world wide metal

Μου έχετε αρχίσει τους τεχνικούς όρους.

Αν στρώσεις κώλο, θα αποκτήσεις τεχνική που θα μαμάει και θα δέρνει.

Όσο όμως και να παλεύεις, το σήκωμα πχ του Albert King δεν το αποκτάς.

Αυτό, το ζηλεύει ακόμα και ο Henderson (το έχει πει ο ίδιος), που έχει απίστευτη τεχνική και παίζει απίστευτα πράγματα.

 
Συμφωνώ, για αυτό και ανέφερα συγκεκριμένα παραδείγματα. Δεν είναι στην ίδια κουβέντα ο Malmsteen και ο EVH με όσους ανέφερα.

Σίγουρα η metal μουσική απαιτεί ένα υψηλό επίπεδο τεχνικής, αλλά ας πούμε μπορείς να κάνεις καριέρα δυνητικά χωρίς vibrato, bends ή αντίληψη αρμονίας. Αν πας χωρίς αυτά να παίξεις blues και μάλιστα αυτοσχεδιαστικό, έχεις ξεβρακωθεί στα πρώτα 5''. Εκεί είναι και η διαφωνία μου με αυτό που είπε ο Δημήτρης.
Εντάξει οι Metallica αρχικά έπαιζαν thrash και πιο πολύ ριφακια.Παντως ο Hammett εξελίχθηκε σε πολύ καλό κιθαρίστα άσχετα με τις ανοησίες που λένε.Τωρα όσο αφορά την ίδια την μουσική η τεχνική δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.Ο κόσμος που ακούει δεν ενδιαφέρεται για τέτοια ζητήματα και καλά κάνει.

 
Τωρα όσο αφορά την ίδια την μουσική η τεχνική δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.Ο κόσμος που ακούει δεν ενδιαφέρεται για τέτοια ζητήματα και καλά κάνει.


Σωστά.

Για ποιο πράγμα λοιπόν ενδιαφέρεται ο κόσμος κατά την γνώμη σου?

 
Εντάξει οι Metallica αρχικά έπαιζαν thrash και πιο πολύ ριφακια.Παντως ο Hammett εξελίχθηκε σε πολύ καλό κιθαρίστα άσχετα με τις ανοησίες που λένε.Τωρα όσο αφορά την ίδια την μουσική η τεχνική δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία.Ο κόσμος που ακούει δεν ενδιαφέρεται για τέτοια ζητήματα και καλά κάνει.


Γι'αυτό ανέφερα την πρώτη περίοδο Metallica, σίγουρα ο Hammett έχει αλλάξει πολύ έκτοτε.

Δε μπήκα καθόλου στο κομμάτι της απήχησης στον κόσμο, το συζητάω καθαρά από παικτικής άποψης, γιατί κι εγώ από thrash metal και grunge ξεκίνησα, αλλά εκτιμάω κι άλλα πράγματα πλέον.

Επίσης είναι και το θέμα των δυναμικών κατά τη γνώμη μου. Αν παίζεις καρφωμένος στο 100-110 για 2 λεπτά, θα βαρεθεί ο άλλος ό,τι και να παίζεις. Οι metal μουσικές έχουν σχετικά περιορισμένο εύρος σε δυναμικές, ενώ η blues έχει περισσότερη ποικιλία και είναι δύσκολο να την αντιληφθεί και να την προσεγγίσει παικτικά ένας αρχάριος.

Για ποιο πράγμα λοιπόν ενδιαφέρεται ο κόσμος κατά την γνώμη σου?


Μακάρι να ξέραμε Φούζιε, να βγάζαμε κάνα παρά από τη μουσική.

 
Σωστά.

Για ποιο πράγμα λοιπόν ενδιαφέρεται ο κόσμος κατά την γνώμη σου?
Θεωρώ για τον ίδιο που ενδιαφέρομαι και εγώ όταν ακούω μουσική.Δηλαδη αν είναι ένα τραγούδι ωραίο να έχει ωραία μουσική στίχους γενικά να σου προκαλεί κάποια συναισθήματα.

Βασικά η μουσική είναι ο ίδιος ο μουσικός ως περσόνα αν είναι αυτός ενδιαφέρων πιθανόν να είναι και η μουσική του.

Τα πιο τεχνικά είδη που ακούω δεν έχουν να κάνουν με την μουσική που μου αρέσει αλλά το ενδιαφέρον μου για την κιθάρα.Δεν θα ακούσω δηλαδή satriani επειδή γουστάρω την μουσική του αλλά επειδή με ενδιαφέρει αυτό που κάνει.

