Ξύλα κλπ

Εχω καταλήξει ότι προσπαθούμε να καλύψουμε τις κιθαριστικές μας ανασφάλειες πίσω απο δικαιολογίες

"δεν με βολεύει το μπράτσο",

"αχ ειναι alder το σωμα γιαυτο δεν ακούγομαι καλά",

"μαχογκανυ καλό για μέταλ αλλά όχι για άλλα είδη γιαυτο δεν μπορώ να παίξω blues"

"αχ η κιθαρα μου έχει φινίρισμα πολυουρεθάνης και δεν ακούγεται το σκάσιμο του maple, αν ηταν nitro θα ακουγες τη διαφορά"

και άλλα τέτοια όμορφα...

 
Σε ολα τ'αλλα δε θα εκφερω γνωμη, αλλα το δε με βολευει το μπρατσο δε το θεωρω δικαιολογια. Για ποιο λογο να εχεις μια κιθαρα που δε σε βολευει το μπρατσο???? Γενικα εχω παιξει με παρα πολλα μανικια. Με ολα, αυτο που εισαι, αυτο θα παιξεις δε λεω. Αλλα εχω καταληξει στο ο,τι τα baseball necks παρ'οτι παιζω με κουραζουν (αν κ εχω πιασει πολλες κιθαρακλες με baseball νεκ) κ το V (εκτος αν ειναι soft V) με το που το πιανω δεν μ'ενδιαφερει καν να παιξω. 

 
ανασφάλειες
Οι παλιοί το λέγανε "τριπάκι", aka αυτοτρικλοποδιά, shooting ourselves in the foot, imposter syndrome etc.

Η δασκάλα μας στο Δημοτικό το έλεγε "δικαιολογίες" ... - Μα κυρία νόμιζα... "Αλλού τα νομίσματα!!". O FZ έλεγε Shut up 'n Play yer Guitar!

Το βλέπω εδώ και μέρες με τον εαυτό μου: να πάρω καινούριες χορδές, να επικευάσω τα κλειδιά, να καθαρίσω τη γέφυρα, να γυαλίσω τα ηλεκτρονικά. Είναι ακριβώς σαν μια γκόμενα που έχω να την δώ 10 χρόνια και λιώνει και αυτή για μένα...

Στην ασυνείδητη μορφή είναι δικαιολογίες και ανασφάλειες, στην συνειδητή μορφή οι ψυχαναλυτές το λένε "delayed gratification".

 
το δε με βολευει το μπρατσο δε το θεωρω δικαιολογια


Εννοείται δεν είναι δικαιολογία. Το μπράτσο είναι από τα σημαντικότερα features της κιθάρας. Εν πολλοίς, κρίνει το πόσο ευκολόπαιχτη θα είναι. Προσωπικά, το σημαντικότερο στοιχείο που με κάνει να μου αρέσει ή να μη μου αρέσει μια κιθάρα (πέρα από τους μαγνήτες) είναι το μπράτσο.

 
Εν πολλοίς, κρίνει το πόσο ευκολόπαιχτη θα είναι.




Ναι αλλα απο εναν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ παικτη...αλλο πραγμα βολευει εσενα και αλλο εμενα ?  (αν και κατα τη γνωμη μου μια ΚΑΛΟΣΕΤΑΡΙΣΜΕΝΗ κιθαρα παιζει ετσι κι αλλιως μια χαρα οτι μπρατσο και αν εχει...) 

Αυτο νομιζω λεει ο @billaraskats27 οτι δηλ. ΓΙΑΤΙ να εχει αγορασει καποιος μια κιθαρα που δεν τον βολευει το μπρατσο της?

Αν και βεβαια....απορώ (με το καΡντια μου ? ) πως ΠΡΙΝ τα 90s που οι Fender & η Gibson (και η Gretsch & η Rickenbacker) εβγαζαν ΜΟΝΟ ΕΝΑ μπρατσο (δεν υπηρχε δηλ. επιλογη) ΚΑΝΕΝΑΣ δεν παραπονιουνΤαστασανε και ΟΛΟΙ απλα επαιζαν την κιθαρα που μπορουσαν να βρουν στα μαγαζια ...... και φυσικα να πληρωσουν....

