Παραταύτα και καθότι εγώ ήμανε πάντα Πανκς, κάποια στιγμή και απ την εποχή αυτή έψαχνα να βρω κάτι με τους Femme Fatalle ή πως στο διαλο τους λέγαν. Η αλήθεια είναι πως ακόμα και ο μπασίστας τους που μου το έδωσε καμιά 20ετία μετά δεν θυμόταν τι ήταν αυτό.
Ένα βράδυ στο Πήγασο, αν ψάξω ίσως σας πω ακριβώς ποια χρονιά λειτούργησε ο Πήγασος, μάλλον ήταν το 85, απλά έτυχαν τα άστρα, ο Δίας ΓΑΜΗΘΗΚΕ .
Ρε μαλάκα η ΤΈΛΕ γαζώνει το Νέστορα θα ΉΘΕΛΕΛΕ να μάθει κιθαρίτσα, όσο για την άλλη γάστρα με τη τενοντίτιδα, ούτε το τηλέφωνο δε σηκώνει η γκέισα Φτου ρε
Κάποια στιγμή, ακούγοντας, έπιασα τον εαυτό μου να σκέπτεται (για τον ντράμερ) "καλά, μηχανή είναι;" και "τι διαφορά θα είχε τώρα αν είχανε βάλει ένα ντραμ-μασίν;" και λίγο μετά ο Brudford καταφέρνει, χωρίς να χάσει το ρυθμό ή να αλλάξει την ατμόσφαιρα, να κάνει... εχμ... πράγματα μέσα σε αυτό το αυστηρό pattern.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν βλέπουμε αρκετά τον Fripp, μάλλον οι κάμεραμεν νομίζαν ότι είναι έκτακτος ανώνυμος sessionάς.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.