 
Μακάρι να ξέραμε Φούζιε, να βγάζαμε κάνα παρά από τη μουσική.


Ίσως, μουσικότητα, εκφραστικότητα, μελωδικότητα, ποικιλία, διαφορετικότητα, το αναπάντεχο μέσα στο προβλέψιμο, κλπ.

 
Ίσως, μουσικότητα, εκφραστικότητα, μελωδικότητα, ποικιλία, διαφορετικότητα, το αναπάντεχο μέσα στο προβλέψιμο, κλπ.


Ναι σε όλα αυτά που λες. Νομίζω όμως το θέμα είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς και να είσαι ειλικρινής. Αν το ακούσει κάποιος και του αρέσει, καλώς. Μιλάω πάντα για κοινό που ακούει μουσική και όχι για το κοινό που καταναλώνει μουσική. Κανένα κακό και με το δεύτερο, το ίδιο κάνω και εγώ με άλλες τέχνες, πχ κινηματογράφο.

 
Ναι σε όλα αυτά που λες. Νομίζω όμως το θέμα είναι να κάνεις αυτό που αγαπάς και να είσαι ειλικρινής. Αν το ακούσει κάποιος και του αρέσει, καλώς. Μιλάω πάντα για κοινό που ακούει μουσική και όχι για το κοινό που καταναλώνει μουσική.


Δεν διαφωνώ φυσικά.

Αρκεί αυτό που θέλεις να κάνεις να έχει να πει κάτι σε κάποιον, και ο τρόπος που χρησιμοποιείς για να πεις αυτό το κάτι, να είναι εύκολα επικοινωνήσιμος στους πιθανούς δέκτες.

 
Δε θέλω να αρχίσω κάναν πόλεμο, αλλά βάλε άκου solos από thrash περίοδο Metallica, solos Mustaine, Kerry King, κλπ και πες μου αν δεν τα fake-άρει ένας ψιλοσοβαρός αρχάριος. Μιλάμε οριακά για επιτηδευμένο dissonance, δε γίνεται τόσο κακές επιλογές νοτών εντός κλίμακας, δε γίνεται τέτοιο sloppiness σε albums τέτοιας απήχησης.

Disclaimer, τα έχω λιώσει αυτά τα albums, αλλά η αλήθεια να λέγεται.


Ο Κέρυ Κινγκ ειναι γνωστη περίπτωση ασχετίλας, αλλά άκου λίγο Gary Holt απο bonded by blood και μετά, και ο Κιρκ Ηαμετ ήταν συμπαθέστατος στο kill em all, καθόλου εύκολος για τον αρχάριο... να μη μιλήσω για τα ριφφς όπου ο αρχάριος απλά δεν έχει στον ήλιο μοίρα.

 
Ο Κέρυ Κινγκ ειναι γνωστη περίπτωση ασχετίλας, αλλά άκου λίγο Gary Holt απο bonded by blood και μετά, και ο Κιρκ Ηαμετ ήταν συμπαθέστατος στο kill em all, καθόλου εύκολος για τον αρχάριο... να μη μιλήσω για τα ριφφς όπου ο αρχάριος απλά δεν έχει στον ήλιο μοίρα.


Μαζί σου φίλε μου, με αυτά μεγάλωσα, ήταν τα πρώτα μου ακούσματα όταν έπιασα ηλεκτρική κιθάρα, αλλά και τα πρώτα πράγματα που προσπάθησα αφελώς να παίξω μόλις άρχισα να μπουσουλάω.

Δεν είπα ότι είναι εύκολα, αλλά στα δικά μου αυτιά το vibrato του Hammett εξακολουθεί και ακούγεται παιδικό, ανεξαρτήτως Metallica era. Σημαίνει κάτι αυτό; Εννοείται πως όχι, γιατί εξυπηρετεί άριστα το είδος και μάλιστα με τη μεγαλύτερη επιτυχία (οικονομικά μιλώντας) σε όλο το metal από την αρχή της ύπαρξής του ως τώρα.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πιο δύσκολο να ακουστείς πειστικός παίζοντας 15 νότες σε blues περιβάλλον, παρά 150 σε thrash περιβάλλον. Ίσως φταίει ότι στο πρώτο ακόμα νιώθω ότι ακούγομαι αρχάριος, ενώ στο δεύτερο έφτασα σχετικά γρήγορα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Μπορεί για άλλους να ισχύει το ανάποδο. Αν με ακούσεις να παίζω BB King θα γελάς για παράδειγμα, ενώ όταν μελετούσα καθημερινά έπαιζα και Theater και Symphony X και Metallica.

