- Μηνύματα
- 5,362
- Πόντοι
- 1,018
Δεν ξέρω κατά πόσο έχετε έρθει σε επαφή με τα βίντεο του παραπάνω τύπου αλλά οι πιθανότητες είναι ότι κάπου τον έχετε πετύχει καθότι κυκλοφορεί ευρέως στα social media και ειδικά για το είδος μουσικής που παίζει δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι συχνά πιάνει επίπεδα viral.
Προσωπικά τον πρωτοπέτυχα σε κάποια κοινοποίηση (της κοινοποίησης ω κοινοποίηση) στο fb με χιλιάδες Likes και σχόλια. Μετά τον ξαναπέτυχα και ξανά και ξανά μέχρι που έφτασα να δω αρκετά του βίντεο, Ο λόγος λοιπόν που τον κάνω θέμα:
Ο τρόπος παρουσίασης των βίντεο του είναι εξαιρετικά προσεγμένος στα όρια του στυλιζαρίσματος θα έλεγα. Με άλλα λόγια ο Johnson έχει τα κατάλληλα μαλλιά, το ντύσιμο, όλα τα αξεσουάρ, custom έγχορδα από cigar boxes μέχρι κιθάρες από φτυάρια, απίστευτα προσεγμένα engravings και τρομερό artwork πάνω σχεδόν σε όλα τα όργανα, μπλιχλιμπίδια όλων των ειδών, σκουριασμένα slides με ίχνη χρώματος και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους μας. Το σκηνικό των βίντεο δε είναι στα ίδια επίπεδα με το παίξιμο να λαμβάνει χώρα σε deep south settings, βεράντες με καναπέ - κούνια δίπλα σε βάλτους κλπ. Είναι όλα τόσο style correct και προσεγμένα δε που στο παραπάνω βίντεο σκέφτηκα ότι η βροχή παίζει να είναι και τεχνητή.
Και πάμε στη ουσία του πράγματος, τη μουσική. Ή μήπως δεν είναι; Αναρωτιέμαι γιατί ενώ το κομμάτι της εικόνας είναι τερματισμένο, το μουσικό κομμάτι δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο. Με άλλα λόγια ο Johnson σε όλα τα βίντεο και με φουλ εξοπλισμό όπως τον παραπάνω απλά τζαμάρει, αξιοπρεπώς μεν (σε κάποια σημεία ούτε καν) αδιάφορα δε, ειδικά για κάποιον που θέλει να παρουσιάζεται "βουτηγμένος" στη βίντατζ κουλτούρα του southern country blues. Στο παραπάνω βίντεο δε είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ κρατάει slide, ουσιαστικά παίζει ελάχιστα κάτι που συμβαίνει και σε πολλά άλλα.
Κατά τ' άλλα συγκεντρώνει εκατομμύρια (!) views σε αρκετά του "πονήματα" ενώ έχει κυκλοφορήσει και 4 διπλά άλμπουμ με instrumentals τα οποία κινούνται στο ίδιο ύφος πάντα του jam-solo πάνω σε διάφορες blues φόρμες με πληθώρα custom ακουστικών ή /και ηλεκτρικών κιθαρών. Στο site του δε, υπάρχει shop section όπου μπορεί κανείς να βρει εκτός από τα άλμπουμ του, σχεδόν όλα τα αξεσουάρ για το είδος, από slides πένες και κιθάρες μέχρι dvd lessons, πόστερ και μπλούζες.
Γράφω όλα τα παραπάνω γιατί είναι πιθανότατα (κατά την άποψή μου πάντα) η πρώτη φορά που η απίστευτα δημοφιλής σύγχρονη κουλτούρα της εικόνας πάνω από την ουσία, καταπιάνεται με ένα πεδίο που έως τώρα ήταν σχετικά "αγνό". Και για να μην παρεξηγηθώ να διευκρινίσω τα εξής: Δεν θεωρώ τον Johnson κακό μουσικό/κιθαρίστα απλά, απ' όσο μπορώ να κρίνω, είναι πολύ καλύτερος επιχειρηματίας/image maker. Βρίσκω το όλο πράγμα εξαιρετικά ενδιαφέρον ως δείγμα του πώς λειτουργεί η δημοσιότητα στο καλλιτεχνικό πεδίο και με ποια κριτήρια η ευρεία πλειοψηφία του κόσμου επιλέγει τι θα προτιμήσει ακόμα κι όταν μιλάμε για ένα σαφώς underground μουσικό είδος.
Δεν ξέρω αν έχετε να πείτε/προσθέσετε κάτι, το θέμα πάντως κατ' εμέ έχει πολύ ζουμί.