π.χ.. οσοι επαιζαν με mid 60s & 70s Gibson επαιζαν ηθελαν δεν ηθελαν με ΘΕΟΣΤΕΝΟ nut  (1 9/16") για να μη μιλησουμε για το "vintage radius" της Fender που μεχρι το 1983 ηταν η ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογη.....(με εξαιρεση καποιες 70s deluxe tele) & με το οποιο (radius) εχει γραφτει το μισο....ροκ...(και με bends και με τρελλα σολιδια και με ...απο ολα....)   

Καλα δεν μιλαμε για Ελλαδα...σιγα μην εβρισκες Fender ή Gibson και να ΜΗΝ την επαιρνες επειδηΣ "δεν με βολευει το μπρατσο" ? στα 70s & στα 80s....

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ναι αλλα απο εναν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ παικτη...
Προφανώς. Εάν δεν ίσχυε αυτό, θα έπρεπε να είχαν ένα μπράτσο, ιδανικό για όλους.

 (αν και κατα τη γνωμη μου μια ΚΑΛΟΣΕΤΑΡΙΣΜΕΝΗ κιθαρα παιζει ετσι κι αλλιως μια χαρα οτι μπρατσο και αν εχει...) 
Δεν λέω ότι δεν παίζει. Το θέμα είναι το πως παίζει. Η πρώτη μου ηλεκτρική (μια epi les paul) έχει slimtaper λαιμό. Είναι σεταρισμένη πολυ καλά. Παίζει εξαιρετικά. Αλλά έχει ένα βασικό θέμα. Μολις την πιάνω στα χέρια μου, αρχίζει να με ενοχλει και να με πονά το αριστερό μου χέρι, στο σημείο που εφάπτεται με το μανίκι. Μηδέν εργονομία το μανίκι για το χέρι μου. Παίζω και διαρκώς έχω έναν μονιμο πόνο στην παλάμη. Κανένα σετάρισμα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Και φυσικά, το ότι συμβαίνει σε μένα, δε σημαίνει ότι θα συμβαίνει και σε οποιονδήποτε άλλον.

 
Προφανώς. Εάν δεν ίσχυε αυτό, θα έπρεπε να είχαν ένα μπράτσο, ιδανικό για όλους.

Δεν λέω ότι δεν παίζει. Το θέμα είναι το πως παίζει. Η πρώτη μου ηλεκτρική (μια epi les paul) έχει slimtaper λαιμό. Είναι σεταρισμένη πολυ καλά. Παίζει εξαιρετικά. Αλλά έχει ένα βασικό θέμα. Μολις την πιάνω στα χέρια μου, αρχίζει να με ενοχλει και να με πονά το αριστερό μου χέρι, στο σημείο που εφάπτεται με το μανίκι. Μηδέν εργονομία το μανίκι για το χέρι μου. Παίζω και διαρκώς έχω έναν μονιμο πόνο στην παλάμη. Κανένα σετάρισμα δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Και φυσικά, το ότι συμβαίνει σε μένα, δε σημαίνει ότι θα συμβαίνει και σε οποιονδήποτε άλλον.




Ναι μπρε συμφωνώ...

Απλά σκέφτομαι τι θα μας έλεγαν οι παλιοί που δεν ήταν τόσο ΠΑΣΟΚ :) αν τους λέγαμε "δεν μπορώ να παίξω με αυτή την Stratocaster,που κοστισε 20 μηνιάτικα, γιατί έχει 7αρι radius" ...

"Σιγά μωρη λουλου μη σκισεις κανα καλσόν ,σκάσε και παιζε!" θα μας έλεγαν:)

 
(αν και κατα τη γνωμη μου μια ΚΑΛΟΣΕΤΑΡΙΣΜΕΝΗ κιθαρα παιζει ετσι κι αλλιως μια χαρα οτι μπρατσο και αν εχει...) 