 
Μαζί σου φίλε μου, με αυτά μεγάλωσα, ήταν τα πρώτα μου ακούσματα όταν έπιασα ηλεκτρική κιθάρα, αλλά και τα πρώτα πράγματα που προσπάθησα αφελώς να παίξω μόλις άρχισα να μπουσουλάω.

Δεν είπα ότι είναι εύκολα, αλλά στα δικά μου αυτιά το vibrato του Hammett εξακολουθεί και ακούγεται παιδικό, ανεξαρτήτως Metallica era. Σημαίνει κάτι αυτό; Εννοείται πως όχι, γιατί εξυπηρετεί άριστα το είδος και μάλιστα με τη μεγαλύτερη επιτυχία (οικονομικά μιλώντας) σε όλο το metal από την αρχή της ύπαρξής του ως τώρα.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι κατά τη γνώμη μου είναι πολύ πιο δύσκολο να ακουστείς πειστικός παίζοντας 15 νότες σε blues περιβάλλον, παρά 150 σε thrash περιβάλλον. Ίσως φταίει ότι στο πρώτο ακόμα νιώθω ότι ακούγομαι αρχάριος, ενώ στο δεύτερο έφτασα σχετικά γρήγορα σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο. Μπορεί για άλλους να ισχύει το ανάποδο. Αν με ακούσεις να παίζω BB King θα γελάς για παράδειγμα, ενώ όταν μελετούσα καθημερινά έπαιζα και Theater και Symphony X και Metallica.


όλοι εμεις οι συνταξιούχοι θρασερς (που τωρα 50++ ιζουμε) απο rock/blues ξεκινήσαμε του 70, κοίτα τα παλιά θρασ συγκροτήματα πόσες διασκευές 70ς είχαν κάνει!

Τότε η πρόοδος πήγαινε rock->hard rock->heavy rock->heavy metal->thrash metal, βεβαια το thrash είχε φοβερή εγγύτητα και με πανκ/χαρντ κορ, όταν είχαν βγει οι πρώτοι θρασ δίσκοι μας ακούγονταν στα μεταλικά αυτιά μας περισσότερο σαν πανκ παρα σαν μεταλ... ειδικά άκουγα exodus και δεν μπορούσα να βρω ούτε μια πεντατονική...

θυμαμαι κάτι χεντριξάδες στο πανεπιστημιο με έβλεπαν να παίζω π.χ. το battery και τους ήταν αδιανόητο να παίξουν αυτο το ρίφ... ήταν εντελώς εκτός της λογικής τους, και σαν μελωδία, και σαν τεχνική/ταχύτητα/αίσθηση. Εκείνη την εποχη οι παραδοσιακοί μεταλάδες έβλεπαν το θρας σαν ένα μίασμα, δεν το κατανοούσαν !

Εμείς οι θρασερς όμως είχαμε όλη την ροκ παιδεία σαν καβάντζα ... δεν είμσταν σαν τον ανηψιό μου που ξεκίνησε με slipknot ..

αχχχχχ εποχές!!!

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
όλοι εμεις οι συνταξιούχοι θρασερς (που τωρα 50++ ιζουμε) απο rock/blues ξεκινήσαμε του 70, κοίτα τα παλιά θρασ συγκροτήματα πόσες διασκευές 70ς είχαν κάνει!

Τότε η πρόοδος πήγαινε rock->hard rock->heavy rock->heavy metal->thrash metal, βεβαια το thrash είχε φοβερή εγγύτητα και με πανκ/χαρντ κορ, όταν είχαν βγει οι πρώτοι θρασ δίσκοι μας ακούγονταν στα μεταλικά αυτιά μας περισσότερο σαν πανκ παρα σαν μεταλ... ειδικά άκουγα exodus και δεν μπορούσα να βρω ούτε μια πεντατονική...

θυμαμαι κάτι χεντριξάδες στο πανεπιστημιο με έβλεπαν να παίζω π.χ. το battery και τους ήταν αδιανόητο να παίξουν αυτο το ρίφ... ήταν εντελώς εκτός της λογικής τους, και σαν μελωδία, και σαν τεχνική/ταχύτητα/αίσθηση. Εκείνη την εποχη οι παραδοσιακοί μεταλάδες έβλεπαν το θρας σαν ένα μίασμα, δεν το κατανοούσαν !

