Βιβλία για τη παραλία...

[pipityri]

...μουσικού-γενικού και ειδικού-ενδιαφέροντος. Έχετε προτάσεις?

Ακολουθεί μια δική μου μικρή λίστα ...

-Power, Passion and Beauty του Walter Kolosky....το απόλυτο βιβλίο για τους Mahavishnu Orchestra. Πέρα από την πληθώρα βιογραφικών στοιχείων, δίνει -μέσα από μαρτυρίες πολλών μουσικών που αργότερα έγιναν πολύ γνωστοί-με γλαφυρότητα το impact που είχε η μπάντα εκείνη την εποχή (εποχή που μπορούσες να δεις τους MO να ανοίγουν για τους Aerosmith... )  Η δε περιγραφή του Pat Metheny για το σοκ και δέος ενός από τα πρώτα live στο πανεπιστήμιο του Miami, ξεχωρίζει. Για το ίδιο βράδυ μιλάει και ο Steve Morse..

-Bathed in Lightning -John Mclaughlin, the 60's and Emerald Beyond του Colin Harper....μια χορταστικότατη βιογραφία του Johnny Mac , της οποίας μεγάλο μέρος αναφέρεται στα  χρόνια  του στην Αγγλία, πριν πάει Νέα Υόρκη και παίξει με Miles κλπ. Πάρα πολλά στοιχεία για την εποχή, για τα  sessions  και τους μουσικούς που τα έκαναν, για την blues σκηνή....παιξίματα με Jack Bruce  και Ginger Baker,  Jimmy Page, Duffy Power, Graham Bond, Brian Auger...φτώχεια, drugs & the swinging 60's....και ύστερα οι φρητζήδες στη Γερμανία και μετά, φυσικά, Νέα Υόρκη, Tony Williams, Miles, Carla Blay, Wayne Shorter,Mahavishnu...Απολαυστικότατο ανάγνωσμα.

-Δύο βιβλία του Ashley Kahn...Το πρώτο, A Love Supreme, the creation of John Coltrane's classic album.....μελετάει ακριβώς αυτό. Φωτογραφικό υλικό, μαρτυρίες φίλων, συγγενών και συνεργατών  ρίχνουν φως στο δημοφιλέστερο δίσκο του ανθρώπου που  επηρέασε τους πάντες και τα πάντα-ναι, ναι...ακόμα και σένα. Κι ας μην το ξέρεις.

-Το δεύτερο, Kind of Blue, the making of the Miles Davis masterpiece, αντίστοιχα πραγματεύεται τον δίσκο που είπε στο σύμπαν...Ει σύμπαν...είναι cool να παίζεις σ ένα ακόρντο...

-Ακόμα ένα σχετικό με τον Coltrane, του  Lewis Porter, John Coltrane, His Life and Music. Αν και ίσως δεν θα έπρεπε να το αναφέρω μιας και δεν το έχω διαβάσει ακόμα, θεωρείται το καλύτερο που έχει γραφτεί  για τον JC. Θα σας πω σε κανα μήνα...

Να και μερικά πιο ειδικού ενδιαφέροντος-δηλαδή με νοτούλες, ξέρεις, για μελέτη...

-Creative Chordal Harmony for Guitar, των Mick Goodrick και Tim Miller.  Μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στη σύγχρονη modal αρμονία. Πολύ.

-Contemporary Harmony, Romanticism through the 12 tone row, της Ludmila Ulehla...Μόλις  το πήρα και μάλλον καταλαβαίνω γιατί θεωρείται από πολλούς το καλύτερο στο είδος του. Έχει κι ίσως την εκτενέστερη-σε σχέση με άλλα αντίστοιχα- αναφορά στην αρμονία του Debussy.

-Atonal Jazz, του Meyer Kupferman...ντάξει, για άγρια βίτσια-το πρώτο μέρος έχει να κάνει με γνωστά υλικά-τύπου συμμετρικές σκάλες κλπ- το δεύτερο με αυτοσχεδιασμό με 12φθογγες σειρές. Οι σπουδές είναι γραμμένες για πνευστό, όπως καταλαβαίνεις φίλε Φώτη, τα αντρίκια σου δάχτυλα θα γίνουν κόμπος. ;D

Τρομερό βιβλίο, το παίρνω μαζί μου πάντα.

