταν λέω "ακούγονται καλύτερα" , εννοώ ότι το όργανο έχιε γίνει κάτι άλλο πλέον με ήχο που δεν ανταποκρίνεται ούτε κατά διάνοια στα 80 ευρώ που το αγόρασα εδώ στο Νόιζ (επειδή έχω ξύσει και τη μάρκα πλέον έρχονται και με ρωτάνε τι μαγνήτες έχω και βγάζει τέτοιον ήχο...)