Superfunk είπε:
Ακριβως.
Ακομα και να θελεις να ζησεις "διαφορετικα",αναγκαζεσαι να ζεις σε εναν "ποιοτικο μικροκοσμο" (ειμαι σιγουρος οτι πολλοι εδω μεσα αυτο κανουν για να ζουν με αξιοπρεπεια).Δυστυχως ομως αυτο ΔΕΝ αρκει για να πεις οτι εχεις μια πραγματικα καλη ζωη (ειναι μεν καλυτερο απο το να ακολουθεις τα υπολοιπα ζωα,αλλα δεν ειναι το ιδεατο)
Καίτοι κάνω παράθεση αυτό το ποστ του SF (διότι μου άρεσε), το δικό μου ποστ δεν αποτελεί απάντηση/αντιπαράθεση προς το ποστ του SF.
Υπάρχουν δύο πιθανές αφετηρίες για να καταλάβει κάποιος τι γίνεται στο κόσμο γύρω του: η μία είναι να πιστεύει ότι
η μάζα έχει τα χάλια της επειδή της αξίζει να έχει τα χάλια της (δηλ. δεν είναι αρκούντως έξυπνη, εργατική, εύστροφη, καλόγουστη κλπ). Η άλλη είναι ότι,
η μάζα έχει τα χάλια της επειδή αυτό αποτελεί προϋπόθεση ώστε οι άλλοι να περνάνε καλά, δηλ. ότι σκοπίμως της στερούμε τις ευκαιρίες για να αναπτυχθεί διότι αν το κάνει, το δικό μας επίπεδο ζωής θα μειωθεί.
Ομολογώ ότι (αν και 45 ετών) δεν έχω ακόμη αποφασίσει τι από τα δύο συμβαίνει και σε ποιον ακριβώς βαθμό. Οι ευρωπαϊκές χώρες που διδάσκουν πολιτισμό, έκτισαν την οικονομική τους ευμάρεια πάνω σε αιματοβαμμένες αποικίες και ατόφιο ιμπεριαλισμό, τον οποίο (ακόμη και σήμερα) ασκούν με εναλλακτικούς τρόπους (διαβάστε π.χ. τον "Επίμονο Κηπουρό"). Είναι πραγματικά τόσο καλύτεροι οι Εγγλέζοι ή οι Γάλλοι, όταν οι μεν έπιναν το αίμα ολόκληρων εθνών για αιώνες, ή οι Γερμανοί, όταν η ιστορία τους οφείλει δύο παγκοσμίους πολέμους;
Είναι τάχα τόόόόσο μεγάλη αμαρτία να μην ενδιαφέρεσαι και πολύ για το ευρωπαϊκό πολιτισμικό πρότυπο (το οποίο περιλαμβάνει καθολικισμό, αποικιοκρατικές και ιμπεριαλιστικές τάσεις και άλλα καλούδια) και να προτιμάς να αράξεις σε ένα ελληνικό χωριό με τους καυγατζήδες κατοίκους του (έστω και αν το λένε, Αθήνα);
Η μόνη μας μαλακία (αλλά είναι όντως πολύ μεγάλη) είναι ότι αντί να είμαστε υπερήφανοι για τις διαφορές μας, θέλουμε ντε και καλά να είμαστε ευρωπαίοι (εξ' ου και η γνωστή συζήτηση για το ελληνικό ροκ). Όταν βλέπω τους έλληνες της δεκαετίας του '50 (όπως ελάχιστα έχουν απομείνει να φαίνονται μέσα από τις παλιές ασπρόμαυρες ταινίες), ακούω τα τραγούδια τους, θυμάμαι το Σκαλκώτα και τον Ξενάκη, κοιτάζω τις γυναίκες που λάτρεψαν, και χαζεύω τις ακτές που κολυμπούσαν... πραγματικά ψιλοφτύνω τον υποτιθέμενο ευρωπαϊκό πολιτισμό και κοινωνισμό.
@OurDarkness
Την ίδια μαλακία μου έλεγε και εμένα ένας ταγματάρχης το '91. Λίγο πριν πάρει το επόμενο επίδομα μετάθεσης. Του είπα να πάει να "....ηθεί" (με 10 μέρες φυλακής).