Εμείς οι θρασερς όμως είχαμε όλη την ροκ παιδεία σαν καβάντζα ... δεν είμσταν σαν τον ανηψιό μου που ξεκίνησε με slipknot ..

αχχχχχ εποχές!!!


Βγαίνω off topic τελείως, αλλά έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτή η πορεία που αναφέρεις και πόσο διαφορετική είναι ανάλογα τις εποχές που ξεκίνησε ο καθένας. Εγώ άρχισα με Nirvana και Red Hot Chili Peppers, πήγα σε Sabbath, από εκεί σε Ozzy και μετά με πήρε η κατηφόρα. Όχι ότι τα έπαιζα όλα αυτά, κουτσά-στραβά για να μας κοιτάξει κάνα κοριτσάκι τότε στο Γυμνάσιο. Πλέον οι πιο μικροί θα δουν Periphery και Polyphia για να πιάσουν κιθάρα, το οποίο θα φέρει τελείως διαφορετικές πορείες και προσλαμβάνουσες. Οτιδήποτε και να 'ναι, καλό είναι, αρκεί να ασχολείται κανείς με τη μουσική.

 
έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτή η πορεία που αναφέρεις και πόσο διαφορετική είναι ανάλογα τις εποχές που ξεκίνησε ο καθένας.


Βασίλη είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ότι έζησα κι εγώ (έχοντας αλλάξει γούστα λίγο μετά τα πρώτα thrash, αλλά συνεχίζοντας να παρακολουθώ για λίγο το είδος, μέσω των φίλων μου).

Ακριβώς όμως.

Είναι ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο Αχιλλέας.

EDIT: Ένα ωραίο thread θα ήταν να γράψει ο καθένας την προσωπική του μουσική ιστορία ως ακροατής.

Πως ξεκίνησε, από που πέρασε, υπό ποιες συνθήκες και πότε, σχετικά με τις μουσικές που άκουγε.

Το πως σκεφτόταν/αντιμετώπιζε τα διαφορετικά είδη μουσικής, ανά τις εποχές.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για τους κιθαρίστες πολλά μπορεί να έχουν ενδιαφέρουν απ το blues έως το μέταλ. Οι υπόλοιποι τί φταίνε...

Εγώ πάντως πληκτράς ξεκίνησα και έπιασα την ηλεκτρική στα 90s γιατί δεν άντεχα άλλο τα σολΙΔΙΑ.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Στις 4/7/2022 στις 6:41 ΜΜ, Superfunk είπε
Ξέχασες και το «ο Κούλης για πυρασφάλεια και αλήθειες». ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ξέχασες και το «ο Κούλης για πυρασφάλεια και αλήθειες». ?
Για το ΜΑΤΙ λες ?

Ή για το "με ένα νόμο και ένα άρθρο?"

:)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Για το ΜΑΤΙ λες ?

:)
Και για αυτό: που τιμώρησε τους ηθικούς αυτουργούς, αντί να τους ανταμείψει. ;)

Περισσότερο για την Εύβοια και την Υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά νομίζω ότι καλό είναι να μην την πιάσουμε τη συζήτηση. 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Και για αυτό: που τιμώρησε τους ηθικούς αυτουργούς. ;)

Περισσότερο για την Εύβοια και την Υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά νομίζω ότι καλό είναι να μην την πιάσουμε τη συζήτηση. 


Όχι ρε γιατί να το κάνουμε αΦτο 

??

Είπαμε με έναν νόμο και ένα άρθρο όλα θα γίνουν τέλεια όπως την προηγούμενη φορά  ...

Τοτενες που χορευατε στο Σύνταγμα τσάμικο και αδειαζατε τα ΑΤΜ..

Ωραία χρόνια..

:)

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
αλλά νομίζω ότι καλό είναι να μην την πιάσουμε τη συζήτηση. 
Και πολύ καλά θα κάνετε...

Εξάλλου κάποια στιγμή θα γίνουν οι εκλογές, οπότε (κατά κατάφωρη βέβαια παραβίαση των κανονισμών του forum), όλο και κάποια συζήτηση θα ανοίξει σε κάποιο "σκοτεινό υπόγειο". 

Οπότε κρατήστε την όρεξη σας για τότε.

Μέχρι τότε όμως, ηρεμία, τάξη και ασφάλεια...

ΥΓ: Ηρεμία, τάξη και ασφάλεια,  άπαντες παρακαλώ... ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top