διαβασα καποιες απο τις διαφωνιες πιο πανω , αν και ηλικιακα ειμαι στα 'πανω 'ραφια , πιστευω οτι οι σημερινοι υπερτερουν πολυ των παλαιων γιατι
- εχουν πατησει πανω στην συσωρευμενη παικτικη γνωση των παλαιων
- εχουν σαφως καλυτερο εξοπλισμο που τους δινει την δυνατοτητα να πειραματιστουν και στον 'ακριβως' ηχο και στον ηθελημενα 'οχι ακριβως ' .
-ειδικα στην Ελλαδα , στους 'ροκ ' τομεις , υπηρχαν μεγαλα ονοματα οπως λενε στην δεκαετια 70 αλλα ηταν πολυ λιγοτεροι γιαυτο και απεκτησαν τεραστια φημη και μνημονευονται μεχρι σημερα . Τοτε υπηρχαν 50 τετοιοι παικτες ( τυχαιο νουμερο ) ,μερακληδες δεν λεω , σημερα υπαρχουν 1050 ,οποτε δεν μνημονευεται καποιος καλος ευκολα αφου ειναι ενας απο τους 'πολλους ' .Τοτε το ροκ ηταν εξαιρεση τις τελευταιες δεκαετιες ειναι κανονας .
- παντα κατι πιο καινουργιο κανει μεγαλυτερη εντυπωση . Π.χ οταν ακουσουμε πρωτη φορα ηλεκτρικη κιθαρα απο τον γειτονα μας νομιζουμε οτι ακουσαμε τον Gary Moore .Η οταν παμε σε συναυλια ροκ πρωτη φορα ,ας ειναι χαλια ο ηχος εμεις ακουμε παπαδες . Ετσι και παλαιοτερα αυτοι οι μεγαλοι μουσικοι ηταν και εξαιρεσεις στον κανονα και το κοινο που τους εβλεπε εντυπωσιαζοταν περισσοτερο . Το τοτε κοινο ,σημερα εχει αυτη την εντυπωση οτι τοτε ηταν ολα τελεια ,αλλα εαν ενα μαγικο κουμπι τους (μας) γυριζε πισω θα βλεπαμε την πραγματικοτητα . Δεν λεει ομως κανεις ψεματα .
-παντα βεβαια εξαιρεσεις μπορει να υπαρχουν αλλα η λογικη θεωρω οτι παει προς την κατευθυνση της προοδου με την παροδο των χρονων .