-Όπως και το...12tone Improvisation, A method for using tone rows in jazz, του John O Gallagher....Πολύ ενδιαφέρον, με διαφορετικό concept από το προηγούμενο. Περιγράφει και έναν πολύ έξυπνο τρόπο σύνδεσης του ατονικού υλικού με το τονικό αρμονικό λεξιλόγιο. Εικάζω πως σε καμιά 15ριά χρόνια θα θεωρείται κλασικό.

-Sheets of Sound for guitar, του Zack Zucker...πληθώρα μελωδικών patterns, πολλά από αυτά ιδιαιτέρως intrvallic, για όλα τα γούστα και τις τεχνικές.

-Το Τούρκικο Μακάμ, του Μουράτ Αυντεμίρ...αναλυτική παρουσίαση 60 μακάμ,

και με cd. Το έχω μονίμως στη θήκη της άταστης. Χαμός.

Οκ, αυτά. Α, έχω τυπώσει και την 2η παρτίτα για βιολί του Bach...νομίζω θα μαι εντάξει... O0

 

[fusiongtr]

Πω πω!

Κάτσε ρε φίλε, δηλαδή όταν γυρίζεις από διακοπές τι διαβάζεις?

Το "Ρομάντζο"? ;D ;D ;D

 

[cigaret13]

  Ωραίο postάκι Σπύρε, με ενδιαφέρουσα λίστα βιβλίων! Thanks....   

  Ή απορία μου όμως είναι, εάν είναι γκομενοκράχτες τα βιβλία αυτά ή τζάμπα θα τα "ξεφυλλίζω" ;D  ξαπλωμένος στην σαιζ λονγκ στην αμμουδιά; 

​

  Μήπως θά'ταν καλύτερα μια βιογραφία, του Μαζωνάκη (για Ελληνίδες...) ή του Enrique Iglesias (για τις αλλοδαπές...), ας πούμε; : :-X ;D ;D ;D

​

 

[fusiongtr]

Ή απορία μου όμως είναι, εάν είναι γκομενοκράχτες τα βιβλία αυτά ή τζάμπα θα τα "ξεφυλλίζω" ;D  ξαπλωμένος στην σαιζ λονγκ στην αμμουδιά;  [/left]     

  Μήπως θά'ταν καλύτερα μια βιογραφία, του Μαζωνάκη (για Ελληνίδες...) ή του Enrique Iglesias (για τις αλλοδαπές...), ας πούμε; : :-X ;D ;D ;D

​

Κάνε το κόλπο μου Φώτη.

Έχω μάσκα και βατραχοπέδιλα.

Η μάσκα όμως είναι ..... μια μάσκα με την φάτσα του Μπραντ Πητ. ;D ;D ;D

 

[cigaret13]

Κάνε το κόλπο μου Φώτη.

Έχω μάσκα και βατραχοπέδιλα.

Η μάσκα όμως είναι ..... μια μάσκα με την φάτσα του Μπραντ Πητ. ;D ;D ;D

  Τι να μου πει εμένα ο Μπράντ ρε Στράτο....   Δεν με βλέπεις στην φωτό στο αβατάρ μου...; 8) ;D    Ίσως μόνο ο Npap να με ξεπερνάει σε ομορφάδα..... ???

 

[fusiongtr]

  Τι να μου πει εμένα ο Μπράντ ρε Στράτο....   Δεν με βλέπεις στην φωτό στο αβατάρ μου...; 8) ;D  Ίσως μόνο ο Npap να με ξεπερνάει σε ομορφάδα.....

Ε τότε, βάλε μάσκα με φάτσα .... Φώτη (ή npap, αλλά να μου το πεις να σας ξεχωρίζω). ;D ;D ;D

 

[mitsosgroove]

Εξαιρετική ιδέα το post φίλε pipityri!

