Τι μουσική ακούτε τώρα;

[npap]

https://youtu.be/aivqnP2wh2A

 

[gutter]

 

[Dinosp]

Έλα ρε Ίαν - ρίχτα αγόρι μου



Like και συμφωνώ

 

[samy paraga]

Έλα ρε Ίαν - ρίχτα αγόρι μου

Άσε μας με τους κλεφτοκοτάδες ρε Ντίνε, μόνο ο Γουοτερφόλιος δεν τους έχει πιάσει με το κατσίκι στη πλάτη γιατί είναι του αρνιού.

Άκου σολάρα επαέ ο σρεντεράς

 

[Dinosp]

Ρε συ Σαμυ για πες.

Αν μου αρέσει η lady gaga ειμαι αδερφή;

 

[samy paraga]

Ρε συ Σαμυ για πες.

Αν μου αρέσει η lady gaga ειμαι αδερφή;

Της Lady Angela αδελφή  ψυχή ίσως ?

 

[Dinosp]

Angela σε lady δεν ξέρω... Μόνο σε madam

Κατα τ'αλλα συνήθως συμφωνώ πλήρως με τον καταρράκτη, συνήθως διαφωνώ πλήρως με το καρδιογράφημά μου, σχεδον πάντα δεν γουστάρω τον καφετζή (ειναι η υπογραφή σου ηλίθιε), αυτη τη  στιγμή πίνω κάτι εξαίσιες Κρητικές ρακές, βλεπω κάτι παρανόμως κατεβασμένες ταινίες και ακούω Zappa -

https://www.dailymotion.com/embed/video/x4hgsf

Παρασκευή!!

 

[Waterfall-K]

Άκου σολάρα επαέ ο σρεντεράς

;D ;D ;D

 

 

[Waterfall-K]

 

[samy paraga]

Δεν ήξευρα πως η πρώην γυναίκα του Earl Slick  έπαιζε τέτοιο μπάσο  και σε τέτοια γκρουπάρα, αλλά που να ακουστούν οι κοπελίτσες με κάτι ούγκα μπούγκα lady γκαγκά Μωβέ εκείνα τα χρόνια

 

[Waterfall-K]

Δεν ήξευρα πως η πρώην γυναίκα του Earl Slick  έπαιζε τέτοιο μπάσο....

Που να δεις και το παστιτσιο που εφτιαχνε. Τον ειχε τρελανει τον γερο-Earl, 23 κιλα ειχε παρει, γι αυτο τη χωρισε...

 

[Waterfall-K]

 

[fusiongtr]

Αν και παππούς, μαμεί και δέρνει ακόμα.

 

[Waterfall-K]

Φωναρα η Lady Gaga ε? Φοβερη πιανιστρια η Lady Gaga εεε? Κατσε να ποσταρω την παρακατω κυρια να βαλει τα πραγματα στη θεση τους. Απιστευτη πιανιστρια και απιστευτη φωνη η Aziza, σε ενα μοναδικο fusion Ανατολιτικης μουσικης και Jazz. Μαζι της κατι ασχετοι, οπως ο Al Di Meola, ο Stanley Clarke, ο Omar Hakim κλπ...

Φιουζιε για σενα που ξερω οτι θα το εκτιμησεις ;D

 

[samy paraga]

Αν και παππούς, μαμεί και δέρνει ακόμα.

Κοιτάς τα χέρια του και στραμπουλιέσαι, κοιτάς το σαγόνι του που πάει πέρα δώθε και λες, πάει το χάνουμε το παππού. Απ την άλλη, αν ήμανε σε κανά κιουριλέ αστειατόριο με κανά δίμετρο Ταταράκι θα ήταν καλή σα μουσική επιλογή ο μπάρμπας, αρκεί να ΜΗ φαινόταν, γιατί θα μέναμε νηστικοί και θα χάλαγε η διάθεση του Ταταρακίου για σεχ λαίμαι

Το να πεθαίνουν γέροι, είναι όφελος δια την οικονομίαν, γλιτώνουμε τας συντάξεις όπως έλεγε κι ένας γνωστός προ κρίσης, φαντάσου τώρα δλδ

 

[fusiongtr]

Φιουζιε για σενα που ξερω οτι θα το εκτιμησεις ;D

Είναι που στο 2:12 με αναφέρει (λέει καθαρά "καραγκιοζέν"). ;D ;D

Ρε συ Σάμυ σιγά μην στραμπουλιέσαι από τα χέρια του.

Στο κάτω κάτω αν ζαλίζεσαι μην τα κοιτάς.

Άκουσε όμως.

 

[samy paraga]

Προτιμώ την αυθεντική εκτέλεση-αυτή δλδ- γιατί ο Σαδίκης το διασκεύασε καλά, αλλά προτιμώ το αυθεντικό, είναι πιο Νεάτερνταλ που λέει και ο αφεντικός

 

[AuditoryDriving]

 

[ez]

Υπάρχει ένα άλμπουμ που στα μάτια και στην καρδιά μου είναι απο κείνα που αποτελούν κομμάτι μιάς -ούτως ειπείν- βίβλου των μπλουζ...μαζί με αρκετά ακόμη βεβαίως. Κι όμως, κάτι στην συγκεκριμμένη ηχογράφηση φαντάζει μαγικό, μυθικό τολμώ να πω. Είναι η καθαρότητα στην αποτύπωση των ήχων, το κέφι που αναδύεται απλόχερα, οι δυναμικές και το επίπεδο των μουσικών; Όλα αυτά μαζί κι ακόμη περισσότερα; Ίσως το πιό σημαντικό να είναι η ανεπανάληπτη χημεία του βετεράνου με τον "άγουρο" αλλά ενθουσιώδη, του Jimmy Witherspoon και του Robben Ford. Κατά τη γνώμη μου, ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1976 -και αποτέλεσε απαρχή πολυετούς συνεργασίας των δύο- αποτελεί μνημείο και σημείο αναφοράς για κάθε λάτρη των μπλούζ αλλά και της μπλουζ κιθάρας ειδικότερα. Ο τόνος του Ford είναι αληθινά breath taking...για την ερμηνεία δε του Spoon, ό,τι και να πεί κάποιος θα είναι λίγο.

Πρόσφατα αλίευσα δύο μοναδικά ντοκουμέντα στο Utube, με το original line up του δίσκου, με τον Ford -αν είναι ακριβής η ημερομηνία- μόλις 21-22 χρονών! Παραθέτω τα δύο κομμάτια και κατόπιν ένα λινκ όπου μπορείτε ν'ακούσετε τον αυθεντικό δίσκο.

 

[Waterfall-K]

Ωραιος ο Witherspoon  Ηλια, και ο πιτσιρικος τοτε Ford επισης. Την ιδια περιοδο ειχε βγαλει και ενα αλλο πολυ καλο αλμπουμ με τον Eric Burdon, το "Guilty" το 1971. Το ιδιο αλμπουμ επανακυκλοφορησε το 1976 με τον τιτλο "Black & White Blues". Λογικα το ξερεις βεβαια. Γι αυτους που δεν, μια κομματαρα παρακατω, στην οποια ομως τραγουδαει μονο ο Burdon.