Αυτό που στα eighties ξεχωρίζαμε τις κιθάρες σε Σόλο (φλατ ταστιέρες) και Ρύδμ (όχι φλατ), το είχε μόνο η δική μου παρέα ή ήταν γενικότερο φαινόμενο;;;;

 
Αυτό που στα eighties ξεχωρίζαμε τις κιθάρες σε Σόλο (φλατ ταστιέρες) και Ρύδμ (όχι φλατ), το είχε μόνο η δική μου παρέα ή ήταν γενικότερο φαινόμενο;;;;




η δικη σου παρεα, γιατι εγω πρωτη φορα το ακουω......(σιγα μην ξεραμε στα 80s τι ταστιερες υπηρχαν ? ) 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγω το 70τοσο που ολοι παιζαμε με γιαπωνεζικες απομιμησεις θεωρησα τον εαυτο μου σούπερ λακυ που βρέθηκα να διαλεξω αναμεσα σε μια μπλακυ στρατο rosewood και μια ξανθια ντελουξ. Μονο που τις εβλεπα μου αρκουσε. Σιγα μη ρωταγα τι μανικι φοραγαν. Και χωρις μανίκι θα τις επαιρνα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εγω το 70τοσο που ολοι παιζαμε με γιαπωνεζικες απομιμησεις θεωρησα τον εαυτο μου σούπερ λακυ που βρέθηκα να διαλεξω αναμεσα σε μια μπλακυ στρατο rosewood και μια ξανθια ντελουξ. Μονο που τις εβλεπα μου αρκουσε. Σιγα μη ρωταγα τι μανικι φοραγαν. Και χωρις μανίκι θα τις επαιρνα.




Εσύ είσαι και μοντέρνος... :)

η κιθάρα σου ήταν η μοναδική vintage Fender με μεταλλαδικο 12" radius και jumbo frets :)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αυτο νομιζω λεει ο @billaraskats27 οτι δηλ. ΓΙΑΤΙ να εχει αγορασει καποιος μια κιθαρα που δεν τον βολευει το μπρατσο της?


ΣΦ αυτο ακριβως εννοω. Κ τονιζω πως γενικα δεν εχω προβλημα με τα neck shapes. Με ολες θα παιξεις λιγο πολυ ....οπως παιζεις. Εκτος απο καποια που μπορει ο καθενας να θεωρει ακραιες περιπτωσεις.

Αν υπαρχει καποιο shape- μεγεθος που καποιος μπορει να μην το μπορει με τιποτα δε, δε βλεπω το λογο να εχει στην κατοχη του μια κιθαρα με τετοιο λαιμο......

Εκτος αν εχεις πολλλες....
'Η αν θες να δοκιμασεις μπας κ το συνιθιΝΤΑΣΤΕ. Που κ παλι αν εχεις πολλες βοηθαει την κατασταση...
Ενταξει το να εχεις πολλες κιθαρες βοηθα πολλες καταστασεις εδω που τα λεμε...????

 
Με ολες θα παιξεις λιγο πολυ ....οπως παιζεις. Εκτος απο καποια που μπορει ο καθενας να θεωρει ακραιες περιπτωσεις.


Αυτό λέω και εγώ....προσωπικά δεν είμαι και καναΣ σπουδαίος κιθαρίστας αλλα επειδή έχω την τύχη να έχω πολλούς σπουδαίους κιθαρίστες φίλους κάνεις δεν έχει...διαμαρτυρηθει όταν αλλάζει κιθάρες στο στούντιο μου και ας έχουν δραματικές διαφορές στα μπράτσα τους (από....κολυμπιθροΚσιλο έως Χτηνος)...απλα πλαγκΑρουν και...ΠΑΙΖΟΥΝ....και δεδομενου οτι οι περισσοτερες κιθαρες στο εμποριο  εχουν middle of the road μπρατσα ειλικρινα ποτε μου δεν μπορουσα να καταλαβω το ...προβλημα....

20210318_172206.jpg

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top