Επιτρέψτε μου μερικές πιο basic προτάσεις για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Μάιλς- Αυτοβιογραφία (Miles Davis-Quincy Troupe εκδ. Σέλας)

Ο Μάιλς αυτοπαρουσιάζεται, λέει την ιστορία του και τις απόψεις για το έργο του, τις εποχές, τα στυλ, τους παίχτες, τα κλαμπ, τα ντραγκς, τα κορίτσια, τα χρήματα…

Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο από πολλές απόψεις.

Ανακαλύπτοντας τη jazz (Stephen M. Stroff εκδ.Σέλας)

Ενδιαφέρουσα, συνοπτική σχετικά, παρουσίαση των ρευμάτων του είδους από την γέννησή του και για ολόκληρο τον 20ο  αιώνα. Πολλές και έγκυρες παραπομπές στη δισκογραφία. Αν συνδυαστεί με ακροάσεις προφέρει γνώση και απόλαυση!

Στο πιο λογοτεχνικό τώρα.

Ο Βασιλιάς του πεζοδρομίου –King suckerman. (George Pelekanos εκδ. οξύ)

Γκαγκστερικό με γρήγορο ρυθμό και πολλές αναφορές στον κινηματογράφο και την αφροαμερικάνικη μουσική των 70s. Απολαύστε υπεύθυνα!

Και ένα δικό μας

Για μια χούφτα βινύλια (Χίλντα Παπαδημητρίου εκδ. Μεταίχμιο)

Οι πιο γραφικές βινυλιόφατσες της Αθήνας σε ιστορία μυστηρίου!

Καλή ανάγνωση…

 

[LK]

Αυτό:

Thomas Bernhard-Αφανισμός, μια κατάρρευση.

https://www.ianos.gr/person/mpernxarnt-tomas-0043425.html/

 

[fusionakis]

Μάιλς- Αυτοβιογραφία (Miles Davis-Quincy Troupe εκδ. Σέλας)

Ο Μάιλς αυτοπαρουσιάζεται, λέει την ιστορία του και τις απόψεις για το έργο του, τις εποχές, τα στυλ, τους παίχτες, τα κλαμπ, τα ντραγκς, τα κορίτσια, τα χρήματα…

Η παρουσίασή σου ήταν περισσότερο του σαλονιού, ενώ το βιβλίο είναι του λιμανιού...

Άλλη η μαγεία των ωραίων αυτοβιογραφιών έτσι κι αλλιώς, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την πιθανά πιο πλούσια-μακρά-ιστορική μουσική πορεία που έχει υπάρξει, και έναν τόσο μεγάλο αλήτη. Για μένα ένα βιβλίο που πρέπει να υπάρχει στις βιβλιοθήκες όλων των μουσικών, και όλων των φανατικών ακροατών επίσης. Για τους jazz lovers ειδικά, είναι κάτι σαν το αντίστοιχο του κόκκινου βιβλιαρακίου του Μάο.

 

[AuditoryDriving]

Dirk Gently's Holistic Detective Agency του απιστευτου Douglas Adams!

Το καλυτερο βιβλιο ολων των εποχων!

Στα ελληνικα (αν και εξαντλημενο προ ετων νομιζω, αλλα ισως το πετυχετε καπου...) εχει τον τιτλο "Ο Ντερκ Τζέντλυ κυνηγάει τη Γατα", αλλα διαβαστε το στα αγγλικα καλυτερα γιατι πολλα αστεια απλα δε μεταφραζονται

Το χαρισα στο ετερον ημισυ το 2008, εχει διαβασει 500 βιβλια απο τοτε και πριν λιγο καιρο το ξεκινησε... ατιμη κοινωνια

 

[AuditoryDriving]

Το καλυτερο βιβλιο ολων των εποχων!

