- Μηνύματα
- 3,331
- Πόντοι
- 198
ΟΚ, τώρα σε πιάνω.audiobox είπε:
Γενικά συμφωνώ ότι η …ρυμοτομία του σετ είναι πολύ βασικό στοιχείο στα τύμπανα, που σαν όργανο είναι ευχή και κατάρα σ' αυτόν τον τομέα, γιατί από τη μία μπορείς να τοποθετήσεις τα επιμέρους κομμάτια του εκεί ακριβώς που νομίζεις (αντίθετα π.χ. με το πιάνο που τα πλήκτρα του είναι αυτά που είναι, και δε πα να χεις δάχτυλα σαν γκασμάδες, θα πρέπει να τα στριμώξεις), και από την άλλη μπορείς …να τοποθετήσεις τα επιμέρους κομμάτια του εκεί ακριβώς που νομίζεις, γεγονός που μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα μέχρι να βρεις τις "ιδανικές" θέσεις περνώντας από διάφορες "άβολες" φάσεις, ειδικά όταν ξεκινάς.
Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να εξηγήσω σε άλλους (κυρίως σε κιθαρίστες – δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο αυτού του είδους ;D), ότι το να παίζω σε ένα σετ στημένο τελείως διαφορετικά από το δικό μου είναι σχεδόν σαν να παίζω άλλο όργανο…
Πάντως εκτός από μερικές βασικές αρχές (μεταξύ των οποίων ότι γενικά τα πάντα γύρω σου πρέπει είναι σχετικά εύκολα προσβάσιμα, π.χ να φτάνεις το γαμ**ένο το china που το' χεις βάλει δυο μέτρα πάνω απ' το κεφάλι σου για εφέ – ναι το ξέρω ότι το κάνει κι ο Thomas Lang…
) δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες, και μόνο με συνεχείς δοκιμές με διάφορες διατάξεις του σετ κάποια στιγμή θα βρεις τις κατάλληλες (για σένα) θέσεις.Eγώ τα τελευταία 15 χρόνια έχω καταλήξει σε ένα συγκεκριμένο setup (βλ. εικόνες), και έχω προσπαθήσει να είμαι αρκετά ευέλικτος (αναγκαστικά, αφού πολύ συχνά παίζω σε σετ που δεν έχω στήσει ο ίδιος), ούτως ώστε αν το ταμπούρο, το hi-hat και η κάσα είναι ακριβώς εκεί που τα θέλω, να μην με ενοχλεί και τόσο αν τα υπόλοιπα είναι αλλού ντ' αλλού. Βέβαια οι περισσότεροι που έχουν κάτσει στο σετ μου το βρίσκουν μάλλον άβολο, αλλά το ίδιο ισχύει και για εμένα και τα δικά τους. Τα τύμπανα είναι πολύ προσωπική υπόθεση, γι' αυτό μην σταματήσετε να ψάχνεστε...
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
