Όταν ο Κωσταντίνος-Panorios «απείλησε» ότι θα πουλήσει όλες τις κιθάρες του και θα μείνει με μία…θυμήθηκα ότι είχε μια Variax Line6. Έσπευσα λοιπόν (μην γίνει καμμιά λαλακία…και τη πάρει κάποιος άλλος) …και τον απάλλαξα!!!
Η Variax ήταν πάντα μέσα στις σκέψεις μου (γιατί είμαι ψηφιακούρας και μπλιμπλικάς!) από τότε που εμφανίστηκαν αλλά καμμία δεν είχε κάτσει στο δρόμο μου.
Δεν θα σας κάνω παρουσίαση της κιθάρας, μπορείτε να τα βρείτε πια όλα στο Internet και προδιαγραφές μπορείτε να δείτε εδώ
https://line6.com/legacy/variax700/https://line6.com/legacy/variax700/
Απλά θα πώ στους «νέους» ότι είναι modeling κιθάρες προσομειώνοντας καμμιά 30ριά διαφορετικές κιθάρες. Στην εποχή τους ήταν -μάλλον- αποτυχημένο μοντέλο και το 2010 (νομίζω) η Line 6 τις αναβάθμισε στις James Tyler προσθέτοντας μαγνήτες. Θα πώ ότι η Variax (αυτή που έχω είναι η 700, η καλή της σειράς) είναι πολύ καλή κατασκευαστικά και πολύ ενδιαφέρουσα ηχητικά.
Θα σας πώ γιατί ΔΕΝ πρέπει να αγοράσετε μία τέτοια…και μετά γιατί ναι.
Γιατί όχι
1) Δεν γράφει FenderGibson στο head και ξέρω ότι πολλούς σας χαλάει. Πχ. Ο φίλος μου Νέστωρας χάνει μέρος από τη libido του όταν βγεί με άλλες κιθάρες πλην FenderGibson στη σκηνή!!!
2) Το μοντέλο δεν παράγεται πια. Όταν την πήρα, τηλεφώνησα στο Νάκα (που ήταν ο αντιπρόσωπος) για να τη πάω για ένα γενικό κοίταγμα και το παλικάρι μου είπε «ξέρετε δεν έχουμε ανταλλακτικά…οκ εάν χρειαστεί τίποτα να παραγγείλουμε από έξω?...όχι δεν καταλάβατε ΔΕΝ υπάρχουν ανταλλακτικά και εάν βρούμε θα σας κοστίσουν όσο και η κιθάρα». Ίσως γι’ αυτό λοιπόν η Line 6 έφτιαξε τις Tyler που έχει μαγνήτες, γιατί εάν σου χαλάσει μια Variax ή τη κρεμάς στο τοίχο ή τη σκάβεις για να βάλεις μαγνήτες (γιατί όπως είπα είναι κατασκευαστικά μια πάρα πολύ καλή κιθάρα).
3) Στις αρχές της, είχα διαβάσει πολλά αρνητικά reviews για βλάβες στη piezo bridge που στηρίζεται όλη η κιθάρα.
4) Είναι μια «hifi» κιθάρα. Άρα θέλει και τη κατάλληλη υποδομή (φαντάζομαι). Εγώ δεν χρησιμοποιώ ενισχυτές, καρφί στη κάρτα, και μπορώ να πώ ότι η κιθάρα «γράφει» καταπληκτικά στη μίξη. Σε live, δεν έχω εμπειρία και δεν μπορώ να φανταστώ.
Γιατί ναι
1) Γιατί είναι μια πολύ καλή κιθάρα και επειδή μου αρέσει να περνάω από είδος σε είδος μουσικής μου δίνει πολλά ηχοχρώματα.
2) Εγώ την ήθελα κυρίως για τα ακουστικά όργανα που προσομοιώνει (από τις άλλες, έχω αρκετές) και να έχω ευκολία στις εγγραφές. Εάν τώρα αντιγράφει ΑΚΡΙΒΩΣ τη δωδεκάχορδη Martin D12 του 1970…ποσώς με ενδιαφέρει. Ξέρω ότι έχω 3-4 να διαλέξω, χωρίς να έχω να κουρδίζω και να αλλάζω 12 χορδές…και δωδεκάχορδες με τρέμολο, δεν κυκλοφορούν ευρέως!
3) ‘Όπως είπα και παραπάνω «γράφει» καταπληκτικά στη μίξη. Άρα ένα πιο σοβαρός παίχτης από εμένα -λογικά- μπορεί να κάνει παπάδες.
L1.mp3
Έχω 3 μουσικά δείγματα.
Στο 1o (L1) ακούτε τη Martin D-28 του 1959
L1.mp3
Στο 2o ακούτε τη δωδεκάχορδη Martin D-12 του 1970 και την Martin Ο-18 του 159. Ακούγονται καθαρά στο τέλος, μετά το σαχλόφωνο.
L2.mp3
Στο 3o ακούτε τη Gibson ES-335 του 1961.