Νταξει, υπερβολη, ισως μετα το Catcher in the Rye και το The Old Man and the Sea... αλλα πολυ κοντα

 

[fusiongtr]

Να μην ξεχνάμε και τα

- BENEATH THE UNDERDOG (Χειρότερα και από σκυλιά) - CHARLES

MINGUS

- Innocent When You Dream - Tom Waits

- White Line Fever - Lemmy

 

[Earendil]

Αν το περπατάτε και προς rock, ο Mick Wall, παρών τω καιρώ εκείνω σε ουκ ολίγα απ' αυτά που αφηγείται, έχει με το παραπάνω τις συγγραφικές ικανότητες για να μη σας αφήσει να τον αφήσετε.

Μέχρι στιγμής έχω διαβάσει Symptom Of The Universe, Love Becomes A Funeral Pyre και When Giants Walked The Earth, με καλύτερο έστω και στα σημεία το τελευταίο.

Επόμενος στόχος, αυτό. 

 

[RayDTutto]

Dirk Gently's Holistic Detective Agency του απιστευτου Douglas Adams!

Το καλυτερο βιβλιο ολων των εποχων!

Στα ελληνικα (αν και εξαντλημενο προ ετων νομιζω, αλλα ισως το πετυχετε καπου...) εχει τον τιτλο "Ο Ντερκ Τζέντλυ κυνηγάει τη Γατα", αλλα διαβαστε το στα αγγλικα καλυτερα γιατι πολλα αστεια απλα δε μεταφραζονται

Το χαρισα στο ετερον ημισυ το 2008, εχει διαβασει 500 βιβλια απο τοτε και πριν λιγο καιρο το ξεκινησε... ατιμη κοινωνια

Ναι ρε συ. Αυτό νομίζω κι εγώ.

 

[AuditoryDriving]

Ναι ρε συ. Αυτό νομίζω κι εγώ.

Ray, πες μου οτι το χεις διαβασει... ;D

 

[RayDTutto]

Ray, πες μου οτι το χεις διαβασει... ;D

Ε, ναι για.

Τι λέμε...;

Δυστυχώς ήταν δανεικό και δεν το έχω.

Πάντως κι εγώ με αυτή την εντύπωση έμεινα όταν το τελείωσα.

 

[pipityri]

Αν και είχα στο μυαλό μου βιβλία που σχετίζονται με κάποιο τρόπο με τη μουσική, τα βιβλία του Douglas Adams φυσικά έχουν θέση σε αυτή τη λίστα, όπως και σε κάθε άλλη-καθότι σχετίζονται με το Σύμπαν και τα Πάντα. Και φυσικά υπάρχει και ο Terry Pratchett με τον Δισκόκοσμο του, μέρος του οποίου είναι το Soul Music-πολύ γέλιο και πολλές αναφορές σε πράγματα οικεία.

Οι αυτοβιογραφίες του Miles και του Mingus είναι ωραία αναγνώσματα, όπως άλλωστε είναι του Satchmo και της Billy Holiday.Υπάρχει επίσης και το εκπληκτικό Jaco του Bill Milkowski-αν και είναι να ραγίζει η καρδιά σου.

Το προαναφερθέν βιβλίο για τον Coltrane έφτασε σήμερα στα χέρια μου-είναι πολύ παραπάνω από απλή βιογραφία καθώς περιέχει, με μια πρώτη ματιά, αρκετά εξειδικευμένες αναλύσεις και transcriptions από τις διάφορες φάσεις του-και τις τελευταίας όπου γίνεται της πουτάνας....βλέπω και κάτι χειρόγραφες σημειώσεις δικές του-Scales of India λέει και ακολουθούν σκάλες με μια σύντομη περιγραφή του mood της καθεμίας...και ωραίες φωτό και, τι ναι αυτό ρε....full transcription του Venus...ω ρε μαδαφάκα...Χαμός. 8)

 

[Ledge]

Μπορεί ο συντάκτης του θέματος να βάλει το τελικό νι στο άρθρο του τίτλου; Ευχαριστώ

 

[Superfunk]

Το τελικό -ν παραμένει όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από φωνήεν ή από στιγμιαίο ή διπλό σύμφωνο (κ,,π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ, ψ, ξ)
Το τελικό -ν χάνεται όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από εξακολουθητικό σύμφωνο (γ, β, δ, χ, φ, θ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ)

;D