L3.mp3
Υ.Γ. Όταν γράφω μουσική, ένα μεγάλο μέρος είναι έρευνα και περιέργεια για τις τεχνολογίες, και το υπόλοιπο είναι ότι κάνω πλάκα (κοίτα ρε τι μπορεί να φτιάξει ο άνθρωπος ενώ δεν ξέρει!!!!)
Η Variax ήταν πάντα μέσα στις σκέψεις μου (γιατί είμαι ψηφιακούρας και μπλιμπλικάς!) από τότε που εμφανίστηκαν αλλά καμμία δεν είχε κάτσει στο δρόμο μου.
Δεν θα σας κάνω παρουσίαση της κιθάρας, μπορείτε να τα βρείτε πια όλα στο Internet και προδιαγραφές μπορείτε να δείτε εδώ
https://line6.com/legacy/variax700/https://line6.com/legacy/variax700/
Απλά θα πώ στους «νέους» ότι είναι modeling κιθάρες προσομειώνοντας καμμιά 30ριά διαφορετικές κιθάρες. Στην εποχή τους ήταν -μάλλον- αποτυχημένο μοντέλο και το 2010 (νομίζω) η Line 6 τις αναβάθμισε στις James Tyler προσθέτοντας μαγνήτες. Θα πώ ότι η Variax (αυτή που έχω είναι η 700, η καλή της σειράς) είναι πολύ καλή κατασκευαστικά και πολύ ενδιαφέρουσα ηχητικά.
Θα σας πώ γιατί ΔΕΝ πρέπει να αγοράσετε μία τέτοια…και μετά γιατί ναι.
Γιατί όχι
1) Δεν γράφει FenderGibson στο head και ξέρω ότι πολλούς σας χαλάει. Πχ. Ο φίλος μου Νέστωρας χάνει μέρος από τη libido του όταν βγεί με άλλες κιθάρες πλην FenderGibson στη σκηνή!!!
2) Το μοντέλο δεν παράγεται πια. Όταν την πήρα, τηλεφώνησα στο Νάκα (που ήταν ο αντιπρόσωπος) για να τη πάω για ένα γενικό κοίταγμα και το παλικάρι μου είπε «ξέρετε δεν έχουμε ανταλλακτικά…οκ εάν χρειαστεί τίποτα να παραγγείλουμε από έξω?...όχι δεν καταλάβατε ΔΕΝ υπάρχουν ανταλλακτικά και εάν βρούμε θα σας κοστίσουν όσο και η κιθάρα». Ίσως γι’ αυτό λοιπόν η Line 6 έφτιαξε τις Tyler που έχει μαγνήτες, γιατί εάν σου χαλάσει μια Variax ή τη κρεμάς στο τοίχο ή τη σκάβεις για να βάλεις μαγνήτες (γιατί όπως είπα είναι κατασκευαστικά μια πάρα πολύ καλή κιθάρα).
3) Στις αρχές της, είχα διαβάσει πολλά αρνητικά reviews για βλάβες στη piezo bridge που στηρίζεται όλη η κιθάρα.
4) Είναι μια «hifi» κιθάρα. Άρα θέλει και τη κατάλληλη υποδομή (φαντάζομαι). Εγώ δεν χρησιμοποιώ ενισχυτές, καρφί στη κάρτα, και μπορώ να πώ ότι η κιθάρα «γράφει» καταπληκτικά στη μίξη. Σε live, δεν έχω εμπειρία και δεν μπορώ να φανταστώ.
Γιατί ναι
1) Γιατί είναι μια πολύ καλή κιθάρα και επειδή μου αρέσει να περνάω από είδος σε είδος μουσικής μου δίνει πολλά ηχοχρώματα.
2) Εγώ την ήθελα κυρίως για τα ακουστικά όργανα που προσομοιώνει (από τις άλλες, έχω αρκετές) και να έχω ευκολία στις εγγραφές. Εάν τώρα αντιγράφει ΑΚΡΙΒΩΣ τη δωδεκάχορδη Martin D12 του 1970…ποσώς με ενδιαφέρει. Ξέρω ότι έχω 3-4 να διαλέξω, χωρίς να έχω να κουρδίζω και να αλλάζω 12 χορδές…και δωδεκάχορδες με τρέμολο, δεν κυκλοφορούν ευρέως!
3) ‘Όπως είπα και παραπάνω «γράφει» καταπληκτικά στη μίξη. Άρα ένα πιο σοβαρός παίχτης από εμένα -λογικά- μπορεί να κάνει παπάδες.
L1.mp3
Έχω 3 μουσικά δείγματα.
Στο 1o (L1) ακούτε τη Martin D-28 του 1959
L1.mp3
Στο 2o ακούτε τη δωδεκάχορδη Martin D-12 του 1970 και την Martin Ο-18 του 159. Ακούγονται καθαρά στο τέλος, μετά το σαχλόφωνο.
L2.mp3
Στο 3o ακούτε τη Gibson ES-335 του 1961.
L3.mp3
Υ.Γ. Όταν γράφω μουσική, ένα μεγάλο μέρος είναι έρευνα και περιέργεια για τις τεχνολογίες, και το υπόλοιπο είναι ότι κάνω πλάκα (κοίτα ρε τι μπορεί να φτιάξει ο άνθρωπος ενώ δεν ξέρει!!!!)